Μήπως πρέπει οι πολίτες να φροντίσουν να δημιουργήσουν οι ίδιοι τις άμυνες κατά της εξαθλίωσής τους;

• Πρέπει να σκεφτούμε ξεκάθαρα ότι αποτελεί παρελθόν η νοοτροπία ότι «όλα είναι για μένα και τίποτα για τους άλλους». Πρέπει να δραστηριοποιηθούμε στα παλιά μοντέλα συνύπαρξης

Η παγκόσμια, αλλά και ιδιαίτερα η ελληνική κρίση και το κρατικό φαλιμέντο, έφεραν στο προσκήνιο τα χρόνια κοινωνικά προβλήματα. Το σύστημα άρχισε ήδη να βυθίζεται, μέσα στην ίδια του την υπερβολή. Τώρα όλοι κατάλαβαν, έστω και αργά ότι 30 χρόνια, δεν είχαμε καμμία διακυβέρνηση και ζούσαμε στην «υπερβολή και στην απόλυτη κατανάλωση με δανεικά και... αγύριστα».
Καταλάβαμε ότι τελικά ζούμε κάτω από τη μπότα μιάς οικονομικής – χρηματοπιστωτικής δικτατορίας η οποία διαχειρίζεται ψυχρά τη πολιτική.
Αυτές τις μέρες αποδείχθηκε περίτρανα – με την εκτόξευση των επιτοκίων δανεισμού της χώρας μας- ότι οι αγορές τελικά κέρδισαν τη πολιτική. Την κέρδισαν απλά, γιατί ουδέποτε είχαμε πολιτικούς.
Τώρα πλέον θα πρέπει να αναθεωρήσουμε τα πάντα, και βασικά τον τρόπο με τον οποίο γίνεται το μοίρασμα του πλούτου και των αγαθών που είναι διαθέσιμα για όλους.
Τώρα πλέον ο καθένας θα έχει τη θέση του, χωρίς να σκέφτεται να βλάψει τον άλλον. Είμαστε όλοι στην ίδια βάρκα.
Ο Τιτανικός βυθίστηκε. Ολο το σύστημα βυθίστηκε.
Πρέπει να σκεφτούμε ξεκάθαρα ότι αποτελεί παρελθόν η νοοτροπία ότι «όλα είναι για μένα και τίποτα για τους άλλους». Πρέπει να δραστηριοποιηθούμε στα παλιά μοντέλα συνύπαρξης. Στο μοντέλο που ζήσαν πριν 40 χρόνια οι γονείς μας, βγαίνοντας από το πόλεμο.
Μπορούμε μόνοι μας, με τις αυθόρμητες πρωτοβουλίες μας, με τους φίλους μας, με το γείτονα, να προχωρήσουμε τώρα που το κράτος πτώχευσε, στη παροχή βοήθειας στο συνάνθρωπό μας με πολλούς τρόπους. Δώσε ένα πιάτο φαγητό σε κάποιον που ξέρεις ότι το χρειάζεται, κάλεσέ τον στο τραπέζι σου, δώσε ένα κέρμα στα πιτσιρίκια στις καφετέριες, κέρασέ τα μια πάστα, φρόντισε ένα γείτονα γέρο που έχει ανάγκη, χάρισε ένα ρούχο σου, κάνε δωρεάν φροντιστήριο σε ένα γειτονόπουλο, πλήρωσε το γάλα ενος μικρού παιδιού για 10 μέρες.
Κάνε κάτι, νάσαι σίγουρος ότι οτιδήποτε προσφέρεις από δώ και πέρα, θα είναι πάντα χρήσιμο.
Πηγή

Νεότερη ανάρτηση Παλαιότερη Ανάρτηση