Ποια θέματα θα απασχολήσουν την εξωτερική πολιτική παγκοσμίως το 2021

Των Mark Leonard και Jeremy Shapiro 

Ο Biden αποτυγχάνει να εισάγει μια περίοδο δικομματικής "ευγένειας” στην Ουάσιγκτον

Ο πρόεδρος Joe Biden έχει δείξει συχνά την ικανότητά του να εργαστεί με το αμερικανικό Κογκρέσο και προέβλεψε μια νέα εποχή διμερούς διοίκησης, υπό τη μοναδική του ικανότητα να φέρνει τους Δημοκρατικούς και τους Ρεπουμπλικάνους μαζί στις πολλές προκλήσεις που αντιμετωπίζουν οι ΗΠΑ. Θαυμάζουμε την προσπάθεια, αλλά η κωλυσιεργία του ηγέτη της μειοψηφίας της Γερουσίας Mitch McConnell και οι ταραχοποιοί που επιτέθηκαν στο Καπιτώλιο, μιλούν για ένα πολύ διαφορετικό μέλλον.

Η ΕΕ εντείνει τη διαμάχη της με τις Πολωνία και Ουγγαρία και κερδίζει παραχωρήσεις σε ζητήματα κράτους δικαίου

Η μακρά διαμάχη μεταξύ των Βρυξελλών από τη μία πλευρά για της Πολωνία και της Ουγγαρίας από την άλλη για τη δημοκρατία και το κράτος δικαίου, θα ενταθεί το 2021. Αλλά έχοντας αποκτήσει νέες δυνάμεις από την πρόσφατη συμφωνία για τον προϋπολογισμό της ΕΕ και με την απουσία ενός απολυταρχικού επικεφαλής στον Λευκό Οίκο, η εΕ θα σημειώσει πρόοδο στο να επιβάλει κυρώσεις και να κερδίσει παραχωρήσεις. Αυτό δεν θα αποκαταστήσει πλήρως τη δημοκρατία στην Πολωνία και στην Ουγγαρία, αλλά θα τραβήξει μια γραμμή στην άμμο και θα αποτελέσει παράδειγμα για άλλους πιθανούς μιμητές των Πολωνία και Ουγγαρία εντός της ΕΕ. 

Οι ΗΠΑ και το Ιράν δεν καταφέρνουν να επιστρέψουν στη συμφωνία για τα πυρηνικά ή να διαπραγματευτούν μια διάδοχη συμφωνία, αλλά η προσπάθεια συνεχίζεται

Το 2021 οι φορείς χάραξης πολιτικής βλέπουν μια ευκαιρία να επιστρέψουν οι ΗΠΑ και το Ιράν στη συμφωνία του 2015 για τα πυρηνικά του Ιράν, από την οποία ο τότε πρόεδρος Donald Trump αποχώρησε απότομα το 2018, Δυστυχώς, η εγχώρια πολιτική τόσο στο Ιράν όσο και στις ΗΠΑ θα περιπλέξει αυτή την προσπάθεια το 2021, και δεν θα υπάρξει γρήγορη επιστροφή στις Αλκυονίδες ημέρες του 2015. Αλλά οι διαπραγματεύσεις για τη μη διάδοση πυρηνικών με το Ιράν είναι ένα μόνιμο πρόγραμμα διπλωματικής απασχόλησης, πότε η προσπάθεια θα συνεχιστεί το 2022 και μετά.
Η Κίνα χαμηλώνει τους τόνους ως "πολεμιστής λύκος” και αρχίζει μια "επιθετική” στρατηγική γοητείας με την Ευρώπη και την Αμερική, εστιασμένη στο κλίμα.

Η Κίνα αισθάνθηκε ότι είναι αρκετά ισχυρή τα τελευταία δύο χρόνια ώστε να γίνει εξαιρετικά ενοχλητική στη διεθνή σκηνή, απειλώντας ηχηρά χώρες όπως η Σουηδία και η Αυστραλία. Υπήρξε μια μεγάλη αντίδραση τότε εναντίον της από μεγάλο μέρος του κόσμου. Το 2021 η Κίνα θα πάρει το μήνυμα και θα επιστρέψει στην συνηθισμένη, γλοιώδη πολιτική διπλωματίας της, σύμφωνα με την οποία εκφράζει καθησυχαστικά σλόγκαν, υπόσχεται πολλά και κάνει λίγα. Αυτό στο οποίο θα εστιάσει με βάση αυτή την προσπάθεια, είναι η κλιματική αλλαγή, όπου η Κίνα θα μιλήσει για τις προσπάθειές της να σώσει τον πλανήτη στα διεθνή φόρα, αλλά θα συνεχίζει να χτίζει εργοστάσια άνθρακα στο εσωτερικό της. 

