Πως ο Παπανδρέου δημιούργησε κλίμα άμεσης χρεωκοπίας...

• Η σειρά των εγκληματικών λαθών που οδήγησαν στο "αδιέξοδο" και στον μονόδρομο προς το ΔΝΤ
• Ο κύριος Παπανδρέου οφείλει να αποδεχτεί την ανικανότητα ή την ελαφρότητα του είναι του και να κάνει την προσωπική του υπέρβαση αναλαμβάνοντας τις τραγικές του ευθύνες για την επικείμενη εξαθλίωση των πολιτών, που φρόντισε να την κάνει και νόμο του κράτους

Σήμερα διαβήκαμε την πόρτα της κόλασης και μόλις ξεκινήσαμε έναν δρόμο που μόνο οι απλοοί πολίτες θα διαβούν και θα γνωρίσουν μεγάλο πόνο, μεγάλες δοκιμασίες στο όνομα της εξυγίανσης της οικονομίας που καταρράκωσαν κάποιοι άλλοι. Όλοι αναρωτούνται πως φτάσαμε στο σημείο αυτό. Τι συνέβη και "ξεπέσαμε"; Πώς πιάστηκαν οι μαύρες τρύπες αλλά συνεχίζουν να διαφεύγουν τα... λαμόγια; Ίσως θα πρέπει να ξεκαθαριστεί, πλέον, πως μεγάλο (όχι ολόκληρο) μέρος της ευθύνης φέρει ο σημερινός πρωθυπουργός που με περισσή αφέλεια θέλει να μας πείσει πως φταίνε οι προηγούμενοι, βγάζοντας τον εαυτό του έξω από τις ευθύνες. Και διαπράττει έτσι το μεγαλύτερο σφάλμα του, χάνοντας την αξιοπιστία του (όση είχε και όση απέμεινε) απέναντι σε όλους, μα περισσότερο απέναντι στους δανειστές της χώρας.
Πώς όμως ο μηδενικής αντίληψης περί οικονομικών, πρωθυπουργός Γιώργος Παπανδρέου, κατάφερε να οδηγήσει την χώρα στο ΔΝΤ; Μήπως ήρθε η στιγμή να κατονομάσει τους συμβούλους του (που δεν έχουν καταχωρηθεί ακόμη στο ΦΕΚ), προκειμένου να γνωρίζουν οι έλληνες πολίτες ποιοί τον συμβουλεύουν και συνετέλεσαν στα μέγιστα ώστε να αναγκαζόμαστε σε διεθνή διασυρμό (μην ξεχνάμε τις ανήθικες επιθέσεις των ξένων ΜΜΕ) και να γινόμαστε υποτελείς κάποιων αγνώστων που οποτεδήποτε αποφασίσουν μπορούν να ξεπουλήσουν οτιδήποτε θελήσουν προκειμένου να πάρουν τα χρήματά τους πίσω;
Το ιστορικό της... παράδοσης
Η κυβέρνηση πρόβαλε μόνιμα τον τελευταίο καιρό την απαίτηση για μια επίσημη εκδήλωση αλληλεγγύης από την Ευρωζώνη τονίζοντας ότι δεν θέλει να δανείζεται με ψηλά επιτόκια, προφανώς εννοώντας τα 4, 5% και 5% που της πρότεινε εκείνη τη στιγμή η Γερμανία, αλλά με τα χαμηλότερα επιτόκια με τα οποία δανείζονταν οι υπόλοιπες ευρωπαϊκές χώρες, δηλαδή τα επιτόκια ανάμεσα στο 3, 5% και 4, 5% .
