Η χώρα βρίσκεται σε κατάσταση εκτάκτου ανάγκης
Ο φόνος του εφήβου και
ο φόνος της πολιτικής λογικής
Άφωνη η χώρα παρακολουθεί από το βράδυ του Σαββατου να εκτυλίσσεται μία τραγωδία η οποία ξεκίνησε από τον φόνο ενός 15χρονου στην προβληματική περιοχή των Εξαρχείων από έναν ειδικό φρουρό και συνεχίστηκε με ένα συντονισμένο αντάρτικο πόλης σε κρίσιμα αστικά κέντρα, όπως η Αθήνα, η Θεσσαλονίκη, τα Ιωάνννα, τα Χανιά, το Ρέθυμνο, το Ηράκλειο, την Πάτρα, την Καβάλα και την Μυτιλήνη. Από το βράδυ του Σαββάτου,ουσιαστικά κατέρρευσε η έννομη τάξη και βασιλεύει η τυφλή βία που ασκείται από 1000-1500 κουκουλοφόρους σε όλη την Ελλάδα.
Το ερώτημα δεν είναι τόσο «ποιοι ευθύνονται για όλο αυτό το κακό» (φόνος εφήβου και κατάρρευση της Ελληνικής Αστυνομιας), αφού γνωρίζουμε όλοι ότι τα τελευταία 30 χρόνια στην Ελλάδα έχουν δημιουργηθεί οι συνθήκες εκείνες (κοινωνικές, πολιτικές κ.λ.π.) που τα έχουν προκαλέσει όλα αυτά.
Μόνο τυχαίο δεν ήταν χθες, που ακόμα και στην κρατική τηλεόραση(!) ο αναλυτής είχε εκδόσει πόρισμα για τον φόνο του άτυχου παιδιού, είχε δικαιολογήσει την «αγανάκτηση» των κουκουλοφόρων που είχαν μετατρέψει σε στάχτη τα όνειρα και τους κόπους μιάς ζωής εκατοντάδων ανθρώπων που είδαν τα δημιουργήματά τους, τις περιουσίες τους να καίγονται. Και κατηγορούσε την Αστυνομία (ο ίδιος παρουσιαστής, για την «απαράδεκτη εκπαίδευση των ειδικών φρουρών και των αστυνομικών.Μόνο που δεν έθεσε θεμα, ούτε ο ίδιος αλλά ούτε και οι άλλοι περισπούδαστοι «αναλυτές», γα τους πενιχρούς προϋπολογισμούς εκπαίδευσης της αστυνομίας…
Σε μία άλλη «έκδοση» των γεγονότων, σε ένα «ατυχές» επεισόδιο όπως αυτό των Ιμίων, θα επικρίνει το χαμηλό επίπεδο της επιχερησιακής ετοιμότητας των Ενόπλων Δυνάμεων, αλλά ποτέ δεν θα ζητήσει ευθύνες από αυτούς που σήμερα ευνουχίζουν τις Ένοπλες Δυυνάμεις (και γενικότερα τα σώματα ασφαλείας),ούτε βέβαια θα τολμήσει ποτέ να ζητήσει οποιαδήποτε αύξηση των αμυντικών δαπανών…
Το πρωί της Δευτέρας (σήμερα) στη ΝΕΤ η κεντρική παρουσιάστρια της εκπομπής «βάφτιζε» ως «διαμαρτυρίες» όλο αυτό το όργιο της βίας και της λεηλασίας που είχε ξεσπάσει από το Σάββατο το βράδυ. Και αναφερόμαστε στην κρατική τηλεόραση, γιατί στα ιδιωτικά κανάλια η κατάσταση είχε (και συνεχίζει) ξεφύγει γενικώς…
Το εντυπωσιακό και αυτό που αποτελεί την ειδοποιό διαφορά σε όλα αυτά κα έχει σημαντικό μερίδιο στον τρόπο που εξελίχθηκε η κατάσταση, είναι η στάση του αρμόδιου η μη, πολιτειακού τριγώνου: του Προέδρου της Δημοκρατίας, του πρωθυπουργού και του υπουργού Εσωτερικών. Πριν προχωρήσουμε στην προσέγγιση των όσων είπαν και έκαναν, ας επιχειρήσουμε να δούμε τα γεγονότα ψύχραιμα ή «ψυχρά»:
- Έχουμε έναν φόνο ενός 15χρονου από ειδικό φρουρό. Τα πραγματικά γεγονότα και οι πραγματικές συνθήκες προσωρινά παραμένουν αδιευκρίνιστα. Μόνο οι πρωταγωνιστές του δράματος γνωρίζουν το τα επακριβώς έγινε. Ελάχιστες ώρες μας χωρίζουν από τα συμβάν αυτό καθεαυτό. Στην παρόμοια υπόθεση του Καλτεζά, πριν από 25 χρόνια περίπου, έγιναν δίκες επί δικών και ανακρίσεις επί ανακρίσεων για να υπάρξει ξεκάθαρη εικόνα του τι συνέβη. Και ο στυνομικός αθωώθηκε, παρά το γεγονός ότι ο Καλτεζάς είχε πυροβοληθεί από πίσω. Όπως επίσης είναι γελοίο το να χαρακτηρίσουμε το τωρινό θύμα «αντιεξουσιαστή». Στην τρυφερή ηλικία των 15 χρόνων είσαι απλά ένας έφηβος, το πολύ-πολύ ένας έφηβος «χαβαλές».
