Συνεκμετάλλευση στο Αιγαίο προτείνει ο σύμβουλος Εθνικής (Αν)ασφαλείας!
Μέ ποιό δικαίωμα ὑποκαθιστᾶ τόν ὑπουργό Ἐξωτερικῶν ὁ κ. Θ. Ντόκος;
Σε άκρως περίεργες δηλώσεις προέβη ὁ ἀναπληρωτής Σύμβουλος Ἐθνικῆς Ἀσφαλείας Θάνος Ντόκος, λέγοντας χαρακτηριστικά ὅτι «εἶναι καιρός… ἡ Ἑλλάς καί ἡ Τουρκία νά στραφοῦν ἀπό τίς διμερεῖς διαφορές στά κοινά προβλήματα καί συμφέροντα καί νά υἱοθετήσουν μιά θετική ἀτζέντα». Σέ συνέντευξη τήν ὁποία ἔδωσε πρός τό Ἀθηναϊκό Πρακτορεῖο εἰδήσεων, ἀνέφερε ἐπίσης ὅτι: «Ἀκόμη καί ἰδέες περί συνεκμετάλλευσης (kazan-kazan) μποροῦν νά συζητηθοῦν, ὑπό τήν προϋπόθεση τῆς προηγούμενης ὁριοθέτησης μέσω προσφυγῆς σέ διεθνές δικαιοδοτικό ὄργανο.»
Τί σημαίνουν ἄραγε ὅλα αὐτά; Μᾶς ἑτοιμάζουν κάτι καί δέν τό γνωρίζουμε; Συμφωνεῖ ὁ Κυριακός Μητσοτάκης μέ αὐτές τίς δηλώσεις; Ἀλλά καί πέρα ἀπό αὐτό, τί ἐννοεῖ ὁ κ. Ντόκος ὅταν ὁμιλεῖ γιά «διεθνές δικαιοδοτικό ὄργανο»; Ἐννοεῖ τήν Χάγη; Ἐννοεῖ κάποιας μορφῆς διαιτησία; Ἐννοεῖ κάτι ἄλλο; Ἔχει συναίσθηση τοῦ πόσο ἐπικίνδυνες ἀτραπούς θά μποροῦσε νά ἀνοίξει αὐτή ἡ πρότασις;
Μάλιστα, ὁ κ. Ντόκος ἐνέπλεξε καί τό ΝΑΤΟ στήν ὅλη συζήτηση, λέγοντας πώς: «Καλό θά ἦταν οἱ δύο χῶρες νά δοῦν πιό ζεστά τό ζήτημα τῶν Μέτρων Οἰκοδόμησης Ἐμπιστοσύνης στό Αἰγαῖο, ἐνδεχομένως ἐπανεξετάζοντας τήν παλαιότερη πρόταση τοῦ ναυάρχου Ἔρκαγια (μία συμβολική πτήση τόν χρόνο), ἤ ζητῶντας ἀπό τό ΝΑΤΟ νά διευκολύνει μιά τεχνικῆς φύσεως λύση στό ζήτημα τοῦ ἐναερίου χώρου».
