Αν έχεις φίλους την Μέρκελ και τον Μπορέλ τι να τους κάνεις τους εχθρούς

Είναι αλήθεια πως η ελληνική διπλωματία κινητοποιήθηκε και έγκαιρα και δραστήρια, αποκαλύπτοντας τις προθέσεις και τις προκλήσεις της Τουρκίας, σε όλα τα ενδιαφερόμενα κράτη. Σχεδόν παντού γνώρισε την κατανόηση και μια φραστική συμπαράσταση. Κάποιες χώρες μάλιστα, όπως το Ισραήλ και η Γαλλία προχώρησαν και σε πιο ουσιαστική στήριξη.

Θα περιμέναμε όμως από όλα ανεξαιρέτως τα κράτη της ΕΕ να επιδείξουν μια συμπεριφορά ανάλογη με αυτήν του Ισραήλ και της Γαλλίας. Αντ' αυτού, με προεξάρχουσα την στάση της Γερμανίας, είμαστε μάρτυρες μιας πολιτικής ίσων αποστάσεων, στον βαθμό που εξισώνονται ο θύτης με το θύμα, ο απειλών με τον απειλούμενο.

Οι απόψεις του ανεκδιήγητου Μπορέλ, όπως αποτυπώθηκαν στον διάλογο του με την Γερμανίδα υπουργό Άμυνας, είναι ενδεικτικές. Ενδιαφέρεται για την ψυχική κατάσταση του Ντ. Ερντογάν, ο οποίος εκνευρίστηκε γιατί οι Έλληνες υπέγραψαν με την Αίγυπτο συμφωνία για τον καθορισμό της ΑΟΖ. Καμία λέξη για το αυτονόητο δικαίωμα μιας κυρίαρχης χώρας να υπογράφει συμφωνίες που εξυπηρετούν τα συμφέροντα της.

Ακόμα χειρότερα είναι τα πράγματα με τον γραμματέα του ανύπαρκτου ΝΑΤΟ, ο οποίος αναμασά συνεχώς την γνωστή θέση για εφ΄όλης της ύλης διάλογο με την Τουρκία.


Μάλιστα, η ΕΕ αποφάσισε να συζητήσει το αν θα επιβάλλει κυρώσεις στην Τουρκία στα τέλη Σεπτεμβρίου, ενώ οι προκλήσεις των Τούρκων κρατούν σχεδόν δύο μήνες.

Συστηματικά η ΕΕ της Γερμανίας παίζει καθυστερήσεις όταν πρόκειται να αντιμετωπίσει την τουρκική επιθετικότητα κατά ενός κράτους - μέλους της. Για να μην αναφερθώ στην προκλητική δήλωση της καγκελαρίου Α. Μέρκελ που αναγόρευσε την Τουρκία σε παγκόσμιο παίκτη ιδίου μεγέθους με τις ΗΠΑ, την Ρωσία και την Κίνα.

Οι αγάπες δεν κρύβονται.

Δυστυχώς οι εταίροι μας, πλην Γαλλίας και Αυστρίας, μας φτύνουν κατάμουτρα.

Αλήθεια, γιατί συμβαίνει αυτό; Είναι μόνον το μέγεθος της Τουρκίας και οι οικονομικές σχέσεις που έχουν τα περισσότερα κράτη της ΕΕ μαζί της;

Είναι και αυτά.

Όμως ο κυριότερος λόγος της πολιτικής των ίσων αποστάσεων, βρίσκεται στο γεγονός πως η Ελλάδα πλέον ακολουθεί μια ενεργητική εξωτερική πολιτική. Αποκλειστικός γνώμονας της κυβέρνησης είναι το εθνικό συμφέρον.

Αυτό δεν της το συγχωρεί το γερμανικό διευθυντήριο της ΕΕ. Δεν συγχώρησε στην Ελλάδα το γεγονός πως δεν ζήτησε άδεια για να υπογράψει την συμφωνία με την Αίγυπτο. Δεν συγχώρησε στην Ελλάδα το γεγονός πως απάντησε στις τουρκικές προκλήσεις με την πολιτική της αποτροπής.

Τα τελευταία εικοσιπέντε χρόνια το γερμανικό διευθυντήριο της ΕΕ είχε συνηθίσει σε διαφορετικές συμπεριφορές από τις ελληνικές κυβερνήσεις. Φοβικές και κατευναστικές, που συμβάδιζαν με τις επιλογές της γερμανικής εξωτερικής πολιτικής.

Σήμερα, που ο ελληνικός στόλος είναι απλωμένος σχεδόν σε όλο το Αιγαίο και η πολεμική μας αεροπορία καλύπτει αποτελεσματικά τον εναέριο χώρο της Ελλάδας, σήμερα που έχουμε αναπτύξει μια ενεργητική συμμαχία με την Γαλλία και το Ισραήλ, σήμερα λοιπόν, όλα αυτά προκαλούν αλλεργία στο ιερατείο της ΕΕ.

Ας το αντιληφθούμε πως η πολιτική των ίσων αποστάσεων είναι ουσιαστικά φιλοτουρκική πολιτική. Κοινοτική αλληλεγγύη δεν θα πρέπει να υπάρχει μόνον στην οικονομία, αλλά και σε θέματα κυριαρχικών δικαιωμάτων.

Δεν είναι δυνατόν ολόκληρη ΕΕ να ασχολείται με το πόσο τσαντίστηκε ο Ερντογάν με τους Έλληνες και να προσπαθεί να τον ηρεμήσει.

Η ελληνική κυβέρνηση χαράσσει την πολιτική της χωρίς να λαμβάνει υπ΄όψη την ψυχική διάθεση του Τούρκου προέδρου.

Σάκης Μουμτζής
Liberal


Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου

Νεότερη ανάρτηση Παλαιότερη Ανάρτηση