Ο Γιώργος, η αλήθεια, η διαχείρισή της και η κρίση...
Τον τελευταίο καιρό παιδεύομαι να καταλάβω την διαφορά μεταξύ αλήθειας και διαχείρισης της αλήθειας. Το δεύτερο είναι δυσκολότερο από το πρώτο.
Τι είναι η ΕΕ; Πέρα από την δυνατότητα εύκολης μετανάστευσης για δουλειά και ψώνια, είναι η παροχή στοχευμένων επιδοτήσεων και η έμμεση εγγύηση για παροχή δανείων, σε σκληρό νόμισμο. Τα λεφτά αυτά από την μεριά αυτών που τα δίνουν έχουν κάποια “σκοπιμότητα”, που σε περίληψη είναι να τονώσουν την εξαγωγική οικονομική δραστηριότητα των Βόρειων χωρών, φτιάχνοντας υποδομές και ενθαρρύνοντας κατανάλωση στις Νότιες. Φυσικά οι κάτοικοι των Νοτίων το καρπούνται ανάλογα με τα μυαλά που κουβαλάνε οι Νότιοι άνθρωποι… αλλά και αυτό προβλέψιμο δεν ήταν;
Η Ελλάδα είναι πια τέτοιο κλασσικό παράδειγμα, που δεν χρειάζεται επανάληψη του τί έχει γίνει.
Σήμερα:
- ή θα μας χαρίσουν τα χρέη γράφοντας ζημιές (αποκλείται να το κάνουν οικειοθελώς)
- ή θα τα χάσουν (αν εμείς το ξεκινήσουμε),
- ή θα μοιραστούνε οι πάντες την ζημιά (αν τυπώσουν και πληθωρίσουν),
- ή θα κάνουν ότι κάνουν τώρα με την βοήθεια του ΓΑΠ (θα απομυζήσουν και θα απομυζούν ό,τι κουνιέται)
Η νομοτελειακή εξέλιξη των πραγμάτων εξαρτάται από το μέγεθος της Νότιας τρύπας, και τις προθέσεις του Βόρειου θησαυροφύλακα, της Bundesbank. Και τα παζάρια Busdesbank με τις 3-4 μεγάλες βιομηχανίες. Και από την αδυναμία πρωτοβουλιών από τον Νότο. Και φυσικά από τις παρεμβολές εξωτερικών δυνάμεων (Αμερική, Κίνα, Ρωσία) στο ενδοευρωπαϊκό παιχνίδι, κάθε μία με δικιά της ατζέντα. Αυτά για τους ξένους.
Εμείς, όπως το είχε πει κάποιος της εδώ μόνιμης παρέας, πολύ εύστοχα, είμαστε από ευρωλιγούρηδες σε ευρωζητιάνοι, από την κορυφή, μέχρι τα νύχια, και μην ξεχνάμε: Λάδωσαν τους πολτικούς μας, και χάϊδεψαν τους επιχειρηματίες μας για να αναγκαζόμαστε να είμαστε ευρωλιγούρηδες και ευρωζητιάνοι.
Το πρακτέο για την Ελλάδα; Αυτό είναι το αντικείμενο του δημοψηφίσματος. Και η τίμια διαμόρφωση του ερωτήματος, είναι η μόνη πολιτική που θα ήθελα να ακούω αν όχι από τον Δεκέμβριο του 2008, από εδώ και πέρα. Και την απάντηση από τον κόσμο, αφού του ειπωθούν οι συνέπειες.
ΥΓ: Θα σας πω την έκβαση τής Συνόδου: Εμείς θα ευρωζητιανεύουμε, και εκείνοι θα ισορροπούν τα ανταλλάγματα που θα πάρουν και το κόστος τους. Και θα τρενάρουν για να προλάβουν να πάρουν περισσότερα. ΔΕΝ είναι “Έθνη”, τράπεζες είναι. Ούτε καν βιομηχανίες… βιομηχανία που εξάγει χωρίς να μπορεί να εισπράξει, κλείνει.
Αναρτήσεις
Σωστά τα λές. Για να γίνει δημοψηφισμα όμως χρειάζεται συγκεκριμμένη διαδικασία. Ποιά είναι; Ποιός θα τη δρομολογήσει; Πότε ήταν η τελευταία φορά που έγινε δημοψηφισμα; Καλό πεδίο για δημοσιογραφική έρευνα.
ΑπάντησηΔιαγραφήσε ευχαριστώ, με τιμάς.
ΑπάντησηΔιαγραφή(μόνο πολιτικός μπορεί να ζητήσει δημοψήφισμα, νομίζω, αλλά καλό το ερώτημα)
Δική μου η τιμή Αρχαιοπτέρυξ. Και νομίζω πως ήρθε ο καιρός για συσπείρωση. Η πολιορκία κράτησε αρκετά. Ήρθε η ώρα δημιουργίας πολιορκητικών κριών
ΑπάντησηΔιαγραφή