Η αλήθεια της Ελληνικής οικονομικής κρίσης
Έφαγαν μέχρι σκασμού και άλλος πληρώνει...
Όταν φας το μεσημέρι μελιτζάνες παπουτσάκια, δύο δαμάσκηνα, καπνίσεις ένα τσιγάρο και πιεις ένα φραπέ η κατάληξη είναι αναπόφευκτη και κανείς δεν εκπλήσσεται. Όταν όμως κάτι τέτοιο συμβαίνει στην οικονομία όλοι σπεύδουν να κάνουν δηλώσεις, να ψηφίσουν νομοσχέδια και να καταπολεμήσουν μια κρίση που κανείς δεν περίμενε.
Ο δάσκαλος του Ταοϊσμού Λάο Τσε είπε. Όσοι ξέρουν δεν μιλάνε και όσοι μιλάνε δεν ξέρουν (Ταο Τε Κινγκ παράγραφος 56). Στην Ελλάδα οι ειδικοί αποδεικνύουν καθημερινά την αλήθεια των λόγων του σοφού δασκάλου. Εδώ και πολύ καιρό φάγαμε τόσες μελιτζάνες τόσα δαμάσκηνα, ήπιαμε τόσους καφέδες και τόσα τσιγάρα που ακόμα και αν δεν μας πιέζανε από έξω, το έντερο της οικονομίας μας θα έσκαγε από μόνο του.
Κάθε πρωτοετής φοιτητής οικονομίας γνωρίζει αυτά που έπρεπε να γνωρίζει το υπουργείο οικονομικών και αυτό δεν είναι προς τιμή της δημόσιας και δωρεάν παιδείας μας αλλά προς ντροπή της πολιτείας.
Το βασικό συστατικό για να δουλεύει η μηχανή που λέγεται σύστημα είναι το χρήμα. Όσο υπάρχει χρήμα στην αγορά, υπάρχει και κατανάλωση, αγοράζονται παπούτσια, αυτοκίνητα, ντομάτες, πετρέλαιο, κινητά και ακίνητα. Για να έχει όμως χρήμα η αγορά, πρέπει να έχουν χρήμα οι πολλοί άνθρωποι που αποτελούν την αγορά δηλαδή οι καταναλωτές, οι απλοί φορολογούμενοι. Αυτό γίνεται με τρεις τρόπους. Δύο καθαρούς και έναν βρώμικο.
1. Οι πολλοί αμείβονται επαρκώς, ικανοποιούν τις βασικές ανάγκες τους και τους μένουν χρήματα να ρίξουν στην αγορά.
2. Το κράτος φορολογεί λιγότερο τους πολλούς και περισσότερο τους λίγους, οι πολλοί εξοικονομούν χρήματα και ένα μέρος τους το ρίχνουν στην αγορά.
3. Οι τράπεζες δανείζουν τους πολλούς, οι πολλοί ικανοποιούν τις ανάγκες τους με τα χρήματα των τραπεζών και ρίχνουν χρήμα στην αγορά.
Στην ισχυρή Ελλάδα, που οι μισθοί είναι οι χαμηλότεροι της Ευρώπης και η φορολογία πιο άνιση από κακοραμμένο παντελόνι, το μόνο που χρειαζότανε για να ξεσπάσει η κρίση ήταν να κλείσουν οι τράπεζες τη βρύση.
Σε όσους είχαν πάρει ήδη δάνειο, αύξησαν αυθαίρετα τα επιτόκια, όταν σε όλο τον υπόλοιπο κόσμο μειώνονται και έτσι αυξήθηκαν οι δόσεις των δανείων. Περισσότερα χρήματα για τις ήδη κερδοφόρες τράπεζες και λιγότερα χρήματα για την αγορά.
Όσοι δεν είχαν πάρει δάνειο αλλά είχαν ανάγκη από λεφτά η τράπεζα τους έκλεισε την πόρτα για να μειώσει τον κίνδυνο να τα χάσει ένεκεν της οικονομικής κρίσης. Μικρότερο ρίσκο για τις τράπεζες και λιγότερα χρήματα για την αγορά.
Τα χρήματα στην αγορά μειώνονται αλλά η πρωτοτυπία του κράτους βρίσκεται μόνο στον επικοινωνιακό χειρισμό της κρίσης. Ζήτησε από τις τράπεζες να επιδείξουν το κοινωνικό τους πρόσωπο.
Η τράπεζα είναι μια επιχείρηση σαν όλες τις άλλες, έχει σκοπό το κέρδος και όχι την φιλανθρωπία. Οποιαδήποτε κίνηση κοινωνικής ωφέλειας έχει στόχο της βελτίωση της δημόσιας εικόνας της επιχείρησης και μόνο.
Όταν οι μισθοί είναι χαμηλοί και η φορολογία άδικη δεν είναι υπεύθυνες οι τράπεζες να κάνουν την δουλειά του κράτους. Για να έρθει χρήμα στην αγορά πρέπει το κράτος να δείξει το κοινωνικό του πρόσωπο, αν διαθέτει τέτοιο. Κι αν τελικά διαθέτει κοινωνικό πρόσωπο γιατί το δείχνει αφού ξεσπάνε οι κρίσεις και δεν προβλέπει ώστε οι κρίσεις να μην ξεσπάσουν καθόλου; Μάλλον γιατί στην Ελλάδα αυτοί που ξέρουν έχουν συμφέρον να μην μιλάνε και αυτοί που μιλάνε έχουν άγνοια και δεν ξέρουν.
