Ντροπή για τον Ελληνισμό το προσύμφωνο Κοτζιά - Ντιμιτρόφ

Κανένας Έλληνας δεν θα έβαζε την υπογραφή του στη συμφωνία των Πρεσπών... Κοτζιάς και Τσίπρας έχουν φοβερές πολιτικές, εθνικές και ιστορικές ευθύνες. Αναζητούνται εκείνοι που θα δεσμευτούν να τους οδηγήσουν στην Δικαιοσύνη...

Αυτή η συμφωνία που υπέγραψε στις Πρέσπες η Ελλάδα με τα Σκόπια (δια των εκπροσώπων Κοτζιά - Νιμιτρόφ, αλλά και των πρωθυπουργών Τσίπρα και Ζάεφ, αποτελεί ένα κατάπτυστο κείμενο που δεν αντέχει σε καμία κριτική ενός ισορροπημένου ανθρώπου, που διαθέτει ιστορική γνώση αλλά και πολιτική αντίληψη.
Η συμφωνία των Πρεσπών αποτελεί μία ευθεία προσβολή της κομματικής ιδεοληψίας και της πολιτικής σκοπιμότητας, όχι μόνο στην λογική και την ιστορία, αλλά στον ίδιο τον Ελληνισμό, τον οποίο προσβάλει βάναυσα κι αυτό διότι:

Α) Ἀγνοεῖ προκλητικά τήν ἐκπεφρασμένη θέληση τοῦ ἑλληνικοῦ λαοῦ, μέσῳ ἀλλεπάλληλων συλλαλητηρίων σέ ὁλόκληρη τήν ὑφήλιο, ἀλλά καί δημοσκοπικῶν καταμετρήσεων, περί μή ἐκχώρησης τοῦ ὅρου «Μακεδονία» στούς Σλαύους σφετεριστές τῆς ἱστορίας.
Αὐτό σέ βάθος χρόνου θά ἀποτελεῖ μία μόνιμη ἀφορμή ἐπεκτατικῶν ἐδαφικῶν διεκδικήσεων κατά τῆς Ἑλλάδος καί τῆς Μακεδονίας μας, μέ πρόσχημα τήν ἑνοποίηση τῆς Μακεδονίας, ἀνεξαρτήτως τῶν σημερινῶν Συμφώνων, Συνθηκῶν φιλίας, Κρατικῶν Συμφωνιῶν, πού μόνο περιορισμένη χρονική ἀξία ἔχουν στήν Ἱστορία τῆς Ἀνθρωπότητας. Πόσο μᾶλλον πού ἡ ἀρχική ἰδέα ἡ ὁποία ὁδήγησε στό σημερινό πρόβλημα ἦταν ἀκριβῶς ἡ δημιουργία ἑνός ἑνιαίου Μακεδονικοῦ κράτους, πού θά περιλαμβάνει καί τά ἑλληνικά ἐδάφη τῆς Μακεδονίας μας. (βλέπε κατωτέρω Η΄)

Β) Ὁρίζεται «μακεδονική ἐθνικότητα», (ὅρος «Μacedonian nationality» στό ἐπίσημο ὑπογραφέν ἀγγλικό κείμενο), (1.3.β). Μακεδονική ἐθνικότητα δέν ὑπῆρξε ποτέ στήν ἱστορία τῆς ἀνθρωπότητας. Οἱ Μακεδόνες εἶχαν πάντοτε προσδιορισμό ἕλληνος, καί δέν ἀποτελοῦσαν ξεχωριστό ἔθνος.

Γ) Ὁρίζεται ὡς «Μακεδονική γλῶσσα» (1.3.γ) ἕνα τεχνητῶς κατασκευασμένο Βουλγαροσερβικό γλωσσικό ὑβρίδιο, ἐπί ἐποχῆς Τίτο, βασισμένο στό Κυριλλικό ἀλφάβητο, μέ σκοπό νά ὑποστηρίξει τήν ἐπί δεκαετίες κυοφορούμενη «Μακεδονική ταυτότητα» τοῦ πληθυσμοῦ.

