Περί ελευθερίας και παιδείας - Η 28η Οκτωβρίου των Ελλήνων
Ανήμερα της 28ης Οκτωβρίου, σύσσωμος ο Ελληνικός λαός, μεθυσμένος από την άσβεστη φωτιά της ελευθερίας που καίει ανά τους αιώνες μέσα του, αποκαμωμένος από την φτώχεια και την πολιτική αναταραχή της εποχής, πρόταξε τα στήθη του στις δυνάμεις του Άξονα, που επιβουλεύονταν την εδαφική του ακεραιότητα και την ελευθερία του, λέγοντας το μεγάλο «ΟΧΙ» στις σιδηρόφρακτες δυνάμεις της φασιστικής Ιταλίας και της ναζιστικής Γερμανίας, αδιαπραγμάτευτα πολεμώντας για την ελευθερία του.
Μια έννοια που είναι εντοπισμένη και καλά ενσωματωμένη στο κύτταρο και την συλλογική συνείδηση του Έλληνα, που σε κάθε πρόσταγμα, προτάσσει ως υπέρτατο αγαθό την ατομική, κοινωνική και εθνική του ελευθερία, για την οποία και μάχεται ηρωϊκά, αψηφώντας κινδύνους, κακουχίες και την ίδια τη ζωή του.
Αυτό είναι το μήνυμα της νίκης των Ελλήνων και του ηρωϊκού «ΟΧΙ» της σημερινής επετείου και ότι ο Έλληνας με την υπέρτατη αίσθηση της ατομικής και συλλογικής ελευθερίας ιστορικά μέσα στους αιώνες ζυγό δεν υπομένει. Γιατί είναι σημείο αναφοράς του η ελευθερία στη ζωή του, αφού χωρίς αυτήν η ζωή του χάνει το ουσιώδες νόημά της.
Αλλά και θέμα της παιδείας του, που όλη η ιστορική του διαδρομή είναι ένας ατέλειωτος αγώνας απόκτησης της ελευθερίας του, η οποία ως υπέρτατο αγαθό αποτελεί το θεμέλιο για το κτίσιμο της κοινωνικής του συμβίωσης και της ίδιας της ύπαρξής του.
Επομένως ο αγώνας των Ελλήνων και το ιστορικό \"ΟΧΙ\" ήταν συνέπεια της ατομικής τους αυτοεκτίμησης και της ατομικής τους συνείδησης, του κοινωνικού υποσυνείδητου για την αίσθηση της ελευθερίας, της άσβεστης αγάπης των Ελλήνων για την ελευθερία, του αισθήματος φιλοπατρίας τους και της παιδείας τους, που διαποτίζεται διαχρονικά από την έννοια της ελευθερίας.
"Παιδεία" δεν είναι μόνον όσα μαθαίνουμε στην "εγκύκλια μόρφωση" του σχολείου.
"Παιδεία" είναι και τα βιώματα από το σπίτι μας.
"Παιδεία" είναι και τα τραγούδια μας. Και οι χοροί και τα γλέντια μας. Και τα έθιμά μας.
Και η Θρησκεία μας ακόμα κι αν δεν είμαστε ιδιαίτερα "θρησκευόμενοι".
Μια φορά να ανατριχιάσουμε ακούγοντας το "τη Υπερμάχω" αρκεί!
"Παιδεία" είναι κι η νοσταλγία που νιώθουμε στην ξενιτειά. Την καλύτερη "πατριδογνωσία" δεν τη μαθαίνεις στο σχολείο. Τη βιώνεις, με άφατους τρόπους, όταν είσαι στο εξωτερικό. Κι έρχεται η ώρα να πάρεις το αεροπλάνο να γυρίσεις για λίγο στην Ελλάδα, και νιώθεις την καρδιά σου να πεταρίζει. Και δεν ξέρεις γιατί.
"Παιδεία" είναι και τα υποσυνείδητα συμφραζόμενα της γλώσσας.
Κι η συγκίνηση που νιώθεις όταν πηγαίνεις στο θέατρο και βλέπεις "Αντιγόνη", ή όταν διαβάζεις τις "Γάτες του Άη Νικόλα" του Σεφέρη, ή όταν διαβάζεις Ελύτη, το "ξημερώνοντας τ’ Άη Γιαννιού..." από το Άξιον Εστί, ή όταν βρίσκεσαι στη Νέα Υόρκη και στα καλά καθούμενα ακούς το "Μάνα μου Ελλάς" ΄ και σού' ρχεται να βάλεις τα κλάματα, ή όταν βρίσκεσαι σε ξένο Πανεπιστήμιο και ο καθηγητής διδάσκει Αριστοτέλη ή Θουκυδίδη, και ρωτά κάτι τους μαθητές και ζητά από τους Έλληνες στο ακροατήριό του να μην απαντήσουν, γιατί αυτοί βέβαια "τα ξέρουν καλά όλα αυτά".
Και νιώθεις ταυτόχρονα υπερηφάνεια, γιατί ανήκεις σε προνομιούχα ομάδα και ντροπή γιατί δεν τα ήξερες "όλα αυτά".
"Παιδεία" είναι τα βιώματα που είναι βαθιά ριζωμένα στην πολιτιστική μας κληρονομιά.
Κι αυτά ΔΕΝ ξεριζώνονται!
