Ο γέροντας Παΐσιος για Τουρκία, Αιγαίο και Πόλη
Οι Τούρκοι θα καταστραφούν...
«Οι Τούρκοι θα μας χτυπήσουν, αλλά η Ελλάδα δε θα πάθει μεγάλη ζημιά. Δε θα περάσει πολύς καιρός μετά την επίθεση των Τούρκων στη χώρα μας και τότε οι Ρώσοι θα κτυπήσουν τους Τούρκους και θα τους διαλύσουν. Όπως ένα φύλλο χαρτί που το χτυπάς και διαλύεται, έτσι και οι Τούρκοι θα διαλυθούν. Το 1/3 από αυτούς θα σκοτωθεί, το 1/3 θα εκχριστιανισθούν και το 1/3 θα πάει στην Κόκκινη Μηλιά.
Η χρησιμοποίηση των νερών του Ευφράτη για αρδευτικά έργα από τους Τούρκους θα είναι μια προειδοποίηση ότι άρχισε η προετοιμασία του μεγάλου πολέμου που θα ακολουθήσει...»
Περισσότερες προφητείες του γέροντα Παϊσίου εδώ...
Η Τουρκία διαθέτει μεγάλους υδάτινους πόρους σε σημείο που την μετατρέπουν σταδιακά σε «υδάτινη» υπερδύναμη. Διαθέτει ίσως πλεόνασμα του στρατηγικού αυτού υλικού, ενώ παράλληλα δημιουργεί τους μηχανισμούς εκείνους που της επιτρέπουν εδώ και κάποια χρόνια να χρησιμοποιεί διπλωματικά το νερό, ελέγχοντας τον ρουν των ποταμών Τίγρη και Ευφράτη (που πηγάζουν στο έδαφός της) προς τη Συρία, αλλά και το Ιράκ. Λόγω μιας σημαντικής γεωγραφικής πραγματικότητας, η Τουρκία θεωρεί ότι ο Τίγρης και ο Ευφράτης είναι «εθνικά ύδατα». Δηλαδή ως χώρα που ανήκει γεωγραφικά στο άνω λεκανοπέδιο των δύο αυτών ποταμών, στηρίζει την πολιτική της για την κατανομή των υδάτων πάνω σε ένα δόγμα απόλυτης κυριαρχίας. Είναι χαρακτηριστικό δε το γεγονός, ότι η Τουρκία δεν χρησιμοποιεί τον όρο «διεθνείς υδάτινοι οδοί», που προτείνει το διεθνές δίκαιο για τους ποταμούς που διέρχονται τα σύνορα δύο ή και περισσότερων χωρών. Κάτι τέτοιο θα την υποχρέωνε να συναινέσει σε συμφωνίες κατανομής των υδάτων με άλλες χώρες, χωρίς κατ’ ανάγκη να λαμβάνονται υπόψη αποκλειστικά και μόνο τα δικά της «εθνικά συμφέροντα».
Ένα συγκεκριμένο παράδειγμα στην προσπάθεια ελέγχου και στρατηγικής εκμετάλλευσης των υδάτων από την Τουρκία, είναι το «Σχέδιο Νοτιο-ανατολικής Τουρκίας» (τουρκική ονομασία: Güney Doğu Anadolu Projesi – GAP). Το συγκεκριμένο πρόγραμμα παρουσιάζει, εκτός από τις οικονομικές του πτυχές, σημαντικές πολιτικές, πολιτιστικές και κοινωνικές διαστάσεις. Επηρεάζει άμεσα την οικονομική ανάπτυξη της Τουρκίας, τις σχέσεις της με τη Μέση Ανατολή, αλλά και την επίλυση του Κουρδικού προβλήματος.
Το σχέδιο αυτό προέκυψε από την ενοποίηση άλλων προγραμμάτων επί των ποταμών Τίγρη και Ευφράτη το 1980 και το κόστος του, τουλάχιστον πριν μερικά χρόνια, αναμενόταν να ξεπεράσει τα 21 δισεκατομμύρια δολάρια. Αποτελεί έναν πολύπλοκο συνδυασμό δημιουργίας φραγμάτων, υδροηλεκτρικών σταθμών και αρδευτικών καναλιών στους ποταμούς Τίγρη και Ευφράτη με στόχο την μετατροπή της Νοτιο-ανατολικής Τουρκίας σε αγροτικο-βιομηχανικό κέντρο.
http://www.youtube.com/watch?v=phACQxgLSLY
«Οι Τούρκοι θα μας χτυπήσουν, αλλά η Ελλάδα δε θα πάθει μεγάλη ζημιά. Δε θα περάσει πολύς καιρός μετά την επίθεση των Τούρκων στη χώρα μας και τότε οι Ρώσοι θα κτυπήσουν τους Τούρκους και θα τους διαλύσουν. Όπως ένα φύλλο χαρτί που το χτυπάς και διαλύεται, έτσι και οι Τούρκοι θα διαλυθούν. Το 1/3 από αυτούς θα σκοτωθεί, το 1/3 θα εκχριστιανισθούν και το 1/3 θα πάει στην Κόκκινη Μηλιά. Η χρησιμοποίηση των νερών του Ευφράτη για αρδευτικά έργα από τους Τούρκους θα είναι μια προειδοποίηση ότι άρχισε η προετοιμασία του μεγάλου πολέμου που θα ακολουθήσει...»
