Οι πολίτες οργισμένοι με τους πολιτικούς...

• Σε "άλλο κόσμο" δείχνουν να βρίσκονται σχεδόν όλοι οι πολιτικοί, οι οποίοι δεν υπολογίζουν μία σοβαρή παράμετρο, που ονομάζεται λαϊκή οργή

«Μετά από διαδοχικές υποτιμήσεις των εγχώριων αξιών, η Ελλάδα έφτασε πια να είναι μια χώρα που συμφέρει να την αγοράσεις». Στο συμπέρασμα αυτό καταλήγουν όσοι στην πολιτική αγορά επιμένουν να στέκονται στην απαισιόδοξη, άρα στη νηφάλια όχθη των πραγμάτων.
Παρά τις, άνευρες είναι αλήθεια, διαβεβαιώσεις του πρωθυπουργού ότι η ανάκαμψη δε θα στηριχτεί στη συμπίεση των μισθών και την οικονομική εξαθλίωση των εργαζομένων αλλά στην ποιοτική υπεροχή των ελληνικών προϊόντων, η αλήθεια, όπως λένε στην αντιπολίτευση, περιέχεται στην αφοπλιστική παραδοχή του υπουργού Οικονομικών, Γ. Παπακωνσταντίνου, που δήλωσε τις προάλλες από τη Βουλή ότι «δυστυχώς εδώ που φτάσαμε οι ξένοι δανειστές μας έχουν λόγο για τον τρόπο που διαχειριζόμαστε τα χρήματα που μας δανείζουν, γιατί στα ελληνικά ομόλογα έχουν επενδύσει τα ασφαλιστικά τους ταμεία και συνεπώς οι ξένες κυβερνήσεις λογοδοτούν στους πολίτες τους».
Είναι, όμως, βέβαιο λένε οι οικονομικοί εμπειρογνώμονες ότι το μεγαλύτερο μέρος του ελληνικού χρέους δε βρίσκεται στα χέρια συνετών διαχειριστών της ξένης αποταμίευσης, αλλά σε εκείνους που έχουν από χρόνια εθιστεί στη επενδυτική ρουτίνα, γνωρίζοντας από τους προκατόχους τους ότι το να δανείζεις την (καταχρεωμένη) Ελλάδα είναι μια από τις πιο επικερδείς αποδόσεις...
Αν έχουν δίκιο, δεν μπορεί παρά να υποθέσει κανείς τους λόγους για τους οποίους μια χώρα φορτωμένη με τόσο βαρύ χρέος βρίσκει πάντοτε τόσους πρόθυμους δανειστές, που έχουν στη διάθεσή τους πρόσφορους τρόπους, ώστε να αντλούν τρομακτικές υπεραξίες. Η χώρα, λένε στο Κοινοβούλιο ακόμη και ορισμένοι βουλευτές του ΠΑΣΟΚ, έχει πρόβλημα αναχρηματοδότησης του χρέους της και όχι τόσο πρόβλημα αξιοπιστίας στις διεθνείς αγορές. Διαφορετικά, προσθέτουν, δε θα μας δάνειζε κανείς…
Οι κομματικές γραμμές
Στο κυλικείο της Βουλής το τελευταίο διάστημα αρχίζει να ενθαρρύνεται μια αχνή συζήτηση σχετικά με τις αιτίες που διόγκωσαν το χρέος, το οποίο έγινε τώρα βραχνάς που απειλεί για τα επόμενα χρόνια να μας συνοδεύει. Ομως, είναι και οι βουλευτές ευπαθείς δέκτες της κακής διάθεσης των ψηφοφόρων τους αυτήν την εποχή. Και έχοντας συνηθίσει βολικά στη δαιμονοποίηση του αντιπάλου, ο προβληματισμός τους, κατά γενική ομολογία, δε φτάνει πέρα από τα όρια των κομματικών γραμμών. Το συνοψίζει, όπως τονίζουν καθαρά, ο ίδιος ο πρωθυπουργός, Γ. Παπανδρέου, ο οποίος φροντίζει κάθε φορά που μιλάει δημόσια να επαναλαμβάνει πόσο καταστρεπτική υπήρξε η πενταετής σχεδόν διαχείριση της κυβέρνησης του Κώστα Καραμανλή.
