Ανησυχητική η αύξηση ζήτησης - αγοράς χρυσού

• Κίτρινος πυρετός, λόγω κρίσης και φόβοι για εξελίξεις που θα φέρουν καταρρεύσεις οικονομιών και νομισμάτων
• Πάνω από 100.000 χρυσές λίρες Αγγλίας, υπολογίζεται ότι έχουν διατεθεί από την αρχή του 2010 στη νόμιμη μέσω ΤτΕ ή την παράνομη αγορά, με την τιμή να εκτοξεύεται σχεδόν 10% κάθε χρόνο. Η απώλεια εμπιστοσύνης στο νόμισμα, οδηγεί τους Έλληνες σε πυρετό του χρυσού

Σε επιστροφή συναλλαγών και αποταμίευσης τύπου Κατοχής αλλά και των επόμενων δύο δεκαετιών, όπου οι οικονομίες κάθε οικογένειας, αλλά και οι μεγάλλες συναλαγές για την αγορά πχ. σπιτιών, γίνονταν σε χρυσό, παραπέμπει η μανία προμήθειας χρυσών λιρών Αγγλίας η αξία των οποίων έχει ανέβει κατακόρυφα μέσα σε δύο χρόνια.
Λίγο η κρίση, λίγο η ανασφάλεια για τις καταθέσεις και τις αποταμιεύσεις, όλο και περισότεροι στρέφονται πλέον στην προμήθεια χρυσών λιρών, είτε μέσω της νόμιμης οδού (Τράπεζα της Ελλάδος - Τράπεζα Πειραιώς) είτε από αργυραμοιβούς, ακόμη και μικρές αγγελίες ή το διαδίκτυο.
Η επίσημη τιμή που δίνει η Τράπεζα της Ελλάδος, ήταν την περασμένη εβδομάδα από 268,51 ευρώ έως 272,76 ευρώ η μία, αλλά με δεδομένους του περιορισμούς στην προμήθεια, που υπαγορεύουν την πώληση λιρών έως το ποσό των 10.000 ευρώ με την επίδειξη της αστυνομικής ταυτότητας και την εκτόξευση της ζήτησης που υποχρεώνει τα επαρχιακά καταστήματα να διαθέτουν μόνον 4-5 λίρες για κάθε οικογένεια (μέσα στο 2008 η Τράπεζα της Ελλάδος πούλησε 100.000 χρυσές λίρες Αγγλίας, ενώ από την αρχή του 2010 έχουν πωληθεί 50.000 λίρες, αλλά εκτιμάται ότι μαζί με τις πωλήσεις της μαύρης αγοράς έχουν φθάσει τις 100.000 ήδη), οι επίδοξοι αγοραστές καταφεύγουν στη μαύρη αγορά. Εκεί δραστηριοποιούνται από αργυραμοιβοί έως μπαρμπουτιέρηδες, που πωλούν ήδη έως και 300 ευρώ τη μία.
Ενδεικτικό του ενδιαφέροντος, είναι η πορεία της τιμής. Από 76 ευρώ το 2000, 78 το 2002, 87 το 2004, 97 το 2005, 120 το 2006,143 το 2008, 208 το 2009, 243 στις αρχές Μαΐου.
Η Τράπεζα της Ελλάδος, προσπαθεί να ανακόψει τον κίτρινο πυρετό, διατηρώντας τη μεγάλη απόκλιση μεταξύ της τιμής αγοράς και της τιμής πώλησης, που προκαλεί ανάσχεση της κυκλοφορίας της πολύτιμης λίρας και στροφή προς την αποταμίευσή της, αφού πάντα ο χρυσός θα είναι το έσχατο καταφύγιο, όταν το νόμισμα αρχίζει να κλυδωνίζεται, ή μία οικονομική κρίση βρίσκεται επί θύραις.
Δεν είναι βέβαια τυχαίο, ότι τη μεγαλύτερη ζήτηση χρυσών λιρών στην Ευρώπη, έχει η Γερμανία, ως αποτέλεσμα της καλλιεργημένης από τις δεκάδες αντιφατικές δηλώσεις και παλινωδίες, αντίληψης για ραγδαία απαξίωση του ευρώ, οι οποίες σπρώχνουν τους επενδυτές να πωλούν το νόμισμα, ρίχνοντας την τιμή του και να αγοράζουν λίρες, εκτοξεύοντας την τιμή του χρυσού.
Στην Ελλάδα πάντως, οι χρυσές λίρες καταλήγουν συνήθως σε τραπεζικές θυρίδες και δίνουν την αίσθηση της σταθερής επένδυσης και της σιγουριάς στον αγοραστή. Εάν η τάση αυτή πάντως συνεχιστεί, δεν αποκλείεται να καταλήξουμε στις αλήστου μνήμης εποχές, όπου από το λάδι, έως τα οικόπεδα, η τιμή υπολογιζόταν σε λίρες και οι μύθοι για θαμμένους τενεκέδες με βικτωριανές, απλώνονταν σε όλη τη χώρα και έστελναν κυνηγούς θησαυρού στα βουνά και τα λαγκάδια.

Νεότερη ανάρτηση Παλαιότερη Ανάρτηση