Τα φωτοβολταϊκά - Το νέο colpo grosso

• H συνέχεια της πολιτικής των επιδοτήσεων

Το ΠΑΣΟΚ, κι εν συνεχεία η Ν.Δ., άλωσε (κι από πλευράς δομικής ανάπτυξης ερήμωσε) την ύπαιθρο με τις επιδοτήσεις. Άνθρωποι που έμαθαν να μην παράγουν ή να εξαπατούν με ψεύτικη παραγωγή (ή και με ψεύτικη δήλωση καταστροφής προϊόντων), άνθρωποι που έμαθαν στο κομματιλίκι προς ίδιον όφελος, άνθρωποι εν τέλει αναξιοπρεπείς και χωρίς κανέναν αυτοσεβασμό άρχισαν να φύονται και βεβαίως να ανθίζουν (χωρίς να καρπίζουν) στα χωριά και στους κάμπους, επιφέροντας τη μετάλλαξη του γεωργού σε πελάτη της τράπεζας, υπόδουλο του πολιτικού, αιχμάλωτο του κράτους.
Η ύπαιθρος αποψιλώθηκε από γεωργούς και προϊόντα, άρχισε να «αναπτύσσεται» στην καθημερινή της ζωή, καθώς προτείνει και προτρέπει η τηλεόραση, κι όσοι γεωργοί απέμειναν να εργάζονται και με τον ιδρώτα τους (μαζί με τον ιδρώτα των μεταναστών) να προσπαθούν να τα φέρουν βόλτα (υπό τα χάχανα των πονηρών), καίγονται μαζί με τα ξερά. Η απαξίωση της αγροτικής οικονομίας (με τη «βοήθεια» της Ευρωπαϊκής Ένωσης) σήμερα βοά σε μια γη-«έρημο» που δεν μπορεί να αποδώσει ούτε να εξασφαλίσει επαρκές εισόδημα στις οικογένειες.
Κι όμως! αν, εδώ και δεκαετίες, η πρωτογενής γεωργική παραγωγή στην Ελλάδα είχε συνδεθεί με τον τριτογενή τομέα παροχής υπηρεσιών, όπως η διατροφή στα ξενοδοχεία, με την ανάδειξη σε προϊόν περιωπής της μεσογειακής διατροφής αυτής καθ' εαυτήν, η χώρα θα έλαμπε.
Τώρα οι επιδοτήσεις τελειώνουν. Η πελατειακή όμως υπαγωγή της υπαίθρου και η διατήρηση των γεωργών σε καθεστώς κολίγων των δύο μεγάλων, τρομάρα τους, κομμάτων πρέπει να συνεχισθεί. Και ιδού τα φωτοβολταϊκά!
Ακόμα και η χρεοκοπημένη ΠΑΣΕΓΕΣ ανεστήθη προκειμένου να διαχειρισθεί τα νέα κομματοκολλητιλίκια που πρόκειται -ήδη βλασταίνουν- να βλαστήσουν.
Γόνιμες γαίες παραδίδονται στην εγκατάσταση φωτοβολταϊκών, τα οποία μόνον σε άγονες (δημόσιες και μεγάλες εκτάσεις) θα έπρεπε να εγκαθίστανται. Γιατί;
Η ΔΕΗ θα είναι υποχρεωμένη να αγοράζει το ρεύμα αυτό απ' τους «ελεύθερους» παραγωγούς σε υψηλότερες τιμές απ' όσον το παράγει ήδη η ίδια! Γιατί;
Μια επιχείρηση, η ΔΕΗ (που κατά τ' άλλα είναι υποχρεωμένη να λειτουργεί ανταγωνιστικά), υποχρεώνεται σε αντιπαραγωγικές δαπάνες. Γιατί;
Επίσης η ΔΕΗ. Θα μπορούσε, αυτός ο κολοσσός, να κάνει γιγάντιες επενδύσεις σε φωτοβολταϊκά, μακριά απ' τα γόνιμα εδάφη, στις τεράστιες άγονες κρατικές εκτάσεις. Με περιβαλλοντικές μελέτες και καθώς πρέπει! Γιατί εμποδίζεται;
Διότι η «απελευθέρωση» της παραγωγής ενέργειας σημαίνει, πρώτον: σκλάβωμα των αγροτών, που σήμερα συνωθούνται να μπουν στην παραγωγή των φωτοβολταϊκών, και δεύτερον: ανοίγει την προοπτική στους ιδιώτες μεγαλοκαρχαρίες που θα μπουν σε αυτή την αγορά αύριο, και το ρεύμα απ' τους «αγρότες φωτοβολταϊστές» να αγοράζουν σε όποια τιμή θα θέλουν, και τη ΔΕΗ να γονατίσουν, αν αυτή συνεχίσει να «υποστηρίζει» τους φουκαράδες πλέον φωτοβολταϊστές αγοράζοντας το ρεύμα τους με ζημία της.
Η αλήθεια είναι ότι γύρω απ' τα φωτοβολταϊκά ανοίγει ένας ευρύς κύκλος εργασιών, μελέτες, τεχνικά γραφεία, εγκαταστάσεις, εργολάβοι, μίζες, μεσολαβητές, κομπίνες, συντήρηση, κομματάρχες, επανεγκατάσταση, ρουσφέτια, δάνεια, χρέωμα, ξεχρέωμα, ξαναχρέωμα - απ' όλα θα 'χει ο μπαχτσές.
Όμως ο συνήθης μπαχτσές. Αυτός που μας έχει καταστρέψει. «Θα κάθομαι», σου λέει, «και τα λεφτά θα τρέχουν» - έτσι φαίνεται, αλλά έτσι δεν θα 'ναι.
Για μιαν ακόμα φορά προχωράμε προς το μέλλον τ' ανάποδα. Με τα συνήθη νεοφιλελεύθερα κριτήρια και προτεραιότητες. Της αρπαχτής, της μίζας, της καταστροφής του περιβάλλοντος, της χειραγώγησης των ανθρώπων.
Της «ευκαιρίας» που βλέπει πέντε χρόνια μπροστά της κι ύστερα γαία πυρί μειχθήτω...
Η ύπαιθρος θα παρακμάσει ακόμα περισσότερο. Αντί να αναπτυχθεί με έναν «αστικό» τρόπο που θα φέρνει πιο κοντά τον γεωργικό ιστό στον ιστό των άστεων, αντί να παράγονται προϊόντα με ονομασία προέλευσης, αντί να καλλιεργείται αρχοντιά και αξιοπρέπεια, για μιαν ακόμα φορά οι άνθρωποι θα σπρώχνονται στο «δώσ' μου κι εμένα μπάρμπα», σε μιαν ανώφελη για τους ίδιους και επωφελή για τους άλλους (αντι)παραγωγική διαδικασία, που ούτε οι ίδιοι θα ελέγχουν ούτε θα εννοούν.
Για μιαν ακόμη φορά (μας κάνουν να) βλέπουμε το δάκτυλο και όχι το φεγγάρι.

ΣΤΑΘΗΣ Σ. 16.ΙΧ.2010

Νεότερη ανάρτηση Παλαιότερη Ανάρτηση