Οι Ελληνικές κυβερνήσεις εφαρμόζουν στρατιωτικές τακτικές κατά των πολιτών
Αν ναι, γιατί; Αναρωτήθηκαν ποτέ;
Παρατηρώντας τις Ελληνικές κυβερνήσεις (ιδιαίτερα τις τελευταίες) προσπάθησα να βρω τις διαφορές τους. Και δεν δυσκολεύτηκα καθόλου να βρω πως ακολούθησαν κοινούς δρόμους στην παιδεία, την υγεία, την οικονομία. Ούτε στην εξωτερική πολιτική μπορεί κανείς να βρει πολλά κοινά σημεία, που να μην συνδέουν τις κυβερνήσεις των παρελθόντων ετών.
Ταράχτηκα όμως όταν διαπίστωσα πως είχαν ΟΛΕΣ οι μέχρι τώρα κυβερνήσεις ΕΝΑ κοινό σημείο. Αυτό της αντιμετώπισης των πολιτών. Μάλιστα, με τις λίγες γνώσεις που έχω γύρω από το θέμα, συγκλονίστηκα (η διαπίστωσή μου έγινε πολύ συγκεκριμένη) όταν σαν «κοινό τόπο» όλων ανεξαιρέτως των εφαρμοσθεισών πολιτικών βρήκα την στρατιωτικών μεθόδων χειραγώγηση των πολιτών.
Η εφαρμογή τακτικών ψυχολογικού πολέμου συνηθίζεται να εφαρμόζεται σε περιόδους υψηλής έντασης, κρίσεων και ενόπλων συγκρούσεων μεταξύ δύο μερών. Οι τακτικές ψυχολογικού πολέμου διδάσκονται στις σχολές πολέμου και αποσκοπούν στην αποδυνάμωση του ηθικού των στρατιωτών και τον αποπροσανατολισμό των φυσικών ηγετών, δηλαδή των υψηλόβαθμων αξιωματικών. Κύριος στόχος τους όμως είναι να χτυπήσουν την «εθνική βούληση». Σε όλες τις παραπάνω επιχειρήσεις χρησιµοποιούνται ηλεκτρονικά µέσα, κυρίως τα ΜΜΕ, σε συνδυασµό µε άλλες τεχνικές για την επίτευξη του αντικειµενικού σκοπού. Ξεχωρίζουν σε δύο είδη: Στις «λευκές» ψυχολογικές επιχειρήσεις, που δηλώνουν με ακρίβεια και ανοιχτά ποιος είναι ο «δράστης» και στις «μαύρες» ψυχολογικές επιχειρήσεις που εμφανίζονται ότι παράγονται από μία πηγή, όμως για την ακρίβεια δημιουργούνται από κάποια άλλη.
Σας θυμίζουν τίποτε όλα αυτά σε σχέση με τον τρόπο που οι κυβερνήσεις αυτού του τόπου έχουν φροντίσει να «συνδεθούν» με τα ΜΜΕ κα τους δημοσιογράφους προκειμένου να χειραγωγήσουν την κοινή γνώμη, να αποσιωπήσουν ή να αποπροσανατολίσουν από τα πραγματικά προβλήματα και σε πλείστες των περιπτώσεων να παραπλανήσουν, να στρεβλώσουν ή να «εξαφανίσουν» εθνικά θέματα αλλοιώνοντας έτσι τα χαρακτηριστικά και τις απόψεις των πολιτών σε σχέση με τα όσα πραγματικά διαδραματίζονται και που πιθανότατα να αποτελούν σοβαρούς παράγοντες εθνικού κινδύνου;
Απορίας άξιο είναι βέβαια το ότι ενώ οι περισσότεροι πολιτικοί ΔΕΝ έχουν υπηρετήσει στις τάξεις του Ελληνικού Στρατού ή έχουν υπηρετήσει ελάχιστα (αποπληρώνοντας το μεγαλύτερο μέρος της θητείας τους), γνωρίζουν τόσο καλά προχωρημένες στρατιωτικές τακτικές και τις εφαρμόζουν με απόλυτη ακρίβεια και επιτυχία!
Οι πολίτες της χώρας αντιμετωπίζονται δυστυχώς ως «εχθροί» και χρησιμοποιούνται εναντίον τους μέσα και τακτικές που μόνο σε περιόδους πολέμου εφαρμόζονται! Και σαν να μην φτάνει αυτό, οι ίδιοι οι πολίτες χρηματοδοτούν αυτόν τον ακήρυχτο πόλεμο που έχει ξεσπάσει εναντίον τους!!!
Είναι προτιμότερο να μην συνεχίσω γιατί είναι πολύ εύκολο να παρεκτραπώ και να προχωρήσω σε βαρείς χαρακτηρισμούς. Απλά, θα ήθελα να υπενθυμίσω σε όλους αυτούς που έχουν ορκιστεί στο Σύνταγμα αυτής της χώρας, πως χρέος τους νομικό και ηθικό είναι η προστασία των πολιτών και όχι η «εξαφάνισή» τους. Στις δημοκρατίες ο πολίτης είναι το κέντρο του ενδιαφέροντος και όχι «αντίπαλος» προς εξουδετέρωση.
Το φαινόμενο, βέβαια, είναι παγκόσμιο, αλλά αναρωτιέμαι: γιατί να ακολουθούμε όλα τα λάθη των άλλων και να μην προσπαθούμε να χτίσουμε, όπως οι προγονοί μας πριν χιλιάδες χρόνια έκαναν; Δεν είναι αργά για νέους παρθενώνες, ούτε για νέες μάχες σε σύγχρονες Θερμοπύλες. Αδελφικότητα, συντροφικότητα και θέληση για αγώνα χρειάζεται. Και αυτή τη γραμμή ΟΦΕΙΛΟΥΝ να την ξεκινήσουν, να την χαράξουν και να την τιμήσουν με την παρουσία και το έργο τους πρώτοι οι πολιτικοί…
Ο κοινός τόπος πρέπει να είναι ένας: το συμφέρον του τόπου και των πολιτών και όχι το συμφέρον της τσέπης και των πολιτικών!!!
Κωνσταντίνος
Γράψτε τα δικά σας σχόλια
Δεν υπάρχουν σχόλια :
Θα σας παρακαλούσα να είστε κόσμιοι στους χαρακτηρισμούς σας, επειδή είναι δυνατόν επισκέπτες του ιστολογίου να είναι και ανήλικοι.
Τα σχόλια στα blogs υπάρχουν για να συνεισφέρουν οι αναγνώστες στο διάλογο. Η ευθύνη των σχολίων (αστική και ποινική) βαρύνει τους σχολιαστές.
Τα σχόλια θα εγκρίνονται μόνο όταν είναι σχετικά με το θέμα, δεν αναφέρουν προσωπικούς, προσβλητικούς χαρακτηρισμούς, καθώς επίσης και τα σχόλια που δεν περιέχουν συνδέσμους.
Επίσης, όταν μας αποστέλλονται κείμενα (μέσω σχολίων ή ηλεκτρονικού ταχυδρομείου), παρακαλείσθε να αναγράφετε τυχούσα πηγή τους σε περίπτωση που δεν είναι δικά σας. Ευχαριστούμε για την κατανόησή σας...