Ο Τσίπρας, η "αυταπάτη" του 2015 και η Συμφωνία των Πρεσπών

Της Νίκης Ζορμπά

Περίπου 2,5 μήνες μετά τις εκλογές και την φρέσκια Κυβέρνηση να βρίσκεται σε δημοσκοπική απογείωση, ο Αλέξης Τσίπρας επέστρεψε στο Βελλίδειο ως αρχηγός της αξιωματικής αντιπολίτευσης, με στόχευση διττή: Να καταδείξει πως ο ΣΥΡΙΖΑ έχει ξεπεράσει το σοκ της ήττας και να θέσει το περίγραμμα της αντιπολιτευτικής του τακτικής.

Η μεν ήττα των εθνικών εκλογών για τον ΣΥΡΙΖΑ δεν ήταν συντριπτική η δε αντιπολιτευτική τακτική του - και ένεκα της θερινής ραστώνης- είχε εγγενή δυσκολία να βρει τον στόχο της.

Ο κ. Τσίπρας κατά τις παρεμβάσεις του από την Θεσσαλονίκη, τόσο στην ομιλία του προς τους παραγωγικούς φορείς τόσο στη συνέντευξη Τύπου που παραχώρησε- επιχείρησε να περάσει ένα κεντρικό μήνυμα για το πώς θα πορευτεί τους επόμενους μήνες, εκτός συγκλονιστικού απροόπτου: Πρώτον ως... αντι-Τσίπρας του παλαιότερου αντιπολιτευτικού εαυτού του και δεύτερον ως αντι- Μητσοτάκης, της περιόδου όταν η Ν.Δ βρισκόταν στα αντιπολιτευτικά έδρανα.

Στο προφίλ τούτο, χωρούν πολλά: Όχι στον ΣΥΡΙΖΑ του 2014 , τον οποίο υπερασπίζεται μεν αλλά πλέον απορρίπτει, όχι και στην αντιπολιτευτική τακτική που τήρησε η Ν.Δ όταν ο ίδιος βρισκόταν στο τιμόνι της χώρας.

Η πολιτική "ωρίμανση" που προσπαθεί να εκπέμψει ως μήνυμα ο Τσίπρας της νέας περιόδου - και ως άμυνα απέναντι σε μια Κυβέρνηση που έχει ξεκινήσει με εξαιρετικούς οιωνούς- έχει έναν κεντρικό άξονα: Δεν θα λέω όχι σε όλα και δεν θα "κερδοσκοπήσω" πολιτικά σε σημαίνοντα ζητήματα.

Στο ερώτημα εάν θα το τηρήσει, απάντηση ασφαλής δεν υπάρχει. Πολιτικώς ιδέσθαι, μάλλον ναι, όσο τουλάχιστον η Κυβέρνηση του Κυριάκου Μητσοτάκη, διατηρεί την ορμή που της παρέχει και η ευρύτατη αποδοχή των ελλήνων ψηφοφόρων.


Τα κιτάπια του ΣΥΡΙΖΑ της ...ύστερης αντιπολιτευτικής του περιόδου αλλά και της πρώιμης κυβερνητικής φάσης του, ο κ. Τσίπρας αποπειράται να τα κλείσει συνοπτικά, με την παραδοχή είχαμε "αυταπάτη αλλά δεν διακινήσαμε πολιτική απάτη", όπως απάντησε χαρακτηριστικά, στην ερώτηση που του έθεσε το Capital.gr.

Πάνω από την Κουμουνδούρου εξάλλου , "ίπταται" ως πεποίθηση πως η Συμφωνία των Πρεσπών θα αποδειχθεί για τον κ. Μητσοτάκη, πεδίο ισχυρών προκλήσεων και κραδασμών εσωτερικών, ό,τι χονδρικώς συνέβη το 2015 με τον κ. Τσίπρα.

Υπεραισιόδοξη αντίληψη και με αντιστοίχηση σίγουρα άστοχη. Οπωσδήποτε όμως, εσωκομματικά αποτελεσματική. Τεκμαίρεται εξάλλου αυτό, από το θερμό χειροκρότημα που απέσπασε το βράδυ του Σαββάτου από τους βουλευτές και στελέχη του ΣΥΡΙΖΑ, όταν αναφέρθηκε εκτενώς στη Συμφωνία των Πρεσπών που συνομολόγησε με την Βόρεια Μακεδονία, η κυβέρνησή του. Η συμφωνία τούτη, βέβαιον είναι, πως αποτελεί συγκολλητική ουσία για την κομματική ενδοχώρα του ΣΥΡΙΖΑ.

Η αλλαγή στον ΣΥΡΙΖΑ

Ο επόμενος σταθμός για τον Αλέξη Τσίπρα αφορά σε εσωκομματικές προκλήσεις που προκαλούν πονοκέφαλο στον ίδιο - κυρίως διότι δεν έχει λάβει οριστικές αποφάσεις για το πώς ακριβώς θα γίνει ο περιβόητος "μετασχηματισμός" του κόμματός του.

Χθες, από το Βελλίδειο, με τις απαντήσεις που έδωσε σε σχετικές ερωτήσεις, δημιούργησε περισσότερες απορίες από όσες έλυσε. Για την ακρίβεια, δεν έλυσε καμία.

Παρέπεμψε για όλα τα ζέοντα ζητήματα ( εκλογή αρχηγού από την βάση, νέο γραμματέα του ΣΥΡΙΖΑ) στο επικείμενο συνέδριο του ΣΥΡΙΖΑ που θα γίνει κατά πάσα πιθανότητα στην καρδιά του χειμώνα.

Η προετοιμασία πάντως, έχει ήδη ξεκινήσει: Την προσεχή Κυριακή συνεδριάζει η Κεντρική Επιτροπή του ΣΥΡΙΖΑ ενώ μεσοβδόμαδα θα συνεδριάσει και η Πολιτική Γραμματεία, ως είθισται- για την προπαρασκευή της.

Ο δρόμος είναι μακρύς, οι στόχοι αμφισβητήσιμοι ( εγγραφή 180.000 νέων μελών στον ΣΥΡΙΖΑ ακούγεται σαν ανέκδοτο από τα στελέχη του) και το μέλλον, άδηλον.

Capital


Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου

Νεότερη ανάρτηση Παλαιότερη Ανάρτηση