Περισσότερες προφητείες του γέροντα Παϊσίου εδώ...
Η Τουρκία διαθέτει μεγάλους υδάτινους πόρους σε σημείο που την μετατρέπουν σταδιακά σε «υδάτινη» υπερδύναμη. Διαθέτει ίσως πλεόνασμα του στρατηγικού αυτού υλικού, ενώ παράλληλα δημιουργεί τους μηχανισμούς εκείνους που της επιτρέπουν εδώ και κάποια χρόνια να χρησιμοποιεί διπλωματικά το νερό, ελέγχοντας τον ρουν των ποταμών Τίγρη και Ευφράτη (που πηγάζουν στο έδαφός της) προς τη Συρία, αλλά και το Ιράκ. Λόγω μιας σημαντικής γεωγραφικής πραγματικότητας, η Τουρκία θεωρεί ότι ο Τίγρης και ο Ευφράτης είναι «εθνικά ύδατα». Δηλαδή ως χώρα που ανήκει γεωγραφικά στο άνω λεκανοπέδιο των δύο αυτών ποταμών, στηρίζει την πολιτική της για την κατανομή των υδάτων πάνω σε ένα δόγμα απόλυτης κυριαρχίας. Είναι χαρακτηριστικό δε το γεγονός, ότι η Τουρκία δεν χρησιμοποιεί τον όρο «διεθνείς υδάτινοι οδοί», που προτείνει το διεθνές δίκαιο για τους ποταμούς που διέρχονται τα σύνορα δύο ή και περισσότερων χωρών. Κάτι τέτοιο θα την υποχρέωνε να συναινέσει σε συμφωνίες κατανομής των υδάτων με άλλες χώρες, χωρίς κατ’ ανάγκη να λαμβάνονται υπόψη αποκλειστικά και μόνο τα δικά της «εθνικά συμφέροντα».
Ένα συγκεκριμένο παράδειγμα στην προσπάθεια ελέγχου και στρατηγικής εκμετάλλευσης των υδάτων από την Τουρκία, είναι το «Σχέδιο Νοτιο-ανατολικής Τουρκίας» (τουρκική ονομασία: Güney Doğu Anadolu Projesi – GAP). Το συγκεκριμένο πρόγραμμα παρουσιάζει, εκτός από τις οικονομικές του πτυχές, σημαντικές πολιτικές, πολιτιστικές και κοινωνικές διαστάσεις. Επηρεάζει άμεσα την οικονομική ανάπτυξη της Τουρκίας, τις σχέσεις της με τη Μέση Ανατολή, αλλά και την επίλυση του Κουρδικού προβλήματος.
Το σχέδιο αυτό προέκυψε από την ενοποίηση άλλων προγραμμάτων επί των ποταμών Τίγρη και Ευφράτη το 1980 και το κόστος του, τουλάχιστον πριν μερικά χρόνια, αναμενόταν να ξεπεράσει τα 21 δισεκατομμύρια δολάρια. Αποτελεί έναν πολύπλοκο συνδυασμό δημιουργίας φραγμάτων, υδροηλεκτρικών σταθμών και αρδευτικών καναλιών στους ποταμούς Τίγρη και Ευφράτη με στόχο την μετατροπή της Νοτιο-ανατολικής Τουρκίας σε αγροτικο-βιομηχανικό κέντρο.
http://www.youtube.com/watch?v=phACQxgLSLY
Αναρτήσεις
Γράψτε τα δικά σας σχόλια
Δεν υπάρχουν σχόλια :
Θα σας παρακαλούσα να είστε κόσμιοι στους χαρακτηρισμούς σας, επειδή είναι δυνατόν επισκέπτες του ιστολογίου να είναι και ανήλικοι.
Τα σχόλια στα blogs υπάρχουν για να συνεισφέρουν οι αναγνώστες στο διάλογο. Η ευθύνη των σχολίων (αστική και ποινική) βαρύνει τους σχολιαστές.
Τα σχόλια θα εγκρίνονται μόνο όταν είναι σχετικά με το θέμα, δεν αναφέρουν προσωπικούς, προσβλητικούς χαρακτηρισμούς, καθώς επίσης και τα σχόλια που δεν περιέχουν συνδέσμους.
Επίσης, όταν μας αποστέλλονται κείμενα (μέσω σχολίων ή ηλεκτρονικού ταχυδρομείου), παρακαλείσθε να αναγράφετε τυχούσα πηγή τους σε περίπτωση που δεν είναι δικά σας. Ευχαριστούμε για την κατανόησή σας...