Απoψεις

[Απόψεις][bleft]

Ελλαδα

[Ελλάδα][threecolumns]

Ευρωπη

[Ευρώπη][bsummary]

Κοσμος

[Κόσμος][grids]

Για το “Αλβανικό Εμπόλεμο” εναντίον της Ελλάδας θα μιλήσει κανείς;


Ανεξήγητη απόλυτη σιωπή...!

Γράφει ο Νίκος Μελέτης

Σοβαρά ερωτηματικά προκαλεί η πρωτοβουλία της Αθήνας να αποδεχθεί την ύπαρξη και διατήρηση μέχρι σήμερα του Εμπολέμου με την Αλβανία και να προωθήσει όπως απαιτεί η κυβέρνηση του Έντι Ράμα, την (εκ νέου) κατάργηση του, όταν μέχρι τώρα παγίως υποστήριζε ότι δεν υπάρχει ζήτημα Εμπολέμου μεταξύ δυο φίλων και συμμάχων χωρών και ενώ η ίδια η Αλβανία δεν έχει άρει το δικό της Εμπόλεμο εναντίον της Ελλάδας.

Με την απόφαση του Υπουργικού Συμβουλίου του 1987 που έγινε επισήμως η άρση του Εμπολέμου, αλλά κυρίως με την υπογραφή του Συμφώνου Φιλίας μεταξύ των δυο χωρών το 1996, είναι προφανές ότι δεν μπορεί κανείς να ισχυρισθεί ότι υπάρχει Εμπόλεμο εκ μέρους της Ελλάδας και το μόνο που θα έπρεπε να δρομολογηθεί είναι η αποκατάσταση των αλβανικών περιουσιών που βρίσκονται υπό μεσεγγύηση.

Εξάλλου η Ελλάδα ακολούθησε με την Αλβανία και την ίδια τακτική που ακολούθησε και με την Ιταλία για την κατάργηση του Εμπολέμου και δεν θα πρέπει να αποδεχθεί την υποβολή των όρων που έγινε αυτή η πράξη, από την Αλβανία που ζητά να γίνει με απόφαση της Βουλής, ενώ η κήρυξη του πολέμου έγινε με Βασιλικό Διάταγμα.

Το θέμα για το οποίο υπάρχει σιωπή και δεν έχει εγερθεί όπως θα έπρεπε από την ελληνική πλευρά είναι η κατάργηση της απόφασης της Αλβανικής Βουλής με την οποία ψηφίστηκε το Εμπόλεμο εναντίον της Ελλάδα στο 1940.

‘Η τουλάχιστον η έκφραση δημοσίας συγγνώμης για την επίθεση την οποία δέχθηκε η Ελλάδα από το έδαφος της Αλβανίας και η δημόσια καταδίκη και αποκήρυξη από τα Τίρανα της Αλβανικής κυβέρνησης της περιόδου εκείνης και των αλβανικών ταγμάτων που πολέμησαν στο πλευρό των ιταλικών δυνάμεων του φασιστικού άξονα, εναντίον της Ελλάδας.

Η Αλβανία, συνδεδεμένη την εποχή εκείνη με καθεστώς “προσωπικής ένωσης” με την Ιταλία, είχε δεχθεί με νόμο του Κοινοβουλίου της (Αλβανικός Νόμος, 10 Ιουνίου 1940) ότι: “το Βασίλειο της Αλβανίας αναγνωρίζει ότι θα βρίσκεται σε εμπόλεμη κατάσταση με τα κράτη τα οποία θα βρίσκονται σε εμπόλεμη κατάσταση με το Βασίλειο της Ιταλίας”.

Ο Εμβέρ Χότζα ακύρωσε τo 1944 όλες τις αποφάσεις του προηγούμενου καθεστώτος, αλλά μετά την πτώση του κομμουνιστικού καθεστώτος ο Σάλι Μπερίσα ακύρωσε με την σειρά του όλες τις πράξεις του καθεστώτος Χότζα, επαναφέροντας έτσι τυπικά σε ισχύ το Αλβανικό Εμπόλεμο εναντίον της Ελλάδας.

