Οι πιέσεις στον Ζάεφ και το Δίκαιο των Συνθηκών

Από τον Μανώλη Κοττάκη

Απαντες οι επίτροποι έδωσαν το «παρών» στην προχθεσινή επίσκεψη του Προκόπη Παυλόπουλου στο κολέγιό τους, στις Βρυξέλλες. Απαντες, πλην μιας: Της επιτρόπου που είναι αρμόδια για τις Εξωτερικές Σχέσεις της Ε.Ε. Φεντερίκα Μογκερίνι. Η Ιταλίδα απουσίαζε δικαιολογημένα. Ηταν κλεισμένη σε ένα διπλανό γραφείο και, όπως ελέγετο χαριτωμένα στους διαδρόμους της Κομισιόν, «κανοναρχούσε τον Ζάεφ». Για ποιο πράγμα τον κανοναρχούσε τηλεφωνικώς είναι απλό. Το Σύνταγμα των Σκοπίων δεν περιέχει διάταξη αντίστοιχη με το άρθρο 28 του ελληνικού Συντάγματος που καθορίζει την υπεροχή του Διεθνούς Δικαίου και των γενικώς παραδεδεγμένων κανόνων του έναντι του εσωτερικού Δικαίου.

Σε περίπτωση σύγκρουσης όρων της Συνθήκης των Πρεσπών και όρων του Συντάγματος υπερισχύει το σκοπιανό Σύνταγμα. Προκειμένου να είναι, λοιπόν, κατοχυρωμένη η ελληνική πλευρά για θέματα όπως οι όροι «μακεδονικό έθνος» και «μακεδονική γλώσσα», επιβάλλεται η όποια ερμηνεία της συνθήκης να περιληφθεί καταρχάς στο Σύνταγμα. Σε Ελλάδα και Σκόπια προέκυψαν διαφορές στην ερμηνεία των Πρεσπών για τα θέματα της εθνότητας, της δήθεν μακεδονικής μειονότητας στην Ελλάδα και βεβαίως της γλώσσας. Διαφορές που, δεδομένων των αλυτρωτικών αναφορών Ζάεφ στο Κοινοβούλιο, κινδυνεύουν να τινάξουν τη συμφωνία στον αέρα.

Στην αρχή ο Τσίπρας είχε να αντιμετωπίσει μόνο τις επιφυλάξεις της Ν.Δ. Οχι των υπολοίπων και πάντως όχι του Ποταμιού, που εμφανίζεται σήμερα να αμφιταλαντεύεται (αύριο ποιος ξέρει, κυκλοφορούν τα ζυγά). Για τον σκοπό αυτό άρχισε στο παρασκήνιο μια μυστική επιχείρηση λίφτινγκ στις Πρέσπες.


Λίφτινγκ στο οποίο πρωταγωνιστούν η Ε.Ε., το ΝΑΤΟ και, τέλος, ο ΟΗΕ. Ο όρος «μειονότητα» απαλείφθηκε από το σκοπιανό Σύνταγμα και έγινε «διασπορά». Η «εθνικότητα» γίνεται «υπηκοότητα». Μένει η γλώσσα. Στην πραγματικότητα οι αλλαγές στις οποίες υποχρεώνεται τώρα ο Ζάεφ στο περιεχόμενο της συνταγματικής αναθεώρησης πάνε πολύ πιο μακριά από αυτές που του ζητούνται από τη Συμφωνία των Πρεσπών και είναι και εσωτερικά προβληματικές. Τι μέλλον μπορεί να έχει ένα κράτος όταν επιμέρους εθνοτικές ομάδες, όπως οι Αλβανοί, κατορθώνουν να αναγραφεί στο Σύνταγμά του ότι δεν είναι «Μακεδόνες»; Πρόβλημά τους, ωστόσο.

Η διαδικασία αυτή θα είναι μακρά και επώδυνη για τον Ζάεφ. Και τούτο διότι η Ελλάς στο παρασκήνιο θα επιμείνει, μετά και τη συνταγματική αναθεώρηση, να υπάρχει -πρόσθετη εγγύηση- και διμερής διακήρυξη για τα ζητήματα του έθνους και της γλώσσας. Δεν της αρκεί η αλλαγή του Συντάγματος. Θα έχει αυτή η διακήρυξη χαρακτήρα πρόσθετου πρωτοκόλλου, όπως πρώτη αποκάλυψε η «Εστία»; Θα έχει χαρακτήρα διμερούς ερμηνευτικής δήλωσης υπογεγραμμένης από τα δύο μέρη; «Και τούτο ποιείν (αναθεώρηση σκοπιανού Συντάγματος) και κείνο μη αφιέναι (ερμηνευτική δήλωση)» λένε αρμόδιες πηγές και προσθέτουν: «Η σύμβαση της Βιέννης για το Δίκαιο των Συνθηκών περιέχει 10 διαφορετικούς τρόπους ερμηνείας που καταλήγουν στο ίδιο αποτέλεσμα».

Πράγματι, μια απλή ανάγνωση του νομοθετικού διατάγματος 4022/2-23/5/1974 που ενσωματώνει τη Βιέννη στο εσωτερικό μας Δίκαιο πείθει ότι επιλογές υπάρχουν πολλές, αρκεί να υπάρχει θέληση. Στο Μαξίμου εκτιμούν ότι αν περάσουν οι αλλαγές που ζήτησαν οι αλβανόφωνοι για το θέμα της εθνότητας και υπογραφεί ερμηνευτική δήλωση για έθνος και γλώσσα, το Ποτάμι θα δυσκολευτεί πολύ να καταψηφίσει τη συμφωνία. Εκεί ποντάρει.

Οσο για το πώς θα χειριστεί ο ΣΥΡΙΖΑ τη Ν.Δ.; Εξετάζει τη μετεκλογική μετάθεση της ψηφοφορίας για το ΝΑΤΟ. Διότι η συμφωνία αφήνει παράθυρο καθυστερήσεων στον Τσίπρα. Αυτά!

Δημοκρατία


Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου

Νεότερη ανάρτηση Παλαιότερη Ανάρτηση