Δ) Ἡ Μακεδονία μας στό προσύμφωνο ἀναφέρεται δύο φορές ὡς «Βόρεια περιοχή τοῦ πρώτου [συμβαλλόμενου] μέρους». (ἄρθρα 7.2, & 7.4) Αὐτό δέν εἶναι τυχαῖο, ἀλλά σαφῶς δηλωτικό ὅτι ὁ ὅρος «Μακεδονία» ἀπό τοῦδε καί στό ἑξῆς ἐκχωρεῖται στούς Σκοπιανούς. Δίνει, δηλαδή, ἡ Ἑλλάδα σιωπηλά ἀλλά σαφῶς τήν ἔγκρισή της στούς Σκοπιανούς γιά τήν ἀποκλειστική ἰδιοποίηση τοῦ ὅρου «Μακεδονία» ἀπό αὐτούς, στό μέλλον. Γιά τήν Ἑλλάδα (καί ἐν προκειμένῳ γιά ἐσωτερική κατανάλωση καί γιά τούς μελετητές τῆς ἱστορίας) παραχωρεῖται ἡ ἱστορική πατρότητα τοῦ ὅρου καί τίποτε ἄλλο.

Ε΄) Τό δεύτερο συμβαλλόμενο μέρος δέν ἀναφέρεται μέ τό ἐπίσημο ὄνομά του (F.Y.R.O.M.), παρ’ ὅλο πού στήν χειρότερη τῶν περιπτώσεων θά συνεχίσει νά ἔχει αὐτό τό ὄνομα μέχρι τό τέλος τοῦ 2018 ! Ἡ αἰτιολογία πού ἔδωσε ἡ Ἑλληνική πλευρά γιά αὐτό εἶναι «γιά νά μήν ταπεινωθοῦν» (οἱ Σκοπιανοί). Ἄν τό βλέπουν ἔτσι, τότε εἶναι ταπεινωμένοι ἀπό τό 1993, πού ἔγιναν μέλος τοῦ Ο.Η.Ε., ὡς τό μοναδικό κράτος στόν κόσμο πού εἰσήχθη στόν Ο.Η.Ε. μέ τήν συγκεκριμένη, μή ἀναφερόμενη, προσωρινή ὀνομασία.

ΣΤ΄) Δέν ὑπάρχει τό ἀμετάφραστο “Severna Makedonja” τό ὁποίο ἀποτελοῦσε «κόκκινη γραμμή» τῆς ἑλληνικῆς διαπραγματευτικῆς ὁμάδας. Προφανῶς κάποιοι ἁρμόδιοι πληροφόρησαν τόν κ. Κοτζιά ἐκεῖνο πού ὤφειλε νά γνωρίζει, πρίν ἐκστομίσει δημοσίως τέτοιους ἰσχυρισμούς: ὅτι εἶναι ἀνέφικτη ἡ χρήση ἀμετάφραστου ὅρου. [Φανταστεῖτε τούς κινέζους νά γράφουν “Severna Makedonja”!] Τό γεγονός ἀναδεικνύει τήν προχειρότητα τῆς ἑλληνικῆς πλευρᾶς, πρό τῆς σπουδῆς της νά τελειώσει τήν συμφωνία.

Ζ΄) Ἐνῶ τό προοίμιο (σελ. 1, παράγραφος 3) εἶναι γεμᾶτο ἀπό ὄμορφα λόγια περί «σεβασμοῦ τῶν ἀνθρωπίνων δικαιωμάτων», «θεμελιωδῶν ἐλευθεριῶν» καί «ἀξιοπρέπειας», τό ἄρθρο 6, ὑπό τό πρόσχημα τῆς «πρόληψης δραστηριοτήτων πού πιθανόν νά ὑποδαυλίζουν τόν σωβινισμό, τήν ἐχθρότητα, τόν ἀλυτρωτισμό, τόν ἀναθεωρητισμό, τήν βία, καί τό μίσος κατά τοῦ Ἄλλου Μέρους» προβλέπει τήν ἀποτροπή (δηλαδή τήν ἀπαγόρευση) κάθε ἐκδήλωσης (ὅπως π.χ. συλλαλητήρια, ὁμιλίες) πού ἐναντιώνεται στά γραφόμενα τῆς συμφωνίας, εἴτε ἐκδηλώνεται ἀπό Δημόσιους φορεῖς (π.χ. Ἐκκλησία, Ο.Τ.Α.) (6.1) ἤ ἰδιωτικούς φορεῖς (6.2), ἀκόμη καί σέ ἐπίπεδο προετοιμασίας ἤ προτροπῆς σέ τέτοιες ἐκδηλώσεις (6.3). Δηλαδή ἔχουμε στέρηση τοῦ βασικοῦ ἀνθρώπινου δικαιώματος τῆς ἐλευθερίας τῆς ἔκφρασης. Ἐάν ἴσχυε ἡ συμφωνία αὐτή, τά Συλλαλητήρια πού ἔγιναν, γίνονται καί θά γίνουν θά χαρακτηρίζονταν παράνομα καί οἱ διοργανωτές τους θά ἐδιώκοντο, ὑπό τό πρόσχημα τῶν ἀσαφῶν ἐννοιῶν «σωβινισμός», «ἐχθρότητα» καί «ἀναθεωρητισμός»!

