Η “βόμβα” του Αλέξη Τσίπρα: Η αξιοποίηση των υδρογονανθράκων είναι προς συζήτηση!

Του Θεόδωρου Καρυώτη

Με την πρώτη του συνέντευξη Τύπου στην ΔΕΘ, ο πρώην πρωθυπουργός Αλέξης Τσίπρας έριξε μια βόμβα στυλ Βαρουφάκη. Συγκεκριμένα δήλωσε:

«Για τους υδρογονάνθρακες στην Κρήτη έπρεπε να γίνει η έρευνα ώστε να γνωρίζουμε τα κοιτάσματα αι το εθνικό μας πλούτο. Η αξιοποίηση είναι προς συζήτηση. Πρέπει να μας απασχολεί πάρα πολύ σοβαρά η πιθανότητα μόλυνσης μιας περιοχής.»

Έγινε ξαφνικά οπαδός του Γιάνη Βαρουφάκη ο οποίος είχε γράψει πριν τις εθνικές εκλογές:

«Το μόνο ελληνικό κόμμα που τολμά να πει ΟΙ ΥΔΡΟΓΟΝΑΝΘΡΑΚΕΣ ΝΑ ΜΕΙΝΟΥΝ ΠΑΝΤΟΤΙΝΑ ΣΤΑ ΕΓΚΑΤΑ ΤΗΣ ΓΗΣ είναι το ΜέΡΑ25. Τιμή μας το μένος των εκπροσώπων της ολιγαρχίας που τρέχουν τα σάλια τους με την ιδέα των εξορύξεων».

Ο Βαρουφάκης υπήρξε ένας από τους ελάχιστους Έλληνες, μαζί με τον Μίκη Θεοδωράκη, που ζητούσε συνεκμετάλλευση με τους Τούρκους αλλά μετά εξαπέλυσε μια νέα βαρουφακειάδα προτείνοντας να σταματήσουν για πάντα οι έρευνες για την εκμετάλλευση των υδρογονανθράκων μας.

Η δήλωση Τσίπρα στην Θεσσαλονίκη αναφέρει ακριβώς το ίδιο πράγμα. Αλλά δεν έμεινε εκεί. Προχώρησε και ένα βήμα παρακάτω λέγοντας ότι εάν γίνει εξόρυξη υδρογονανθράκων νοτιοανατολικά της Κρήτης θα υπάρξει μια πολύ σοβαρή μόλυνση της περιοχής.

Η νέα ελληνική κυβέρνηση βρίσκεται στην εξουσία για δυο μήνες τώρα και ασχολείται με την ΔΕΗ, με το Ελληνικό, με το Προσφυγικό που είναι πράγματι σοβαρά θέματα αλλά για την ΑΟΖ και τους υδρογονάνθρακες επικρατεί μια απόλυτη σιγή.


Αξίζει να υπενθυμίσουμε ότι μόνο ο πρόεδρος της Κυπριακής Δημοκρατίας Τάσσος Παπαδόπουλος σήκωσε το ανάστημά του δηλώνοντας ουσιαστικά «εμείς ομιλούμε για ΑΟΖ και τίποτε άλλο», χωρίς ο Ερντογάν να αντιληφθεί τη σημασία της ιδιοφυούς κίνησης της Κύπρου το 2004. Έχει επίσης μεγάλη αξία το γεγονός ότι όλα τα κράτη του κόσμου, εκτός της Τουρκίας, συμπεριλαμβανομένων των ΗΠΑ, της Ρωσίας και της Κίνας, έχουν αναγνωρίσει την ΑΟΖ της Κύπρου. Μέχρι σήμερα, 138 χώρες έχουν ανακηρύξει ΑΟΖ 200 ν.μ. μιλίων ή έχουν δημιουργήσει μια Αποκλειστική Αλιευτική Ζώνη (ΑΑΖ) 200 ν.μ. Μόνο δύο κράτη παραβιάζουν την ΑΟΖ άλλων κρατών: η Κίνα και η Τουρκία!

