Αποτρεπτικό δόγμα και εξοπλισμοί
Πολιορκημένη φαίνεται η νέα ηγεσία του Υπουργείου Εθνικής Άμυνας από Ευρωπαίους και Αμερικανούς αξιωματούχους που επιχειρούν να πουλήσουν τα προϊόντα των βιομηχανιών τους Eurofighter,Rafale.Gripen , F-16,F-18 και F-35.
Στο περιθώριο της άτυπης Συνάντησης του ΝΑΤΟ στην Μπρατισλάβα ο Έλληνας Υπουργός Εθνικής Άμυνας είχε συναντήσεις γνωριμίας με τους ομόλογους του της Γερμανίας της Ισπανίας και της Γαλλίας και των ΗΠΑ όπου συζητηθήκαν μεταξύ άλλων και οι εκκρεμότητες των εν εξελίξει εξοπλιστικών προγραμμάτων.
Η νέα ηγεσία στο Υπουργείο Εθνικής Άμυνας γνωρίζει ότι η παρατεταμένη οικονομική κρίση σε συνδυασμό με την σχεδιαζόμενη σταδιακή αποχώρηση των συμμαχικών δυνάμεων από το Ιράκ έχει αρχίσει να δημιουργεί σοβαρά προβλήματα στην παγκόσμια αμυντική βιομηχανία η οποία έχει βάλει στόχο παραδοσιακούς πελάτες όπως την Ελλάδα και Τουρκία. Με δεδομένο ότι η Τουρκία έχει ήδη εμπλακεί στη συμπαραγωγή του F-35 και προβλέπεται να αποκτήσει από το 2014 τουλάχιστον 100 αεροσκάφη αυτού του τύπου Ελλάδα θα πρέπει παρά την οικονομική κρίση και την κακή δημοσιονομική κατάσταση να αναπληρώσει το κενό από την απόσυρση των Α7.
Τωρα όσο αφορά το στρατηγικό δόγμα της χώρας τον Ιούλιο του 2008 σύμφωνα με δηλώσεις του πρώην Υπουργού Εθνικής Άμυνας κου Μειμαράκη από αμυντικό άλλαξε σε αμυντικό –αποτρεπτικό.
Προς το παρόν δεν γνωρίζει κάνεις τι θα αποφασίσει η νέα ηγεσία του Υπουργείου Εθνικής Άμυνας αλλά αυτό που γνωρίζουν οι ειδικοί είναι ότι το κεντρικό στοιχείο του δόγματος της αποτροπής είναι η στρατηγική απειλής χρήσεως στρατιωτικής βίας προκειμένου να αποτρέψει ένα αντίπαλο να επιχειρήσει τη χρήση βίας για επίτευξη των σκοπών του.
Εάν τελικά γίνει αποδεκτό το αποτρεπτικό δόγμα και από την νέα ηγεσία θα πρέπει οι Ελληνικές Ένοπλες Δυνάμεις να αποκτήσουν τέτοια οπλικά συστήματα όχι μόνο για να αποκρούσουν τυχόν επίθεση αλλά και να καταφέρουν τέτοιο καίριο πλήγμα ώστε να παραλύσει ο εχθρός για μακρό χρονικό διάστημα.
Είναι παραδεκτό από τους στρατιωτικούς αναλυτές ότι το αεροπορικό όπλο αποτελεί ένα από τα κύρια αποτρεπτικά όπλα αλλά πρέπει να έχει την δυνατότητα της αεροπορικής κυριαρχίας.
Ο αναμενόμενος κάτοχος αεροπορικής κυριαρχίας έχει στα χέρια του ένα πανίσχυρο όργανο αποτροπής διότι απλά, ο πιθανός αντίπαλος του που θα αντιμετωπίζει σοβαρά το ενδεχόμενο να ηττηθεί σε μια αεροπορική αναμέτρηση, δεν θα αποτολμήσει ποτέ την πρόκληση της.
Ο αδιαμφισβήτητος έλεγχος του αεροπορικού χώρου των επιχειρήσεων πάνω από το έδαφος ή το θαλάσσιο χώρο του αντίπαλου αποτελεί σήμερα την αναγκαία συνθήκη για την επιτυχημένη διεξαγωγή επιχειρήσεων ξηράς ή θαλάσσης. Απώλεια του σημαίνει ουσιαστικά και αποτυχία των επιχειρήσεων αυτών, ανεξάρτητα από το μέγεθος και την ποιότητα των χερσαίων και των ναυτικών δυνάμεων.
Από τα παραπάνω προκύπτει ότι μετά την επίτευξη αεροπορικής κυριαρχίας στη περιοχή των επιχειρήσεων, θα διευκολυνθεί το σφυροκόπημα των χερσαίων και ναυτικών δυνάμεων του ηττημένου από τον αέρα οι οποίες δεν θα έχουν καμία πιθανότητα επιβίωσης όταν θα αντιμετωπίζουν μία αεροπορική δύναμη χωρίς ουσιαστικά δυνατότητα άμυνας.
