Μητσοτάκης: Αναγκαίο κακό

Λίγους μήνες πριν από τις εκλογές του 2019, ο Μητσοτάκης είχε τους πάντες εναντίον του:

- τους εσωκομματικούς της Νέας Δημοκρατίας, που έβλεπαν τον υπερσυγκεντρωτισμό του αποκλειστικά με άτομα-υποτακτικούς της Αγίας Οικογένειας, έτη φωτός μακρυά από το παπατζηλίκι των «αρίστων» που ο ίδιος πούλαγε στο πόπολο

- τη συντριπτική πλειοψηφία του λαού, που έβλεπε στο πρόσωπό του έναν αποκρουστικό αυθάδη Αρτέμη Μάτσα, όχι να προτείνει «οι Γερμανοί είναι φίλοι μας, συνεργαστείτε» αλλά να ετοιμάζεται να επιβάλλει «θα συνεργαστείτε, θέλετε δεν θέλετε»

- τον μεγαλύτερο ντόπιο σοσιαλιστή ολιγάρχη και τον Πρέσβη των ΗΠΑ. (Επαφές στις ΗΠΑ με πρόσβαση στον Λευκό Οίκο και στα ανώτατα κλιμάκια των υπηρεσιών δεν είχε, μάλιστα σε ταξίδι η Ντόρα είδε κάποιους... τέως κάτι, μιας και κανένας άλλος δεν ήθελε να στηρίξει Μητσοτάκη.)

Θα ήταν οριακά πρώτο κόμμα και τον πήγαιναν για συγκυβέρνηση με ΣΥΡΙΖΑ.

Τότε ακριβώς πήραμε δημόσια θέση υπέρ της στήριξης Μητσοτάκη:

https://www.antinews.gr/action.read/antitheseis/i-pefotismeni-deksia-stirizei-nd/10.132052

Εντελώς τυχαία, όλα άλλαξαν και βγήκε αυτοδύναμος.

Το κάναμε δηλώνοντας ξεκάθαρα και τον λόγο.

Ο Μητσοτάκης ήταν ο μόνος ικανός να καθαρίσει την πατριωτική παράταξη.

Φανταστείτε το πολιτικό φάσμα σαν δύο συνορεύοντα χωράφια που χωρίζονται από μια γράνα.

Αριστερά είναι το σοσιαλιστικό χωράφι, δεξιά το πατριωτικό.

Ο σοσιαλισμός είναι επί της ουσίας αντιπατριωτισμός. Προωθεί την διάλυση των εθνών-κρατών, των συνόρων, των δικαιωμάτων του ανθρώπου, τη μετατροπή του σε ζώο για να αποδεχτεί την ακραία ανισότητα και την μοιρολατρική φαβελοποίηση.

Στο αριστερό άκρο του σοσιαλιστικού χωραφιού είναι η δικτατορία του προλεταριάτου, δηλαδή το κράτος-κόμμα με ολιγαρχία τους αρχιρουφιάνους-κομματόσκυλα: φασισμός από πάνω προς τα κάτω.

Στο δεξιό άκρο του σοσιαλιστικού χωραφιού είναι η δικτατορία του Αρείου, δηλαδή οι πολιτικοολιγάρχες που λειτουργούν ως εγχώριοι εκπρόσωποι αλλοδαπών: ο φασισμός από έξω προς τα μέσα.

Σοσιαλισμός χωρίς τεχνητή ανισότητα δεν μπορεί να υπάρξει.

Όσο αυξάνεται η ανισότητα, τόσο μειώνεται η δημοκρατία.

Όσο μειώνεται η δημοκρατία, τόσο αυξάνεται ο σοσιαλισμός.

Ο Μητσοτάκης ήταν ο μόνος που μπορούσε να κάνει δύο καταπληκτικά πράγματα:

[1] Να αποδείξει ότι η Νέα Δημοκρατία δεν έχει σχέση με το πατριωτικό χωράφι, ότι είναι ιδεολογικά στο σοσιαλιστικό. Πολλοί ίσως να μη θυμούνται τις δεξιές... κρατικοποιήσεις του «εθνάρχη», τις πατριωτικές συμφωνίες Ζυρίχης-Λονδίνου και πολλών άλλων εκείνης της εποχής, συνεπώς να κρατάνε μόνο τα όποια καλά. Ορισμένοι ίσως να μη θυμούνται την πλάτη που έβαλε η ΝΔ στο πλιάτσικο κράτους, συνταξιοδοτικών ταμείων, θεσμών, οικογένειας επί Ανδρέα. Λίγοι ενδεχομένως να μη θυμούνται καν την πλάτη που έβαλε στο πλιάτσικο του ευρώ, στο πλιάτσικο του χρηματιστηρίου, στο πλιάτσικο των Ολυμπιακών Αγώνων επί Σημίτη. Κανένας όμως δεν θα μπορεί να πει ότι δεν θυμάται πως η ΝΔ έλαβε πλάτη στο ξεπούλημα της Μακεδονίας, πράγμα το οποίο δήλωσε παρουσία του Μητσοτάκη ο Ζάεφ, ούτε πως χρησιμοποίησε την πανδημία για να καταστρέψει την οικονομία υπέρ κρατικώς ελεγχόμενης στήριξης επιχειρήσεων, δηλαδή επιδοτήσεων στις επιχειρήσεις που ανήκουν σε σοσιαλιστές πολιτικούς (λ.χ. Aegean) ή σε σοσιαλιστές ολιγάρχες (δίκτυο Πειραιώς με νέο ΑΦΜ για να ξεπουληθεί σε αυτούς που χρησιμοποίησαν την Πειραιώς για να φορτώσουν το ιδιωτικό τους πλιάτσικο δεκάδων δις ευρώ στο κράτος ελέω «ανακεφαλαιοποίησης», δηλαδή δημόσια χρηματοδοτούμενης πτώχευσης. Άλλωστε, στον ακροδεξιό σοσιαλισμό τα κέρδη των επιχειρήσεων τα καρπώνονται οι σοσιαλιστές ολιγάρχες και οι ζημιές των ιδιωτικών επιχειρήσεων πληρώνονται από τον λαό.