Παρά μόνο κάποια στιγμή αφυπνίζονται και παίρνουν εκδίκηση.
Όπως έγινε και αυτήν την ιστορική ημέρα του παλλαϊκού "ΟΧΙ" στα σχέδια των επίδοξων κατακτητών του ελεύθερου φρονήματος των ενωμένων Ελλήνων, που στο αίμα τους ρέει ως συστατικό του η ελευθερία..
Χρόνια πολλά σ' όλους τους Έλληνες, ιδιαίτερα της Διασποράς.
Χρόνια Πολλά στα ξενιτεμένα Ελληνόπουλα της κρίσης.... περιμένουμε το... νόστιμον ἦμαρ, γιατί η επιστροφή στην πατρίδα όπως και του Οδυσσέα είναι η γλυκύτερη προσμονή.
Αργή, βασανιστική, επουλωτική γιατί είναι ελπιδοφόρα, ανυψωτική της ελπίδας, που κρυφοκαίει, αλλά και της μόνιμης νοσταλγίας για την επάνοδο στα πάτρια εδάφη...
Σόλοικος
AntiNews
Αναρτήσεις
Μήπως είδατε το κείμενο “απολογίας” των 10 κοριτσιών-“μαριονετών”, για το χορευτικό τους “show” στην παρέλαση του Δήμου Νέας Φιλαδέλφιας; Αν το διαβάσετε προσεκτικά θα καταλήξετε σε δύο αδιάψευστα συμπεράσματα:
ΑπάντησηΔιαγραφήα. Αυτό το κείμενο είναι καθαρώς και γνησίως “νεοταξίτικο” και φυσικά δεν το έγραψαν οι κοπελούδες αυτές. Παρά είναι “σοφιστικέ” για την ηλικία τους. Και φαίνεται καθαρά ότι έχει καλά μελετηθεί και γραφεί πριν από την παρέλαση, ώστε μετά από αυτήν να μεταδοθεί ευρέως και να εντυπωσιάσει τα ήδη “κουλτουριαρο/θολωμένα” μυαλά πολλών Ελλήνων.
β. Το πρώτο συμπέρασμα οδηγεί αβίαστα στο δεύτερο. Το όλο “σκηνικό” ήταν καλά προετοιμασμένο από νεοταξίτικα κέντρα Ελλάδος/Εξωτερικού -ταυτόσημα είναι!
Σε ένα σημείο, οι “αθώες” αυτές κοπελίτσες, που “'έπαιξαν” -λένε- λιγάκι στην παρέλαση για να μας προβληματίσουν, γράφουν την πιο κρίσιμη πρόταση του απαντητικού γράμματος τους, το οποίο έστειλαν, -πού αλλού;- στην “Εφημερίδα των Συντακτών”.
Προσέξτε την: “Ο πόλεμος του ανθρώπου για την ελευθερία του δεν είναι έπος ούτε τραγωδία. Είναι η ίδια η ζωή εν κινήσει. Κίνηση που δεν μπορεί να ελεγχθεί και να μπει σε καλούπια.”
“Η ελευθερία είναι η ίδια η ζωή, εν κινήσει...” ένας νέος ορισμός για την ελευθερία, τόσο “ανοιχτός” που τα χωράει όλα και όλους. “... που δεν μπορεί να ελεγχθεί και να μπει σε καλούπια” .
Είναι δηλαδή μία ελευθερία “κατά το δοκούν” του καθενός ! Αλλά ένα ΣΥΛΛΟΓΙΚΟ ΑΓΑΘΟ, όπως η ελευθερία ενός Έθνους, “κατά το δοκούν” του καθενός, απλά δεν υπάρχει. ΚΑΤΑΡΓΕΙΤΑΙ ως συλλογικό αγαθό και παραμένει στο φαντασιακό του κάθε ανθρώπου, κατά το προσωπικό του “δοκούν” -φαντασιαζομένου, ίσως, ότι διατηρεί κάποια ΑΤΟΜΙΚΗ ελευθερία.
Υ.Γ. Παρ' όλο που έχω σταματήσει εδώ και πολύ καιρό να γράφω στο “δες το όλον”gr, το σχόλιο αυτό θα το αναρτήσω ως άρθρο, για να το στείλω εν συνεχεία στη φιλόλογο των κοριτσιών, με την παράκληση να ανοίξει συζήτηση και ίσως να θέσει έκθεση ιδεών με θέμα “Η ελευθερία ως συλλογικό αγαθό είναι κάτι εκτός ορισμού και ελέγχου”;
Και θαρρώ η ομαδική αποδόμηση μέσα στην τάξη της απάντησης των 10 “υπερβολικά έξυπνων” κοριτσιών, θα είναι μια επαρκής τιμωρία τους, γιατί θα κονιορτοποιήσει αυτό που είχαν θεωρήσει ως στήριγμα τους: την “ προκάτ”, από άλλους, απάντηση τους. Και οι μαριονετίτσες αυτές θα μείνουν ακάλυπτες, “γυμνές” ενώπιον της τάξης τους.
Αλλά και ενώπιον του Έθνους των Ελλήνων και των αμέτρητων θυσιών του, για το συλλογικό αγαθό της ΕΘΝΙΚΗΣ ελευθερίας και της ΕΘΝΙΚΗΣ αξιοπρέπειας.