Η΄) Δέν ὑπάρχει κοινή ἀντίληψη περί τοῦ τί σημαίνει «Mακεδονία» καί «Μακεδόνας» (άρθρο 7), ἄρα δέν ὑπάρχει σταθερή βάση διαλόγου καί συμφωνίας. Πῶς νά ὑπάρχει, ἄλλωστε, ὅταν εἶναι ἡλίου φαεινότερον ὅτι τό κυοφορούμενο σήμερα «μακεδονικό ἔθνος» ἀποτελεῖ προϊόν προπαγάνδας καί βίας, πού προῆλθε πρό ἑνός περίπου αἰῶνος, ἀρχικῶς ἀπό τούς Βούλγαρους ἐθνικιστές τοῦ ΒΜΡΟ, οἱ ὁποῖοι, γιά νά ὑλοποιήσουν τά ἐπεκτατικά σχέδια τῆς Βουλγαρίας στήν Βαλκανική, ἐπινόησαν τήν Μακεδονική ταυτότητα, καί ἐν συνεχείᾳ ἀπό τήν Κομμουνιστική Διεθνῆ καί τό ΚΚΕ, πού γιά τούς δικούς τους λόγους προσεταιρίσθηκαν τήν ἰδέα τῆς δημιουργίας ἑνός αὐτόνομου Κομμουνιστικοῦ/Σοσιαλιστικοῦ Μακεδονικοῦ κράτους στήν νότιο Βαλκανική. Ἀντί, λοιπόν, ἡ Ἑλληνική κυβέρνηση νά καταγγείλει, ἐπί τέλους, στήν Διεθνῆ Κοινότητα αὐτό πού γνωρίζουν ὅλοι οἱ ἱστορικοί τοῦ κόσμου, ἔρχεται γιά καθαρά ἰδεολογικούς λόγους νά παραδώσει τήν Μακεδονία στούς σφετεριστές της, παίρνοντας ἰδεολογικά τήν ρεβάνς, καί ὑλοποιώντας, μέ τήν ἵδρυση ἑνός Μακεδονικοῦ κράτους, τήν προσάθεια πού δέν καρποφόρησε μέχρι τό 1949 καί ἔκτοτε διεκόπη. Συνυπογράφει, λοιπόν, ο Ὑπουργός Ἐξωτερικών τό ἄρθρο 7.3, πού ἀποτελεῖ φενάκη στά μάτια τής Ἱστορίας.

Θ΄) Προκειμένου νά μήν ἐνοχλήσουμε τήν F.Y.R.O.M. στήν ἐκπόνηση τῶν ἱστορικῶν ἰδεολογημάτων της, θά τεθοῦν ὑπό ἀναθεώρηση τά σχολικά ἐγχειρίδια, οἱ χάρτες, οἱ ἱστορικοί ἄτλαντες κτλ, ἀπό «κοινές ἐπιτροπές ἐμπειρογνωμόνων» ὑπό τήν ἐπίβλεψη τῶν Ὑπουργείων Ἐξωτερικῶν! (8.5)
Παρατηρεῖ λοιπόν κανείς ὅτι ἡ ἔννοια τοῦ «ἀναθεωρητισμοῦ» χρησιμοποιεῖται θετικά ὅταν πρόκειται γιά τήν ἀλλοίωση τῶν ἱστορικῶν δεδομένων (8.5) καί ἀρνητικά ὅσες φορές ἐπιθυμεῖ ἡ κυβέρνηση νἀ ἀπαγορεύσει ἐκδηλώσεις πού δέν συνάδουν μέ τήν ἰδεολογική της προσέγγιση (ἄρθρο 6.1)
Θά ξαναγράψουμε, λοιπόν τήν ἱστορία τοῦ Μακεδονικοῦ Ἀγῶνα, τοῦ Παύλου Μελᾶ, ἤ τῆς δημιουργίας «Μακεδονικῆς ὀντότητας» ἀπό τόν Τίτο, γιά παράδειγμα, μέ κριτήριο νά μήν ἐνοχληθοῦν οἱ Σκοπιανοί!

