Το λάθος που δεν πρόλαβε να κάνει η Ουάσιγκτον μας γλύτωσε από έναν παγκόσμιο πόλεμο

Ο αστέρας που έγινε κομήτης

O κ. Μιχαήλ Σαακασβίλι, ο πρόεδρος της Γεωργίας, υποδυόταν ρόλο «πολιτικού» μείζονος διαμετρήματος, που θα άλλαζε τις ισορροπίες στον Καύκασο και απεδείχθη «κλώνος» της πλέον θλιβερής μορφής· διεκδικούσε ως «αστέρας» των ΗΠΑ το αξίωμα του τοποτηρητού των αμερικανικών συμφερόντων στην περιοχή και υπονόμευσε όσο κανείς την αμερικανική πολιτική, όταν οι ένοπλες δυνάμεις της Γεωργίας εισέβαλαν στη Νότιο Οσετία.
Δεν υπάρχει αμφιβολία ότι η Ουάσιγκτον επιχειρεί με κάθε τρόπο να διεισδύσει στην περιοχή του Καυκάσου και να ελέγξει τη ροή φυσικού αερίου και πετρελαίου προς τη Δύση· επιθυμεί να εγκλωβίσει τη Ρωσία μέσα στον στρατιωτικό κλοιό του ΝΑΤΟ, προωθώντας την ένταξη της Γεωργίας και της Ουκρανίας στην Ατλαντική Συμμαχία. Εκολάκευσαν τον κ. Σαακασβίλι οι Αμερικανοί, πολιτικοί και δραστηρίως πλανώμενοι υπηρεσιακοί παράγοντες, με ευρύτερες αρμοδιότητες, και «εταράχθη ο νους» του Γεωργιανού προέδρου, και ανέλαβε πρωτοβουλία, μάλλον αυτενεργών και όχι εκτελών διατεταγμένη υπηρεσία.
Με τον πολιτικό πρωταγωνισμό που διακρίνει τους κλώνους - ηγέτες της σημερινής εποχής, ο κ. Σαακασβίλι θεώρησε ότι αξιολόγησε «δημιουργικά» τις αμερικανικές επιδιώξεις στην περιοχή, πίστευσε ότι η έναρξη των Ολυμπιακών Αγώνων στο Πεκίνο, με την υπερσυγκέντρωση ηγετών από όλο τον κόσμο, θα λειτουργούσε υπέρ του, και ανέλαβε στρατιωτική δράση στη Νότια Οσετία.
Η Ρωσία, πιστή στις παραδόσεις της, αντέδρασε άτεγκτα, αλλά και με αυτοσυγκράτηση, αφού απέφυγε να ισοπεδώσει πλήρως τη Γεωργία, όπως είχε τη δυνατότητα. Εάν βυθισμένος στη σύγχυση των στρατηγικών του παραισθήσεων, ο κ. Σαακασβίλι πίστευσε ότι οι Αμερικανοί θα εμπλέκονταν στρατιωτικώς με τη Ρωσία, διεψεύσθη κατά τρόπο οικτρό. Απόλυτη εγγύηση για θέματα ασφαλείας οι Αμερικανοί δεν παρέχουν σε καμία χώρα εκτός του ΝΑΤΟ, με εξαίρεση το Ισραήλ. Πέραν της ρητορικής καταδίκης και του συγκρουσιακού θεάματος κατά τη συνεδρίαση του Συμβουλίου Ασφαλείας του ΟΗΕ, η Ουάσιγκτον εξάντλησε το ενδιαφέρον της, αποστέλλοντας απλώς στην Τιφλίδα τον βοηθό υφυπουργό Εξωτερικών κ. Ματ Μπράιζα.
Παρά τα αρνητικά σχόλια, η Ευρώπη κινήθηκε με τρόπο περισσότερο δραστήριο τη φορά αυτή. Ο Γάλλος πρόεδρος κ. Νικολά Σαρκοζί, ως προεδρεύων της Ευρωπαϊκής Ενώσεως, μετέβη στη Μόσχα και ο υπουργός Εξωτερικών κ. Μπερνάρ Κουσνέρ στην Τιφλίδα. Η «χαβούζα» του Συμβουλίου συνεκλήθη μετά από πενθήμερο και ορθώς. Η πολιτικώς άφρων ενέργεια του κ. Σαακασβίλι έδωσε στη Μόσχα τη δυνατότητα να επιβεβαιώσει στην πράξη το δικαίωμα παρεμβάσεως στην περιφέρεια των αμέσων συμφερόντων της, και να υπονομεύσει τη διεύρυνση του ΝΑΤΟ προς ανατολάς.
Εάν η Γεωργία και η Ουκρανία είχαν ενταχθεί στο ΝΑΤΟ, τότε βάσει του άρθρου 5 του καταστατικού χάρτη της Συμμαχίας, οι ΝΑΤΟϊκές δυνάμεις θα έπρεπε να εμπλακούν σε πόλεμο με τη Ρωσία, ή το αμυντικό σύστημα της Δύσεως να καταστεί αναξιόπιστο. Ουδέποτε η προοπτική διευρύνσεως του ΝΑΤΟ προς Ανατολάς φαινόταν τόσο απομεμακρυσμένη όσο σήμερα. Είναι προφανές ότι η Ουάσιγκτον πρέπει να επιλέγει προσεκτικότερα τους συνεργάτες της· αυτό ισχύει και για τον πρόεδρο της FYROM κ. Νίκολα Γκρούεφσκι.

Νεότερη ανάρτηση Παλαιότερη Ανάρτηση