- Έχουμε έναν ειδικό φρουρό που σε περιπολία τραβά το όπλο του και πυροβολεί. Δεν ξέρουμε πως και υπό ποιες συνθήκες τράβηξε το όπλο κα πυροβόλησε. Το γεγονός είναι ότι το έκανε. Το βέβαιο είναι ότι δέπραξε σημαντικά σφάλματα τακτικής (άφησε το περιπολικό, κατευθύνθηκε πεζός και χωρίς κάλυψη προς ομάδα αντιεξουσιαστών κ.λ.π.). Εξίσου βέβαιο και πραγματικό γεγονός είναι ότι η μόνη δικαιολογία για να τραβήξει όπλο κα να πυροβολήσει, είναι να κινδύνευε ΑΜΕΣΑ η σωματική του ακεραιότητα ή η ζωή του. Από εκεί και πέρα όλα εξετάζονται. Δεν τίθεται θέμα εκπαίδευσης. Εννέα χρόνια στο Σώμα, αν δεν θεωρείται έμπειρος αυτός, ποιος μπορεί να θεωρείτα; Πάντως, η βαλλιστική εξέταση μπορεί να φωτίσει τι ακριβώς έγινε και να δώσει κάποια έγκυρα στοιχεία και δεδομένα.
- Έχουμε ένα 15χρονο παιδί, όπως λένε «καλής οικογένειας», δηλαδή οικογένειας με σημαντική οικονομική επιφάνεια, όπως συνηθίζουμε να αποκαλούμε στην Ελλάδα του σήμερα τους πλούσιους. Δηλαδή, δεν προέρχεται από την «μήτρα» της ταλαιπωρίας, της ανέχειας και της κοινωνικής απομόνωσης. Οι τραγικοί γονείς γνώριζαν πού ήταν το ανήλικο παιδί τους; Είναι τα Εξάρχεια και η παρέα του, η κατάλληλη περιοχή κα ο κατάλληλος φιλικός περίγυρος για ένα 15χρονο παιδί; Επαναλαμβάνουμε πως το παιδί ήταν ΑΝΗΛΙΚΟ.
Μετά τονφόνο του 15χρονου, έρχεται και ο «φόνος» της πολιτικής λογικής: Έχουμε τον Πρόδρ της Δημοκρατίας, να μιλά για «χτύπημα στο κράτος δικαίου», ένα μπαράζ «συγνώμης» από τον πρωθυπουργό και τον Υπουργό Εσωτερικών, έχουμε τους πάντες να «τραβούν το χαλί» κάτω από τα πόδια της Ελληνικής Αστυνομίας. Έχουμε τον Καραμανλή να μιλά για «απόδοση ευθυνών χωρίς επιείκεια», δηλαδή να εκδίδει καταδικαστική απόφαση! Το υπουργείο Παιδείας κλείνει τα σχολεία σε ένδειξη πένθους, δίνοντας πολιτικό χρώμα σε ένα τραγικό γεγονός και δικαιολογώντας με αυτό τον τρόπο αυτούς που μιλάνε για πολιτικές ευθύνες. Σε ώρες που το μόνο που μπορεί να βεβαιωθεί ως πραγματικό γεγονός, είναι το γεγονός της τραγωδίας.