Η Κύπρος, βέβαια, αντιμετωπίζει ένα πολύ μεγάλο πρόβλημα, διότι όταν ένα κράτος οριοθετεί την ΑΟΖ του, πρέπει να προβλέπει και τις παρενέργειες που μπορεί να προκληθούν και να είναι έτοιμο να την υπερασπιστεί με όλα τα νόμιμα μέσα

Η νέα εθνική στρατηγική μας θα πρέπει να περιλαμβάνει και την ανατολική Μεσόγειο. Εκεί θα επικεντρωθεί η ελληνοτουρκική αντιπαράθεση τα επόμενα χρόνια και εκεί διαπιστώνονται σοβαρές ελλείψεις. Ο Ερντογάν μιλά για οριοθετήσεις της χώρας του με τη Συρία, τον Λίβανο, το Ισραήλ, την Αίγυπτο και τη Λιβύη. Η στάση αυτή αρχίζει να εκδηλώνεται από το 2003-4, που υπεγράφη η συμφωνία οριοθετήσεως Κύπρου-Αιγύπτου. Οι Τούρκοι ισχυρίσθηκαν ότι έχουν θαλάσσια σύνορα με την Αίγυπτο και αμφισβήτησαν όλη τη θαλάσσια περιοχή ανάμεσα στην Κρήτη και την Κύπρο.

Η πρώτης σοβαρή κίνηση από την Ελλάδα πραγματοποιήθηκε το 2011 με την παρουσίαση του παρακάτω χάρτη.

Ο ΧΑΡΤΗΣ ΤΟΥ ΓΙΑΝΝΗ ΜΑΝΙΑΤΗ ΤΟΥ 2011

Πηγή: Υπουργείο Ενέργειας και Περιβάλλοντος

Όταν δημοσιεύτηκε αυτός ο Χάρτης, ελάχιστοι κατανόησαν την αξία του. Η ρύθμιση που έκανε ο τότε Υφπουργός Ενέργειας Γιάννης Μανιάτης, ήταν μια ιδιοφυής κίνηση, διότι ο νόμος 4001/2011, ορίζει ότι:

«ελλείψει συμφωνίας οριοθέτησης με γειτονικά κράτη … το εξωτερικό όριο της υφαλοκρηπίδας και της αποκλειστικής οικονομικής ζώνης (αφ’ ης κηρυχθεί) είναι η μέση γραμμή…».

Έτσι, με βάση αυτό το νόμο, η Ελλάδα οριοθέτησε, με μονομερή ενέργεια, τα θαλάσσια σύνορά της με την Αλβανία, την Ιταλία και την Λιβύη!

Το πιο σημαντικό είναι ότι τον νόμο Μανιάτη αποδέχτηκαν η Αμερικανική ExxonMobil, η Γαλλική TOTAL και η Ελληνική ΕΛΠΕ που ζήτησαν και έλαβαν την παραχώρηση δύο οικοπέδων για έρευνες που βρίσκονται μέσα στον Χάρτη Μανιάτη.

Φαίνεται ότι το ενδιαφέρον των δυο κολοσσών (μαζί με τα ΕΛΠΕ) εστιάζεται σε μια περιοχή δυτικά της Γαύδου. Αναμφίβολα, οι εταιρείες είναι πεπεισμένες ότι η περιοχή αυτή ανήκει στην ΑΟΖ/Υφαλοκρηπίδα της Ελλάδας και, σίγουρα, υπομειδιούν, όταν ακούν ότι η θάλασσα της Γαύδου ανήκει ….στην Τουρκία!

Έτσι τώρα, έστω και καθυστερημένα, στρέφουμε το ενδιαφέρον μας στην Κρήτη, όπου από τις τελευταίες έρευνες Αμερικανών, Νορβηγών, Γάλλων και Ιταλών διαφαίνεται ότι τα κοιτάσματα υδρογονανθράκων νότια της νήσου είναι τα μεγαλύτερα της Ανατολικής Μεσογείου.

Τώρα βέβαια έρχεται ο Αλέξης Τσίπρας και προκαλεί με μια ψευδό αριστερή προσέγγιση ότι εάν γίνει εξόρυξη υδρογονανθράκων νοτιοανατολικά της Κρήτης θα υπάρξει μια πολύ σοβαρή μόλυνση της περιοχής.

Την αποστομωτική απάντηση, ο Αλέξης και ο Γιάνης, την έχουν ήδη πάρει από καιρό από τον καθηγητή Αντώνη Φώσκολο αλλά συνεχίζουν να την αγνοούν:

«Να σημειώσουμε εδώ ότι το φυσικό αέριο επικάθεται στο θαλασσινό νερό για 4.000.000 χρόνια. Το γεγονός αυτό δείχνει, για όσους φοβούνται τυχόν μόλυνση του περιβάλλοντος, ότι το φυσικό αέριο είναι δυσδιάλυτο στο νερό, άρα κατά την άντλησή του μία πιθανή αστοχία δεν πρόκειται ποτέ να προκαλέσει περιβαλλοντικό πρόβλημα.»

