Βαρύ το κλίμα για την Ντόρα στο υπουργείο Εξωτερικών

Δεν μπορεί πλέον να παραμείνει

Σε πλήρη ρήξη έχουν οδηγηθεί οι σχέσεις της Ντ. Μπακογιάννη με τους διπλωμάτες, με αφορμή την υπόθεση του απόρρητου τηλεγραφήματος για τον Χρ. Καραβέλα και, φυσικά, η σύγκρουση αυτή οδηγεί σε ακόμη μεγαλύτερη αποσύνθεση το υπουργείο Εξωτερικών και υπονομεύει την άσκηση αποτελεσματικής εξωτερικής πολιτικής.
Η κατάσταση έχει προκαλέσει εκνευρισμό και στο Μέγαρο Μαξίμου, καθώς ο κ. Καραμανλής διαπιστώνει ότι ο χώρος στον οποίο έπαιζε προνομιακά, τα εξωτερικά θέματα, έχουν εγκαταλειφθεί στην τύχη τους και μπορεί να αποτελέσουν τρωτό σημείο στην κριτική που ασκεί ο ΛΑΟΣ και ο Γ. Καρατζαφέρης.
Η υπόθεση Καραβέλα ήταν η σταγόνα που ξεχείλισε το από μήνες γεμάτο ποτήρι των διπλωματών, καθώς η Ένωση Διπλωματικών Υπαλλήλων, μόλις πριν από λίγο καιρό, είχε διαμαρτυρηθεί έντονα για αθέτηση υποσχέσεων και δεσμεύσεων που είχε λάβει από το πολιτικό γραφείο της υπουργού σχετικά με θεσμικά και οικονομικά τους αιτήματα, καθώς και για τη θέσπιση 15 θέσεων πρέσβεων εκ προσωπικοτήτων.
Έτσι, τώρα, ο χειρισμός της υπόθεσης του τηλεγραφήματος Καραβέλα κατέδειξε για μια ακόμη φορά ότι η πολιτική ηγεσία του υπουργείου όχι μόνο θεωρεί αναλώσιμους τους έλληνες διπλωμάτες, αλλά δεν διστάζει να τους θυσιάσει φορτώνοντάς τους και δικές της ευθύνες.
Για έναν κλάδο της δημόσιας διοίκησης ο οποίος είναι μάλλον αδικημένος, όπου ακόμη και το δικαίωμα της απεργίας και αγωνιστικής διεκδίκησης αιτημάτων είναι σχεδόν απαγορευμένο, η ηθική απαξίωση συνιστά το τελειωτικό κτύπημα.
Η έλλειψη εμπιστοσύνης έχει κλονίσει πλέον τις σχέσεις των διπλωματών με την κ. Μπακογιάννη, σε μια περίοδο μάλιστα που το μοντέλο που η ίδια είχε επιβάλει στη λειτουργία του υπουργείου Εξωτερικών έχει φθάσει στα όρια της κατάρρευσης.
Η κ. Μπακογιάννη, από την πρώτη στιγμή που πέρασε την πόρτα του νεοκλασικού της Βασιλίσσης Σοφίας, θέλησε να στηριχθεί σε μια δική της μικρή προσωπική ομάδα, αφήνοντας στο περιθώριο τη Διπλωματική Υπηρεσία και την υπηρεσιακή δομή του υπουργείου. Οι τεράστιες πανάκριβες ανθοδέσμες και συνθέσεις στον προθάλαμο του γραφείου της (που αλλάζουν σχεδόν κάθε εβδομάδα) δεν ήταν η μοναδική αλλαγή που επέφερε στο υπουργείο.
Στον στενό πυρήνα που λάμβανε τις αποφάσεις βρέθηκαν ο γιος της Κώστας Μπακογιάννης, ο διπλωμάτης Κ. Χαλαστάνης, ο Θ. Σκυλακάκης, οι συνεργάτες της από το πολιτικό γραφείο της Δ. Ζαφειριάδης και Π. Αντωνόπουλος, αλλά ακόμα και άνθρωποι από τον Δήμο Αθηναίων (που αρκετοί εξ αυτών είναι πλέον σε θεσμικές θέσεις του υπουργείου), ενώ σημαντική επιρροή ασκούσαν ο μόνιμος αντιπρόσωπος στην ΕΕ Β. Κασκαρέλης, ο νυν πρέσβης στην Άγκυρα Φ. Ξυδάς, αλλά και ο πρέσβης Γ. Σαββαΐδης.