«Δηλαδή δεν έπρεπε να ζητηθεί συγνώμη από την οικογένεια;» μπορεί να διερωτηθεί κάποιος. Αφού θεώρησαν και ένιωσαν ότι έπρεπε να πράξουν κάτι τέτοιο, ας το έπρατταν ιδιωτικώς. Ας επικοινωνούσαν ιδιωτικώς με την οικογένεια, χωρίς να το κοινοποιήσουν και να δώσουν με αυτόν τον τρόπο ηθικό άλλοθι σε όλη αυτή την θύελλα τη βίας.
Από εκεί και πέρα, όταν η ηγεσία της χώρας έχει αυτή την συμπεριφορά, γιατί να περιμένουμε από τους κουκουλοφόρους να είναι ψύχραιμοι; Και γιατί η Ελληνική Αστυνομία να προχωρήσει σε προληπτική δράση όταν την έχει ενουχίσει η πολιτική ηγεσία της χώρας;
Ακόμα και αν δεχθούμε ότι ο ειδικός φρουρός εκτέλεσε εν ψυχρώ τον 15χρονο, η πολιτική ηγεσία δεν πρέπει να αντιδρά, ούτε συναισθηματικά, ούτε με επικοινωνιακά κριτήρια, ακόμα και σε τέτοια τραγικά γεγονότα. Στο Λονδίνο εκτελέστηκε εν ψυχρώ τον Ιούλιο του 2006 ένας νεαρός Βραζιλιάνος, ο οποίος εκλήφθηκε ως πιθανός άραβας τρομοκράτης. Ουδέποτε, ακόμη και μετά τη δίκη που επιβεβαιώθηκ το άδικο της πράξης και το «εν ψυχρώ» της δολοφονίας, ζητήθηκε δημοσίως συγνώμη από την πολιτική ηγεσία τα Βρετανίας στην οικογένεια τυ άτυχυ Βραζιλιάνου. Στη Γαλλία, ο Νικολά Σαρκοζί αντιμετώπισε πριν από 3 χρόνια ως υπουργός Εσωτερικών, με αμείλικτο τρόπο την εξέγερση στα προάστεια του Παρισιού. Ένα χρόνο αργότερα εκλέχθηκε πανηγυρικά Πρόεδρος της Δημοκρατίας. Οι πολίτες και οι κοινωνίες θέλουν δημοκρατία κα ασφάλεια. Αυτό που ζούμε από το βράδυ του Σαββάτου δεν έχει σχέση ούτε με την Δημοκρατία αλλά ούτε και με την ασφάλεια.
Όσο για την Ελληνική Αστυνομία, νομίζουμε ότι τα επίπεδό της είναι το ίδιο με αυτό της λοιπής δημόσιας διοίκησης στην Ελλάδα. Με την διαφορά ότι η Αστυνομία είναι υπεύθυνη για την εσωτερική ασφάλεα της χώρας και όχι για τις συγκοινωνίες, τα σχολεία κ.λ.π., τα οποία μπορεί να υπολειτουργούν χωρίς κανείς να κόπτεται ιδιαίτερα. Όταν όμως δεν υπάρχε ασφάλεια, τόποτε δεν λειτουργεί, ούτε καν υπολειτουργεί. Εδώ πλέον μιλάμε γα ευθύνες που αγγίζουν τα όρια του εγκλήματος γα τις πολιτικές ηγεσίες από το 1974, σε ότι αφορά το επίπεδο της ΕΛ.ΑΣ.
Δεν υπάρχει καμία αμφιβολία ότι πολλοί στη Δύση θέλουν «το κεφάλι του Καραμανλή». Οι ανταποκρίσεις των ξένων ΜΜΕ για τα γεγονότα είναι σαφείς και απόλυτα καταδεικτικές του πως βλέπουν την Ελλάδα του Καραμανλή. Αλλά, φαίνεται πως ο Καραμανλής είτε αδιαφορεί για τα επερχόμενα, είτε βιάζεται «να παραδώσει το κεφάλι του στο πιάτο».
ο φόνος της πολιτικής λογικής
Άφωνη η χώρα παρακολουθεί από το βράδυ του Σαββατου να εκτυλίσσεται μία τραγωδία η οποία ξεκίνησε από τον φόνο ενός 15χρονου στην προβληματική περιοχή των Εξαρχείων από έναν ειδικό φρουρό και συνεχίστηκε με ένα συντονισμένο αντάρτικο πόλης σε κρίσιμα αστικά κέντρα, όπως η Αθήνα, η Θεσσαλονίκη, τα Ιωάνννα, τα Χανιά, το Ρέθυμνο, το Ηράκλειο, την Πάτρα, την Καβάλα και την Μυτιλήνη. Από το βράδυ του Σαββάτου,ουσιαστικά κατέρρευσε η έννομη τάξη και βασιλεύει η τυφλή βία που ασκείται από 1000-1500 κουκουλοφόρους σε όλη την Ελλάδα.
