Η Ελλάδα στη δίνη χοντρού γεωπολιτικού παιχνιδιού

Ο κίνδυνος μεγάλης αιματοχυσίας στη Λιβύη είναι πλέον φανερός, εάν δεν εξευρεθεί άμεσα μια πολιτική λύση.

Ξένες δυνάμεις ρίχνουν λάδι στη φωτιά του συνεχιζόμενου εδώ και χρόνια εμφυλίου πολέμου στη χώρα. Μια από αυτές, η Τουρκία, εκμεταλλεύεται το κενό που υπάρχει στην Ευρωπαϊκή Ένωση, η οποία ομφαλοσκοπεί, απασχολούμενη με τα εσωτερικά αδιέξοδά της.

Το ίδιο, εκμεταλλεύεται την "φιλική" σχέση του Ερντογάν με τον Τραμπ, και την απόσπαση της αμερικανικής προσοχής στο νέο μεγάλο μέτωπο που άνοιξε ο αμερικανός πρόεδρος με το Ιράν. Το άνοιγμα του "ιρανικού ζητήματος", με αυτό τον ξαφνικό - και από πολλούς ακατανόητο για την παρούσα συγκυρία - τρόπο από τον Αμερικανό πρόεδρο, άλλαξε το κέντρο βάρους της διπλωματικής ανησυχίας διεθνώς, από τη Λιβύη, προς την κατεύθυνση του Ιράν. Θεωρητικά. Γιατί στην πράξη και τα δυο "μέτωπα" είναι απολύτως ανοικτά. Ειδικά, δε, αυτό της Λιβύης, μετατρέπεται μέρα με την ημέρα σε ιδιαιτέρως "θερμό". Βέβαια, ακόμα "θερμότερο", καυτό για την ακρίβεια, θα είναι, εάν σκάσει, το ιρανικό καζάνι που βράζει.

Λιβύη: Προς μια νέα Συρία;

Οι κίνδυνοι, τόσο για νέα, μεγάλη αιματοχυσία στο εσωτερικό της χώρας, όσο και για νέες προκλητικές κινήσεις της Τουρκίας που θα στοχεύουν την Ελλάδα και βέβαια την Αίγυπτο, μέσω της Λιβύης, είναι εμφανείς, και αναμένεται να φανούν το αμέσως επόμενο διάστημα.

Στο μεταξύ:


1. Σήμερα το επιτελείο του στρατάρχη Χάφταρ, του γενικού "δερβέναγα" της Ανατολικής Λιβύης, και αναμφισβήτητα του πιο ισχυρού στρατιωτικά, πλην όμως, δίχως την ικανότητα - μέχρι τώρα - να ανατρέψει το υπάρχον σκηνικό στη χώρα, ανακοίνωσε ότι κατέλαβε την πόλη της Σύρτης. Για τους γνωρίζοντες, η πόλη αυτή θεωρείτο και θεωρείται προπύργιο των "κανταφικών". Λέγεται μάλιστα, ότι η πόλη παραδόθηκε στον Χάφταρ εκ των έσω. Δηλαδή, από τους κανταφικούς, πολλοί εκ των οποίων άλλωστε βρίσκονται στους κόλπους της ηγεσίας Χάφταρ.

2. Μπροστά στην επικίνδυνη κατάσταση που διαμορφώνεται στη Λιβύη, ο αρμόδιος για θέματα εξωτερικής πολιτικής της ΕΕ, Ισπανός, Ζοζέπ Μπορέλ, επιτέλους συναντήθηκε στις Βρυξέλλες με τους υπουργούς Εξωτερικών της Βρετανίας, της Ιταλίας, της Γερμανίας και της Γαλλίας για το θέμα της Λιβύης. Ευχόμαστε, καλοχώνευτα τα χριστουγεννιάτικα σοκολατάκια Βρυξελλών!

3. Ο ειδικός απεσταλμένος του ΟΗΕ, Γασάν Σαλάμε, αφού ξεκουράστηκε στις χριστουγεννιάτικες διακοπές και αυτός, εξαπέλυσε σφοδρά πυρά κατά της Τουρκίας και κάθε άλλης χώρας (Ρωσία;) που εμπλέκεται στον λιβυκό εμφύλιο, λέγοντας: "Κάτω τα χέρια από τη Λιβύη".