Ακόμη κι αν είναι όμως έτσι, οι περισσότεροι «πράσινοι» βουλευτές, όπως άλλωστε καθολικά διαπιστώνεται στις πτέρυγες της αντιπολίτευσης, δυσκολεύονται να διακρίνουν στον οικονομικό ορίζοντα ένα παρήγορο σημάδι. Μια πυξίδα, δηλαδή, όπως εξομολογούνται πολύ συχνά και οι ίδιοι που να δείχνει εκτός από τον «παγωμένο Βορρά» των σκληρών περιοριστικών μέτρων και το χαμένο δρόμο της ανάπτυξης.
Την περασμένη Παρασκευή στη Βουλή οι βουλευτές του ΠΑΣΟΚ χειροκρότησαν από κομματικό καθήκον περισσότερο τον πρωθυπουργό, ο οποίος στο ερώτημα του προέδρου του ΣΥΡΙΖΑ, Α. Τσίπρα, «έχετε σχέδιο;», προτίμησε να επιτεθεί για μια ακόμη φορά στη ΝΔ και να επαναλάβει τις γνωστές του διακηρύξεις για ένα κράτος δικαιοσύνης και αξιοκρατίας.
Η βραδυπορία...
Εδώ και αρκετό καιρό, στις τάξεις της Κοινοβουλευτικής Ομάδας του ΠΑΣΟΚ είναι κοινός τόπος ότι η κυβέρνηση δεν κινείται στο ύψος των διαπιστώσεών της, ότι δηλαδή βρισκόμαστε σε έκτακτη κατάσταση, πράγμα που απαιτεί έκτακτες συμπεριφορές.
Η βραδυπορία στη στελέχωση κρίσιμων Οργανισμών, η διασπορά δυνάμεων σε ζητήματα που θα μπορούσαν και να μετατεθούν χρονικά και η απουσία συντονισμού δεν περνάνε απαρατήρητα. Και παρά το γεγονός ότι ορισμένοι διακινούν σενάρια ανασχηματισμού, το πρόβλημα, όπως όλοι οι υπόλοιποι καταλαβαίνουν, είναι ότι με ευθύνη του Μαξίμου η κυβέρνηση δεν έχει αναγνωρίσιμο, συνεκτικό και ρεαλιστικό προσανατολισμό.
Είναι γεγονός ότι ο πρωθυπουργός έχει κάνει μέχρι τώρα περίπου δύο φορές το γύρο της γης. Αλλά, όλο και περισσότεροι στα πολιτικά στέκια έχουν αρχίσει να αναρωτιούνται για την αποτελεσματικότητα αυτής της υπερκινητικότητας, η οποία το μόνο που κατάφερε, κατά τη γνώμη ορισμένων, είναι να μεταθέσει χρονικά τη χρεοκοπία της χώρας. Παρότι δεν το ομολογούν ανοιχτά, δεν είναι λίγοι στο ΠΑΣΟΚ όσοι αναλύοντας την κατάσταση βλέπουν πως η κυβέρνηση μέχρι στιγμής, έχει πάρει μέτρα νεοφιλελεύθερης κοπής, δείχνοντας να απομακρύνεται από τις σοσιαλιστικές της ρίζες.
Η οργή των πολιτών...
Μόλις προχθές, βουλευτής επαρχίας του κόμματος συνόψιζε στο κυλικείο ότι με βάση τις παραδοχές του Διεθνούς Νομισματικού Ταμείου, τα επόμενα χρόνια το δημόσιο χρέος θα εκτιναχθεί στο 150% του ΑΕΠ. Η αποπληρωμή του, έλεγε, θα χρειαστεί να στηριχτεί στην εγχώρια ανάπτυξη, η οποία όμως προβλέπεται αρνητική. Οπότε, βρισκόμαστε ξανά μπροστά στα δομικά προβλήματα της οικονομίας που είναι υποχρεωμένη να στηθεί πια σε άλλες βάσεις, μιας και το προηγούμενο «παραγωγικό» πρότυπο κατέρρευσε θεαματικά.
Το σκηνικό της κρίσης, όπως συμπεραίνουν στη Βουλή, συμπληρώνει η πρωτοφανής για την ώρα αδυναμία της ΝΔ να σταθεί στα πόδια της, την ώρα που στους δρόμους της Αθήνας και των μεγάλων πόλεων η ανεξέλεγκτη οργή των πολιτών στρέφεται εναντίον δικαίων και αδίκων.
Θα βρει το πολιτικό σύστημα τρόπους άμυνας;
Περιέργως, η απάντηση για την ώρα δεν απασχολεί τους περισσότερους.
Πηγή

Νεότερη ανάρτηση Παλαιότερη Ανάρτηση