Τα γεωπολιτικά παιχνίδια της Ρωσίας στη Μέση Ανατολή

Το παιχνίδι των Ρώσων για το έλεγχο των πετρελαίων του ιρακινού Κουρδιστάν παίρνει μεγάλες διαστάσεις.
Τον περασμένο Οκτώβριο, εν μέσω της πολιτικής κρίσης στο ιρακινό Κουρδιστάν, έφτασε ένα γράμμα στη Βαγδάτη στο υπουργείο Πετρελαίου από τον Ιγκόρ Σεχίν. Ο Σεχίν είναι επικεφαλής της Ρόσνεφτ, της μεγαλύτερης πετρελαϊκής εταιρείας της Ρωσίας και ο άνθρωπος με την μεγαλύτερη επιρροή στη Ρωσία μετά τον Πούτιν. Ο ρώσος πρόεδρος τον εμπιστεύεται τυφλά γιατί ήταν μαζί του στην KGB. O Ιγκόρ Σεχίν ήταν ένας από τους πλέον αδίστακτους πράκτορες της Κα Γκε Μπε και σύμφωνα με την εφημερίδα Γκάρντιαν στην πρώτη θητεία του Βλαντιμίρ Πούτιν ήταν πίσω από κάθε ίντριγκα του Κρεμλίνου.

Τώρα ηγείται της εταιρείας που ελέγχει πάνω από το 40% της παραγωγής ρωσικού πετρελαίου και η οποία κάνει τα πάντα για να πάρει υπό τον απόλυτο έλεγχο της τα πετρέλαια του ιρακινού Κουρδιστάν αλλά και της Βασόρας.

Στο γράμμα λοιπόν που έστειλε έκανε προσφορά στην ιρακινή κυβέρνηση για την εκμετάλλευση των πετρελαιοπηγών του Ιράκ.

Η Βαγδάτη όμως αγνόησε τον προσφορά του Σεχίν εξοργίζοντας τον. Ήταν η εποχή που οι Κούρδοι του Ιράκ είχαν προσπαθήσει και αποτύχει να ανεξαρτητοποιηθούν από τη Βαγδάτη, η οποία δεν δέχτηκε το αποτέλεσμα του δημοψηφίσματος τους και έστειλε στρατό στο Κουρδιστάν για να πάρει τον έλεγχο των πετρελαιοπηγών.

Οι πετρελαιοπηγές στο βόρειο Ιράκ αποτελούν ουσιαστικά τη μοναδική πηγή εσόδων των 6 εκατομμυρίων Κούρδων της περιοχής.

Ο στενός σύμμαχος του Πούτιν αποφάσισε λοιπόν να συνεργαστεί με την τοπική κυβέρνηση του ιρακινού Κουρδιστάν.

Την ίδια περίοδο όλες οι μεγάλες δυνάμεις, οι ΗΠΑ αλλά και η ΕΕ, διαβεβαίωναν τη Βαγδάτη ότι αναγνωρίζουν την κυριαρχία της παρά τη συμπάθεια που είχαν δείξει αρχικά στην προσπάθεια των Κούρδων για ανεξαρτητοποίηση.

Ο Ιγκόρ Σεχίν ήταν ο μόνος που δεν έδειξε συναινετική διάθεση και άρχισε να επενδύει δισεκατομμύρια δολάρια στο Κουρδιστάν εξοργίζοντας την ιρακινή κυβέρνηση.

Η Ρόσνεφτ κατάφερε να πάρει τον έλεγχο των αγωγών πετρελαίου των Βόρειου Ιράκ πληρώνοντας αδρά την τοπική κυβέρνηση.

Η εξαγορά αυτή δεν είχε μόνο εμπορικό χαρακτήρα στόχευε κυρίως στην ενίσχυση της επιρροής της Ρωσίας στο Ιράκ και στην ευρύτερη περιοχή της Μέσης Ανατολής.

Με τον έλεγχο των αγωγών η Ρόσνεφτ αποκτά κεντρικό ρόλο στις συνεχιζόμενες διαπραγματεύσεις ανάμεσα στους Κούρδους και την κυβέρνηση της Βαγδάτης που στόχο έχουν να αρχίσουν και πάλι οι εξαγωγές πετρελαίου.

Ας μην ξεχνάμε πως οι Κούρδοι του Ιράκ ελέγχουν το ένα τρίτο των αποθεμάτων πετρελαίου της χώρας και η εξαγωγή αυτού του πετρελαίου είναι ζωτικής σημασίας τόσο για την τοπική όσο και για την κεντρική κυβέρνηση.