4. Ο Τούρκος υπουργός Εξωτερικών, Μεβλούτ Τσαβούσογλου, επισκέφθηκε σήμερα την Αλγερία, μια χώρα - κλειδί στη λιβυκή κρίση, και γενικότερα στον χώρο της βορείου Αφρικής. Τόσο από την επίσκεψη Ερντογάν στην Τυνησία, όσο και από αυτήν του Τσαβούσογλου στην Αλγερία, καθίσταται εμφανής η προσπάθεια της Άγκυρας να κτίσει συμμαχίες στην περιοχή της Βορείου Αφρικής. Μένει να φανεί, βέβαια, αν θα τα καταφέρει... με τις ευγενείς και παχυλές χρηματικές χορηγίες του Κατάρ.

Άκρως ενδιαφέρον είναι ότι ο πρόεδρος - μαριονέτα της Τρίπολης, Φαγέζ αλ Σάραζ, επισκέφθηκε και αυτός την Αλγερία, την ίδια ημέρα που βρέθηκε εκεί το "αφεντικό" του, Μ.Τσαβούσογλου.

Να σημειωθεί ότι ο Σάραζ, πέρασε τις χριστουγεννιάτικες διακοπές του στο Λονδίνο, όπου τον εντόπισαν Λίβυοι πολίτες και τον τράβηξαν βίντεο. Ο ίδιος, κατά απαράδεκτο και παντελώς ασυνήθιστο για πολιτικό τρόπο, έφτασε στο σημείο να βάλει το χέρι του μπροστά στο τηλέφωνο εκείνου που τον βιντεοσκοπούσε, προσπαθώντας έτσι να κρύψει ότι ήταν στο Λονδίνο και έκανε βόλτες, ενώ η χώρα του φλέγεται. Είναι ηλίου φαεινότερο ότι πρόκειται για "αναλώσιμο" πρόσωπο και αχυράνθρωπο, στην προκειμένη της Τουρκίας.

5. Η Τυνησία, παρά την πρόσφατη επίσκεψη Ερντογάν εκεί, τώρα δηλώνει δημόσια ότι δεν πρόκειται να παραχωρήσει το έδαφός της, προκειμένου να περάσουν από τη χώρα τουρκικά στρατεύματα για τη Λιβύη. Μια άρδην αλλαγή στάσης που μάλλον αποδίδεται σε πιέσεις της Γαλλίας, η οποία απολαμβάνει πάρα πολύ μεγάλη επιρροή στην Τυνησία, αλλά και στην Αλγερία.

6. Αύριο, στο Κάιρο, θα πραγματοποιηθεί η πενταμερής συνάντηση υπουργών Εξωτερικών Ελλάδας, Αιγύπτου, Κύπρου, Γαλλίας και Ιταλίας. Η συζήτηση, σύμφωνα με την ανακοίνωση του ελληνικού υπουργείου Εξωτερικών, θα εστιασθεί στις τελευταίες εξελίξεις στη Λιβύη, καθώς και σε θέματα ασφάλειας και σταθερότητας στην Αν. Μεσόγειο.

Πρόκειται για μια πρωτοβουλία που στήθηκε με πολύ δουλειά από την Αθήνα τα τελευταία χρόνια και τώρα φαίνεται η χρησιμότητά της. Η συνάντηση ήταν προγραμματισμένη προ ημερών, αλλά αναβλήθηκε, εξαιτίας της δολοφονίας του Κασέμ Σουλεϊμανί.

Όπως όλα δείχνουν, Αθήνα, Παρίσι και Κάϊρο, έχουν κοινά συμφέροντα να εμποδίσουν τις οποιεσδήποτε κινήσεις αποφασίσει να κάνει η Άγκυρα προς την κατεύθυνση της Λιβύης.

7. Αύριο, ο Ρώσος πρόεδρος, Βλαντίμηρ Πούτιν, επισκέπτεται την Τουρκία, όπου θα συναντηθεί με τον Τ.Ερντογάν, τυπικώς, προκειμένου να παραστεί στην τελετή των εγκαινίων του αγωγού φυσικού αερίου Turkish Stream, όπως αναφέρεται σε ανακοίνωση του Κρεμλίνου. Ουσιαστικά, όπως λέγεται, το "κύριο πιάτο" της συνάντησης θα είναι η Λιβύη, και, εννοείται, υπό το φως των τελευταίων εξελίξεων, το ιρανικό ζήτημα, καθώς και η Συρία.

Μένει να φανεί εάν Ρωσία και Τουρκία θα συγκρουστούν τελικά στη Λιβύη, σε αντίθεση με την "λυκοσυμμαχία" που είχαν οικοδομήσει στη Συρία.