Το ερώτημα δεν είναι τόσο «ποιοι ευθύνονται για όλο αυτό το κακό» (φόνος εφήβου και κατάρρευση της Ελληνικής Αστυνομιας), αφού γνωρίζουμε όλοι ότι τα τελευταία 30 χρόνια στην Ελλάδα έχουν δημιουργηθεί οι συνθήκες εκείνες (κοινωνικές, πολιτικές κ.λ.π.) που τα έχουν προκαλέσει όλα αυτά.
Μόνο τυχαίο δεν ήταν χθες, που ακόμα και στην κρατική τηλεόραση(!) ο αναλυτής είχε εκδόσει πόρισμα για τον φόνο του άτυχου παιδιού, είχε δικαιολογήσει την «αγανάκτηση» των κουκουλοφόρων που είχαν μετατρέψει σε στάχτη τα όνειρα και τους κόπους μιάς ζωής εκατοντάδων ανθρώπων που είδαν τα δημιουργήματά τους, τις περιουσίες τους να καίγονται. Και κατηγορούσε την Αστυνομία (ο ίδιος παρουσιαστής, για την «απαράδεκτη εκπαίδευση των ειδικών φρουρών και των αστυνομικών.Μόνο που δεν έθεσε θεμα, ούτε ο ίδιος αλλά ούτε και οι άλλοι περισπούδαστοι «αναλυτές», γα τους πενιχρούς προϋπολογισμούς εκπαίδευσης της αστυνομίας…
Σε μία άλλη «έκδοση» των γεγονότων, σε ένα «ατυχές» επεισόδιο όπως αυτό των Ιμίων, θα επικρίνει το χαμηλό επίπεδο της επιχερησιακής ετοιμότητας των Ενόπλων Δυνάμεων, αλλά ποτέ δεν θα ζητήσει ευθύνες από αυτούς που σήμερα ευνουχίζουν τις Ένοπλες Δυυνάμεις (και γενικότερα τα σώματα ασφαλείας),ούτε βέβαια θα τολμήσει ποτέ να ζητήσει οποιαδήποτε αύξηση των αμυντικών δαπανών…
Το πρωί της Δευτέρας (σήμερα) στη ΝΕΤ η κεντρική παρουσιάστρια της εκπομπής «βάφτιζε» ως «διαμαρτυρίες» όλο αυτό το όργιο της βίας και της λεηλασίας που είχε ξεσπάσει από το Σάββατο το βράδυ. Και αναφερόμαστε στην κρατική τηλεόραση, γιατί στα ιδιωτικά κανάλια η κατάσταση είχε (και συνεχίζει) ξεφύγει γενικώς…
Το εντυπωσιακό και αυτό που αποτελεί την ειδοποιό διαφορά σε όλα αυτά κα έχει σημαντικό μερίδιο στον τρόπο που εξελίχθηκε η κατάσταση, είναι η στάση του αρμόδιου η μη, πολιτειακού τριγώνου: του Προέδρου της Δημοκρατίας, του πρωθυπουργού και του υπουργού Εσωτερικών. Πριν προχωρήσουμε στην προσέγγιση των όσων είπαν και έκαναν, ας επιχειρήσουμε να δούμε τα γεγονότα ψύχραιμα ή «ψυχρά»:
- Έχουμε έναν φόνο ενός 15χρονου από ειδικό φρουρό. Τα πραγματικά γεγονότα και οι πραγματικές συνθήκες προσωρινά παραμένουν αδιευκρίνιστα. Μόνο οι πρωταγωνιστές του δράματος γνωρίζουν το τα επακριβώς έγινε. Ελάχιστες ώρες μας χωρίζουν από τα συμβάν αυτό καθεαυτό. Στην παρόμοια υπόθεση του Καλτεζά, πριν από 25 χρόνια περίπου, έγιναν δίκες επί δικών και ανακρίσεις επί ανακρίσεων για να υπάρξει ξεκάθαρη εικόνα του τι συνέβη. Και ο στυνομικός αθωώθηκε, παρά το γεγονός ότι ο Καλτεζάς είχε πυροβοληθεί από πίσω. Όπως επίσης είναι γελοίο το να χαρακτηρίσουμε το τωρινό θύμα «αντιεξουσιαστή». Στην τρυφερή ηλικία των 15 χρόνων είσαι απλά ένας έφηβος, το πολύ-πολύ ένας έφηβος «χαβαλές».
