Η προεδρική ασυλία γλυτώνει τον Γκιούλ από καταδίκη και φυλάκιση!
Κατάχρηση δημόσιου χρήματος!!!
Νέα πηγή έντασης ανέκυψε στην Τουρκία, όπου δικαστήριο στην Άγκυρα έκρινε ότι θα πρέπει να παραπεμφθεί στη Δικαιοσύνη ο πρόεδρος της Δημοκρατίας Αμπντουλάχ Γκιουλ, ως «ύποπτος» για μια παλιά υπόθεση κατάχρησης δημοσίου χρήματος εκ μέρους του φιλοϊσλαμικού Κόμματος Ευημερίας, στέλεχος του οποίου υπήρξε ο Γκιουλ.
Πρόκειται για την υπόθεση του 1990 που ολοκληρώθηκε το 2007. Είχε καταδικαστεί ο ηγέτης του Κόμματος Ευημερίας Νετζμετίν Ερμπακάν και άλλο ένα στέλεχος. Κι αυτό επειδή είχε αποδειχθεί ότι μετά το κλείσιμο του Κόμματος Ευημερίας από το Συνταγματικό Δικαστήριο το 1998, η διοίκηση του κόμματος έδειξε με πλαστά έγγραφα ότι έχουν χρησιμοποιηθεί 1 τρισ. λίρες (περίπου 500 χιλιάδες ευρώ), ποσό το οποίο θα έπρεπε να επιστραφεί στο κράτος. Κι αυτό επειδή επρόκειτο για κόμμα που τέθηκε εκτός νόμου και κατ' επέκταση θα έπρεπε να επιστραφεί η κρατική επιχορήγηση.
Γλίτωσε λόγω ασυλίας
Η τότε δικαστική διαδικασία όμως δεν περιλάμβανε τον Αμπντουλάχ Γκιουλ, εξαιτίας της βουλευτικής ασυλίας που είχε αυτός. Το πρόβλημα που ανακύπτει τώρα σχετίζεται με την αοριστία που υπάρχει ακόμη και στο Σύνταγμα για το κατά πόσο έχει ασυλία ο πρόεδρος της Δημοκρατίας.
Το δικαστήριο στη χθεσινή του απόφαση υπογραμμίζει ότι «η παραπομπή σε δίκη είναι κανόνας που ισχύει για όλους τους πολίτες με βάση το Σύνταγμα και τους νόμους. Η ασυλία είναι μία εξαιρετική περίπτωση. Οσοι έχουν ασυλία, έχουν προσδιοριστεί με τους νόμους αυτούς. Πέραν αυτών, δεν υπάρχει ασυλία δίκης για κανέναν πολίτη».
Μόνο για «προδοσία»
Ουσιαστικά πρόκειται για το άρθρο 105 του Συντάγματος, το οποίο προσφέρεται για ερμηνεία. Σε αυτό αναφέρεται ότι «ο πρόεδρος μπορεί να κατηγορηθεί για προδοσία της πατρίδας με πρόταση τουλάχιστον του ενός τρίτου των μελών του Κοινοβουλίου και με απόφαση των τριών τετάρτων των μελών».
Σε ανακοίνωση που εξέδωσε ο πρόεδρος Γκιουλ αναφέρεται ότι «δεν είναι δυνατόν ο πρόεδρος να δικαστεί με κατηγορία εκτός από την προδοσία» και υπογραμμίζεται ότι «δεν συμβαδίζει με τις καλές προθέσεις η προσπάθεια κάποιων κύκλων να παρουσιαστεί ο πρόεδρος ως ύποπτος σε μια υπόθεση όπου δεν ήταν κατηγορούμενος και δεν είχε δικαστεί».
Αντικρουόμενες απόψεις
Ο καθηγητής Ουμίτ Κοτζάσακαλ υπογραμμίζει ότι υπάρχουν δύο απόψεις: «Αυτή σύμφωνα με την οποία πρόκειται για αδίκημα που δεν έχει σχέση με τα καθήκοντα του προέδρου και συνεπώς θα πρέπει να δικαστεί ο Γκιουλ, και η δεύτερη, σύμφωνα με την οποία η βουλευτική ασυλία ισχύει και για τον πρόεδρο της Δημοκρατίας και συνεπώς δεν μπορεί να δικαστεί προτού ολοκληρώσει τη θητεία του».