Στο μεταξύ, τόσο τα "τρολ" του Χάφταρ όσο και αυτά της ψευτοκυβέρνησης της Τρίπολης, έχουν στήσει πόλεμο προπαγάνδας μέσω των social media. Οι τελευταίοι μεταδίδουν ότι η Μόσχα, με δυο μεταγωγικά αεροσκάφη, έστειλε και νέες δυνάμεις μισθοφόρων της στη Λιβύη, τους οποίους μετακίνησε από τη Συρία. Από την άλλη, γίνεται λόγος για επιπλέον αποστολές Τούρκων στρατιωτικών και τζιχαντιστών στη Λιβύη στο πλευρό της "κυβέρνησης" της Τρίπολης.

Είναι άγνωστο εάν ισχύουν όλες αυτές οι πληροφορίες, δεδομένου του πολέμου παραπληροφόρησης που μαίνεται. Εξίσου άγνωστο είναι εάν οι Τούρκοι στρατιωτικοί και οι τζιχαντιστές εστάλησαν τώρα ή είναι εκεί εδώ και καιρό ή, εν πάση περιπτώσει, εστάλησαν το προηγούμενο διάστημα.

Πυκνώνουν τα σύννεφα στη Μέση Ανατολή

Ανεξαρτήτως όλων των παραπάνω, αυτό που αλλάζει άρδην τα δεδομένα είναι η δολοφονία Σουλεϊμανί που μετατοπίζει το κέντρο βάρους προς τη Μέση Ανατολή και τον Κόλπο.

Εάν, όπως πολλοί εκτιμούν, χειροτερεύσει η κατάσταση, και αποφασίσει το Ιράν να ακολουθήσει μια σκληρή τακτική απέναντι στις ΗΠΑ, τότε δεν είναι λίγοι εκείνοι που πιστεύουν ότι ο ρόλος της Τουρκίας θα αναβαθμιστεί περαιτέρω για την Ουάσιγκτον. Πόσο μάλλον, αφού δεδομένο θεωρείται στις ΗΠΑ ότι είναι η μόνη μεγάλη δύναμη στην περιοχή που μπορεί να "στριμώξει" το Ιράν. Εκτός των άλλων, εξαιτίας των κυρώσεων, μέσω Τουρκίας το Ιράν σπάει την απομόνωσή του και εξάγει κάθε λογής είδη. Κάτι που δέχεται να κάνει η Τουρκία με το αζημίωτο γι' αυτήν.

Ήδη, η Άγκυρα λειτουργεί σε ρόλο διαμεσολαβητή προς την Τεχεράνη. Κάτι που αναμφισβήτητα θα "πουλήσει" ως εξυπηρέτηση προς τον Ν.Τραμπ. Να σημειωθεί ότι, σύμφωνα με αποκαλύψεις στον αμερικανικό Τύπο, ο Σουλεϊμανί διατηρούσε στενές σχέσεις με την Άγκυρα. Τόσο με τον πρώην πρωθυπουργό, Νταβούτογλου, όσο και πολύ στενότερες σχέσεις με τον αρχηγό των μυστικών υπηρεσιών του Ερντογάν (ΜΙΤ), Χακάν Φιντάν (τύφλα να' χει μπροστά στον δικό μας, Κοντολέοντα, της ΕΥΠ).

Είναι προφανές ότι η Τουρκία θα επιχειρήσει να εκμεταλλευτεί τόσο την αναταραχή που προκαλεί η αμερικανο-ιρανική κόντρα, όσο και τα κενά που αφήνουν οι πολιτικές των ΗΠΑ και της ΕΕ. Μέσα σε αυτό το σκηνικό, και με δεδομένο ότι η Ουάσιγκτον αποφεύγει συστηματικά και εντέχνως να καταγγείλει τις τουρκικές βλέψεις, καθώς και το σοβαρό κενό που δημιουργεί η προεκλογική περίοδος στις ΗΠΑ και πρόταση δυσπιστίας σε βάρος του Τραμπ, ουδείς μπορεί να αποκλείσει την κλιμάκωση των προκλήσεων της Άγκυρας κατ' αρχήν προς την Κύπρο, την Ελλάδα και τη Λιβύη.

Να σημειωθεί ότι η ΕΕ βρίσκεται σε αναταραχή, με τη Γερμανία σε πολιτική μεταβατική περίοδο και με οικονομικά προβλήματα, όπως και με την Ιταλία να οδεύει σε εκλογές. Πόσο μάλλον, το Brexit να είναι δεδομένο το αμέσως επόμενο διάστημα και το Παρίσι να ασχολείται σε μεγάλο βαθμό με την αναταραχή που προκαλεί το νέο "συνταξιοδοτικό" λιτότητας.