Η Ευρώπη και η Βόρεια Αμερική βιώνουν μια ισχυρή οικονομική ανάκαμψη μετά τον κορονοϊό, αλλά η Ρωσία, η Αφρική και η Λατινική Αμερική υπολείπονται κατά πολύ και στην ανάκαμψη και στον έλεγχο του ιού

Με τη βοήθεια μεγάλων πακέτων στήριξης και της υψηλής ζήτησης, η Ευρώπη και η Βόρεια Αμερική θα δουν ισχυρή ανάπτυξη καθώς σταδιακά ανακύπτουν από τον εφιάλτη του κορονοϊού. Αυτή η άνοδος της ανάπτυξης δεν θα τους επαναφέρει πλήρως στα επίπεδα προ κορονοϊού, και ίσως μοιάζει με μια προσωρινή ανάκαμψη, προϊόν σπέκουλας. Αλλά ακόμη και έτσι, αυτό θα καταστήσει το 2021 ένα στατιστικά πολύ εντυπωσιακό έτος. Στο μεταξύ, η Ρωσία, η Αφρική και η Λατινική Αμερική θα αποτύχουν να κοντρολάρουν τον ιό και να συμμετέχουν στην ανάκαμψη, που σημαίνει ότι το 2021 θα είναι ένα δύσκολο έτος για αυτούς οικονομικά. 

Η προσπάθεια της Ευρώπης για στρατηγική αυτονομία βοηθάει στην ανοικοδόμηση μιας πιο ισορροπημένης διατλαντικής σχέσης

Η προσπάθεια της Ευρώπης για στρατηγική αυτονομία ξεκίνησε σε μεγάλο βαθμό διότι η Αμερική αντιδρούσε σε θέματα όπως οι κυρώσεις στο Ιράν και το διατλαντικό εμπόριο, κάτι που έκανε τους Ευρωπαίους να δυσπιστούν για τις αμερικανικές προθέσεις. Αλλά μπορεί να συνεχιστεί διότι μετά από μια αποτυχημένη αντιμετώπιση του κορονοϊού και την εγχώρια αναταραχή στις ΗΠΑ, οι φόβοι για αμερικανική αδυναμία θα κάνουν τους Ευρωπαίους να δυσπιστούν για την ικανότητα των ΗΠΑ. Οι Ευρωπαίοι επομένως θα στραφούν στη στρατηγική αυτονομία για να αναπληρώσουν την αμερικανική ανικανότητα. Με έναν Λευκό Οίκο που ενδιαφέρεται περισσότερο για την ευρωπαϊκή εξάρτηση από την ευρωπαϊκή αυτονομία, αυτό θα δημιουργήσει μια ευκαιρία για την οικοδόμηση μιας πιο ισορροπημένης και δίκαιης διατλαντικής συμμαχίας.

Η ΕΕ, οι ΗΠΑ και το Ηνωμένο Βασίλειο συμμετέχουν όλοι ή αιτούνται συμμετοχής στην CPTPP

Με τον Παγκόσμιο Οργανισμό Εμπορίου να είναι στάσιμος, οι πολυμερείς εμπορικές διευθετήσεις είναι το κύμα του μέλλοντος. Η Κίνα μπήκε στη μάχη με την Περιφερειακή Συνολική Οικονομική Εταιρική Σχέση το 2020. Η προσέγγιση του Biden στην Κίνα και στο εμπόριο γενικότερα θα είναι να επιδιώξει μεγαλύτερη συνεργασία με τους συμμάχους, επομένως θαα προσπαθήσει να επιστρέψει στην Συνολική και Προοδευτική Συμφωνία για τη Δια-Ειρηνικού Συνεργασία (CPTPP) την οποία ξεκίνησε ο Barack Obama και εγκατέλειψε ο Trump. Η ΕΕ και το Ηνωμένο Βασίλειο θα ακολουθήσουν, ή ακόμη και θα ηγηθούν. 

