Το άνοιγμα του Ερντογάν στους Κούρδους

Ο Ιμάμογλου κανονικά θα κερδίσει, αλλά…

Του Γιώργου Σκαφιδά

«Όλα θα πάνε καλά» («Hersey cok guzel olacak») επιµένουν να διαµηνύουν οι οπαδοί του Εκρέµ Ιµάµογλου στον δρόµο προς τις επαναληπτικές εκλογές της 23ης Ιουνίου για τη δηµαρχία της Κωνσταντινούπολης.

Και πράγµατι, εάν κρίνουµε από τις δηµοσκοπήσεις ακόµη και ινστιτούτων φιλικών προς το καθεστώς Ερντογάν (όπως είναι για παράδειγµα το MAK του Μεχµέτ Αλί Κουλάτ), τότε όντως διαφαίνεται πιθανό «να πάνε όλα καλά» στις 23 Ιουνίου, όχι βέβαια για τον ίδιο τον Ερντογάν που κινδυνεύει να ηττηθεί ξανά στην Πόλη, για δεύτερη φορά µέσα σε διάστηµα µόλις δύο µηνών, αλλά για την ευρεία και ποικιλόµορφη γκάµα των ψηφοφόρων που επιµένουν να στέκονται στο πλευρό του υποψηφίου της κεµαλικής αντιπολίτευσης (CHP) για τη δηµαρχία, Εκρέµ Ιµάµογλου.

Ακριβώς τρεις εβδοµάδες αποµένουν µέχρι τις νέες κάλπες στον µητροπολιτικό δήµο της Κωνσταντινούπολης, και ο 48χρονος Ιµάµογλου εµφανίζεται να προηγείται του πρώην πρωθυπουργού Μπιναλί Γιλντιρίµ στις σφυγµοµετρήσεις, παρά τη συντονισµένη εκστρατεία λάσπης που εξαπολύουν εναντίον του τα φιλοκυβερνητικά ΜΜΕ της γείτονος.

Εταιρείες όπως η MAK και η Konsensus δίνουν προβάδισµα 1 µε 2 µονάδες στον Ιµάµογλου (γύρω στο 50% έναντι 48%), ενώ η A&G ανεβάζει ελαφρώς τη διαφορά για τον υποψήφιο του CHP στις 2 µε 3 µονάδες έναντι του Γιλντιρίµ. Σε ανάλογο πνεύμα και η PİAR που βλέπει «ρεύμα» υπέρ του 48χρονου κεμαλιστή. Για την εταιρεία Optimar από την άλλη, το προβάδισµα του Ιµάµογλου ανεβαίνει στις 4 µονάδες, ενώ για την Genar οι δύο υποψήφιοι πορεύονται στήθος µε στήθος προς το απόλυτο εκλογικό ντέρμπι.


Υπενθυµίζεται ότι ο Εκρέµ Ιµάµογλου είχε επικρατήσει έναντι του Γιλντιρίµ στις δηµοτικές εκλογές της 31ης Μαρτίου, αλλά στο νήµα, µε διαφορά µόλις… 0,16% ή 13.000 ψήφων σε σύνολο περίπου 8,5 εκατοµµυρίων ψηφισάντων.

Η οριακή διαφορά ήταν εκείνη που ουσιαστικά επέτρεψε στην πλευρά Ερντογάν να αµφισβητήσει το εκλογικό αποτέλεσµα, επικαλούµενη παρατυπίες, προτού τελικώς αναλάβει δράση το καθ’ ύλην αρµόδιο Ανώτατο Εκλογικό Συµβούλιο YSK (προφανώς όχι ως ανεξάρτητος θεσμός αλλά ως μακρύ χέρι του κυβερνώντος ισλαμοσυντηρητικού κατεστημένου) ακυρώνοντας τη νίκη του Ιµάµογλου.

Για την Ιστορία, είναι η πρώτη φορά στα χρονικά που ακυρώνεται το εκλογικό αποτέλεσµα σε ένα µεγάλο αστικό κέντρο της Τουρκίας και όχι σε κάποια µικρή πόλη (όπως είχε συμβεί για παράδειγμα το 2014 στο Γιάλοβα, στο Αγκρί κ.α.), γεγονός που προφανώς φανερώνει και τη δύσκολη θέση στην οποία έχει περιέλθει ο Ρετζέπ Ταγίπ Ερντογάν.

Για τον ίδιο τον Τούρκο πρόεδρο, βέβαια, η Κωνσταντινούπολη έχει «ανυπολόγιστη» αξία σε επίπεδο όχι µόνο συµβολικό αλλά και καθαρά πρακτικό: ως η πόλη από την οποία ο ίδιος ξεκίνησε την καριέρα του ως δήµαρχος το 1994, ως ένα µεγάλο αστικό κέντρο η δηµαρχία του οποίου βρισκόταν στα χέρια του ισλαµοσυντηρητικού AKP τα τελευταία 25 χρόνια, αλλά και ως και µια πόλη 16 εκατοµµυρίων κατοίκων, πάλαι ποτέ πρωτεύουσα της Οθωµανικής Αυτοκρατορίας, που ξεχωρίζει από κάθε άποψη: οικονοµικά, εµπορικά, τουριστικά κ.ά.

