Επικίνδυνη ανικανότητα ή αχαλίνωτος ενδοτισμός στην εξωτερική πολιτική της χώρας;

Του Κ. Κυριακόπουλου

Είναι απορίας άξιος ο τρόπος με τον οποίο διαχειρίζεται η πολιτική ηγεσία του υπουργείου εξωτερικών, τόσο τις παρακαταθήκες της συσσωρευμένης διεθνούς εμπειρίας, όσο και το περιεχόμενο της πολιτικής - και όχι μόνο σκέψης - που παράγουν οι μάχιμοι διπλωμάτες πρώην και νυν, για τα κορυφαία ζητήματα που απασχολούν τον τόπο και που βάζουν με το δικό τους τρόπο τη σφραγίδα τους στα μελλούμενα.
ΕΠΙΣΤΡΟΦΗ ΣΤΙΣ ΠΙΟ ΜΑΥΡΕΣ ΣΕΛΙΔΕΣ ΤΗΣ ΕΛΛΗΝΙΚΗΣ ΙΣΤΟΡΙΑΣ;
Αν και δύσκολα θα βρει κανείς ανάλογο προηγούμενο όσο μακριά στο παρελθόν και να προχωρήσουν οι αναζητήσεις του, οφείλουμε να προσδιορίσουμε με σαφήνεια το στίγμα της σύγχρονης εξωτερικής πολιτικής, που… ελέω πολιτικού συστήματος τείνει να λάβει πλέον διαχρονικό χαρακτήρα.
1. Εξωτερική πολιτική χωρίς ιεραρχήσεις και προτεραιότητες: Λες και δεν κρίνεται τίποτε σ αυτή τη χώρα. Λες και τα κορυφαία ζητήματα που κατά καιρούς την απασχόλησαν έχουν διευθετηθεί, και πλέον η εξωτερική πολιτική καλείται να αντιμετωπίσει στη λογική του … «μεροδούλι – μεροφάι» ότι έκτακτο ήθελε προκύψει. Θα ‘λεγε κανείς πως η προσωπική ατζέντα της υπουργού εξωτερικών, δεν περιλαμβάνει λέξεις όπως ΑΙΓΑΙΟ, ΘΡΑΚΗ, ΚΥΠΡΙΑΚΟ, ΣΚΟΠΙΑ… Θα ’λεγε κανείς πως αυτή η ατζέντα δεν έχει κόκκινες υποσημειώσεις και SOS χειρισμούς… Πως δεν υπάρχουν χρονοδιαγράμματα, ιδιαίτερα ζητήματα, πρωτεύοντα και δευτερεύοντα στην ημερήσια διάταξή της. Πως αυτή η ατζέντα είναι πλέον υπερπλήρης από επισκέψεις, φιέστες, και έναν ιδιότυπο καθωσπρεπισμό.
2. Εξωτερική πολιτική χωρίς σχέδιο και συγκεκριμένο βηματισμό: Αφού το καθημερινό γίγνεσθαι πλέον, δεν πείθει κανέναν πως είναι σαφείς οι στόχοι μας… καλά σχεδιασμένη η διαδρομή μας… προσεκτικά σχεδιασμένη η πολιτική αξιοποίηση των διεθνών ερεισμάτων μας κοκ. Δεν προκύπτει εκ του αποτελέσματος και δεν επιβεβαιώνεται από αντίστοιχες πολιτικές πρωτοβουλίες, πως υπάρχει ο οποιοσδήποτε βραχυπρόθεσμος σχεδιασμός κι αυτό που ακούμε είναι μασημένα λόγια όταν η πολιτική μας ηγεσία συζητά για μακροπρόθεσμες στοχεύσεις. Η Ελλάδα πλέον στην εξωτερική της πολιτική και στην προάσπιση των εθνικών της θεμάτων, πορεύεται δημιουργώντας ένα ΝΕΟ… ΕΝΑ ΠΡΟΤΥΠΟ… ΕΝΑ ΕΝΤΕΛΩΣ ΔΙΚΟ ΤΗΣ ΔΙΠΛΩΜΑΤΙΚΟ – ΠΟΛΙΤΙΚΟ ΛΕΞΙΚΟ. Η διεθνής κοινότητα γελά και η πολιτική μας ηγεσία δηλώνει υπερήφανη. Μόνο που αυτή την ιδιότητα και αυτή την αυτοπεποίθηση δε την είδαμε να διαγράφεται στο βλέμμα του πρωθυπουργού όταν έρχεται αντιμέτωπος με «δύσκολες» ερωτήσεις.