Ὡς παλαιό στέλεχος ἑνός Ἰνστιτούτου πού ἰσχυρίζεται ὅτι εἰδικεύεται στήν ἐξωτερική καί ἀμυντική πολιτική, τοῦ ΕΛΙΑΜΕΠ, ὁ κ. Ντόκος θά ἔπρεπε νά γνωρίζει ὅτι τά «Μέτρα Ἐμπιστοσύνης» ἔχουν συμφωνηθεῖ ἐδῶ καί ἀρκετά χρόνια κατά τήν διάρκεια τῶν ὁποίων, μέ ὑπαιτιότητα τῆς Τουρκίας, ἔχουν ἀποδειχθεῖ πλήρως ἀτελέσφορα. Ἐπιπροσθέτως ἡ ἀναφορά στήν «διευκόλυνση» πού θά μποροῦσε νά παράσχει τό ΝΑΤΟ δεικνύει παντελῆ ἔλλειψη γνώσεως τοῦ τρόπου, μέ τόν ὁποῖο λειτουργεῖ ἡ Συμμαχία, ἡ ὁποία τηρεῖ ἀπαρεγκλίτως τακτική ἴσων ἀποστάσεων μεταξύ τῶν κρατῶν μελῶν της, καί ὡς ἐκ τούτου ζητῶντας ὑποχωρήσεις ἀπό τήν Τουρκία στά ζητήματα τῶν διεκδικήσεών της θά ζητήσει ἀνάλογες ἀπό τήν Ἑλλάδα. Καί ἐπειδή ἡ Ἑλλάς δέν ἐγείρει διεκδικήσεις, οἱ ὑποχωρήσεις πού θά ζητηθοῦν θά ἀφοροῦν εὐθέως κυριαρχικά δικαιώματα πού εἶναι ἀδιαπραγμάτευτα. Καί ἐγείρεται τό ἐρώτημα: Τά θεωρεῖ καί ὁ κ. Ντόκος ἀδιαπραγμάτευτα;
Ἐξ ἄλλου, ὁ ἀναπληρωτής Σύμβουλος Ἐθνικῆς Ἀσφαλείας χαρακτηρίζει «καλοδεχούμενη» τήν πρόσφατη τοποθέτηση τοῦ Τούρκου πρέσβεως στήν Ἀθήνα, σέ συνέντευξή του σέ κυριακάτικη ἐφημερίδα, ὅτι «ἡ Τουρκία δέν εἶναι ἀναθεωρητική καί ἐπεκτατική χώρα». Καί ζητεῖ ἀπό τίς δύο χῶρες «νά δοῦν πιό ζεστά τό ζήτημα τῶν Μέτρων Οἰκοδομήσεως Ἐμπιστοσύνης» γιά τήν ἀποφυγή θερμοῦ ἐπεισοδίου στό Αἰγαῖο.
Σέ Μέτρα Ἐμπιστοσύνης ἀναφέρεται ὁ Τοῦρκος πρέσβυς, σέ Μέτρα Ἐμπιστοσύνης καί ὁ κ. Ντόκος…
Ὁ κ. Ντόκος θεωρεῖ ἀκόμη δυνατή τήν ἐνίσχυση τῆς συνεργασίας Τουρκίας – ΕΕ σέ τομεῖς κοινοῦ ἐνδιαφέροντος, μέ παράλληλη συνέχιση τῶν ἐνταξιακῶν διαπραγματεύσεων, ὑπό τήν προϋπόθεση ἑνός εἰλικρινοῦς διαλόγου, καθώς καί τῆς υἱοθετήσεως καί ἐφαρμογῆς ἑνός ἀποδεκτοῦ κώδικος συμπεριφορᾶς. Θά σημειώσουμε μόνον ὅτι τό νά περιμένει κανείς «εἰλικρινῆ διάλογο» καί «ἀποδεκτό κώδικα συμπεριφορᾶς» ἀπό τήν Τουρκία ἐμπίπτει στήν σφαῖρα τῆς πολιτικῆς φαντασίας καί προδίδει ἀσυγχώρητη ἐπιπολαιότητα ὅσον ἀφορᾶ τήν ἀνάλυση τῶν ἐθνικῶν θεμάτων. Καί ἄν κάτι εἶναι ἀσυγχώρητο γιά ἕναν πανεπιστημιακό, εἶναι ἄκρως ἐπικίνδυνο γιά ἕναν ἀναπληρωτή Σύμβουλο Ἐθνικῆς Ἀσφαλείας.
Θά παραθέσουμε κατά λέξιν παρακάτω τήν ἀπάντηση τοῦ κ. Ντόκου στήν ἐρώτηση ἄν ἀνησυχεῖ «γιά τό ἐνδεχόμενο θερμοῦ ἐπεισοδίου ἤ καί στρατιωτικῆς συγκρούσεως;» στήν ὁποία ἀπαντᾶ: «Ὁ μεγάλος ἀριθμός καθημερινῶν ἐπεισοδίων στόν ἀέρα καί τή θάλασσα στήν περιοχή τοῦ Αἰγαίου –ἀποτέλεσμα παράνομων τουρκικῶν κινήσεων, σύμφωνα μέ τήν ἑλληνική ἀντίληψη– αὐξάνει στατιστικά τό ἐνδεχόμενο θερμοῦ ἐπεισοδίου ἀπό ἀτύχημα».