Μόνη της η Κωνσταντινούπολη αντιστοιχεί στο 31% του τουρκικού ΑΕΠ αλλά και στο 15% του τουρκικού εκλογικού σώµατος (καθώς εκεί ψηφίζουν σχεδόν 9 εκατομμύρια από τους συνολικά 57 εκατομμύρια ψηφοφόρους της Τουρκίας). Ο µητροπολιτικός δήµος της Κωνσταντινούπολης έχει, όµως, παράλληλα στα χέρια του και έναν διόλου ευκαταφρόνητο προϋπολογισµό ύψους 9,5 δισεκατοµµυρίων δολαρίων αλλά και µια σειρά από σηµαντικές «δηµοτικές» εταιρείες.
Ηταν µάλιστα ακριβώς αυτός ο «δηµοτικός» µηχανισµός που λειτούργησε στη δεκαετία του 1990 ως εφαλτήριο πολιτικής ανέλιξης για ανθρώπους όπως ο ίδιος ο Ερντογάν (δήµαρχος της Πόλης την περίοδο 1994-1998) αλλά και ο Μπιναλί Γιλντιρίµ (διευθυντής της «Istanbul Fast Ferries» την περίοδο 1994-2000).

Ο 64χρονος Ερντογάν δεν θέλει µε τίποτα να χάσει την Πόλη. Η κίνησή του, ωστόσο, να ζητήσει την ακύρωση των εκλογών της 31ης Μαρτίου υπάρχει πια ορατός κίνδυνος να του γυρίσει µπούµερανγκ… ρίχνοντας λάδι στη φωτιά της αντικυβερνητικής αγανάκτησης που διατρέχει κρίσιµες µάζες Τούρκων εκλογέων, κυρίως στα µεγάλα αστικά κέντρα. Κρίνοντας από την έκρηξη στη δηµοφιλία του Ιµάµογλου (που είδε τους ακολούθους του στο Twitter να εκτοξεύονται από περίπου 400.000 το πρωί της 31ης Μαρτίου σε πάνω από 2,5 εκατοµµύρια σήµερα), η ακύρωση των εκλογών φέρεται να λειτουργεί ενισχυτικά για την αντιπολίτευση. Και αν στις νέες κάλπες της 23ης Ιουνίου ο Μπιναλί Γιλντιρίµ ξαναχάσει, τότε το πλήγµα για τον Ερντογάν θα είναι διπλό και µη αναστρέψιµο.

«Υπό κανονικές συνθήκες θα περίµενε κανείς από τον Ιµάµογλου όχι µόνο να κερδίσει στις 23 Ιουνίου αλλά και να διευρύνει τη διαφορά. Οι συνθήκες, ωστόσο, στη χώρα πλέον δεν είναι κανονικές» σηµειώνει πηγή από την Τουρκία, µιλώντας στο Έθνος.

Ο Ερντογάν, πάντως, πλέον επιχειρεί να παίξει σε πολλά ταµπλό. Από τη µία επιµένει στην «τροµολαγνική» ρητορική περί εξωτερικών εχθρών, φωτογραφίζοντας µάλιστα τον Ιµάµογλου ως τον «εκλεκτό» όλων εκείνων στη ∆ύση που «θέλουν να κάνουν την Ιστανµπούλ ξανά Κωνσταντινούπολη».

Από την άλλη, ωστόσο, κάνει άνοιγµα στους Κούρδους, επιτρέποντας στον Οτσαλάν να δει τους δικηγόρους του για πρώτη φορά έπειτα από σχεδόν οκτώ χρόνια, ενώ ξαφνικά κυκλοφορούν φήµες και για συναντήσεις της τουρκικής MΙT µε Κούρδους της Συρίας. Παράλληλα, ο Τούρκος πρόεδρος εµφανίζεται να ανοίγει παραθυράκια και για τη χαλάρωση της καταστολής εντός των τουρκικών συνόρων, ανακινώντας ακόµη και το ενδεχόµενο γενικής αµνηστίας.

Οσο για τον Γιλντιρίµ, εκείνος βγαίνει µπροστά υποσχόµενος προσλήψεις, προνοιακά επιδόµατα και επιδοτήσεις, δωρεάν διακοπές για οικογένειες που έχουν παιδιά µε ειδικές ανάγκες, προγράµµατα πρακτικής άσκησης για φοιτητές, µειωµένες τιµές φυσικού αερίου κ.ά.

Έθνος


Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου

Νεότερη ανάρτηση Παλαιότερη Ανάρτηση