Είναι η Τουρκία σύμμαχος των Ηνωμένων Πολιτειών;

Οι “αλήθειες” μίας επίσημης ανακοίνωσης…

Μερικές φορές οι άνθρωποι βλέπουμε τα πράγματα διαφορετικά, ακόμα και αν ομιλούμε για το ίδιο γεγονός. Φυσιολογικό…

Και αυτό συνέβη με την ανακοίνωση της εκπροσώπου του Συμβουλίου Εθνικής Ασφάλειας (NSC) του Λευκού Οίκου, Έμιλυ Χόρν, η οποία αναφερόταν στην τηλεφωνική συνομιλία του πιο στενού συμβούλου του προέδρου Τζο Μπάιντεν, με τον πιο εμπιστό συνεργάτη του ισλαμιστή Ταγίπ Ερντογάν.
Ξεκινώντας από το γεγονός ότι η Τουρκία αυτή τη στιγμή, είναι τόσο επικίνδυνη για τα αμερικανικά στρατηγικά συμφέροντα, όσο η Ρωσία και η Κίνα, ανέμενα ότι η ανακοίνωση θα ήταν πιο σκληρή.
Άλλωστε, ο υπουργός Εξωτερικών, Αντονι Μπλίνκεν, στην κατάθεση του στην Επιτροπή Διεθνών Σχέσεων της Γερουσίας, μίλησε πολύ σκληρά: Χαρακτήρισε την κατοχική δύναμη «ούτω καλούμενο στρατηγικό εταίρο» που «είναι κατ’ ακρίβεια ευθυγραμμισμένος με τον μεγαλύτερο στρατηγικό μας ανταγωνιστή».

Και τόνισε:

«Σε τελική ανάλυση η Τουρκία είναι μία σύμμαχος η οποία τοποθετείται εν πολλοίς με τρόπο που δεν αρμόζει σε σύμμαχο. Αυτό αποτελεί μία πολύ ουσιαστική πρόκληση για μας κι είμαστε ξεκάθαροι γι’ αυτό».

Λόγω των παραπόνων, ανέμενα περισσότερα από το Λευκό Οίκο, αν και η δεύτερη ανάγνωση της ανακοίνωσης λέει αρκετά και σημαντικά. Και πρέπει οι δημοσιογράφοι και οι αναλυτές να βλέπουμε και τη μεγάλη εικόνα.

Έγινε, λοιπόν, η πρώτη επαφή του Λευκού Οίκου με την Τουρκική Προεδρία. Συνομίλησαν ο σύμβουλος Εθνικής Ασφάλειας του Λευκού Οίκου, ο Τζέικ Σάλλιβαν με τον περίεργο Ιμπραίμ Καλίν, το μόνο άνθρωπο που φαίνεται ακούει ο Ερντογάν, διότι του πουλά το «παραμύθι» ότι έχει διασυνδέσεις με την ομάδα του κ. Μπάιντεν.

Ο στόχος του Καλίν ήταν να κλείσει μία τηλεφωνική επικοινωνία του ισλαμιστή ηγέτη της Τουρκίας με το νέο πρόεδρο της Αμερικής. Όπως καταλαβαίνει ο καθένας άλλαξαν τα πράγματα. Επί προεδρίας του κ. Ντόναλντ Τραμπ, το πρώτο ή το δεύτερο τηλεφώνημα θα γινόταν στον Ερντογάν. Μέχρι της στιγμής δεν υπήρξε καμία επικοινωνία σε προεδρικό επίπεδο.
Βεβαίως δεν έγινε ακόμα επικοινωνία του κ. Μπάιντεν, ούτε με τον πρωθυπουργό της Ελλάδας, ούτε με τον πρόεδρο της Κύπρου. Και πρέπει να γίνουν άμεσα αυτά τα τηλεφωνήματα.
Όμως, αυτό που τονίζεται εδώ είναι ότι έκλεισε η λεγόμενη «πίσω πόρτα» του Λευκού Οίκου για τον Ερντογάν. Δεν μπορεί να τηλεφωνεί όποτε θέλει στον πρόεδρο της Αμερικής.

Μετά την τηλεφωνική επικοινωνία του κ. Σάλλιβαν και του Καλίν, η εκπρόσωπος του Συμβουλίου Εθνικής Ασφάλειας, Έμιλυ Χόρν, εξέδωσε ανακοίνωση, που θα έλεγα ότι τα λέει όλα. Επαναλαμβάνω ότι θα μπορούσε βέβαια να ήταν πιο σκληρή διότι η Τουρκία αντιστρατεύεται τα στρατηγικά συμφέροντα των Ηνωμένων Πολιτειών.