ΣΥΜΠΕΡΑΣΜΑ: Ένα θολό ιδεολόγημα που παραδέρνει εγκλωβισμένο στο τρίπτυχο μιζέρια, αμηχανία και ενδοτισμός, είναι η πεμπτουσία της ελληνικής εξωτερικής πολιτικής στον 21 αιώνα.
ΕΠΙΚΙΝΔΥΝΟΙ ΣΧΕΔΙΑΣΜΟΙ ΒΡΙΣΚΟΝΤΑΙ ΕΝ ΕΞΕΛΙΞΕΙ!!!
Κι αυτό είναι το κυρίαρχο χαρακτηριστικό της νέας χιλιετίας.
Ο δικός μας ερασιτεχνισμός… δεν είναι ερασιτεχνισμός όλων για να επαναπαυόμαστε…
Τον δικό μας ενδοτισμό… δε τον μιμήθηκε κανείς σ αυτόν τον πλανήτη για να δικαιούμαστε να ξεσυνεριζόμαστε…
Τη δική μας προχειρότητα στο σχεδιασμό… δε την ζήλεψαν ούτε και οι πλέον ανίκανοι στο σύμπαν που ζούμε για να δικαιούμαστε να εναποθέτουμε στο μέλλον το καθήκον της αυτοβελτίωσής μας…
Η δική μας έλλειψη σχεδιασμού και οργανωμένης προώθησης των υποθέσεων που μας αφορούν… δεν χαρακτηρίζει ούτε τον πλέον ανοργάνωτο ιδιοκτήτη περιπτέρου για να μπορούμε να έχουμε μέτρο σύγκρισης στο βαθμό της απαξίωσής μας
Τα χειρότερα έρχονται… γιατί…
Η παγκοσμιοποίηση έχει τα δικά της σχέδια…
Η Νέα τάξη πραγμάτων φροντίζει να μην παρεκκλίνει ούτε κατ ελάχιστο από τους δικούς της υπολογισμούς….
Και οι αντίπαλοι μας – περισσότερο ή λιγότερο άσπονδοι – δεν έχουν αφήσει τίποτε στην τύχη του.
Αυτή είναι η αλήθεια. Κι αυτή την πραγματικότητα δεν δικαιούται κανείς να την προσπερνά.
Τους καρπούς αυτής της … «συνάντησης» της δικής μας ΕΛΑΧΙΣΤΟΤΗΤΑΣ, με την ικανότητα όλων των άλλων να ξέρουν καλά τι κάνουν και να έχουν συγκεκριμένο σχέδιο προκειμένου να το προωθούν, τους γευόμαστε ήδη.
1. Το Αιγαίο γκριζάρισε. Και το γκρίζο του χρώμα κάθε μέρα που περνά γίνεται όλο και πιο σκούρο. Το πλεονέκτημα χρόνων στην πράξη το απεμπολήσαμε και οδηγηθήκαμε στο σημείο αντί να θεωρούν οι πάντες δεδομένο πως οι τούρκοι παραβιάζουν και προκαλούν, να πρέπει κοντολογίς να αρχίσουμε να αποδεικνύουμε στη διεθνή κοινότητα, πως οι πιλότοι μας δεν παρανομούν όταν τους αναχαιτίζουν... ΑΙΣΧΟΣ!!!