Εξάλλου στην ιταλική φασιστική δύναμη που επιτέθηκε στην χώρα μας στις 28 Οκτωβρίου 1940 συμμετείχαν και 20.000 Αλβανοί. Η συμμετοχή της Αλβανίας στην φασιστική επίθεση εναντίον της Ελλάδας είχε φυσικά και «ιδιοτελή» κίνητρα, την δημιουργία της Μεγάλης Αλβανίας.

Στοιχεία υπάρχουν πολλά και μόλις πρόσφατα έρχεται να επιβεβαιώσει όλα αυτά το βιβλίο του Πασκάλ Μιλό, πρώην ΥΠΕΞ της Αλβανίας, προέδρου του κόμματος Κοινωνική Δημοκρατίας που είναι σύμμαχος του κυβερνώντος Σοσιαλιστικού Κόμματος με τίτλο ”Οι Αλβανοί στον Β Παγκόσμιο Πόλεμο”.

Σε προδημοσίευση σε αλβανική εφημερίδα (Γκαζέτα Σκιπτάρε) επιβεβαιώνεται η συμβολή της Αλβανίας στην εισβολή της φασιστικής Ιταλίας στην Ελλάδα, παρά το γεγονός ότι επιχειρείται να υπάρξει διαφοροποίηση με την επισήμανση ότι επρόκειτο περί «Αλβανών δωσίλογων».

«Οι Αλβανοί δωσίλογοι που βοήθησαν τους Ιταλούς να συγκροτήσουν τον κρατικό μηχανισμό διακυβέρνησης της Αλβανίας μετά την κατάληψή της από την Αλβανία, ήταν συνένοχοι, μαζί με τους Ιταλούς φασίστες, για την επίθεση εναντίον της Ελλάδος. Οι δωσίλογοι κάθε κατηγορίας υποστήριξαν την κήρυξη του πολέμου, με προπαγάνδα, υποστήριξαν την πολιτική επιστράτευση και ενθάρρυναν κόσμο να πάρουν τα όπλα και να πάνε στο μέτωπο κατά της Ελλάδας.

Ο κ. Μίλο κάνει λόγο για «φασιστική αριστοκρατία» στην Αλβανία, που αριθμητικά ήταν μικρή, αλλά χρησιμοποίησε όλη την επιρροή της και τον κρατικό μηχανισμό για να κινητοποιήσει τους Αλβανούς στον πόλεμο κατά της Ελλάδος, χρησιμοποίησε, το εθνικιστικό χαρτί, μιλούσε για «απελευθέρωση της Τσαμουριάς και δημιουργίας Μεγάλης Αλβανίας».

Ο πρώην Αλβανός ΥΠΕΞ επισημαίνει ότι σαν αποτέλεσμα όλης αυτής της διαδικασίας, χιλιάδες Αλβανοί τάχτηκαν στο πλευρό των επιδρομέων, σπεύδοντας όμως να υποστηρίξει ότι «επρόκειτο, για μια μειοψηφία, σε σύγκριση με την πλειοψηφία των Αλβανών η οποία, είτε έμεινε αδιάφορη, είτε αντιτάχθηκε στον πόλεμο».

Ο κ. Μιλο αναζητώντας επιχειρήματα για να υποστηρίξει την χώρα του, ισχυρίζεται ότι το «τότε αλβανικό καθεστώς δεν είχε την νομιμότητα για να μιλήσει και να αποφασίσει εξ ονόματος των Αλβανών, διότι δεν ήταν προϊόν ελευθέρων εκλογών», επιχείρημα φυσικά που κάθε άλλο παρά ανατρέπει την ύπαρξη Εμπολέμου εκ μέρους της Αλβανίας, το οποίο μέχρι τώρα δεν έχει αρθεί.