Κι' όλα αυτά, ενώ ακόμα καλά - καλά δεν έχει αναλάβει η νέα Κομισιόν, η οποία είναι προϊόν ισορροπιών, αλλά και δυσαρέσκειας ιδιαίτερα ανάμεσα στο Παρίσι και το Βερολίνο. Κάτι, εξάλλου που φάνηκε και από τη στάση της Γαλλίας στο θέμα της προενταξιακής διαδικασίας για τα Σκόπια και την Αλβανία.

Σε όλο αυτό το παζλ πρέπει να προστεθεί και το γεγονός ότι ο Λευκός Οίκος ουδόλως ενημερώνει ή προσπαθεί να "στρατεύσει" με το μέρος του τους παραδοσιακούς Δυτικούς συμμάχους των ΗΠΑ (με εξαίρεση, ίσως, τη Βρετανία). Τουναντίον, τόσο στις ΗΠΑ όσο και στην Ευρώπη, άπαντες στοιχίζονται ενόψει ενός εμπορικού πολέμου ΗΠΑ - ΕΕ. Όπως εξίσου άγνωστο είναι εάν ο Αμερικανός πρόεδρος ερωτά - και σε ποιον βαθμό - το "βαθύ κράτος" των ΗΠΑ για τις κινήσεις που αποφασίζει, όπως αυτή της δολοφονίας Σουλεϊμανί.

Ως εκ τούτων, η πορεία των ΗΠΑ προς τις εκλογές, αν κρίνει κανείς από τα έως τώρα γεγονότα, μάλλον σε παγκόσμια αστάθεια οδηγεί. Και σε αυτή την περίπτωση, κερδισμένοι θα βγουν μόνον οι δυνάμεις που είναι καλά "πλασαρισμένες".

Η Ελλάδα, και με την τελευταία ελληνοαμερικανική συμφωνία για τις βάσεις, έχει δώσει πολλά στις ΗΠΑ. Σοβαρές στρατιωτικές διευκολύνσεις, από τις οποίες περιμένει έμπρακτα ανταλλάγματα και όχι λόγια του αέρα, ωσάν τα ευχολόγια που ακούγονται αυτές τις ημέρες δια στόματος Αμερικανών αξιωματούχων στην Ουάσιγκτον, κατά το διάστημα της επίσκεψης του Έλληνα πρωθυπουργού.

Μέχρι και άδεια εδόθη για να προσγειωθούν προ μηνών στη Σούδα αμερικανικά στρατηγικά βομβαρδιστικά, Β-52. Αυτά τα σύμβολα του Ψυχρού Πολέμου αυτές τις ημέρες μεταστάθμευσαν στην αμερικανική βάση στον Ινδικό, Ντιέγκο Γκαρσία. Κάποτε μεταστάθμευαν εκεί με στόχο τη Σοβιετική Ένωση. Τώρα είναι το Ιράν.

Η προσγείωσή τους στη Σούδα διόλου τυχαία ήταν, μετά την υπογραφή της ελληνοαμερικανικής συμφωνίας για τις βάσεις. Κι' ας διέρρεε η κυβέρνηση ότι οι πτήσεις από Βρετανία προς ανατολική Μεσόγειο και Μέση Ανατολή έγιναν δήθεν ως "μήνυμα" προς την Τουρκία. Ήταν παντελώς ψευδές και εξυπηρετούσε μόνο και μόνο την επικοινωνιακή διαχείριση της συμφωνίας για τις βάσεις. Το πραγματικό μήνυμα που ήθελαν να στείλουν οι ΗΠΑ ήταν προς του Ρώσους και τους Ιρανούς. Άγνωστο είναι, εξάλλου, εάν, εφόσον κλιμακωθεί η κρίση ΗΠΑ - Ιράν, υπάρχει περίπτωση να χρησιμοποιηθεί και η Σούδα τόσο για τα B-52, όσο και για άλλα αμερικανικά μέσα.

Η Ελλάδα, βέβαια, δεν έχει να "εισπράττει" κάτι από το Ιράν. Το οποίο, σύμφωνα με ασφαλείς πληροφορίες, παρά τις υποσχέσεις που είχε δώσει η Τεχεράνη σε πρωτοκλασάτα στελέχη της κυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ, ακόμα και για κάποια χρηματική υποστήριξη της χώρας μας, ουδέποτε τα υλοποίησε. Από την άλλη, όμως, το να εμφανίζεται η χώρα μας "δεδομένη" στους όποιους σχεδιασμούς κάνουν οι ΗΠΑ, εν λευκώ, χωρίς σοβαρά αντικρύσματα, ειδικά στα ελληνοτουρκικά, οδηγεί την Ελλάδα σε ρόλο μαριονέτας.


Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου

Νεότερη ανάρτηση Παλαιότερη Ανάρτηση