Ι΄) Δεσμευόμαστε βάσει τοῦ ἄρθρου 8.4 νά ἀλλάξουμε τίς ἑλληνικές ὀνομασίες τῶν περιοχῶν τῆς F.Y.R.O.M. (π.χ Μοναστήριο, Γευγελή) ἀπό τούς χάρτες μας καί τά σχολικά ἐγχειρίδια καί νά τίς ὀνομάζουμε μέ τά «Μακεδονικά» τους ὀνόματα (π.χ. Μπίτολα, Γκευγκέλιγια, ἀντιστοίχως). Κατ’ αὐτόν τόν τρόπο ἐπιχειρεῖται νά σβήσει διά παντός ἀπό τήν συνείδηση τῶν Ἑλλήνων, ἡ ἱστορική μνήμη τοῦ Ἑλληνικοῦ πολιτισμοῦ ἀπό πολλές περιοχές τῆς F.Y.R.O.M. Ἐάν ἴσχυε μιά ἀντίστοιχη συμφωνία μεταξύ Ἑλλάδος καί Τουρκίας, ἡ Κωντσαντινούπολη θά ἀναφερόταν στά ἑλληνικά σχολικά ἐγχειρίδια καί τούς χάρτες ὡς Ἰνσταμπούλ…

ΙΑ΄) Ἡ Ἑλλάδα δεσμεύεται «νά μήν ἀντιταχθεῖ στήν ὑποψηφιότητα ἤ τήν ἔνταξη τοῦ Δευτέρου Μέρους μέ τό ὄνομα Βόρεια Μακεδονία» σέ κάθε Διεθνῆ ὀργανισμό στόν ὁποῖο αὐτή εἶναι μέλος (ἄρθρο 2.1) καί νά κυρώνει «ὁποιαδήποτε συμφωνία εἰσδοχῆς τοῦ Δευτέρου Μέρους» (άρθρο 2.3) χωρίς νά ἐξετάζει ἐάν ἡ F.Y.R.O.M. πληροῖ τά κριτήρια ἔνταξης καί χωρίς νά πρυτανεύει τό συμφέρον τῆς χώρας μας! Ἀπεμπολοῦμε μέ αὐτόν τόν τρόπο κάθε δυνατότητα ἀρνησικυρίας, πού μᾶς παρέχει τό εὐρωπαϊκό κεκτημένο προκειμένου, ἐπί παραδείγματι, γιά τήν ἐνταξιακή διαδικασία ὀποιουδήποτε κράτους στήν Ε.Ε., σέ περίπτωση πού οἱ ὅροι εἰσόδου του ἀντιβαίνουν πρός τά ἐθνικά συμφέροντά μας.

ΙΒ΄) Βάσει τοῦ ἄρθρου 13, ἡ Ἑλλάδα αὐτοδεσμεύεται a priori νά παρέχει στήν FYROM πρόσβαση στήν ἑλληνική Α.Ο.Ζ., πρίν κἄν θεσπιστεῖ, καί χωρίς προηγουμένως νά διευθετηθοῦν ζητήματα ὁριοθέτησης τῶν δραστηριοτήτων τῆς FYROM μέσα στήν ἑλληνική Α.Ο.Ζ. καί ἀνταλλαγμάτων γιά αὐτήν τήν διευκόλυνση! Γιά ὁποιοδήποτε ἄλλο σοβαρό Κράτος πού σέβεται τόν λαό του, αὐτό θά ἀποτελοῦσε ἕνα ἰσχυρό πλεονέκτημα στίς διαπραγματεύσεις, ὥστε νά ἀναγκάσει τήν ἄλλη πλευρά νά δεχθεῖ τούς ὅρους του, πού δέν εἶναι ἄλλοι ἀπό τήν μή χρήση τοῦ ὀνόματος «Μακεδονία» καθ’ ὁποιονδήποτε τρόπο ἀπό τήν πλευρά τῆς FYROM.