Ο κ. Μιλο φυσικά επικρίνει την τότε αλβανική κυβέρνηση ότι με τους χειρισμούς της φόρτωσαν την Αλβανία με το ελληνικό Εμπόλεμο και την δημιουργία «νομικής βάσης από την ελληνική πλευρά για εδαφικές διεκδικήσεις εναντίον της Νότιας Αλβανιας…».

Αυτά για όσους στα Τίρανα συνεχίζουν να ομιλούν και να επιμένουν για «Άρση του Εμπολέμου».

HellasJournal


Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου


Post A Comment
  • Blogger Comment using Blogger
  • Facebook Comment using Facebook
  • Disqus Comment using Disqus

1 σχόλιο :

  1. Ρεσιταλ ανιστορητης προπαγανδας!

    Για την δηθεν "μειοψηφια" του Αλβανικου στοιχειου που επεδιωκε προσαρτηση Ελληνικων

    εδαφων,αλλα και την αποκρυψη περι διαχρονικης αλβανικης προπαγανδας απο Αλβανους που

    αγκαλιασε η Ελλαδα!!


    Στο Πρωτόκολλο Ανταλλαγής Πληθυσμών και την Συνθήκη της Λωζάννης (1923) καθώς και

    στην εφαρμογή απαλλοτριώσεως μεγάλων περιουσιών και στην Θεσπρωτία τίθενται σε

    εφαρμογη κινήσεις ανεξαρτήτως θρησκεύματος των ιδιοκτητών προς εγκατάσταση των

    προσφύγων Μ.Ασίας και Α.Θράκης. Σύμφωνα με την Συνθήκη αυτή οι «Τουρκαλβανοί»(όπως

    οι ίδιοι το μαρτυρούν με τις πράξεις τους και τότε) υπήγοντο στην ανταλλαγή των

    πληθυσμών,ενώ οι περιουσίες τους θα διετίθεντο στους ανωτέρω Πρόσφυγες.Ήδη πολλοί

    από αυτούς υπέβαλλαν σχετικές αιτήσεις και ετοιμάζονταν για αποχώρηση ως

    ανταλλάξιμοι.Η Αλβανική όμως προπαγάνδα υποκινούμενη και από την Ιταλική έθεσε θέμα

    «αλβανικής μειονότητας» στηριζόμενη και στην μητρική τους γλώσσα.Ήδη δε εκάμφθη και

    η ελληνική πλευρά, ακόμα και ο Ελ.Βενιζέλος!Ύστερα από πολλές διακυμάνσεις οι

    Μουσουλμάνοι αυτοί για να αποφύγουν την εφαρμογή της ανταλλαγής αποστέλλουν υπόμνημα

    στην ελληνική δικτατορική κυβέρνηση του Θ.Παγκάλου όπου υποστήριζαν ότι «είναι

    Αλβανοί την φωνήν και το γένος,Μουσουλμάνοι το θρήσκευμα,αλλά πολίτες Έλληνες από

    του ευτυχούς γεγονότος του 1912-13!!!».

    Η κυβέρνηση Παγκάλου δέχτηκε το αίτημα γνωστοποιώντας τα κάτωθι:

    «Η ελληνική κυβέρνηση αποφάσισε να ζητήσει από την μικτή επιτροπή να προχωρήσει στην

    κατάργησητης Υποεπιτροπής της Ηπείρου,λαμβάνουσα υπ’όψιν,ότι η ανταλλαγή έχει

    τελειώσει και ότι αποφάσισε επίσης να μην ζητήσει την αναχώρηση των κριθέντων ως

    ανταλλάξιμων κατοίκων των χωρίων Γαρδικίου και Δραγουμής.Ακόμη και ότι ο

    ανταλλάξιμος πληθυσμός της Τσαμουριάς θα έχει την ίδια μεταχείριση όσον αφορά το

    δίκαιο και την πράξη με τους άλλους Έλληνες πολίτες.Όλα δε τα εξαιρετικά μέτρα τα

    οποία η ελληνική κυβέρνηση εφαρμόζει δια τον πληθυσμό αυτόν(περί ανταλλαγής), θα

    αρθούν.»

