Καταδίκη της Ελλάδας στο ΕΔΔΑ για την υποχρεωτική εφαρμογή της Σαρία

Το Ευρωπαϊκό Δικαστήριο Δικαιωμάτων του Ανθρώπου στο Στρασβούργο καταδίκασε την Ελλάδα για διακρίσεις σε βάρος των μουσουλμάνων της Θράκης, που προκύπτουν από το γεγονός ότι καθίσταται υποχρεωτική η υπερίσχυση του ειδικού ισλαμικού δικαίου (νόμος της Σαρία) έναντι του ελληνικού αστικού Δικαίου.

Ειδικότερα, όπως μετέδωσε το dikastiko.gr, το δικαστήριο δικαίωσε ομόφωνα (με θετική ψήφο και του Έλληνα δικαστή που συμμετέχει στη σύνθεση) τη Χατιτζέ Μολλά Σαλί, κάτοικο Κομοτηνής η οποία στερήθηκε τα 3/4 της περιουσίας που της κληροδότησε ο σύζυγός της επειδή εκείνος επέλεξε να κάνει διαθήκη σε συμβολαιογράφο και όχι να διανείμει την περιουσία του μέσω του μουφτή.

Οι δύο αδερφές του εκλιπόντος αμφισβήτησαν τη διαθήκη, υποστηρίζοντας ότι οι κληρονομικές υποθέσεις των μελών της μουσουλμανικής μειονότητας της Θράκης, όπως του αδερφού τους, διέπονται από τους κανόνες της Σαρία και υπάγονται στην αρμοδιότητα του μουφτή και όχι στις διατάξεις του ελληνικού Αστικού Κώδικα.

Οι δύο αδερφές επικαλέστηκαν μάλιστα τις Συνθήκες των Σεβρών και της Λωζάνης, σύμφωνα με τις οποίες τα ισλαμικά έθιμα και το θρησκευτικό δίκαιο εφαρμόζονται στους Έλληνες υπηκόους που είναι μουσουλμάνοι. Οι ισχυρισμοί των δύο αδερφών απορρίφθηκαν από τα ελληνικά δικαστήρια, τόσο σε πρώτο βαθμό όσο και κατά την έφεση που υπέβαλαν.


Ωστόσο ο Άρειος Πάγος, αναίρεσε την απόφαση του Εφετείου, υποστηρίζοντας ότι τα κληρονομικά ζητήματα της μουσουλμανικής μειονότητας θα πρέπει να ρυθμίζονται από τον μουφτή, με βάση τους κανόνες του ισλαμικού νόμου.

Από την πλευρά του όμως, το ευρωπαϊκό δικαστήριο και μάλιστα σε πλήρη σύνθεση αποφάνθηκε ότι υπήρξε παραβίαση του άρθρου 14 (απαγόρευση διακρίσεων) της Ευρωπαϊκής σύμβαση για τα δικαιώματα του Ανθρώπου, σε συνδυασμό με το άρθρο 1 του πρωτοκόλλου 1 (προστασία της ιδιοκτησίας) της σύμβασης.

Έκρινε δηλαδή πως υπάρχει παραβίαση δικαιωμάτων καθώς υπήρξε διάκριση σε βάρος της προσφεύγουσας, στην οποία (και σε όλους τους πολίτες μουσουλμανικής πίστης) θα έπρεπε επί της ουσίας να δίδεται το δικαίωμα της επιλογής, δεδομένου μάλιστα πως με βάση το ελληνικό αστικό δίκαιο θα ελάμβανε μεγαλύτερο μέρος της περιουσίας.

Το ΕΔΔΑ έκρινε ότι η διαφορετική μεταχείριση που υπέστη η χήρα-προσφεύγουσα ως κληρονόμος δυνάμει διαθήκης που καταρτίστηκε βάσει του Αστικού Κώδικα από Έλληνα μουσουλμάνο, σε σχέση με μία χήρα κληρονόμο βάσει διαθήκης που καταρτίστηκε σύμφωνα με τον Αστικό Κώδικα, αλλά από Έλληνα μη μουσουλμάνο, δεν ήταν αντικειμενικά και εύλογα αιτιολογημένη.

Η άρνηση στα μέλη μιας θρησκευτικής μειονότητας του δικαιώματος να επιλέξουν και να ωφεληθούν οικειοθελώς από το κοινό δίκαιο, δεν συνιστούσε μόνο διακριτική μεταχείριση, αλλά και παραβίαση δικαιώματος πρωταρχικής σημασίας στον τομέα της προστασίας των μειονοτήτων, δηλαδή του δικαιώματος ελεύθερης αυτοδιάθεσης. Η εφαρμογή της Σαρία σε τμήμα πολιτών χωρίς τη συναίνεσή τους ήταν επιζήμια για τα δικαιώματά τους. Εντόπισε δηλαδή παραβίαση της απαγόρευσης των διακρίσεων σε συνδυασμό με παραβίαση του δικαιώματος προστασίας της περιουσίας.


Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου

Νεότερη ανάρτηση Παλαιότερη Ανάρτηση