Αν και σε επίπεδο πολιτικής υπάρχουν σοβαρές αποκλίσεις με την άφιξη της κ. Μπακογιάννη στο υπουργείο Εξωτερικών, επανεμφανίσθηκε στον παλιό γνώριμο χώρο του ο Χρ. Ζαχαράκις, ενώ ρόλο έπαιζε και ο πρώην εκπρόσωπος Τύπου Γ. Κουμουτσάκος.
Οι παλιοί «Μητσοτακικοί» πρεσβευτές πάντως φρόντισαν να αποστασιοποιηθούν παίρνοντας τις πρεσβείες που επιθυμούσαν, ενώ από την παλαιά φρουρά έμεινε μόνο ο κ. Δ. Κωνσταντίνου στη θέση του γενικού επιθεωρητή. Το μόνο που αναγνωρίζουν πάντως στην κ. Μπακογιάννη είναι ότι, πράγματι, στις μεταθέσεις δεν επηρεάσθηκε από τις πολιτικές πεποιθήσεις των υποψηφίων.
Με αυτό το δυναμικό πορεύθηκε η κ. Μπακογιάννη, επιλέγοντας να παραμερίσει πλήρως τις διευθύνσεις του υπουργείου, και είναι χαρακτηριστικό ότι πολλοί είναι οι πρέσβεις που ενώ χειρίζονταν συγκεκριμένα θέματα επικαιρότητας δεν τους ζητήθηκε καν η γνώμη και η άποψή τους…
Για τα σημαντικά ζητήματα ουσιαστικά έχουν καταργηθεί τα γραπτά σημειώματα και τηλεγραφήματα και όλες οι συνεννοήσεις γίνονται προφορικά, ενώ απουσιάζουν παντελώς και κείμενα κατευθυντήριων γραμμών σε σημαντικά ζητήματα, ώστε να αποφεύγονται οι άστοχες ενέργειες, οι ασυνεννοησίες και οι λανθασμένες παρεμβάσεις.
Αυτή η στάση οδήγησε σε ακόμη μεγαλύτερη αποσύνθεση, καθώς ουδείς ενδιαφέρεται, εκτός ελαχίστων εξαιρέσεων, να επεξεργασθεί και να ασκήσει πολιτική, γνωρίζοντας ότι απευθύνεται σε ώτα μη ακουόντων στον πρώτο όροφο της Βασιλίσσης Σοφίας.
Το τελευταίο διάστημα όμως, που συμπίπτει με την επαναφορά στην επικαιρότητα κρίσιμων θεμάτων της εξωτερικής πολιτικής, η δομή που οργανώθηκε γύρω από την υπουργό άρχισε να αποδομείται και αυτό έχει οφθαλμοφανείς συνέπειες και στην άσκηση πολιτικής.
Ο Κ. Μπακογιάννης αποφάσισε να αποχωρήσει από το υπουργείο, προφανώς για να προστατευθεί από τις επικρίσεις για οικογενειοκρατία και από τα απόνερα της υπόθεσης Ζήμενς, που θα έπλητταν σοβαρά τις φιλοδοξίες του για ενδεχόμενη διεκδίκηση της «οικογενειακής» βουλευτικής έδρας στην Ευρυτανία.
Ο Θ. Σκυλακάκης εξελέγη ευρωβουλευτής, όπως και ο Γ. Κουμουτσάκος, ο Χρ. Ζαχαράκις έχει αποστασιοποιηθεί και για προσωπικούς λόγους, ο Β. Κασκαρέλης, αν και θα προτιμούσε να πήγαινε, όπως ήλπιζε, ευρωβουλευτής, τελικά μετακομίζει στην πρεσβεία στην Ουάσινγκτον, ενώ ο κ. Ξυδάς στην Άγκυρα μάλλον χρεώνεται την αδυναμία πρόβλεψης της επιδείνωσης των Ελληνοτουρκικών.
Ακόμη και ο διευθυντής του γραφείου της Κ. Χαλαστάνης είναι υπ' ατμόν, καθώς είχε ήδη εξασφαλίσει τη μετάθεση στην πρεσβεία στο Παρίσι, ενώ έχει αποδυναμωθεί, καθώς φορτώθηκε μέρος των ευθυνών για τον χειρισμό του απόρρητου τηλεγραφήματος για τον Χρ. Καραβέλα.
Έτσι, η κ. Μπακογιάννη βρίσκεται στη δύσκολη θέση, μετά τη σύγκρουση με την Ένωση Διπλωματικών Υπαλλήλων, κάτι που δεν έχει προηγούμενο, να έχει απέναντι τους διπλωμάτες και οι εκτιμήσεις είναι ότι δεν μπορεί να παραμείνει πλέον στο υπουργείο Εξωτερικών.

Νεότερη ανάρτηση Παλαιότερη Ανάρτηση