Με αυτά τα επιτόκια και ακόμα παρακάτω από αυτά, θα μπορούσε να δανειστεί και η Ελλάδα αρκεί να μην έσπευδε ο Παπανδρέου μόλις ήρθε στην εξουσία να ανακοινώσει στην υφήλιο τα τρομερά νούμερα στα οποία εκτιμούσε ότι θα έφτανε το έλλειμμα με το οποίο θα έκλεινε το 2009. Πρέπει αυτό το σημείο να το κατανοήσουμε για να καταλάβουμε πως ο Παπανδρέου ενεργοποίησε και επιτάχυνε τη διαδικασία χρεωκοπίας. Δεν διατυμπάνισε δηλαδή όταν ήρθε στην εξουσία στις αρχές του Οκτώβρη το δημοσιολογικό έλλειμμα που υπήρχε πραγματικά στα τέλη του Σεπτέμβρη, αλλά αυτό που εκτιμούσε ότι θα υπήρχε στα τέλη του χρόνου, δηλαδή μετά από 4 μήνες.
Αν δεν τρομοκρατούσε τις αγορές χρήματος με εκείνο το ξαφνικό 12, 7% μέσα σε αυτούς τους μήνες ο Παπανδρέου θα μπορούσε να δανειστεί πολύ φτηνά (κάτω από 4%) τεράστια ποσά από τις διεθνείς αγορές ενώ στο μεταξύ θα είχε την ευκαιρία να γεμίσει τα κρατικά ταμεία μέσα από δύο νομοθετικές πράξεις που είχαν μπει ήδη σε εφαρμογή από την προηγούμενη κυβέρνηση: τους φόρους από τη νομιμοποίηση των ημιυπαίθριων και τους φόρους από την αγορά νέων αυτοκινήτων που θα προκαλούσε ο νόμος της απόσυρσης.
Ο Παπανδρέου μόλις ήρθε ακύρωσε και τους δύο νόμους. Επίσης φρόντισε ώστε στους 4 μήνες ως το τέλος του χρόνου να ακυρώσει ή να διακόψει όλα τα μεγάλα έργα που είχε προαναγγείλει η προηγούμενη κυβέρνηση: όπως τους οδικούς άξονες της Αττικής, την εκτροπή του Αχελώου, τα ενεργειακά, δηλαδή και τα πράσινα (φωτοβολταϊκά και αιολικά) και τα κλασικά (λιγνιτικά και λιθανθρακικά), ενώ ακύρωσε όλα τα ρυθμιστικά για την ανάπτυξη και τα τοπικά και τα γενικά, όπως ήταν το ρυθμιστικό για τον τουρισμό. Πάνω απ' όλα ακύρωσε κάθε κατανομή των εκατοντάδων δις στα πλαίσια του ΕΣΠΑ αναβάλλοντας την για το 2010.
Όμως το κυριότερο είναι ότι τσάκισε με το κλίμα χρεωκοπίας όλη την αγορά. Τον διακόπτη της ατμόσφαιρας χρεωκοπίας δεν ήταν αρκετό να τον ενεργοποιήσει η θορυβώδης αναγγελία του 12,7% του ελλείμματος τον Οκτώβρη, ούτε τα ενθαρρυμένα από τον Παπανδρέου αγροτικά μπλόκα, γιατί ως τα μέσα του Νοέμβρη τα σπρεντ δεν είχαν ανεβεί πάνω από τις 200 μονάδες.
Τον διακόπτη της χρεωκοπίας τον ενεργοποίησε η ανάρτηση στην ιστοσελίδα της Τράπεζας της Ελλάδας μιας προειδοποίησης του διοικητή της Τράπεζας Προβόπουλου ότι από δω και μπρος πρέπει οι εμπορικές τράπεζες της χώρας να προσέξουν, γιατί έχουν δανειστεί πολλά λεφτά (42 δισ.) με φτηνό επιτόκιο από την Κεντρική Ευρωπαϊκή Τράπεζα. Αυτό μπορούσε να το πει με εμπιστευτικές επιστολές στις εμπορικές Τράπεζες. Όμως αυτός το διατυμπάνισε σε όλες τις αγορές που πίστεψαν ότι το πιστωτικό σύστημα είναι σε μεγάλη κρίση την ώρα που οι ελληνικές εμπορικές τράπεζες δεν ήταν καθόλου εκτεθειμένες σε τοξικά προίόντα και ήταν λίγο εκτεθειμένες στα Βαλκάνια. Από εκεί ξεκίνησε η διαδικασία της μεγάλης υποβάθμισης των τραπεζών.