Θά ἐπισημάνουμε ὅτι ὁ ἀναπληρωτής Σύμβουλος Ἐθνικῆς Ἀσφαλείας καθιστᾶ σαφές ὅτι δέν υἱοθετεῖ τήν διαχρονική ἐθνική θέση ὅτι τά ἐπεισόδια στό Αἰγαῖο εἶναι ἀποτέλεσμα «παρανόμων τουρκικῶν κινήσεων» καί ἐμφατικά διαχωρίζει τήν θέση του προσθέτοντας: «Σύμφωνα μέ τήν ἑλληνική ἀντίληψη»! Μᾶς λέγει δηλαδή ὅτι δέν συμμερίζεται αὐτήν τήν «ἑλληνική ἀντίληψη». Παρά ταῦτα τόν ἔχουμε ἀναπληρωτή Σύμβουλο Ἐθνικῆς Ἀσφαλείας.
Σέ ἄλλο σημεῖο ἔρχεται νά δώσει δικαιολογίες γιά τήν τουρκική στάση ὅσον ἀφορᾶ τήν Συνθήκη τῆς Λωζάννης. Λέγει συγκεκριμένως: «Πιθανόν οἱ ἀρχικές ἀναφορές στή Συνθήκη τῆς Λωζάννης νά ὀφείλονταν στίς ἀνησυχίες τῆς Τουρκίας περί ἐδαφικῶν ἀλλαγῶν στά ἀνατολικά σύνορά της, ὡς ἀποτέλεσμα τῆς σύγκρουσης στή Συρία καί τῆς ἀστάθειας στήν εὐρύτερη περιοχή». Καί κατόπιν τούτου εἶναι ἱκανοποιημένος ἀπό τήν διευκρίνιση τοῦ Τούρκου πρέσβεως, ὅτι ἡ χώρα του «δέν εἶναι ἀναθεωρητική καί ἐπεκτατική». Αὐτό καί ἄν εἶναι πολιτική ἀφέλεια. Παρά ταῦτα ἐμεῖς τόν ἔχουμε ἀναπληρωτή Σύμβουλο Ἐθνικῆς Ἀσφαλείας.
Καί σάν νά μήν ἔφθαναν αὐτά, ὁ κ. Ντόκος ἀναγνωρίζει ἐμμέσως ὅτι ἡ Τουρκία ἔχει κάποια δικαιώματα στό Αἰγαῖο, ἀναφερόμενος ἐπικριτικά στήν ἀντίληψη τοῦ Ἀρχιπελάγους ὡς «ἑλληνικῆς λίμνης». Σχετικῶς ἀναφέρει: «Ἀναμφίβολα, θά ἦταν πολύ χρήσιμη ἡ ἐπανέναρξη τῶν διερευνητικῶν ἐπαφῶν, ἀξιοποιῶντας τήν πρόοδο πού εἶχε ἐπιτευχθεῖ στό παρελθόν. Ἡ Ἑλλάδα ἀντιλαμβάνεται τίς τουρκικές ἀνησυχίες περί μετατροπῆς τοῦ Αἰγαίου σέ “ἑλληνική λίμνη”, κάτι πού ἄλλωστε ποτέ δέν ἐπιδίωξε, ἐνῶ καί τό διεθνές δίκαιο δίδει σχετικές λύσεις. Δέν θά μποροῦσε, ὡστόσο, ποτέ νά δεχθεῖ ἑλληνικά νησιά νά ἐπικάθονται σέ τουρκική ὑφαλοκρηπῖδα ἤ νά ὑπάρχει ἔλλειψη συνέχειας στίς ἑλληνικές θαλάσσιες ζῶνες, μέ δεδομένη τή γεωγραφία τοῦ αἰγαιακοῦ χώρου καί τόν πολύ μεγάλο ἀριθμό ἑλληνικῶν νησιῶν». Εὐτυχῶς πού ἀναγνωρίζει τουλάχιστον ὅτι «ἐπίσης, ἀκραῖα μαξιμαλιστικές θέσεις περί θαλασσίων ζωνῶν καί μηδενικῆς ἐπιρροῆς νήσων, συνοδευόμενες ἀπό χάρτες τῆς “Γαλάζιας Πατρίδας” καί σκληρές δηλώσεις ἀσφαλῶς δέν βοηθοῦν».