Η εξασφάλιση αεροπορικής κυριαρχίας αυξάνει σημαντικά τη δυνατότητα περιορισμού τόσο της διάρκειας μιας σύρραξης όσο και των απωλειών σε ανθρώπινο δυναμικό, οπλικά μέσα και συστήματα αλλά και της υποδομής της χώρας που θα την αποκτήσει.
Με λίγα λόγια την επόμενη ημέρα της λήξης των εχθροπραξιών δεν υπάρχει τιμητική θέση για τον ηττημένο της αεροπορικής αναμέτρησης. Αυτό απέδειξαν συρράξεις όπως ο Πόλεμος της Κορέας, οι Αραβο-Ισραηλινοί Πόλεμοι από το 1948 έως και το 1982, η αεροναυμαχία των νησιών Falklands, και βέβαια η πλέον πρόσφατη γενικευμένη σύρραξη, ο επονομαζόμενος «Πόλεμος του Κόλπου».
Μετά λοιπόν από τη διαπίστωση ότι η απόκτηση αεροπορικής κυριαρχίας αποτελεί αναγκαία και ικανή συνθήκη για την επιτυχή έκβαση μιας σύρραξης, είναι σχεδόν προφανές ότι η επιδίωξη απόκτησης της αποτελεί για την Ελλάδα στρατηγική επιλογή, Εθνικής Ασφάλειας. Σε αυτή την επιλογή θα πρέπει να προσαρμοστούν τόσο τα εξοπλιστικά μας προγράμματα, όσο και όλες οι υπόλοιπες δραστηριότητες των πολιτικοστρατιωτικών οργάνων της χώρας.
Χρήστος Κουτσογιαννόπουλος
Ταξίαρχος(εα)
Πρώην Διευθυντής Διεθνών Σχέσεων ΥΠΕΘΑ
Πηγή
Στο περιθώριο της άτυπης Συνάντησης του ΝΑΤΟ στην Μπρατισλάβα ο Έλληνας Υπουργός Εθνικής Άμυνας είχε συναντήσεις γνωριμίας με τους ομόλογους του της Γερμανίας της Ισπανίας και της Γαλλίας και των ΗΠΑ όπου συζητηθήκαν μεταξύ άλλων και οι εκκρεμότητες των εν εξελίξει εξοπλιστικών προγραμμάτων.
Η νέα ηγεσία στο Υπουργείο Εθνικής Άμυνας γνωρίζει ότι η παρατεταμένη οικονομική κρίση σε συνδυασμό με την σχεδιαζόμενη σταδιακή αποχώρηση των συμμαχικών δυνάμεων από το Ιράκ έχει αρχίσει να δημιουργεί σοβαρά προβλήματα στην παγκόσμια αμυντική βιομηχανία η οποία έχει βάλει στόχο παραδοσιακούς πελάτες όπως την Ελλάδα και Τουρκία. Με δεδομένο ότι η Τουρκία έχει ήδη εμπλακεί στη συμπαραγωγή του F-35 και προβλέπεται να αποκτήσει από το 2014 τουλάχιστον 100 αεροσκάφη αυτού του τύπου Ελλάδα θα πρέπει παρά την οικονομική κρίση και την κακή δημοσιονομική κατάσταση να αναπληρώσει το κενό από την απόσυρση των Α7.
Τωρα όσο αφορά το στρατηγικό δόγμα της χώρας τον Ιούλιο του 2008 σύμφωνα με δηλώσεις του πρώην Υπουργού Εθνικής Άμυνας κου Μειμαράκη από αμυντικό άλλαξε σε αμυντικό –αποτρεπτικό.
Προς το παρόν δεν γνωρίζει κάνεις τι θα αποφασίσει η νέα ηγεσία του Υπουργείου Εθνικής Άμυνας αλλά αυτό που γνωρίζουν οι ειδικοί είναι ότι το κεντρικό στοιχείο του δόγματος της αποτροπής είναι η στρατηγική απειλής χρήσεως στρατιωτικής βίας προκειμένου να αποτρέψει ένα αντίπαλο να επιχειρήσει τη χρήση βίας για επίτευξη των σκοπών του.
Εάν τελικά γίνει αποδεκτό το αποτρεπτικό δόγμα και από την νέα ηγεσία θα πρέπει οι Ελληνικές Ένοπλες Δυνάμεις να αποκτήσουν τέτοια οπλικά συστήματα όχι μόνο για να αποκρούσουν τυχόν επίθεση αλλά και να καταφέρουν τέτοιο καίριο πλήγμα ώστε να παραλύσει ο εχθρός για μακρό χρονικό διάστημα.