Οι ξένοι αναλυτές ακόμα αναρωτιούνται γιατί το έκανε αυτό ο Προβόπουλος.
Είναι επίσης χαρακτηριστικό το εξής στοιχείο για το πόσο το οικονομικό επιτελείο προσπαθούσε να φουσκώσει σε όλο αυτό το διάστημα τα αρνητικά οικονομικά στοιχεία. Όταν ο Όλι Ρεν ήρθε στην Αθήνα για να ελέγξει τα δημοσιονομικά και να προτείνει τα σκληρά του μέτρα, ο Παπακαωνσταντίνου δεν ενημέρωσε τον Ρεν για μια είσπραξη φόρου από πετρελαιοειδή ύψους 250 εκ. Ευρώ! Έτσι τα έσοδα Φεβρουαρίου ήταν μειωμένα κατά 2% σε σχέση με τα αντίστοιχα του 2009. Αν είχαν μπει τα 250 εκατομμύρια, τότε τα έσοδα του Φεβρουαρίου θα ήταν αυξημένα κατά 4% σε σχέση με τα περυσινά και αυτό θα άλλαζε και την εικόνα και τα μέτρα λιτότητας.
Πώς εξήγησε αυτό το λάθος το υπουργείο Οικονομικών; Με το ότι επρόκειτο για μια αμέλεια της εφορίας Αμαρουσίου!!!
Ο Παπακωνσταντίνου ζήτησε το ζήτημα να κρατηθεί μυστικό. (εφημερίδα Πολιτική, 21 Μάρτη).
Η Μέρκελ είχε προτείνει άπλετη ανεπίσημη δανειοδότηση της Ελλάδας και ο Παπανδρέου την αρνήθηκε
Αρχικά η Γερμανία νομίζοντας ο Παπανδρέου ήθελε μόνο δανεισμό για να σωθεί, του πρότεινε να του δώσει λεφτά ανεπίσημα και μάλιστα πολλά λεφτά. Αυτό είναι κάτι που κρύβει επιμελώς η κυβέρνηση Παπανδρέου και όλο το καθεστωτικό σκυλολόι των 5 κομμάτων που τον ακολουθούν γιατί είναι αυτό που αποκαλύπτει την δολιότητα και τον καταστροφικό και αντιευρωπαϊκό χαρακτήρα της κοινής «εθνικής πολιτικής» πάνω στην κρίση. Δεν ξέρουμε πως ξέφυγε από την καθεστωτική λογοκρισία ένα δημοσίευμα της Ελευθεροτυπίας της 21 Μαρτίου που υπογράφεται από τον δημοσιογράφο Μ. Αγρολάμπο πάντως αυτό αποκαλύπτει τις κρίσιμες στιγμές των παρασκηνιακών διαβουλεύσεων που προηγήθηκαν μεταξύ Αθήνας και Βερολίνου πριν από τη συμφωνία της 25 Μαρτίου.
Εκεί αναφέρεται ότι με «εντολή Μέρκελ βρέθηκε τις τελευταίες ημέρες του Φεβρουαρίου στην Αθήνα ο Γιόζεφ Ακερμαν, σε «επίσκεψη εργασίας» με αποκλειστικό θέμα τη διαχείριση της κρίσης χρέους που αντιμετωπίζει η Ελλάδα. Η γερμανική «πρόταση διαχείρισης της κρίσης» είχε γνωστοποιηθεί από την Deutsche Bank στην ελληνική κυβέρνηση με τη μορφή ανεπίσημου εμπιστευτικού κειμένου, τρεις εβδομάδες πριν από την επίσκεψη Ακερμαν και συγκεκριμένα στις 7 Φεβρουαρίου. Η ομάδα που το επεξεργάστηκε συνόδευσε τον τραπεζίτη στην Αθήνα (26-28 Φεβρουαρίου), για να συζητήσει τις τεχνικές παραμέτρους με τους εμπειρογνώμονες του υπουργείου Οικονομικών. Το βασικό κομμάτι αυτού του κειμένου αναφέρεται στην αντιμετώπιση των κερδοσκοπικών επιθέσεων.