- Έχουμε έναν ειδικό φρουρό που σε περιπολία τραβά το όπλο του και πυροβολεί. Δεν ξέρουμε πως και υπό ποιες συνθήκες τράβηξε το όπλο κα πυροβόλησε. Το γεγονός είναι ότι το έκανε. Το βέβαιο είναι ότι δέπραξε σημαντικά σφάλματα τακτικής (άφησε το περιπολικό, κατευθύνθηκε πεζός και χωρίς κάλυψη προς ομάδα αντιεξουσιαστών κ.λ.π.). Εξίσου βέβαιο και πραγματικό γεγονός είναι ότι η μόνη δικαιολογία για να τραβήξει όπλο κα να πυροβολήσει, είναι να κινδύνευε ΑΜΕΣΑ η σωματική του ακεραιότητα ή η ζωή του. Από εκεί και πέρα όλα εξετάζονται. Δεν τίθεται θέμα εκπαίδευσης. Εννέα χρόνια στο Σώμα, αν δεν θεωρείται έμπειρος αυτός, ποιος μπορεί να θεωρείτα; Πάντως, η βαλλιστική εξέταση μπορεί να φωτίσει τι ακριβώς έγινε και να δώσει κάποια έγκυρα στοιχεία και δεδομένα.
- Έχουμε ένα 15χρονο παιδί, όπως λένε «καλής οικογένειας», δηλαδή οικογένειας με σημαντική οικονομική επιφάνεια, όπως συνηθίζουμε να αποκαλούμε στην Ελλάδα του σήμερα τους πλούσιους. Δηλαδή, δεν προέρχεται από την «μήτρα» της ταλαιπωρίας, της ανέχειας και της κοινωνικής απομόνωσης. Οι τραγικοί γονείς γνώριζαν πού ήταν το ανήλικο παιδί τους; Είναι τα Εξάρχεια και η παρέα του, η κατάλληλη περιοχή κα ο κατάλληλος φιλικός περίγυρος για ένα 15χρονο παιδί; Επαναλαμβάνουμε πως το παιδί ήταν ΑΝΗΛΙΚΟ.
Μετά τονφόνο του 15χρονου, έρχεται και ο «φόνος» της πολιτικής λογικής: Έχουμε τον Πρόδρ της Δημοκρατίας, να μιλά για «χτύπημα στο κράτος δικαίου», ένα μπαράζ «συγνώμης» από τον πρωθυπουργό και τον Υπουργό Εσωτερικών, έχουμε τους πάντες να «τραβούν το χαλί» κάτω από τα πόδια της Ελληνικής Αστυνομίας. Έχουμε τον Καραμανλή να μιλά για «απόδοση ευθυνών χωρίς επιείκεια», δηλαδή να εκδίδει καταδικαστική απόφαση! Το υπουργείο Παιδείας κλείνει τα σχολεία σε ένδειξη πένθους, δίνοντας πολιτικό χρώμα σε ένα τραγικό γεγονός και δικαιολογώντας με αυτό τον τρόπο αυτούς που μιλάνε για πολιτικές ευθύνες. Σε ώρες που το μόνο που μπορεί να βεβαιωθεί ως πραγματικό γεγονός, είναι το γεγονός της τραγωδίας.
«Δηλαδή δεν έπρεπε να ζητηθεί συγνώμη από την οικογένεια;» μπορεί να διερωτηθεί κάποιος. Αφού θεώρησαν και ένιωσαν ότι έπρεπε να πράξουν κάτι τέτοιο, ας το έπρατταν ιδιωτικώς. Ας επικοινωνούσαν ιδιωτικώς με την οικογένεια, χωρίς να το κοινοποιήσουν και να δώσουν με αυτόν τον τρόπο ηθικό άλλοθι σε όλη αυτή την θύελλα τη βίας.