Πλέον όπλων των ανωτέρω, ο Μητσοτάκης δήλωσε ξεκάθαρα σε διεθνές τηλεοπτικό δίκτυο ότι ο ίδιος είναι social liberal πρωθυπουργός με σοσιαλιστές υπουργούς. Από τη σελίδα του Wikipedia https://en.m.wikipedia.org/wiki/Social_liberalism μπορεί κάποιος να επιβεβαιώσει ότι ο Μητσοτάκης είναι αριστερός, ο καλύτερος εκφραστής του κόμματος Θεοδωράκη «Το Ποτάμι». Δεν υπάρχει πλέον αμφιβολία σε ποιό χωράφι βρίσκεται η Νέα Δημοκρατία.

[2] Δεν αρκεί όμως να ξέρεις πού βρίσκεται ιδεολογικά η Νέα Δημοκρατία. Πρέπει να έχεις το σθένος να φέρεις την ισορροπία. Τα μέλη της ΝΔ, οι σοσιαλιστές αυτοί, αποτέλεσαν ιστορικά τους Ρομά της Δεξιάς, αλληλέγγυους καταληψίες της πατριωτικής παράταξης, που έστησαν τα τσαντίρια τους εντός του πατριωτικού χωραφιού και εμπόδιζαν, όχι μόνο τον λαό να συνειδητοποιήσει τί πραγματικά είναι σοσιαλισμός και τί πατριωτισμός, αλλά και τη δημιουργία ενός πραγματικά πατριωτικού σχηματισμού. Ο ρόλος της Νέας Δημοκρατίας ήταν ό,τι πιο βρώμικο και εθνικά ρυπαρό έχει ζήσει μεταπολεμικά ο τόπος: έβαζε πλάτη με τη στάση της στους δηλωμένους ανθέλληνες του σοσιαλισμού όταν δεν κυβερνούσε και τους προστάτευε όταν κυβερνούσε. Κυρίως όμως πούλαγε την ψευδαίσθηση της πατριωτικής ελπίδας, ενώ στην ουσία ήταν ο πολιτικός μπράβος πολιτικής προστασίας του σοσιαλισμού.

Ο Μητσοτάκης έγινε εθνικός ευεργέτης, διαλύοντας στην πράξη τις ψευδαισθήσεις, δηλώνοντας ευθαρσώς τί είναι, τοποθετώντας ως εθνικό σημείο αναφοράς την Γιάννα του Τσίπρα, τοποθετώντας τον κάθε ΠΑΣΟΚεμον εξυγχρονιστή, υπακούοντας σε ΓΓ της ΚΝΕ ως χειριστή και διευρύνοντας το κόμμα προς το κόκκινο, το deep για deep Ροζακή. Οτιδήποτε δεν είναι εθνομηδενιστικό υπέρ του ευρωπαϊκού Politburo που ελέγχεται πλήρως από τους απογόνους των ψηφοφόρων της δημοκρατικά εκλεγμένης κυβέρνησης του ηγέτη του εθνικοΣΟΣΙΑΛΙΣΤΙΚΟΥ κόμματος Αδόλφου Χίτλερ: γιατί αυτό ακριβώς είναι ο ευρωπατριωτισμός. Οτιδήποτε δεν είναι σε αυτό το μήκος κύματος εκδιώκεται από τη Νέα Δημοκρατία, ακόμα και ας είναι ελάχιστα πατριωτικό, δεν επιτρέπεται.

Ο Μητσοτάκης γκρέμισε όπλα τα τσαντίρια από το πατριωτικό χωράφι, μάζεψε τους ιδεολογικούς Ρομά της Δεξιάς που το είχαν καταπατήσει στο άλλο χωράφι, στο σοσιαλιστικό. Ακόμα και ο Καραμανλής έσβησε τον μύθο που είχαν χτίσει ορισμένοι για να τον εκμεταλλεύονται: επέλεξε το ρόλο του επιτήδειου ουδέτερου, όπως και οι Τούρκοι στον Β’ΠΠ, στηρίζοντας με την αφωνία του και την πρακτική αποχώρησή του την αποκάλυψη της πραγματικότητας για τον ρυπαρό εθνικά ρόλο του ευρωπατριωτικού κόμματος, της Νέας Δημοκρατίας.

Όλο το πολιτικό φάσμα του σοσιαλισμού πλέον είναι γεμάτο με το σύνολο των κοινοβουλευτικών κομμάτων της Μεταπολίτευσης. Μένει σε όλους όσους δεν είμαστε ανθέλληνες, δηλαδή σοσιαλιστές, να πάρουμε την κατάσταση στα χέρια μας και να τους επιβάλλουμε πολιτικό lockdown.

Anaconda

Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου

Νεότερη ανάρτηση Παλαιότερη Ανάρτηση