Η εισαγγελία της Αγκυρας, μετά την απόφαση του δικαστηρίου ή θα ξεκινήσει προανάκριση ή θα στείλει τον φάκελο στο υπουργείο Δικαιοσύνης, περίπτωση στην οποία μπορεί να ανοίξει ο δρόμος για απόφαση του ανώτατου ακυρωτικού δικαστηρίου. Σε κάθε περίπτωση, πάντως, η όλη υπόθεση θα είναι νέα πηγή έντασης στην πολιτική σκηνή.
Εάν πάντως ο "καλύτερος" Τούρκος πολίτης κατηγορείται για κατάχρηση-διασπάθιση δημόσιου χρήματος και δεν έχει την ευαισθησία να υπερασπίσει τον εαυτό του, την τιμή και την υπόληψή του, αλλά πάνω από όλα την Δημοκρατία στην πατρίδα του (της οποίας προΐσταται και όχι απλά υπηρετεί), τότε αυτή η χώρα πρέπει να παυθεί από όλα τα διεθνή φόρα και να αποκλειστεί η συμμετοχή της από συγκεντρώσεις κρατών που (έστω και τυπικά) σέβονται τη δημοκρατία.
Νέα πηγή έντασης ανέκυψε στην Τουρκία, όπου δικαστήριο στην Άγκυρα έκρινε ότι θα πρέπει να παραπεμφθεί στη Δικαιοσύνη ο πρόεδρος της Δημοκρατίας Αμπντουλάχ Γκιουλ, ως «ύποπτος» για μια παλιά υπόθεση κατάχρησης δημοσίου χρήματος εκ μέρους του φιλοϊσλαμικού Κόμματος Ευημερίας, στέλεχος του οποίου υπήρξε ο Γκιουλ. Πρόκειται για την υπόθεση του 1990 που ολοκληρώθηκε το 2007. Είχε καταδικαστεί ο ηγέτης του Κόμματος Ευημερίας Νετζμετίν Ερμπακάν και άλλο ένα στέλεχος. Κι αυτό επειδή είχε αποδειχθεί ότι μετά το κλείσιμο του Κόμματος Ευημερίας από το Συνταγματικό Δικαστήριο το 1998, η διοίκηση του κόμματος έδειξε με πλαστά έγγραφα ότι έχουν χρησιμοποιηθεί 1 τρισ. λίρες (περίπου 500 χιλιάδες ευρώ), ποσό το οποίο θα έπρεπε να επιστραφεί στο κράτος. Κι αυτό επειδή επρόκειτο για κόμμα που τέθηκε εκτός νόμου και κατ' επέκταση θα έπρεπε να επιστραφεί η κρατική επιχορήγηση.
Γλίτωσε λόγω ασυλίας
Η τότε δικαστική διαδικασία όμως δεν περιλάμβανε τον Αμπντουλάχ Γκιουλ, εξαιτίας της βουλευτικής ασυλίας που είχε αυτός. Το πρόβλημα που ανακύπτει τώρα σχετίζεται με την αοριστία που υπάρχει ακόμη και στο Σύνταγμα για το κατά πόσο έχει ασυλία ο πρόεδρος της Δημοκρατίας.
Το δικαστήριο στη χθεσινή του απόφαση υπογραμμίζει ότι «η παραπομπή σε δίκη είναι κανόνας που ισχύει για όλους τους πολίτες με βάση το Σύνταγμα και τους νόμους. Η ασυλία είναι μία εξαιρετική περίπτωση. Οσοι έχουν ασυλία, έχουν προσδιοριστεί με τους νόμους αυτούς. Πέραν αυτών, δεν υπάρχει ασυλία δίκης για κανέναν πολίτη».