Είναι παραδεκτό από τους στρατιωτικούς αναλυτές ότι το αεροπορικό όπλο αποτελεί ένα από τα κύρια αποτρεπτικά όπλα αλλά πρέπει να έχει την δυνατότητα της αεροπορικής κυριαρχίας.
Ο αναμενόμενος κάτοχος αεροπορικής κυριαρχίας έχει στα χέρια του ένα πανίσχυρο όργανο αποτροπής διότι απλά, ο πιθανός αντίπαλος του που θα αντιμετωπίζει σοβαρά το ενδεχόμενο να ηττηθεί σε μια αεροπορική αναμέτρηση, δεν θα αποτολμήσει ποτέ την πρόκληση της.
Ο αδιαμφισβήτητος έλεγχος του αεροπορικού χώρου των επιχειρήσεων πάνω από το έδαφος ή το θαλάσσιο χώρο του αντίπαλου αποτελεί σήμερα την αναγκαία συνθήκη για την επιτυχημένη διεξαγωγή επιχειρήσεων ξηράς ή θαλάσσης. Απώλεια του σημαίνει ουσιαστικά και αποτυχία των επιχειρήσεων αυτών, ανεξάρτητα από το μέγεθος και την ποιότητα των χερσαίων και των ναυτικών δυνάμεων.
Από τα παραπάνω προκύπτει ότι μετά την επίτευξη αεροπορικής κυριαρχίας στη περιοχή των επιχειρήσεων, θα διευκολυνθεί το σφυροκόπημα των χερσαίων και ναυτικών δυνάμεων του ηττημένου από τον αέρα οι οποίες δεν θα έχουν καμία πιθανότητα επιβίωσης όταν θα αντιμετωπίζουν μία αεροπορική δύναμη χωρίς ουσιαστικά δυνατότητα άμυνας.
Η εξασφάλιση αεροπορικής κυριαρχίας αυξάνει σημαντικά τη δυνατότητα περιορισμού τόσο της διάρκειας μιας σύρραξης όσο και των απωλειών σε ανθρώπινο δυναμικό, οπλικά μέσα και συστήματα αλλά και της υποδομής της χώρας που θα την αποκτήσει.
Με λίγα λόγια την επόμενη ημέρα της λήξης των εχθροπραξιών δεν υπάρχει τιμητική θέση για τον ηττημένο της αεροπορικής αναμέτρησης. Αυτό απέδειξαν συρράξεις όπως ο Πόλεμος της Κορέας, οι Αραβο-Ισραηλινοί Πόλεμοι από το 1948 έως και το 1982, η αεροναυμαχία των νησιών Falklands, και βέβαια η πλέον πρόσφατη γενικευμένη σύρραξη, ο επονομαζόμενος «Πόλεμος του Κόλπου».
Μετά λοιπόν από τη διαπίστωση ότι η απόκτηση αεροπορικής κυριαρχίας αποτελεί αναγκαία και ικανή συνθήκη για την επιτυχή έκβαση μιας σύρραξης, είναι σχεδόν προφανές ότι η επιδίωξη απόκτησης της αποτελεί για την Ελλάδα στρατηγική επιλογή, Εθνικής Ασφάλειας. Σε αυτή την επιλογή θα πρέπει να προσαρμοστούν τόσο τα εξοπλιστικά μας προγράμματα, όσο και όλες οι υπόλοιπες δραστηριότητες των πολιτικοστρατιωτικών οργάνων της χώρας.
Χρήστος Κουτσογιαννόπουλος
Ταξίαρχος(εα)
Πρώην Διευθυντής Διεθνών Σχέσεων ΥΠΕΘΑ
Πηγή
Γράψτε τα δικά σας σχόλια
Δεν υπάρχουν σχόλια :
Θα σας παρακαλούσα να είστε κόσμιοι στους χαρακτηρισμούς σας, επειδή είναι δυνατόν επισκέπτες του ιστολογίου να είναι και ανήλικοι.
Τα σχόλια στα blogs υπάρχουν για να συνεισφέρουν οι αναγνώστες στο διάλογο. Η ευθύνη των σχολίων (αστική και ποινική) βαρύνει τους σχολιαστές.
Τα σχόλια θα εγκρίνονται μόνο όταν είναι σχετικά με το θέμα, δεν αναφέρουν προσωπικούς, προσβλητικούς χαρακτηρισμούς, καθώς επίσης και τα σχόλια που δεν περιέχουν συνδέσμους.
Επίσης, όταν μας αποστέλλονται κείμενα (μέσω σχολίων ή ηλεκτρονικού ταχυδρομείου), παρακαλείσθε να αναγράφετε τυχούσα πηγή τους σε περίπτωση που δεν είναι δικά σας. Ευχαριστούμε για την κατανόησή σας...