Δείγμα του απόλυτου ελέγχου που ασκεί ο Σεχίν στους κούρδους αξιωματούχους είναι το γεγονός πως εκείνοι αρνούνται να ξεκινήσουν τις εξαγωγές πετρελαίου και να μεταφέρουν πόρους στη Βαγδάτη αν η ιρακινή κυβέρνηση δεν πληρώσει ειδικό τέλος για τη χρήση των αγωγών στη ρωσική πετρελαϊκή εταιρεία.

Οι ενέργειες της Ροσνέφτ στο Κουρδιστάν, μία περιοχή που μέχρι τώρα ήταν στενή σύμμαχος των Ηνωμένων Πολιτειών, δείχνει πως το Κρεμλίνο χρησιμοποιεί την εταιρεία αυτή ως εργαλείο άσκησης εξωτερικής πολιτικής σε ολόκληρο τον κόσμο από το Ερμπίλ μέχρι το Καράκας και το Νέο Δελχί.

Η Ρωσία δεν διαθέτει πολλά εργαλεία για να ασκήσει πολιτική επιρροή και οι πηγές ενέργειας αποτελούν το πιο χρήσιμο από αυτά.

Η Βαγδάτη που δεν αναγνωρίζει τη συμφωνία των αγωγών που έχει υπογράψει η ρωσική εταιρεία με την τοπική κυβέρνηση των Κούρδων έχει βρεθεί αυτή τη στιγμή σε εξαιρετικά δύσκολη θέση.

Η οικονομική κατάσταση του Ιράκ μετά και τον πόλεμο εναντίον του ισλαμικού κράτους είναι πολύ κακή και χρήματα για την κατασκευή νέων αγωγών δεν υπάρχουν. Η Ρωσία έχει αυτή τη στιγμή το πάνω χέρι και η κεντρική ιρακινή κυβέρνηση το γνωρίζει για αυτό και ο υπουργός πετρελαίου συναντήθηκε με το ν2 της Ροσνέφτ.

Αυτή την τακτική ακολουθεί η Ροσνέφτ και σε άλλες χώρες.

Στην Ινδία επένδυσε το υπέρογκο ποσό των 13 δισεκατομμυρίων δολαρίων σε ένα διυλιστήριο πλειοδοτώντας έναντι της σαουδαραβικής Αράμκο.

Στόχος του η σύσφιξη των σχέσεων της Ρωσίας με την Ινδία, έναν ακόμα παραδοσιακό σύμμαχο των Ηνωμένων Πολιτειών.

Η Ρωσία ήταν η μόνη ισχυρή χώρα που δεν εναντιώθηκε στο δημοψήφισμα που έκαναν οι Κούρδοι. Οι Ηνωμένες Πολιτείες, η ΕΕ, η Τουρκία και το Ιράν είχαν παροτρύνει τους Κούρδους του Ερμπίλ να το αναβάλλουν ή να το ακυρώσουν.

Και την ώρα που ο τότε υπουργός εξωτερικών των ΗΠΑ Ρεξ Τίλερσον προσπαθούσε μάταια να μεταπείσει τους Κούρδους να μην κάνουν το δημοψήφισμα για την ανεξαρτησία τους, ο ρώσος Σεχίν διαπραγματευόταν με απόλυτη επιτυχία τη συμφωνία για τους αγωγούς.

Τις μέρες που ακολούθησαν το δημοψήφισμα κούρδοι αξιωματούχοι μαζί με τον υπουργό φυσικών πόρων ταξίδεψαν στη Μόσχα όπου είχαν επαφές με τη Ροσνέφτ αλλά και στελέχη του ρωσικού υπουργείου των εξωτερικών.

Κανείς δεν ξέρει πόσα χρήματα έδωσαν οι Ρώσοι για την εξαγορά των αγωγών. Η τελευταία δόση ήταν 1.8 δισεκατομμύρια δολάρια. Ούτε η Ροσνέφτ ούτε ο Σεχίν αποκαλύπτουν πόσο τους στοίχισε συνολικά η συμφωνία αυτή και δεν θα το κάνουν όσο παραμένουν σε απαγορευτικό κλοιό από τη δύση στο πλαίσιο των κυρώσεων που έχει επιβάλει στη Ρωσία μετά την προσάρτηση της Κριμαίας.

Οντίν Λιναρδάτου
Μεταρρύθμιση


Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου

Νεότερη ανάρτηση Παλαιότερη Ανάρτηση