Πηγή
Όταν φας το μεσημέρι μελιτζάνες παπουτσάκια, δύο δαμάσκηνα, καπνίσεις ένα τσιγάρο και πιεις ένα φραπέ η κατάληξη είναι αναπόφευκτη και κανείς δεν εκπλήσσεται. Όταν όμως κάτι τέτοιο συμβαίνει στην οικονομία όλοι σπεύδουν να κάνουν δηλώσεις, να ψηφίσουν νομοσχέδια και να καταπολεμήσουν μια κρίση που κανείς δεν περίμενε.Ο δάσκαλος του Ταοϊσμού Λάο Τσε είπε. Όσοι ξέρουν δεν μιλάνε και όσοι μιλάνε δεν ξέρουν (Ταο Τε Κινγκ παράγραφος 56). Στην Ελλάδα οι ειδικοί αποδεικνύουν καθημερινά την αλήθεια των λόγων του σοφού δασκάλου. Εδώ και πολύ καιρό φάγαμε τόσες μελιτζάνες τόσα δαμάσκηνα, ήπιαμε τόσους καφέδες και τόσα τσιγάρα που ακόμα και αν δεν μας πιέζανε από έξω, το έντερο της οικονομίας μας θα έσκαγε από μόνο του.
Κάθε πρωτοετής φοιτητής οικονομίας γνωρίζει αυτά που έπρεπε να γνωρίζει το υπουργείο οικονομικών και αυτό δεν είναι προς τιμή της δημόσιας και δωρεάν παιδείας μας αλλά προς ντροπή της πολιτείας.
Το βασικό συστατικό για να δουλεύει η μηχανή που λέγεται σύστημα είναι το χρήμα. Όσο υπάρχει χρήμα στην αγορά, υπάρχει και κατανάλωση, αγοράζονται παπούτσια, αυτοκίνητα, ντομάτες, πετρέλαιο, κινητά και ακίνητα. Για να έχει όμως χρήμα η αγορά, πρέπει να έχουν χρήμα οι πολλοί άνθρωποι που αποτελούν την αγορά δηλαδή οι καταναλωτές, οι απλοί φορολογούμενοι. Αυτό γίνεται με τρεις τρόπους. Δύο καθαρούς και έναν βρώμικο.
1. Οι πολλοί αμείβονται επαρκώς, ικανοποιούν τις βασικές ανάγκες τους και τους μένουν χρήματα να ρίξουν στην αγορά.
2. Το κράτος φορολογεί λιγότερο τους πολλούς και περισσότερο τους λίγους, οι πολλοί εξοικονομούν χρήματα και ένα μέρος τους το ρίχνουν στην αγορά.
3. Οι τράπεζες δανείζουν τους πολλούς, οι πολλοί ικανοποιούν τις ανάγκες τους με τα χρήματα των τραπεζών και ρίχνουν χρήμα στην αγορά.
Στην ισχυρή Ελλάδα, που οι μισθοί είναι οι χαμηλότεροι της Ευρώπης και η φορολογία πιο άνιση από κακοραμμένο παντελόνι, το μόνο που χρειαζότανε για να ξεσπάσει η κρίση ήταν να κλείσουν οι τράπεζες τη βρύση.
Σε όσους είχαν πάρει ήδη δάνειο, αύξησαν αυθαίρετα τα επιτόκια, όταν σε όλο τον υπόλοιπο κόσμο μειώνονται και έτσι αυξήθηκαν οι δόσεις των δανείων. Περισσότερα χρήματα για τις ήδη κερδοφόρες τράπεζες και λιγότερα χρήματα για την αγορά.
Όσοι δεν είχαν πάρει δάνειο αλλά είχαν ανάγκη από λεφτά η τράπεζα τους έκλεισε την πόρτα για να μειώσει τον κίνδυνο να τα χάσει ένεκεν της οικονομικής κρίσης. Μικρότερο ρίσκο για τις τράπεζες και λιγότερα χρήματα για την αγορά.
Τα χρήματα στην αγορά μειώνονται αλλά η πρωτοτυπία του κράτους βρίσκεται μόνο στον επικοινωνιακό χειρισμό της κρίσης. Ζήτησε από τις τράπεζες να επιδείξουν το κοινωνικό τους πρόσωπο.
Η τράπεζα είναι μια επιχείρηση σαν όλες τις άλλες, έχει σκοπό το κέρδος και όχι την φιλανθρωπία. Οποιαδήποτε κίνηση κοινωνικής ωφέλειας έχει στόχο της βελτίωση της δημόσιας εικόνας της επιχείρησης και μόνο.
Όταν οι μισθοί είναι χαμηλοί και η φορολογία άδικη δεν είναι υπεύθυνες οι τράπεζες να κάνουν την δουλειά του κράτους. Για να έρθει χρήμα στην αγορά πρέπει το κράτος να δείξει το κοινωνικό του πρόσωπο, αν διαθέτει τέτοιο. Κι αν τελικά διαθέτει κοινωνικό πρόσωπο γιατί το δείχνει αφού ξεσπάνε οι κρίσεις και δεν προβλέπει ώστε οι κρίσεις να μην ξεσπάσουν καθόλου; Μάλλον γιατί στην Ελλάδα αυτοί που ξέρουν έχουν συμφέρον να μην μιλάνε και αυτοί που μιλάνε έχουν άγνοια και δεν ξέρουν.
Πηγή
Αναρτήσεις
Emeis den tha fame tpt telika???mpa mono autoi.
ΑπάντησηΔιαγραφή