Σήμερα η εικόνα για τον θαλάσσιο ορυκτό μας πλούτο έχει αλλάξει ριζικά και η πιθανότητα σε μια δεκαετία να βρισκόμαστε στην ευχάριστη θέση να μιλάμε για το θαύμα των υδρογονανθράκων δεν αποτελεί πλέον όνειρο θερινής νυκτός, αρκεί βέβαια να κάνουμε σωστή και σοβαρή δουλειά, κάτι για το οποίο δεν φημιζόμαστε. Παρακολουθώντας την ειδησεογραφία τα τελευταία τέσσερα χρόνια, είναι δύσκολο να μην ενθουσιάζεται κανείς με τους αριθμούς που κυκλοφορούν και αναφέρουν ότι ο θαλάσσιος ορυκτός πλούτος της Ελλάδας ανέρχεται σε δισεκατομμύρια βαρέλια πετρελαίου, και σε τρισεκατομμύρια κυβικά μέτρα φυσικού αερίου. Ιδιαίτερα μια χώρα που στενάζει από μια οικονομική καταστροφή, είναι εύκολο να ονειρεύεται τα δισεκατομμύρια δολάρια, που θα εισρεύσουν από τα προσδοκώμενα κέρδη της εξόρυξης του ορυκτού πλούτου.

Ο χρόνος θα δείξει, και όπως λένε οι ειδικοί θα χρειαστούν «δυο τρυπάνια» για να μιλάμε με βεβαιότητα για τον πλούτο των ωραίων θαλασσών μας. Ελάχιστοι Έλληνες γνώριζαν τι κρύβουν οι θάλασσές μας, αλλά οι Αμερικανοί και οι Γάλλοι, δεκαετίες νωρίτερα, είχαν μία καλή εικόνα για τους θησαυρούς μας.

Έχει χυθεί πολύ μελάνι γύρω από τις πιθανές ποσότητες υδρογονανθράκων στην Ελλάδα και ως συνήθως οι Έλληνες έχουν γίνει γεωλόγοι και γεωφυσικοί με γνώμη και για την ποσότητα των υδρογονανθράκων που βρίσκονται στον βυθό των ελληνικών θαλασσών. Μια μερίδα από αυτούς πιστεύει ότι υπάρχουν τεράστια κοιτάσματα, προβάλλοντας αστρονομικούς αριθμούς και μια άλλη πιστεύει ότι υπάρχουν κάποιες σταγόνες υδρογονανθράκων αλλά χωρίς ενδείξεις έστω και μικρών κοιτασμάτων στις θάλασσές μας.

Αναμφίβολα τα επιστημονικά δεδομένα που έχουν δημοσιοποιηθεί την τελευταία πενταετία στηρίζουν περισσότερο την πρώτη θέση και την εκτίμηση ότι την επόμενη δεκαετία η Ελλάδα θα γίνει ένα σοβαρό ενεργειακό κέντρο στο σταυροδρόμι τριών ηπείρων.

Για όλα αυτά βέβαια ο Γιάνης και ο Αλέξης, θα μας έλεγαν, σε άπταιστα αγγλικά: «All these are irrelevant. Priority has the planet Earth!”

Εύχομαι να προλάβουμε να βγάλουμε λίγο φυσικό αέριο και πετρέλαιο πριν επανέλθουν στην εξουσία. Αλλά η επάνοδός τους εξαρτάται από τον Κυριάκο Μητσοτάκη. Καλό είναι να παίζει τένις με τον Τσιτσιπά αλλά θα είναι χρήσιμο να στριμώξει και τον Ερντογάν στην Νέα Υόρκη και να του ζητήσει χωρίς περιστροφές να πάνε στην Χάγη για να οριοθετήσουν τις ΑΟΖ των δύο κρατών. Εάν δεν το κάνει, ο Ερντογάν θα επιστρέψει στην Άγκυρα και όπως είναι τόσο στριμωγμένος θα επιχειρήσει την οριοθέτηση των ΑΟΖ Τουρκίας-Λιβύης και ο Κυριάκος θα τρέχει και δεν θα προλαβαίνει.

HellasJournal


Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου

Νεότερη ανάρτηση Παλαιότερη Ανάρτηση