Σύμφωνα με την εκτίμηση της ομάδας Ακερμαν, οι δανειακές ανάγκες της Ελλάδας στην τριετία 2010-2012 υπολογίζονται σε 150 δισ. ευρώ και για την εξυπηρέτησή τους χρειάζονται συντονισμένες ενέργειες της ελληνικής κυβέρνησης και των ευρωπαϊκών τραπεζών.
Σύμφωνα με το σενάριο, οι γερμανικές και άλλες ευρωπαϊκές τράπεζες που έχουν στα χαρτοφυλάκιά τους μεγάλο μέρος του ελληνικού χρέους (γαλλικές και ελβετικές κατά πρώτο λόγο) θα κινούνταν συντονισμένα στις επόμενες ομολογιακές εκδόσεις του ελληνικού Δημοσίου, ώστε να πέσει η καμπύλη των επιτοκίων μέχρι το φθινόπωρο σε λογικά επίπεδα, δηλαδή γύρω στις 150-200 μονάδες πάνω από το γερμανικό επιτόκιο βάσης, εκεί όπου κυμαίνεται και το κόστος δανεισμού της Ιρλανδίας.
Ο ίδιος ο Γ. Ακερμαν επισήμανε ότι τα ελληνικά ομόλογα είναι συγκεντρωμένα σε λίγα ευρωπαϊκά χαρτοφυλάκια και αν η Ελλάδα αφεθεί στην τύχη της, το πρόβλημα μπορεί να εξελιχθεί σε ντόμινο για τις ευρωπαϊκές τράπεζες.
Οι συζητήσεις πάγωσαν την παραμονή της συνάντησης Μέρκελ - Παπανδρέου στο Βερολίνο, με την έκδοση ομολόγου 10ετούς διάρκειας από τον ΟΔΔΗΧ, στις 4 Μαρτίου, συνολικού ποσού 5 δισ. ευρώ. Το τεστάρισμα των αγορών που επιχείρησε το οικονομικό επιτελείο έγινε χωρίς συνεννόηση με τη γερμανική τράπεζα και ερμηνεύτηκε στο Βερολίνο ως απόρριψη του γερμανικού σχεδίου.
Για το κρίσιμο διάστημα Απριλίου-Μαΐου, οπότε η ελληνική οικονομία θα χρειαστεί περίπου 22 δισ. ευρώ για την αναχρηματοδότηση του χρέους, η γερμανική πρόβλεψη ήταν πως η καμπύλη θα κυμανθεί στις 260 μονάδες πάνω από το γερμανικό επιτόκιο. Ωστόσο δεν δόθηκε καμία άλλη εγγύηση και το ζήτημα έκλεισε από την ίδια τη Μέρκελ μία εβδομάδα μετά, στη συνάντηση με τον Γ. Παπανδρέου».
Το έγκλημα του Παπανδρέου να απορρίψει την παραπάνω γερμανική πρόταση ήδη έχει στοιχίσει πρακτικά πολλά δισ. στη χώρα μας μόνο σε επίπεδο δανεισμού αφού εδώ μιλάμε για δανεισμό με 4,5% έως 5% (και σπρεντ αντίστοιχα 150 και 350 μονάδες βάσης), ενώ ο Παπανδρέου δανείζεται με 6,5% και σπρεντ στις 350 μονάδες βάσης.
Περισσότερα http://www. oakke. gr/na449/nd449. htm
http://www. oakke. gr/na455/provok455. htm

Νεότερη ανάρτηση Παλαιότερη Ανάρτηση