Τα εγκλήματα και οι γενοκτονίες της Τουρκίας

H ιστορική αλήθεια και η ανοχή ΗΠΑ, Ρωσίας, Ε.Ε.

Του Πανίκου Παναγιώτου

Κράτη που διέπραξαν εγκλήματα κατά της ανθρωπότητας δεν δίστασαν να αναγνωρίσουν το σκοτεινό παρελθόν τους.

Σε κάποια απ’ αυτά, τα πολιτικά ή στρατιωτικά τους συστήματα μπορεί να αρνιόντουσαν για δεκαετίες να σεβαστούν την ιστορική αλήθεια, αλλά η θέληση και ο αγώνας των λαών τους δεν επέτρεψαν να αλλοιωθούν τα πραγματικά γεγονότα.

Η Άνγκελα Μέρκελ ήταν παρούσα στους εορτασμούς για την 75η επέτειο της Απόβασης στη Νορμανδία για να τιμήσει τους νεκρούς.

Η Γερμανία αναγνώρισε το Ολοκαύτωμα και τις φρικαλεότητές της. Απομένει ακόμα να κάνει αρκετά, όπως για τις αποζημιώσεις που οφείλει στην Ελλάδα και σε άλλες χώρες, ως ιστορικό και ηθικό καθήκον της.

Ο κόσμος προχωράει, δεν μένει αγκιστρωμένος στο παρελθόν και ούτε λειτουργεί με βάση τους χθεσινούς εχθρούς και φίλους. Αλλά, για να έχει μέλλον, πρέπει να ξέρει την Ιστορία και να την κρατάει ως κειμήλιο μνήμης και σύμβολο ελπίδας.

Κράτη και λαοί που έχουν την τόλμη και τη γενναιότητα να παραδέχονται τις χρονικές περιόδους που ευθύνονται για φρικτά εγκλήματα, δείχνοντας με έργα την αλληλεγγύη τους προς τα θύματα, καθώς και την αποφασιστικότητά τους για να σταθούν πλέον στην πλευρά της δημοκρατίας και του διεθνούς δικαίου, τότε αυτά τα κράτη και αυτοί οι λαοί αξίζουν σεβασμό.

Σε σχέση με όλα αυτά υπάρχει μια τρανταχτή εξαίρεση. Πρόκειται για την Τουρκία, η οποία αρνείται σε μόνιμη βάση να αναγνωρίσει το αμαρτωλό παρελθόν της. Το πολιτικο-στρατιωτικό σύστημά της φαίνεται ότι έχει ως πρωτογενές ιδεολογικό πλαίσιο το έγκλημα, τη ψευτιά και την κλοπή.


Ουδέποτε θέλησε να αγγίξει τα ιστορικά γεγονότα μέσα από το πρίσμα της αλήθειας. Δεν επιμένει μόνο με φασιστικές πρακτικές να απορρίπτει την αναγνώριση των εγκλημάτων και των γενοκτονιών που διέπραξε σε βάρος άλλων λαών και εθνικοτήτων, αλλά με μεθοδικότητα επιδιώκει από θύτης να μετατρέπεται σε θύμα.

Και, δυστυχώς, βρίσκει ανοχή ή συμπάθεια ή και στήριξη από υπολογίσιμη μερίδα της διεθνούς κοινότητας, σε Ανατολή και Δύση.

Τα όσα προσφέρει σήμερα η Ρωσία στο ισλαμοφασιστικό καθεστώς του Ερντογάν (πυρηνικούς σταθμούς, πυραύλους, κλπ) δεν αποκλείεται κάποτε να γυρίσουν μπούμερανγκ για τον ρωσικό λαό, ο οποίος πολέμησε τις ναζιστικές ορδές του Χίτλερ.

Η Τουρκία ουδέποτε προσπάθησε να δει κατάματα τον βρόμικο ρόλο που διαδραμάτισε σε βάρος της ελευθερίας, της δικαιοσύνης και της ανθρώπινης αξιοπρέπειας.

Οι Ηνωμένες Πολιτείες έχουν σήμερα μια μοναδική ευκαιρία για να ξεμπροστιάσουν την τουρκική υπουλότητα και ανηθικότητα.

Τα όσα είπε, για παράδειγμα, ο Δημοκρατικός Γερουσιαστής, Ρόμπερτ Μενέντεζ, στο συνέδριο της ΠΣΕΚΑ δείχνουν πραγματικά ποια είναι η Τουρκία. Τα πειστικά επιχειρήματα που παρουσίασε θα μπορούσαν να κωδικοποιηθούν και να αποτελέσουν βασικά στοιχεία μιας ενιαίας στρατηγικής όχι μόνο της Ελλάδας και της Κύπρου, αλλά κι άλλων κρατών της περιοχής, με σκοπό να ζητήσουν από τις ΗΠΑ να αντιμετωπίσουν τη χώρα του Αττίλα σύμφωνα με την αντισυμμαχική και εχθρική πολιτική της.

Η Τουρκία δεν είναι μόνο μια χώρα, όπως πολλές άλλες (ισχυρές και αδύναμες), που ευθύνεται για σωρεία εγκλημάτων και γενοκτονιών. Είναι μια χώρα που αρνείται προκλητικά να αποδεχτεί την ιστορική αλήθεια.

Επιπλέον, είναι η χώρα που συνεχίζει να παραβιάζει τα ανθρώπινα δικαιώματα και το κράτος δικαίου. Είναι η χώρα που εισβάλει σε θάλασσες και εδάφη άλλων κρατών, στη βάση του πάγιου τουρκικού επεκτατισμού.

Η Ουάσινγκτον, η Μόσχα και οι Βρυξέλλες αντί να ανταγωνίζονται ποιος θα κερδίσει τον εγκληματία προς όφελος των δικών τους συμφερόντων, θα πρέπει να συνεργαστούν προς όφελος της ειρήνης και της παγκόσμιας σταθερότητας. Θα πρέπει επιτέλους να οδηγήσουν τον εγκληματία στο Διεθνές Ποινικό Δικαστήριο για όλα τα χθεσινά και σημερινά εγκλήματά του.

HellasJournal


Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου

Νεότερη ανάρτηση Παλαιότερη Ανάρτηση