Η Αθήνα φοβάται την «οργή» του Νίμιτς;

Δεν τολμά η Μπακογιάννη να ζητήσει

την εξαίρεσή του από τις συνομιλίες...

Τι θα γίνει τώρα με τις διαπραγματεύσεις για την εξεύρεση αμοιβαία αποδεκτού ονόματος για την ΠΓΔΜ; Είναι προφανές πως αποκλείεται να συνεχιστούν όπως μέχρι σήμερα, μετά την αποκάλυψη - βόμβα του «Εθνους της Κυριακής».
Το κύρος του Αμερικανού διαπραγματευτή του ΟΗΕ Μάθιου Νίμιτς έχει πληγεί ανεπανόρθωτα από τη στιγμή που αποδείχθηκε ότι λειτούργησε ως... «βαποράκι» προσυμφωνημένων θέσεων Ουάσιγκτον και Σκοπίων, όταν υπέβαλε προ δύο εβδομάδων την τελευταία πρότασή του.
Η θέση του καθίσταται ακόμη πιο δύσκολη εκ του γεγονότος ότι αυτή η στάση του συνάγεται από εμπιστευτικό τηλεγράφημα της πρεσβείας των ΗΠΑ στα Σκόπια προς το Συμβούλιο Εθνικής Ασφάλειας του Λευκού Οίκου, προς τα αμερικανικά υπουργεία Εξωτερικών και Αμυνας, προς το Γενικό Επιτελείο Ενόπλων Δυνάμεων των ΗΠΑ και άλλους αποδέκτες ανάλογης σπουδαιότητας.
Πώς είναι δυνατόν να συνεχίσει να συνεργάζεται η ελληνική κυβέρνηση με έναν μεσολαβητή που αποδεδειγμένα πλέον δεν είναι αμερόληπτος;
Ο Μάθιου Νίμιτς είναι πλέον πολιτικά γυμνός. Συνιστά εμπόδιο στην ευόδωση των διαπραγματεύσεων παρά παράγοντα προώθησής τους.

Η ελληνική πλευρά, πάντως, ακόμη και μετά τις σημαντικές αποκαλύψεις, οι οποίες, αν μη τι άλλο, φθείρουν καθοριστικά το κύρος του -ανεξάρτητου, υποτίθεται- διαμεσολαβητή, δεν φαίνεται πρόθυμη να άρει την εμπιστοσύνη της στο πρόσωπό του, με το σκεπτικό ότι και ο πιθανός αντικαταστάτης του μάλλον από τα ίδια κέντρα θα λαμβάνει εντολές, ενώ, εάν ο ΟΗΕ δεν αποσύρει τον κ. Νίμιτς έπειτα από ελληνική διαμαρτυρία, η Ελλάδα κινδυνεύει να υποστεί την οργή του.
Η θέση του κ. Νίμιτς, όμως, έχει ήδη αποδυναμωθεί και διερωτάται κανείς πώς θα μπορέσει να συνεχίσει τη διαμεσολαβητική του αποστολή όταν όλοι γνωρίζουν τον ρόλο που έχει αποδεχθεί. Κάθε μελλοντική του πρόταση θα αντιμετωπίζεται πλέον από τον Τύπο και την κοινή γνώμη με εύλογη καχυποψία, η οποία θα επεκτείνεται και στην υποδοχή της από την κυβέρνηση.
Ως «λύση» στο αδιέξοδο που έχει δημιουργηθεί, το υπουργείο Εξωτερικών φαίνεται να προκρίνει το «πάγωμα» της διαδικασίας, μέχρις ότου στην Ουάσιγκτον εγκατασταθεί η νέα κυβέρνηση, στις 20 Ιανουαρίου 2009.

Νεότερη ανάρτηση Παλαιότερη Ανάρτηση