Από εκεί και πέρα, όταν η ηγεσία της χώρας έχει αυτή την συμπεριφορά, γιατί να περιμένουμε από τους κουκουλοφόρους να είναι ψύχραιμοι; Και γιατί η Ελληνική Αστυνομία να προχωρήσει σε προληπτική δράση όταν την έχει ενουχίσει η πολιτική ηγεσία της χώρας;
Ακόμα και αν δεχθούμε ότι ο ειδικός φρουρός εκτέλεσε εν ψυχρώ τον 15χρονο, η πολιτική ηγεσία δεν πρέπει να αντιδρά, ούτε συναισθηματικά, ούτε με επικοινωνιακά κριτήρια, ακόμα και σε τέτοια τραγικά γεγονότα. Στο Λονδίνο εκτελέστηκε εν ψυχρώ τον Ιούλιο του 2006 ένας νεαρός Βραζιλιάνος, ο οποίος εκλήφθηκε ως πιθανός άραβας τρομοκράτης. Ουδέποτε, ακόμη και μετά τη δίκη που επιβεβαιώθηκ το άδικο της πράξης και το «εν ψυχρώ» της δολοφονίας, ζητήθηκε δημοσίως συγνώμη από την πολιτική ηγεσία τα Βρετανίας στην οικογένεια τυ άτυχυ Βραζιλιάνου. Στη Γαλλία, ο Νικολά Σαρκοζί αντιμετώπισε πριν από 3 χρόνια ως υπουργός Εσωτερικών, με αμείλικτο τρόπο την εξέγερση στα προάστεια του Παρισιού. Ένα χρόνο αργότερα εκλέχθηκε πανηγυρικά Πρόεδρος της Δημοκρατίας. Οι πολίτες και οι κοινωνίες θέλουν δημοκρατία κα ασφάλεια. Αυτό που ζούμε από το βράδυ του Σαββάτου δεν έχει σχέση ούτε με την Δημοκρατία αλλά ούτε και με την ασφάλεια.
Όσο για την Ελληνική Αστυνομία, νομίζουμε ότι τα επίπεδό της είναι το ίδιο με αυτό της λοιπής δημόσιας διοίκησης στην Ελλάδα. Με την διαφορά ότι η Αστυνομία είναι υπεύθυνη για την εσωτερική ασφάλεα της χώρας και όχι για τις συγκοινωνίες, τα σχολεία κ.λ.π., τα οποία μπορεί να υπολειτουργούν χωρίς κανείς να κόπτεται ιδιαίτερα. Όταν όμως δεν υπάρχε ασφάλεια, τόποτε δεν λειτουργεί, ούτε καν υπολειτουργεί. Εδώ πλέον μιλάμε γα ευθύνες που αγγίζουν τα όρια του εγκλήματος γα τις πολιτικές ηγεσίες από το 1974, σε ότι αφορά το επίπεδο της ΕΛ.ΑΣ.
Δεν υπάρχει καμία αμφιβολία ότι πολλοί στη Δύση θέλουν «το κεφάλι του Καραμανλή». Οι ανταποκρίσεις των ξένων ΜΜΕ για τα γεγονότα είναι σαφείς και απόλυτα καταδεικτικές του πως βλέπουν την Ελλάδα του Καραμανλή. Αλλά, φαίνεται πως ο Καραμανλής είτε αδιαφορεί για τα επερχόμενα, είτε βιάζεται «να παραδώσει το κεφάλι του στο πιάτο».
Αναρτήσεις
Γράψτε τα δικά σας σχόλια
Δεν υπάρχουν σχόλια :
Θα σας παρακαλούσα να είστε κόσμιοι στους χαρακτηρισμούς σας, επειδή είναι δυνατόν επισκέπτες του ιστολογίου να είναι και ανήλικοι.
Τα σχόλια στα blogs υπάρχουν για να συνεισφέρουν οι αναγνώστες στο διάλογο. Η ευθύνη των σχολίων (αστική και ποινική) βαρύνει τους σχολιαστές.
Τα σχόλια θα εγκρίνονται μόνο όταν είναι σχετικά με το θέμα, δεν αναφέρουν προσωπικούς, προσβλητικούς χαρακτηρισμούς, καθώς επίσης και τα σχόλια που δεν περιέχουν συνδέσμους.
Επίσης, όταν μας αποστέλλονται κείμενα (μέσω σχολίων ή ηλεκτρονικού ταχυδρομείου), παρακαλείσθε να αναγράφετε τυχούσα πηγή τους σε περίπτωση που δεν είναι δικά σας. Ευχαριστούμε για την κατανόησή σας...