ΙΓ΄) Ὑπό τήν οὐδέτερη καί ἰσοβαρῆ ἔκφραση «συνεργασία» στό ἄρθρο 14.4, ἡ Ἑλλάδα ἀναλαμβάνει νά βοηθήσει τήν FYROM νά ἀνταπεξέλθει στήν κάλυψη τῶν ἐνεργειακῶν της ἀναγκῶν στίς ὁποῖες εἶναι αὐτάρκης μόνο κατά 60%, πλήρως ἐλεγχομένων ἀπό τά ΕΛ.ΠΕ. καί βασιζομένων στήν ἐκμετάλλευση τῶν ἐξαντλούμενων κοιτασμάτων λιγνίτη. Καί σέ αὐτήν τήν περίπτωση παρατηροῦμε παραίτηση τῆς Ἑλλάδος ἀπό τό στρατηγικό ὅπλο τῆς ἐνέργειας, τήν στιγμή πού οἱ ἐνεργειακές προοπτικές τῆς Ἑλλάδος εἶναι κάτι περισσότερο ἀπό ἐξαιρετικές! Τό ἴδιο ἄρθρο τελειώνει με τήν φράση: «Το Πρώτο Μέρος θα διευκολύνει το Δεύτερο Μέρος με κατάλληλη μεταφορά τεχνογνωσίας και εμπειρίας». Καί τό ἐρώτημα πού τίθεται εἶναι: Μέ τί ἀνταλλάγματα θά διευκολύνουμε τήν FYROM καί γιατί ἡ τεχνολογική ὑπεροχή τῆς Ἑλλάδος δέν χρησιμοποιεῖται ὡς διαπραγματευτικό ὅπλο;

ΙΔ΄) Ὑπό τήν οὐδέτερη καί ἰσοβαρή ἔκφραση «συνεργασία στον τομέα της Άμυνας» (ἄρθρο 17), τό προσύμφωνο ἐξομοιώνει τίς δύο χῶρες ἀπό πλευρᾶς στρατιωτικῆς ἰσχύος, ἐνῶ ἡ ὑπεροχή τῆς Ἑλληνικῆς πλευρᾶς σέ αὐτόν τόν τομέα θά μποροῦσε νά ἀποτελέσει ἕνα ἀκόμη διαπραγματευτικό ὅπλο στήν ἐκπλήρωση τοῦ ἀδιαπραγμάτευτου ὅρου πού θέτει ἡ μεγάλη πλειονότητα τοῦ ἑλληνικοῦ λαοῦ.

ΙΕ΄) Τό ἄρθρο 1.3.α ὑποτιμᾶ τήν νοημοσύνη τῶν Ἑλλήνων ὅταν ἀναφέρει ὅτι τό ὄνομα “Bόρεια Μακεδονία” θά χρησιμοποιεῖται γιά ὅλες τίς χρήσεις erga omnes ἐνῶ ἡ ἐθνικότητα καί ἡ γλῶσσα θα εἶναι Μακεδονικές (καί ὄχι Βορειομακεδονικές) (1.3.β & γ) καί ὁ κωδικός τῆς χώρας θά εἶναι ΜΚ καί ΜΚD γιά κάθε χρήση πλήν τῶν πινακίδων αὐτοκινήτων (1.3.ε). Ἔτσι ἄλλη μία «κόκκινη γραμμή» τῆς ἑλληνικῆς διαπραγματευτικῆς ὁμάδας ἐξέλιπε στήν οὐσία της, ἀλλά παρέμεινε γιά τό θεαθῆναι.