Μόνο για «προδοσία»
Ουσιαστικά πρόκειται για το άρθρο 105 του Συντάγματος, το οποίο προσφέρεται για ερμηνεία. Σε αυτό αναφέρεται ότι «ο πρόεδρος μπορεί να κατηγορηθεί για προδοσία της πατρίδας με πρόταση τουλάχιστον του ενός τρίτου των μελών του Κοινοβουλίου και με απόφαση των τριών τετάρτων των μελών».
Σε ανακοίνωση που εξέδωσε ο πρόεδρος Γκιουλ αναφέρεται ότι «δεν είναι δυνατόν ο πρόεδρος να δικαστεί με κατηγορία εκτός από την προδοσία» και υπογραμμίζεται ότι «δεν συμβαδίζει με τις καλές προθέσεις η προσπάθεια κάποιων κύκλων να παρουσιαστεί ο πρόεδρος ως ύποπτος σε μια υπόθεση όπου δεν ήταν κατηγορούμενος και δεν είχε δικαστεί».
Αντικρουόμενες απόψεις
Ο καθηγητής Ουμίτ Κοτζάσακαλ υπογραμμίζει ότι υπάρχουν δύο απόψεις: «Αυτή σύμφωνα με την οποία πρόκειται για αδίκημα που δεν έχει σχέση με τα καθήκοντα του προέδρου και συνεπώς θα πρέπει να δικαστεί ο Γκιουλ, και η δεύτερη, σύμφωνα με την οποία η βουλευτική ασυλία ισχύει και για τον πρόεδρο της Δημοκρατίας και συνεπώς δεν μπορεί να δικαστεί προτού ολοκληρώσει τη θητεία του».
Η εισαγγελία της Αγκυρας, μετά την απόφαση του δικαστηρίου ή θα ξεκινήσει προανάκριση ή θα στείλει τον φάκελο στο υπουργείο Δικαιοσύνης, περίπτωση στην οποία μπορεί να ανοίξει ο δρόμος για απόφαση του ανώτατου ακυρωτικού δικαστηρίου. Σε κάθε περίπτωση, πάντως, η όλη υπόθεση θα είναι νέα πηγή έντασης στην πολιτική σκηνή.
Εάν πάντως ο "καλύτερος" Τούρκος πολίτης κατηγορείται για κατάχρηση-διασπάθιση δημόσιου χρήματος και δεν έχει την ευαισθησία να υπερασπίσει τον εαυτό του, την τιμή και την υπόληψή του, αλλά πάνω από όλα την Δημοκρατία στην πατρίδα του (της οποίας προΐσταται και όχι απλά υπηρετεί), τότε αυτή η χώρα πρέπει να παυθεί από όλα τα διεθνή φόρα και να αποκλειστεί η συμμετοχή της από συγκεντρώσεις κρατών που (έστω και τυπικά) σέβονται τη δημοκρατία.
Αναρτήσεις
Γράψτε τα δικά σας σχόλια
Δεν υπάρχουν σχόλια :
Θα σας παρακαλούσα να είστε κόσμιοι στους χαρακτηρισμούς σας, επειδή είναι δυνατόν επισκέπτες του ιστολογίου να είναι και ανήλικοι.
Τα σχόλια στα blogs υπάρχουν για να συνεισφέρουν οι αναγνώστες στο διάλογο. Η ευθύνη των σχολίων (αστική και ποινική) βαρύνει τους σχολιαστές.
Τα σχόλια θα εγκρίνονται μόνο όταν είναι σχετικά με το θέμα, δεν αναφέρουν προσωπικούς, προσβλητικούς χαρακτηρισμούς, καθώς επίσης και τα σχόλια που δεν περιέχουν συνδέσμους.
Επίσης, όταν μας αποστέλλονται κείμενα (μέσω σχολίων ή ηλεκτρονικού ταχυδρομείου), παρακαλείσθε να αναγράφετε τυχούσα πηγή τους σε περίπτωση που δεν είναι δικά σας. Ευχαριστούμε για την κατανόησή σας...