Ἄκρως ἀνησυχητική εἶναι καί ἡ ἄποψις τήν ὁποία διατυπώνει γιά τό Κυπριακό, ἐπί τοῦ ὁποίου ἡ ἀντίληψίς του χαρακτηρίζεται τουλάχιστον ὡς ἀποστασιοποιημένη. Μεταξύ ἄλλων ἀναφέρει: «Θά μποροῦσαν ἐνδεχομένως νά εἶχαν διασκεδαστεῖ οἱ ἀνησυχίες τῶν Ἑλληνοκυπρίων σχετικά μέ τήν ἄποψη τοῦ πρώην πρωθυπουργοῦ καί ὑπουργοῦ Ἐξωτερικῶν Ἀχμέτ Νταβούτογλου, ὅτι γιά τήν Τουρκία τό πραγματικό διακύβευμα εἶναι λιγώτερο τά συμφέροντα τῶν Τουρκοκυπρίων, καί κυρίως ἡ διασφάλιση τῆς τουρκικῆς παρουσίας καί ἐλέγχου ἐπί μιᾶς νήσου μέ ὑψηλή στρατηγική σημασία γιά τουρκικά συμφέροντα».
Δέν εἶναι ὅμως μόνον οἱ ἀναφορές Νταβούτογλου. Κάθε φράσις καί κάθε πρᾶξις τῆς τουρκικῆς πλευρᾶς ἀναδεικνύουν τόν στόχο τους γιά τήν Κύπρο. Ὅτι θέλουν νά τήν ἐλέγχουν. Μόνον ὁ κ. Ντόκος δέν τό καταλαβαίνει αὐτό. Παρά ταῦτα ἐμεῖς τόν ἔχουμε ἀναπληρωτή Σύμβουλο Ἐθνικῆς Ἀσφαλείας.
Εφημ. Εστία
Καί μετά από όλα αυτά εξακολουθεί νά είναι ακόμη σύμβουλος α[να]σφαλείας καί νά "συμβουλεύει" τόν πρωθυπουργό; Ό άνθρωπος υπηρετεί ξένα συμφέροντα. Στρώνει τόν δρόμο διαμορφώνει τήν αντίληψη τής διχοτόμησης τού Αιγαίου. Μειδοτικές αντιλήψεις εποχής τού ελαιώνα θρούμπα [Σημίτη] τής προδοσίας τών Ιμίων.Όλές οί κατευναστικές αντιλήψεις , τά φοβικά σύνδρομα καί ή υποχωρητικότητα. Εκπορευόταν από τό ΕΛΙΑΜΕΠ από τό οποίο προέρχεται καί ό συγκεκριμένος . Άκρως επικίνδυνος γιά τήν πατρίδα καί ένα στήριγμα τών επεκτατικών απόψεων,στόχων τής Τουρκίας. Κατά τήν γνώμη μου,κακώς μισθοδοτείται γιά σύμβουλος τού Έλληνα πρωθυπουργού. Περισσότερο θά πρέπει νά μεριμνήσει γιά τήν αμοιβή του. Ή Άγκυρα καί ό Ταγήπ ΕΡΝΤΟΓΆΝ.
ΑπάντησηΔιαγραφή"Οι αυταπάτες της συνεκμετάλλευσης: Αν η Τουρκία εξασφαλίσει ότι η Ελλάδα κάθεται στο τραπέζι, δεν πρόκειται να σηκωθεί από αυτό χωρίς να έχει πετύχει μια καθολική ανατροπή του status quo. Η διαμόρφωση των όρων της συνεκμετάλλευσης, από τη στιγμή που η Ελλάδα δεχθεί μια τέτοια διαπραγμάτευση, θα καταστεί ένας εκβιαστικός ατέρμονος εφιάλτης χωρίς διέξοδο"
ΑπάντησηΔιαγραφήπρέπει πρώτα να ορίσει τι σημαίνει συνεκμετάλλευση, που πολλοί πιστεύουν ότι όχι μόνο θα μας λύσει τα προβλήματα με τους Τούρκους, αλλά και θα εγκαινιάσει μια νέα εποχή προσοδοφόρου οικονομικής δραστηριότητας για τη χώρα. Η λέξη από μόνη της δεν λέει αρκετά. Πριν από όλα δεν αποκαλύπτει τη νομική της βάση: για να γίνει, η Ελλάδα πρέπει να αποποιηθεί οριστικά κυριαρχικά δικαιώματα που πηγάζουν από τη Συνθήκη της Λωζάννης, κάτι που διακηρυγμένα αποτελεί πάγιο εθνικό στόχο της Τουρκίας. Πρέπει δηλαδή να αναθεωρηθεί, με τον έναν ή τον άλλο τρόπο, η Λωζάννη.
