Ο Κολοκοτρώνης δικαιώνεται
Όταν εισέβαλε ο Ιμπραήμ στην Πελοπόννησο το 1825 με 35.000 ασκέρι, η επανάσταση ήταν σε δεινή θέση, ίσως στην χειρότερη από την κήρυξη της.
Ο Κολοκοτρώνης καθόταν σκεφτικός σε μια πέτρα και συλλογιζόταν το μέγεθος του προβλήματος και την αντιμετώπιση του ( ανάλυση τακτικής κατάστασης θα λέγαμε εμείς οι στρατιωτικοί).
Ξαφνικά παρατηρεί μεγάλη κινητικότητα και φωνές στο στράτευμα.
Ένας κάθιδρος αγγελιοφόρος, απομακρύνεται από το πλήθος και πλησιάζει ασθμαίνων στον Κολοκοτρώνη…
- Καπετάνιε πλάκωσε η αραπιά λεφούσι και χάνεται το ρωμαίικο…
Και του απαντά με την ήρεμη και βαθυστόχαστη φωνή του ο Γέρος του Μοριά...
- Μην σκιάζεστε ορέ, αυτό το άτιμο το μελέτη, να χαθεί δεν χάνεται, αλλά και δεν θα προκόψει…
Από τότε καθημερινά δικαιώνεται…
Νικόλαος Καρατουλιώτης Υποστράτηγος Ε.Α.
Αναρτήσεις
'Η Ελλάδα ποτέ δεν πεθαίνει' ... γιαυτό και ποτέ δεν ανασταίνεται!
ΑπάντησηΔιαγραφή