2. Στη Θράκη οι τούρκοι αλωνίζουν. Χρησιμοποιούν τη θρησκευτική μειονότητα ανεξέλεγκτα για να προωθήσουν τους γεωπολιτικούς τους σχεδιασμούς, και η Ελλάδα απλώς παρατηρεί τα γεγονότα. Και το χειρότερο… έχει εγκαταλείψει στην τύχη τους τους θρησκευτικά μειονοτικούς με ελληνική εθνική συνείδηση να αντιστέκονται μόνοι και να υψώνουν ολομόναχοι το μπόι τους απέναντι στον τουρκικό επεκτατισμό. Λες και αυτή η χώρα δεν έχει σύνορα… λες και αυτή η χώρα δεν έχει σημαία αλλά «κόκκινο φωτάκι» στα συνοριακά της περάσματα, στις ακριτικές πόλεις της και τα χωριά της... ΑΙΣΧΟΣ!!!
3. Η περηφάνια του Κυπριακού Ελληνισμού τσαλακώνεται. Και το μακρύ της χέρι σ αυτό έβαλε και η εξωτερική πολιτική της Ελλάδας. Γιατί όλοι θέλουν να ξεχαστεί το αντρίκιο ΟΧΙ του Παπαδόπουλου. Γιατί αυτό το ΟΧΙ θα ντροπιάζει για πάντα τα ΝΑΙ των υπόλοιπων. ΑΙΣΧΟΣ!!!
4. Το μικρό και «μη υπολογίσιμο» μόρφωμα των Σκοπίων, γελά μαζί μας. Μας αποκαλεί απαξιωτικά «φυσιολογική χώρα» για την πολύτιμη υπηρεσία που του προσφέραμε προκειμένου να κάνει δημόσιες σχέσεις η υπουργός μας επί των εξωτερικών. Κι αυτή την άθλια υπαναχώρηση θα την βρούμε μπροστά μας οσονούπω… ΑΙΣΧΟΣ!!!
5. Ο Τούρκος διοικητής θρονιάζεται στη Λάρισα, για να διευθετούνται αποτελεσματικότερα οι αναχαιτίσεις στο Αιγαίο. Ετσι άλλος ένας μακρόπνοος σχεδιασμός της τουρκικής εξωτερικής πολιτικής πραγματοποιείται για να δικαιωθεί ακόμα μία φορά η αγαστή συνεργασία των εθνικά περήφανων ΠΑΣΟΚ και ΝΔ, στην οργάνωση και στο σχεδιασμό της εξωτερικής πολιτικής… ΑΙΣΧΟΣ!!!
6. Ο Δούρειος ίππος της λαθρομετανάστευσης έχει αλώσει πια την Ελλάδα. Όλοι ξέρουν καλά τις ολέθριες συνέπειες αυτής της σχεδιασμένης πολιτικής, πολιτιστικής και πληθυσμιακής άλωσης. Μόνο ο σύγχρονος πολιτικός δοσιλογισμός καμώνεται πως δε βρίσκει τίποτε το αξιοπρόσεκτο σ αυτή την ιστορία. Αυτοί είναι οι θεματοφύλακες για το μέλλον αυτού του τόπου… ΑΙΣΧΟΣ!!!
Κάπως έτσι σχεδίασαν κάποιοι την μακρόπνοή τους εξωτερική πολιτική κι έτσι έχουν σήμερα την πολυτέλεια να απαριθμούν κεκτημένα... τετελεσμένα... και να προβάλουν διεθνώς ένα προφίλ συνέπειας, συνέχειας και "αξιοπιστίας", σε ένα περιβάλλον ευρωπαϊκό που δεν σχολιάζει καθόλου κολακευτικά τον ενδοτισμό και την γκαφολαγνεία της πολιτικής μας ηγεσίας.
Και το σημαντικότερο…
Να μετατρέπουν σε δίκιο τους το άδικο…
Να προσδίδουν νομιμότητα στο παράνομο και στην καπηλεία…
Να νομιμοποιούν αλυτρωτικές και επεκτατικές πολιτικές.
ΑΙΣΧΟΣ !!!
Ένα είναι σίγουρο…
Τις σελίδες ενδοτισμού που γράφει η σύγχρονη εξωτερική πολιτική της χώρας, μια πολιτική εγκληματική και επικίνδυνη πολιτικά και εθνικά, θα τις συμπεριλάβει με τα πιο μελανά χρώματα ο ιστορικός του μέλλοντος στην ιστορία αυτού του τόπου.
Πηγή

Νεότερη ανάρτηση Παλαιότερη Ανάρτηση