ΙΣΤ΄) Βάσει τοῦ ἄρθρου 1.3.θ θά συσταθεῖ «διεθνής ομάδα ειδικών αποτελούμενη από εκπροσώπους των δύο Κρατών στό πλαίσιο της Ε.Ε. με την κατάλληλη συνεισφορά του ΟΗΕ και του Δ.Ο.Τ. » μέ σκοπό νά διεξαγάγουν ἕναν «ειλικρινή, δομημένο καί μέ καλή πίστη διάλογο» ὡς πρός τίς ἐμπορικές ὀνομασίες, τά ἐμπορικά σήματα καί τίς ἐπωνυμίες τῶν ἐπιχειρήσεων. Αὐτό σημαίνει ὅτι θά τεθοῦν ὑπό ἀμφισβήτηση οἱ ὀνομασίες ἑλληνικῶν ἐπιχειρήσεων καί προϊόντων μέ ἐπίμαχες φράσεις παράγωγες τοῦ ὅρου «Μακεδονία». Ἐπιχειρήσεις, προϊόντα καί συγκροτήματα, λοιπόν, ὅπως «Ἀεροδρόμιο Μακεδονία», Σωματεῖα μέ τήν ἐπωνυμία «Μακεδονικός», προϊόντα ὅπως ὁ «μακεδονικός χαλβᾶς» θά τεθοῦν πρό ἑνός «ειλικρινούς, δομημένου καί καλόπιστου διαλόγου», ὥστε νά μήν ὑπάρχει παρανόηση μεταξύ τῶν πελατῶν/καταναλωτῶν κτλ σέ ποιά «Μακεδονία» ἀναφερόμαστε! «Ἐκεῖ πού μᾶς χρωστάγανε κινδυνεύουμε νά μᾶς πάρουν καί τό βόδι»…

Ποιός ἐχέφρων ἄνθρωπος δέν καταλαβαίνει ὅτι ἀφοῦ θά ἔχουμε ἐκχωρήσει τόν ὅρο «Μακεδονία» σέ ἕνα κράτος, ἡ δική μας ἐπαρχία θά ὑστερεῖ σέ ἰσχύ ὡς πρός τήν χρήση τοῦ ὅρου «Μακεδονία» καί τῶν παραγώγων του, διεθνῶς. Μία πρώτη ἔνδειξη δίνει τό παρόν προσύμφωνο στό ὁποῖο ἀποφεύγεται ἐπιμελῶς νά ὁριστεῖ ἡ Ἑλληνική Μακεδονία ὡς Μακεδονία. Ἐν πάση περιπτώσει γιατί πρέπει νά ὑποστῆ ὁ ἑλληνισμός αὐτήν τήν ἠθική βλάβη; Στό ὄνομα ποιᾶς ἀσφάλειας, συνεργασίας καί εἰρήνης καλεῖται νά «μικρύνει» καί νά ἐκχωρήσει τόν ὅρο σέ ἄλλους, ἀπό ἐδῶ καί στό ἑξῆς;

ΙΖ΄) Διά τοῦ ἄρθρου 14.5 δίδεται ἡ ψευδής εἰκόνα δύο κρατῶν, τοῦ ἑνός ἔχοντος διέξοδο στήν θάλασσα καί τοῦ ἄλλου ὄχι, ὡς ἰσοδυνάμων στόν τομέα τῶν μεταφορῶν καί ὡς πρός τήν ἀνάγκη τοῦ ἑνός ἀπό τό ἄλλο, γιά πρόσβαση σέ διαμετακομιστικά κέντρα. Ἀναφέρονται, μάλιστα, ἰσοδυνάμως τά δύο μέρη ὡς διαθέτοντα λιμένες (14.5, 7η σειρά)! Ἐδῶ ἔχουμε ἄλλη μία περίπτωση ὅπου ἡ ἑλληνική πλευρά ἀκυρώνει ἕνα ἰσχυρό διαπραγματευτικό ὅπλο της, πού δέν εἶναι ἄλλο ἀπό τήν ἀνάγκη τῆς FYROM γιά διέξοδο στήν θάλασσα.

