"Ο μεν λόγος θαυμαστός, ο δε λέγων άπιστος"

Του Θοδωρή Γιάνναρου

Λίγες μέρες μετά το #παραμΙΘΑΚΗ, νιώθω πως τα τελευταία 3,5 χρόνια η κυβέρνηση, με προεξέχοντα τον... "λαοπρόβλητο", έχει χαραμίσει την "αξιοπρέπεια" και τον "ορθολογισμό", σαν μια παρέα μεθυσμένων βαρελοφρόνων, που ρίχνουν ζάρια πίσω στις αντρικές τουαλέτες επαρχιακού καφενείου!

Ο... λογοφακίρης Έλληνας πρωθυπουργός, με ειδικότητα στη "λεξιμαγεία", έχει χάσει, μάλλον για πάντα, την εμπιστοσύνη και τον σεβασμό του Έλληνα και απ' ό,τι φαίνεται... όχι μόνο, μιας και έχει διά βίου αμαυρώσει τόσο τη δική του φήμη και υστεροφημία όσο και του κόμματός του, του οποίου ακόμα ηγείται - άγνωστο βέβαια για πόσο ακόμα!

Για έναν "πολιτικό ηγέτη", ειδικά όταν ηγείται μιας ευρωπαϊκής χώρας, σημασία έχει το "θάρρος" που επιδεικνύει σε απρόσμενες καταστάσεις και ακραίες συνθήκες, ο "χαρακτήρας" που διαθέτει και το "παράδειγμα" που αποτελεί ο ίδιος, για τους άλλους - τον λαό δηλαδή γύρω του. Για να έχει το οποιοδήποτε νόημα αυτή η ηγεσία, πρέπει να εκφράζει αρχές στις οποίες θα άξιζε να πιστεύει κανείς...

Δυστυχώς όμως, τόσο για τον ίδιο, ως αρχηγό, όσο και για τη χώρα ως σύνολο, απέτυχε από κάθε άποψη, οικτρά και σίγουρα, μη αναστρέψιμα!

Η "λογοφιλία" τού κατ' ευφημισμό πλέον πρωθυπουργού, που έχει απολέσει για τα καλά κάθε νομιμοποίηση, έχει την τάση ν' απευθύνεται στους πολίτες σαν να είναι... ασπρόμαυρες φωτογραφίες και άυλες σκιές.

Με τον κοινό νου που διαθέτω δεν μπορώ να εξηγήσω και ακόμα περισσότερο να δικαιολογήσω την ταχύτητα με την οποία κατρακύλησε η χώρα μας, σε σημείο τέτοιο, ώστε να απολέσουμε σημαντικό μέρος της εθνικής μας κυριαρχίας, να μετατραπούμε σε κράτος αξιοποιημένων αναξιοτήτων και αναξιοποίητων αξιών... και να τεθούμε σε καθεστώς κηδεμονίας μέχρι το 2060 και, παρ' όλ' αυτά, να χτίζουν κάποιοι... επικά αφηγηματικά παραμύθια εν είδει παρακμιακής φιέστας. σε ειδυλλιακούς τόπους... όπου μάλιστα κάποιοι νοητικά άρρωστοι, την ημερομηνία αυτού του έπους, να την έχουν ορίσει και ως... ημερομηνία του γάμου τους... ενώ κάποιοι άλλοι, ακόμα πιο άρρωστοι, να ποστάρουν το γεγονός... του συγκεκριμένου γάμου... δημόσια και να λοιδορούνται!


Ο ίδιος ο "λαοπρόβλητος" και οι πέριξ του, που διατείνονταν ότι δεν είναι επαγγελματίες πολιτικοί, αποδείχτηκε περίτρανα ότι είναι ξεδιάντροποι, επαγγελματίες ψεύτες και, όπως μπορεί κανείς να καταλάβει, στη συγκεκριμένη πολιτική ιδεοληψία, ο έρωτας με τις λέξεις καταλήγει "άσφαλτα" στη συσκότιση των προβλημάτων και στην εξαπάτηση του λαού και σε αυτό ακριβώς στοχεύει και ποντάρει ο Πρωθυπουργός μας, Αλέξης Τσίπρας.

Ακούστηκε πως, σε μια τελευταία δημοσκόπηση ο ΣΥΡΙΖΑ διατηρεί ένα ποσοστό της τάξης του +/-20%... και είναι πράγματι οξύμωρο και άξιο μελέτης από ειδικούς, πώς αυτό το ποσοστό εκ των πολιτών που ερωτήθησαν εξακολουθεί να πιστεύει στα ψέματα, στις ανακρίβειες και στο πρόσφατο #παραμΙΘΑΚΗ και ακριβώς εδώ μπορούμε να διαπιστώσουμε ότι έχει διαπραχθεί ένα τραγικό έγκλημα. Αυτό που κατάφεραν τα τελευταία σχεδόν τέσσερα χρόνια οι Συριζαίοι και ο Αλέξης Τσίπρας ήταν να ευνουχίσουν τη σκέψη μερίδας πολιτών, ώστε πλέον οι συγκεκριμένοι να εθίζονται, να θαμπώνονται, και ως εκ τούτου να παρασύρονται από την προσεκτικά γυαλισμένη πρόσοψη, χωρίς να αισθάνονται οποιαδήποτε ανάγκη να διερευνήσουν και να δουν τι συμβαίνει λίγο πιο μέσα -κοινωνικά ζόμπι δηλαδή!