Ο Lukashenko επίμονα παραμένει στην εξουσία, αλλά χάνει το μεγαλύτερο μέρος της αυτονομίας του από τη Ρωσία

Το καθεστώς της Λευκορωσίας είναι στα όρια της κατάρρευσης -και προφανώς θα είναι πάντα έτσι. Το 2021 οι διαδηλώσεις θα συνεχιστούν, αλλά ο πρόεδρος Aleksander Lukashenko θα προσκολληθεί πεισματικά στην εξουσία διατηρώνταας τον έλεγχο στις υπηρεσίες ασφαλείας και όλο και περισσότερο θα εξαρτάται από τη Ρωσία. Αυτό θα περιορίσει σημαντικά την αυτονομία από τη Ρωσία την οποία έχει πληρώσει τόσο πολύ στη διάρκεια της μακράς θητείας του, αλλά αυτό είναι το τίμημα που πρέπει να πληρώσει. 

Οι ΗΠΑ-Ηνωμένο Βασίλειο αποτυγχάνουν να καταλήξουν σε μια εμπορική συμφωνία, αλλά συνεχίζουν να ισχυρίζονται ότι έχουν μια ξεχωριστή σχέση

Η κυβέρνηση Biden δεν ενδιαφέρεται πολύ για διμερείς εμπορικές συμφωνίες και βλέπει ως προτεραιότητα μία τέτοια συμφωνία με τις ΗΠΑ, έχοντας ήδη μια γεμάτη ατζέντα. Το Ηνωμένο Βασίλειο θα πάει πίσω στην ουρά και όταν κάποτε έρθει ο καιρός για διαπραγμάτευση, θα βρεθεί αντιμέτωπο με δύσκολες απαιτήσεις στη γεωργία, στα φάρμακα ακόμη και στα εργασιακά πρότυπα. Και οι δύο πλευρές ωστόσο, θα συνεχίσουν να δηλώνουν ότι αυτή η ειδική σχέση παραμένει πιο ζωντανή από ποτέ, παρά τις πολύ σαφείς ενδείξεις για το αντίθετο. 

Η COP26 κάνει πολύ θόρυβο, αλλά τίποτα παραπάνω

Η 26η Διάσκεψη των Ηνωμένων Εθνών για την Κλιματική Αλλαγή (COP26) η οποία θα λάβει χώρα στη Γλασκώβη τον Νοέμβριο του 2021, θα (ειρωνικά) παράξει πολύ "hot air” με τη μορφή μιας συμφωνίας που περιλαμβάνει πολλές ευσεβείς αλλά μη δεσμευτικές συμφωνίες για την καταπολέμηση της κλιματικής αλλαγής. Θα επιτύχει να δημιουργήσει οποιονδήποτε δεσμευτικό στόχο για τις εκπομπές άνθρακα ή να καθιερώσει μια διεθνή τιμή άνθρακα. Στο μεταξύ, η πραγματική πρόοδος για την καταπολέμηση της κλιματικής αλλαγής θα έρθει από τεχνολογικές εξελίξεις, από τις εγχώριες ρυθμιστικές προσπάθειες στις ΗΠΑ, στην ΕΕ και πιθανώς ακόμη και στην Κίνα. Και οι προσπάθειες αυτών των δυνάμεων να εξάγουν τους κανονισμούς τους στον υπόλοιπο κόσμο μέσω εμπορικών, χρηματοδοτικών συμφωνιών και εκείνων για αναπτυξιακή βοήθεια. 

Μπόνους: Ο Donald Trump ξαναπαίρνει πίσω τον λογαριασμό του στο twitter

Το 2021 οι τεχνολογικές εταιρείες τελικά θα υποκύψουν στην πίεση και θα επιτρέψουν στον Trump να επιστρέψει στις πλατφόρμες κοινωνικής δικτύωσης. Στη διαδικασία, θα ανακαλύψουν μια πιο φορμαλιστική, αντικειμενική και ελπίζουν νόμιμη διαδικασία για ανά περιορίζουν λογαριασμούς υψηλού προφίλ, έτσι ώστε να μην πρέπει οι ίδιες να λαμβάνουν τέτοιες αμφιλεγόμενες αποφάσεις.

Capital

Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου

Νεότερη ανάρτηση Παλαιότερη Ανάρτηση