Πρώτον και πιο σημαντικό είναι ότι δεν γίνεται αναφορά στην στρατηγική σημασία της Τουρκίας, όπως σημείωναν όλες οι ανακοινώσεις των Αμερικανών όλα τα προηγούμενα χρόνια. Καμία, λοιπόν, αναφορά σε «πολύτιμο στρατηγικό σύμμαχο» ή «στρατηγική συμμαχία», όπως χαρακτηριστικά τόνισε ο συνάδελφος Αποστόλης Ζουπανιώτης.

Είναι κάτι που παρατήρησαν όλοι οι αναλυτές.

Απ’ εκεί και πέρα, θεωρώ ότι η ανακοίνωση καταγράφει τις δυσκολίες που αντιμετωπίζει η Αμερική με τους ισλαμιστές της Τουρκίας. Βασικό σημείο διαφωνίας είναι το ρωσικό σύστημα S-400, όπου προβλέπονται μάχες. Η Τουρκία αρνείται μέχρι στιγμής να στείλει το σύστημα πίσω στη Ρωσία. Οι Αμερικανοί ούτε να ακούσουν θέλουν για την παραμικρή πιθανότητα να παραμείνει εγκαταστημένο στην Τουρκία.

Θα έχει ενδιαφέρον διότι οι προβλέψεις δεν είναι καλές. Είναι δύσκολος ο συμβιβασμός, για να το θέσω πιο σωστά. Ποια εκ των δύο χωρών θα υποχωρήσει; 

Η δήλωση της εκπροσώπου του Συμβουλίου Ασφαλείας εστιάζεται και στα προβλήματα για τους δημοκρατικούς θεσμούς και το κράτος δικαίου, που υποφέρουν στην Τουρκία. Είναι ένα θέμα που δεν έθιξε ποτέ ο Ντόναλντ Τραμπ, και θα ενοχλούν συνέχεια οι νέοι ένοικοι του Λευκού Οίκου.
Σημειώνει επίσης ότι ο κ. Σάλιβαν «μετέφερε την πρόθεση της κυβέρνησης να ενισχύσει τη διατλαντική ασφάλεια μέσω του ΝΑΤΟ, εκφράζοντας ανησυχία που η απόκτηση του ρωσικού πυραυλικού συστήματος S-400 από την Τουρκία υπονομεύει τη συνοχή και την αποτελεσματικότητα της συμμαχίας».

Αυτό που με ενοχλεί είναι ότι η Αμερική έχει ακόμα αυτό το «φοβικό σύνδρομο» με την Τουρκία. Ερωτούν οι γραφειοκράτες: Τι θα συμβεί αν χαθεί η Τουρκία και την κερδίσει ο Βλαντιμίρ Πούτιν.

Το βασικό πρόβλημα είναι ότι αγνοούν πως ήδη έφυγε ο Ερντογάν. Και τι χειρότερα θα πράξει εναντίον της Αμερικής και του ΝΑΤΟ; Έχει παραλύσει τη Δυτική Συμμαχία και έχει ανοίξει πολλά πολεμικά μέτωπα, σε περιοχές που ορίζουν -με τη στρατηγική έννοια- οι ΗΠΑ. Για να επιστρέψει η Τουρκία στη Δύση, πρέπει να φύγει ο Ερντογάν. Πως θα τον διώξουν, αφού πλέον εκλέγεται με νοθεία και θα συνεχίσει να ηγείται της Τουρκίας μέχρι να πεθάνει;

Τα κουμάντα τους πρέπει να κάνουν. Να ενισχύσουν ακόμα περισσότερο τη στρατηγική σχέση τους με τους συμμάχους της στην Ανατολική Μεσόγειο και τη Μέση Ανατολή. Έτσι θα καταστήσουν την Τουρκία άνευ σημασίας.

Θα δεχθώ, λοιπόν, ότι η ανακοίνωση προβλέπει τα πεδία διαφωνίας -και μελλοντικής ίσως σύγκρουσης- με την Τουρκία.

ΥΣΤΕΡΟΓΡΑΦΟ: Η επιμονή της Αμερικής στην διζωνική δικοινοτική ομοσπονδία ως λύση για το Κυπριακό, οφείλεται στο γεγονός ότι πρόκειται για θέση της Λευκωσίας και της Αθήνας. Ας μην κατηγορούμε, λοιπόν, τους Αμερικανούς…

Μιχάλης Ιγνατίου
HellasJournal

Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου

Νεότερη ανάρτηση Παλαιότερη Ανάρτηση