Με ξεπερνάει, κύριε Πρωθυπουργέ... αλλά δεν δύναμαι να το κατανοήσω, αν και εναγωνίως προσπαθώ, μιας και η συμβατική ψυχιατρική έχει σηκώσει ανήμπορη τα χέρια... τι ακριβώς είστε, αλλά παρ' όλες τις γνώσεις μου, περί της εξελικτικής θεωρίας του Δαρβίνου, αδυνατώ να σας προσδιορίσω!

Δυστυχώς όμως πρέπει να παραδεχθώ πως έτσι συμβαίνει κάποιες φορές, όταν ένας πολιτικός όπως εσείς, με παραδόσεις καθαρά πρακτικές, ρηχές και μικροαστικές, περνάει στις μέρες του ξεπεσμού της παρέας που συγκρότησε και του αφηγήματος που έχει προτάξει, σε ένα είδος καλλιτεχνικής μεταμόρφωσης... και συνεχίζει να εξαπατά κοινωνικά αμόρφωτους.

Όσο προχωρούν κάποιοι πολιτικοί επαΐοντες από την ηρεμία και την πραγματικότητα της "στάνης" που μέχρι χθες εβρίσκοντο... στη φαντασμαγορία της λαμπερής "πόλης", μαθαίνουν με τον καιρό... αν δεν το 'χουν ήδη στο νου... στο ατομικό συμφέρον, στα λεφτά, στην κομπίνα και στην εξαπάτηση, χάνουν τις λιγοστές αξίες, που κουβάλαγαν στο δισάκι τους και καταλήγουν κοινοί και περιγέλαστοι λούστροι της πολιτικής -δεν εξηγείται αλλιώς, ή ίσως εξηγείται, αν λάβει κανείς υπ' όψη, την παραφρασμένη από τον γράφοντα, ρήση του Όσκαρ Ουάιλντ: "Κάποιοι άνθρωποι που μας κυβερνούν, είναι άλλης ράτσας άνθρωποι. Οι σκέψεις τους είναι οι απόψεις κάποιων άλλων, η ζωή τους τίποτε άλλο, παρά μια απόμίμηση... και τα πάθη τους μια φθηνή ρήση ή ένα παράταιρο παραμυθάκι, ξέμπαρκο!..."

Δυστυχώς, κύριε Πρωθυπουργέ, ξεκίνησες την κυβερνητική καριέρα σου με το μυαλό του Τραϊανού, αλλά την κλείνεις άδοξα με την καρδιά του Νέρωνα και την ηθική του Ηλιογάβαλου!

Δεν κατόρθωσες να πιστέψεις ότι άλλοι άνθρωποι που σκέφτονται διαφορετικά από σένα μπορεί να είναι πολύ άξιοι, πολύ έντιμοι και ιδιαίτερα χρήσιμοι και οι επιλογές σου περιορίστηκαν ως εκ τούτου στις χωματερές και στα παραβατικά περίχωρα της κοινωνίας. Άξιοι, έντιμοι και χρήσιμοι για σένα είναι μονάχα όσοι συμφωνούν μαζί σου και σε δοξάζουν. Οι άλλοι όλοι; "...μα φωτιά και τσεκούρι -τι άλλο;". Πολλούς ανθρώπους τους χαρακτήρισες ως άχρηστους, διότι είχες και εξακολουθείς να έχεις την παράλογη αξίωση να κανονίζεις εσύ τη χρησιμότητά τους... αλλά δεν παίζεται έτσι το παιχνίδι, "λαοπρόβλητέ" μου!

Συγγνώμη για όσα έγραψα... Ο σκοπός ενός τέτοιου άρθρου δεν είναι να μειώσει κάποιον, όπως εσύ, αλλά να του θυμίσει ότι είναι ήδη μειωμένος... και έτσι μου βγήκε, αγαπητέ κύριε πρωθυπουργέ, μετά το διάγγελμά σου από την όμορφη Ιθάκη!

Θα μου επιτρέψεις όμως, στο σημείο αυτό, να προσθέσω, μια φράση του αρχαίου Έλληνα ιστορικού, του Πλούταρχου, αν τον έχεις ακουστά:

"Ο μεν λόγος θαυμαστός, ο δε λέγων άπιστος".

Με την περίφημη αυτή ρήση τα νεκροταφεία της πολιτικής γέμισαν με αναντικατάστατους αιθεροβάμονες κακομοίρηδες, αν κάτι σου λέει αυτό...

Πόσο ακόμα θα σας ανέχεται ο κόσμος, Αλέξη Τσίπρα και λοιποί του κυβερνητικού θιάσου, να υπεραμύνεστε την κρατικοδίαιτη νομενκλατούρα, την αποφυγή μεταρρυθμίσεων, τον πόλεμο εναντίον της επιχειρηματικότητας την επιβολή της αναρχίας και των τρομοκρατών, το ξεπούλημα της χώρας και της ιστορίας της και βέβαια το παραμΙΘΑΚΗ, που τόσο υποτιμά τη νοημοσύνη του κόσμου;

Πότε θα ακουστεί επιτέλους το αναγκαίο "...ως εδώ, κύριε Τσίπρα!";

Καλό Σαββατοκύριακο, λοιπόν, αγαπητέ Πρωθυπουργέ... Όλα καλά, αλλά αυτήν τη φορά σου υπόσχομαι πως δεν θα υποπέσω στο λάθος να λογομαχήσω με ανθρώπους των οποίων την άποψη δεν μπορώ να σεβαστώ, μιας και πάλι θα είναι "κόπια" του δικού σου παραμΙΘΑΚΗου...

Capital


Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου

Νεότερη ανάρτηση Παλαιότερη Ανάρτηση