    Ετοιμάζονται οι Μουσουλμάνοι τσάμηδες μετά το χαρμόσυνο –γι’αυτούς- γεγονός για νέες

    διεκδικήσεις και έφτασαν με υπομνήματα προς την Κοινωνία των Εθνών να

    κατασυκοφαντούν την Ελλάδα με ανθελληνικά επιχειρήματα ήδη από το 1927,δημιουργώντας

    ταυτόχρονα προβλήματα κατά τον πιο αχάριστο τρόπο στους φιλήσυχους Χριστιανούς της

    Θεσπρωτίας.

    Τα επακόλουθα αμέσως μετά την Κατοχή:

    Αμέσως μετά την επάρατη Κατοχή παράλληλα προς την προμνησθείσα Ειδική Επιτροπή

    Ερεύνης ,από ευπόληπτες προσωπικότητες,και την σχετική «Έκθεση του 1945» συστήθηκε

    το γνωστό ως «Ειδικό Δικαστήριο Ιωαννίνων» κατά πάντα νόμιμο και διεθνώς

    αναγνωρισμένο,όπως και άλλα αντίστοιχα κατά την εποχή εκείνη προκειμένου να

    δικασθούν οι ένοχοι ως «εγκληματίες πολέμου» και συνεργάτες με τους Κατακτητές

    «δοσίλογοι».Το Δικαστήριο αυτό είχε εκδώσει 1.701 καταδικαστικές αποφάσεις μέχρι το

    1948 εις βάρος των αποδεδειγμένως ενόχων Τσάμηδων για τα αποτρόπαια εγκλήματα

    τους.Αντιθέτως όσοι απέμειναν στις εστίες τους (232 περίπου μεχρι το 1949) ,μη

    αισθανόμενοι ενοχή ζούσαν ανενόχλητοι και απολάμβαναν τα δικαιώματα του Έλληνος

    πολίτη.Επακολούθησε μετά την καταδίκη και η στέρηση της Ελληνικής ιθαγένειας

    των,καθώς και η δήμευση των περιουσιών τους,σύμφωνα με τα διεθνώς επικρατούντα,οι

    οποίες διετέθησαν σε θύματα της θηριωδίας των και σε ακτήμονες.


    Πηγή: Οι Μουσουλμάνοι Τσάμηδες, Συγγραφέας Απ.Παπαθεωδόρου

    ΑπάντησηΔιαγραφή

Θα σας παρακαλούσα να είστε κόσμιοι στους χαρακτηρισμούς σας, επειδή είναι δυνατόν επισκέπτες του ιστολογίου να είναι και ανήλικοι.
Τα σχόλια στα blogs υπάρχουν για να συνεισφέρουν οι αναγνώστες στο διάλογο. Η ευθύνη των σχολίων (αστική και ποινική) βαρύνει τους σχολιαστές.
Τα σχόλια θα εγκρίνονται μόνο όταν είναι σχετικά με το θέμα, δεν αναφέρουν προσωπικούς, προσβλητικούς χαρακτηρισμούς, καθώς επίσης και τα σχόλια που δεν περιέχουν συνδέσμους.
Επίσης, όταν μας αποστέλλονται κείμενα (μέσω σχολίων ή ηλεκτρονικού ταχυδρομείου), παρακαλείσθε να αναγράφετε τυχούσα πηγή τους σε περίπτωση που δεν είναι δικά σας. Ευχαριστούμε για την κατανόησή σας...



Ελληνοτουρκικα

[Ελληνοτουρκικά][bleft]

ΓΕΩΠΟΛΙΤΙΚΗ

[Γεωπολιτική][grids]

διαφορα

[διάφορα][bsummary]

ΜΥΣΤΙΚΕΣ ΥΠΗΡΕΣΙΕΣ

[μυστικές υπηρεσίες][bleft]