Ελλάς - Ισραήλ: Στρατηγική Συμμαχία;

Η είδηση αποχής της Ελληνικής αντιπροσωπείας από την ψηφοφορία που είχε ως αποτέλεσμα το καταδικαστικό για το Ισραήλ ψήφισμα για τα περσινά γεγονότα της Γάζας αν μη τι άλλο μας δίνει μια εικόνα για τις ισορροπίες που τείνουν να διαμορφωθούν στην Νοτιοανατολική Μεσόγειο τον τελευταίο καιρό.
Είναι η πρώτη φορά που η Ελλάδα διαμορφώνει τέτοια στάση απέναντι στο Ισραήλ έχοντας παραδοσιακά για χρόνια μια αντίθετη πορεία και συμπεριφορά.
Όταν στα μέσα της δεκαετίας του 1990 υπογραφόταν το σύμφωνο στρατιωτικής συνεργασίας ανάμεσα στις δύο χώρες , δεδομένων και των στενών σχέσεων που είχε το Ισραήλ με την Τουρκία ,κανείς δεν περίμενε πως 15 χρόνια μετά οι όροι θα έτειναν να αντιστραφούν.
Ίσως όμως δεν είναι και τόσο τυχαίο.
Όσο ο Τουρκικός Μεγαλοϊδεατισμός μέσω της πολιτικής του κου Νταβούτογλου βρίσκεται σε διαδικασία εφαρμογής και η επιρροή των Τούρκων αυξάνεται σε παραδοσιακές περιοχές ελέγχου από το Ισραήλ τόσο η απόσταση ανάμεσά τους θα αυξάνει.
Η πολιτική ασφαλείας του Ισραήλ δεν είναι στατική ούτε τοπική αλλά συνθέτεται από ένα πολύπλοκο πλέγμα συνολικού ελέγχου και επιρροής που ξεκινά από την Κύπρο και φτάνει μέχρι και τα βάθη της Μέσης Ανατολής.
Περιοχές όπως η Νοτιοανατολική Μεσόγειος, η Συρία, το Ιράκ και το Ιράν όλο το κομμάτι που αφορά τα στενά είναι βασικές για την επιβίωση του.
Όταν λοιπόν βλέπει μια χώρα 80.000.000 με σεβαστή στρατιωτική ικανότητα να ασκεί πολιτικές επιρροής σε αυτές τις περιοχές τόσο θα βρίσκεται σε διαδικασία αντίδρασης πολιτικής, διπλωματικής και στρατιωτικής (αυτό δε σημαίνει πόλεμο μην το εκλαμβάνετε πάντα έτσι).
Είναι προφανές λοιπόν πως σε μια τέτοια διαδικασία η πλευρά του Ισραήλ πιθανόν να αναζητήσει στην περιοχή μια χώρα που με το στρατηγικό της βάθος θα του δώσει την δυνατότητα να υλοποιεί τους μακροπρόθεσμους στρατηγικούς σχεδιασμούς του.
Η Ελλάδα ως μέλος της Ε.Ε., του ΝΑΤΟ ,ηγέτιδα στον χώρο των Βαλκανίων(μη μεμψιμοιρούμε είμαστε) και με σεβαστή στρατιωτική δύναμη(ειδικά αεροπορικά όπου μας σέβονται απεριόριστα) ΟΦΕΙΛΕΙ να διερευνίσει τις πιθανότητες μια συνεργασίας όπου θα ενισχύσει και εξυπηρετήσει τα δικά της συμφέροντα.
Η περσινή άσκηση Glorious Spartan 2008 η επάνοδος των Ισραηλινών με τις φετινές SAR στο ΚΕΑΤ όσο και το αίτημα για επανάληψη του Σπαρτιάτη αποτελούν σημαντικές εξελίξεις ειδικά μετά το γνωστό επεισόδιο αποπομπής τους από την Τουρκική Anatolian Eagle.
Ειδικότερα οι ασκήσεις SAR (Έρευνας και διάσωσης) θα γίνουν στο Κέντρο Αεροπορικής Τακτικής στην Ανδραβίδα που αποτελεί τον πυρήνα του σχεδιασμού της αεροπορικής αποτροπής της χώρας σε περιβάλλον έντονων ηλεκτρονικών αντιμέτρων και αντιαεροπορικής άμυνας.
Φαίνεται πως κάποιοι ετοιμοπόλεμοι εκτιμούν την Πολεμική μας Αεροπορία περισσότερο απο κάποιους Έλληνες Πολιτικούς.
Εν κατακλείδει, οι λαοί δεν έχουν φίλους αλλά συμφέροντα, αν είναι προς το συμφέρον της χώρας μια εξέλιξη της συνεργασίας των δύο χωρών σε στρατηγική συμμαχία μόνο προς όφελος μας μπορεί να αποβεί.
Ας γίνει λοιπόν, ειδικά στο τομέα της άμυνας ΜΟΝΟ κερδισμένοι μπορούμε να βγούμε.
Casius
Ευχαριστώ για τον Χρόνο σας.

Νεότερη ανάρτηση Παλαιότερη Ανάρτηση