Αλλιώς δεν γίνεται. Αυτό σημαίνει ότι το περίπου σύνολο του καθεστώτος που αυτή ορίζει θα τεθεί τελικά στην πράξη σε νέα διαπραγμάτευση. Ουδείς μπορεί να εγγυηθεί στην Ελλάδα ότι από τη στιγμή που η Λωζάννη μπει στο τραπέζι, αυτό θα αφορά μόνον ή, ακόμα και κυρίως, τους ενεργειακούς πόρους και η διαπραγμάτευση δεν θα επεκταθεί de facto και σε άλλα ζητήματα. Οποιος πιστεύει ότι η Τουρκία θα προσέλθει σε μια τέτοια αναθεωρητική διάσκεψη και θα αυτοπεριοριστεί σε μια… «τίμια» κλειστή διαπραγμάτευση για κάποιο ποσοστό συνεκμετάλλευσης, πολύ απλά, είναι εκτός πάσης πραγματικότητας."
https://www.in.gr/2019/11/28/apopsi/oi-aytapates-tis-synekmetalleysis
Σύμφωνα με την Σύμβαση Montego Bay της Τζαμάϊκα (1982), το Αιγαίο ,βάσει του τμήματος ΙΧ της
ΑπάντησηΔιαγραφήΣύμβασης,χαρακτηρίζεται ως ημίκλειστη θάλασσα.
Για πρώτη φορά θεσπίζεται το νέο αυτό θαλάσσιο καθεστώς.
Η Σύμβαση όμως καθορίζει τις ακριβείς υποχρεώσεις των κρατών που περιβάλλουν και βρέχονται από
τις θάλασσες αυτές.
Σε καμία περίπτωση δεν προκύπτει υποχρέωση εφαρμογής ειδικού καθεστώτος και ειδικών ορίων!!
Το παράκτιο κράτος ασκεί κυριαρχικά δικαιώματα επί της υφαλοκρηπίδας αναφορικά προς την έρευνα
και εκμετάλλευση των φυσικών πόρων της.
Καθορίζεται από την Σύμβαση:
«Τα δικαιώματα του παρακτίου κράτους δεν θίγουν το καθεστώς των υπερκειμένων υδάτων ως ανοικτής θάλασσας,ούτε εκείνο του εναερίου χώρου του υπερκειμένου των υδάτων τούτων».
Ο τουρκικός ισχυρισμός ότι στα νησιά του Αν.Αιγαίου δεν αντιστοιχεί υφαλοκρηπίδα-πέραν του ότι
χρησιμεύουν δήθεν και ως «πηγή ασφαλείας μέσω των θαλασσίων οδών» για τους Τούρκους-
επιβεβαιώνει στρατηγικούς στόχους πέραν της εκμετάλλευσης αξιοποιήσιμων κοιτασμάτων.Το τι
επιδιώκεται το εξήγησε ο Κ.Καραμανλής τον Ιανουάριο του 1977 στον τότε πρόεδρο των ΗΠΑ Τζίμι
Κάρτερ:
"Η εντύπωση που δημιουργείται είναι ότι η Τουρκία επιδιώκει να μεταβάλλει μονομερώς το καθεστώς του Αιγαίου,το οποίο καθιερώθηκε διά διεθνών συνθηκών και λειτούργησε ομαλώς μέχρι αυτή τη στιγμή.
Η Τουρκία προσπαθεί να το μεταβάλλει,διότι αν οι απαιτήσεις της επί της υφαλοκρηπίδας και του εναερίου χώρου τυχόν ικανοποιηθούν,θα είχαν ως αποτέλεσμα να περιλάβουν 501 ελληνικές νήσους και νησίδες με πληθυσμό 330.000 σε ζώνη αποκλειστικών οικονομικών και στρατηγικών συμφερόντων της Τουρκίας και θα διεσπάτο έτσι η εδαφική και πολιτική ενότητα του ελληνικού κράτους"!
Πηγή: «Διεθνείς πολιτικές και στρατιωτικές Συνθήκες-Συμφωνίες και Συμβάσεις»
Συγγραφέας: Χαραλ. Γ. Νικολάου
Πηγή:«Για το ζήτημα του Αιγαίου» ,
Συγγραφέας: Αν. Πεπονής