ΙΗ΄) Δέν συντρέχει λόγος ὕπαρξης «Γενικοῦ προξενείου» τῆς F.Y.R.O.M. στήν Θεσσαλονίκη, (10. 2 β) καθώς τά προξενεῖα ὑπάρχουν γιά νά ἐξυπηρετοῦν τούς πολίτες τῆς χώρας τους πού ζοῦν στήν ἄλλη χώρα. Ποιοί «Μακεδόνες» ὑπήκοοι ζοῦν στήν Ἑλλάδα καί δέν τό γνωρίζουμε, ὥστε νά ἐξυπηρετοῦνται ἀπό τό προξενεῖο τους; Μήπως τό Προξενεῖο, σέ ἀντίθεση ἀπό αὐτά πού εὐαγγελίζεται ἡ συμφωνία, παίξει σύν τῷ χρόνῳ, τόν ρόλο τοῦ ὑποστηρικτῆ τῆς «Μακεδονικῆς μειονότητας» πού ἐπικαλοῦνται κάποιοι ὅτι ὑπάρχει στήν Μακεδονία μας; Μήπως δηλαδή ἀποτελέσει τήν ἀντίστοιχη πληγή πού ἀποτελεῖ τώρα τό Τουρκικό προξενεῖο στήν Κομοτηνή, ὡς πράκτορας προπαγάνδας καί ἐπεκτατισμοῦ τῆς Τουρκίας;

ΙΘ΄ ) Ὁλόκληρο τό Προσύμφωνο χαρακτηρίζεται ἀπό τήν προσπάθεια ὑποβάθμισης τῶν πλεονεκτημάτων καί τῆς ὑπεροχῆς τῆς Ἑλληνικῆς πλευρᾶς ἔναντι τῆς FYROM σέ πολλούς τομεῖς, ὥστε νά φανεῖ μία δίκαιη συμφωνία μεταξύ ἰσοδύναμων κρατῶν, πού μόνο ἰσοδύναμα δέν εἶναι. Παραβλέπεται τό γεγονός ὅτι i) ἡ Ἑλλάδα εἶναι μέλος ὀργανισμῶν ὅπως τό ΝΑΤΟ καί ἡ ΕΕ καί ὅτι ἐξ αὐτοῦ ἔχει κυρίαρχη στρατηγική, ii) ἔχει πρόσβαση στήν θάλασσα καί σέ θαλάσσια ἀγαθά, iii) προβλέπεται νά εἶναι αὐτάρκης καί πλεονασματική ὡς πρός τούς ἐνεργειακούς πόρους, iv) ἔχει ἰσχυρότερη οἰκονομία καί οἱ ἐπιχειρήσεις της συντηροῦν σέ μεγάλο βαθμό τήν οἰκονομία τῆς FYROM, v) ἔχει ἀσυγκρίτως μεγαλύτερη στρατιωτική ἰσχύ, vi) ἔχει μεγαλύτερη γεωστρατηγική ἀξία ὡς ἐκ τῆς γεωγραφικῆς της θέσεως, vii) ἔχει περισσότερες τουριστικές ὑποδομές καί ἀξιοθέατα. (Παράδειγμα τέτοιων ἄρθρων 2.1, 2.3, 9.1, 13, 14.4, 14.5 14.6 καί 17).
Ἐπί πλέον ἡ Ἑλλάδα ἀντιμετωπίζεται ὡς ἐάν ἐκείνη νά ἦταν πού ἐποφθαλμιᾶ τό ἄλλο μέρος καί ἐγείρει πολιτιστικούς σφετερισμούς καί γεωγραφικές διεκδικήσεις. (Παράδειγμα τέτοιων ἄρθρων 4.1, 4.2, 7.1 καί 8.1).

Κ΄) Καθώς οἱ Διεθνεῖς σχέσεις βασίζονται σέ ἰσορροπίες ἰσχύος, ἡ σημειολογική ἀνάγνωση μιᾶς τέτοιας συμφωνίας ἀπό ἄλλους, ἰσχυρότερους τῆς FYROM, γείτονές μας, θά τούς δώσει τό σῆμα περί μιᾶς Ἑλλάδος εὐάλωτης, ἀδύναμης καί ὑποχωρητικῆς, ἀφοῦ ἀδυνατεῖ νά ἐπιβάλει ἔστω καί ἕναν ὅρο της σε μία διαπραγμάτευση μέ ἕνα ἀνίσχυρο νεοσυσταθέν κράτος. Αὐτό μόνο δεινά προοιωνίζει γιά τόν Ἑλληνισμό.


Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου

Νεότερη ανάρτηση Παλαιότερη Ανάρτηση