Πόσο δύσκολο είναι να καταλάβουν ότι “κάτι παίζει” με την Αλβανία;

Η πρόσφατη δήλωση του Αλβανού Υπουργού Εξωτερικών Ντιτμίρ Μπουσάτι, για την επίλυση του μεθοριακού καθεστώτος με την Ελλάδα και την αναφορά στα χερσαία σύνορα με την επίκληση της ανάγκης «συντήρησης και προσδιορισμού κανόνων», τελικά αποδεικνύεται ότι κάθε άλλο παρά «αθώα» και «επιδερμική» ήταν, αλλά κρύβει έντονο πολιτικό παρασκήνιο και νέες αλβανικές διεκδικήσεις!

Οι διεκδικήσεις αυτές σχετίζονται άμεσα με τους υδρογονάνθρακες στην Ήπειρο, τους οποίους οι Αλβανοί όχι μόνο έβαλαν στο «μάτι», αλλά προβάλλουν προσκόμματα ώστε να μη προχωρήσουν οι έρευνες και εντός της Ελληνικής Επικρατείας!

Είναι η άλλη όψη του «νομίσματος», αυτής που σχηματίζουν οι αντιδράσεις ορισμένων μειοψηφιών, αριστερής «απόχρωσης», που έκαναν την εμφάνισή τους το τελευταίο διάστημα στην Ήπειρο, επιχειρώντας να βάλουν εμπόδια στις έρευνες, στο «όνομα» της ιδεοληψίας που τους διακατέχει για κάθε είδους αναπτυξιακή ή επενδυτική πρωτοβουλία που αναλαμβάνεται. Έτσι άθελά τους, ρίχνουν «νερό στο μύλο» των Αλβανών.

Σύμφωνα με πληροφορίες, που έρχονται στη δημοσιότητα τις τελευταίες ημέρες, για τους Αλβανούς οι έρευνες για ανεύρεση υδρογονανθράκων στη Δυτική Ελλάδα, είτε στη θάλασσα (Ιόνιο), είτε στη στεριά (Ιωάννινα κυρίως, Άρτα και Πρέβεζα), αποτελούν «κόκκινο πανί».

Σύμφωνα μάλιστα με Έλληνα διπλωμάτη, που μίλησε στην εξειδικευμένη σε ενεργειακά ζητήματα ιστοσελίδα «energypress.gr», οι Αλβανοί έχουν δώσει άδειες για έρευνες ακόμη και σε περιοχές εντός της ελληνικής υφαλοκρηπίδας!

Μετά δε την πρόοδο που σημειώθηκε τα τελευταία χρόνια στις διαδικασίες για την έναρξη των ερευνών στην Ήπειρο, οι Αλβανοί, προβάλλοντας διάφορα προσκόμματα ώθησαν την Ελληνική Εταιρία που είχε αποκτήσει δικαιώματα για υδρογονάνθρακες στην Αλβανία να τα πωλήσει.

Προσκόμματα σε κάθε επίπεδο

Συστηματικά άρχισαν να προβάλλουν εμπόδια στις έρευνες που ξεκίνησαν στην Ελλάδα από το 2015, καθώς αρνήθηκαν να δώσουν άδεια για να κάνει στροφή, εντός του Αλβανικού εναέριου χώρου, το αεροπλάνο της κοινοπραξίας που εκτελούσε πτήσεις χαρτογράφησης της Ηπείρου, με αποτέλεσμα να μην έχουν καλυφθεί επαρκώς περιοχές κοντά στα σύνορα.

«Παγωμένες» βρίσκονται οι έρευνες και στο Ιόνιο, καθώς η σοσιαλιστική Κυβέρνηση του Έντι Ράμα, ακύρωσε τη συμφωνία των κυβερνήσεων Κ. Καραμανλή- Σ. Μπερίσα για την υφαλοκρηπίδα και την ΑΟΖ, την οποία τώρα υποκριτικά επαναφέρει στο προσκήνιο η Αλβανική Κυβέρνηση, που συστηματικά κωλυσιεργεί για να βρεθεί αποδεκτή λύση, σύμφωνα με τους διεθνείς κανονισμούς και αντίστοιχη με αυτή που έχει επιτευχθεί μεταξύ Αλβανίας και Ιταλίας.

Η σιωπή της Ελληνικής Κυβέρνησης

Αίσθηση πάντως προκαλεί το γεγονός ότι η Ελληνική Κυβέρνηση για τρία χρόνια δεν φαίνεται – τουλάχιστον από όσα έχουν δημοσιοποιηθεί- να έχει θέσει στην ατζέντα των θεμάτων που συζητά με την Αλβανική πλευρά, τη διευκόλυνση των ερευνών για υδρογονάνθρακες.

Πολύ περισσότερο δεν υπάρχει καμία ένδειξη ότι έχει στείλει σαφές μήνυμα στους γείτονες ότι δεν πρόκειται να γίνουν ανεκτά σχέδια και απόπειρες υπονόμευσης αναπτυξιακών πρωτοβουλιών που αναλαμβάνονται εντός της Ελληνικής Επικράτειας, είτε με την προβολή ανύπαρκτων ζητημάτων, είτε με κωλυσιεργία στην επίτευξη συμφωνιών, με δεδομένη μάλιστα και την εμπλοκή της Τουρκίας σε τέτοιου είδους θέματα.

Το εντυπωσιακό βέβαια είναι ότι και οι νέες Αλβανικές απαιτήσεις αποκαλύπτονται δια της «πλαγίας οδού», ήτοι από δηλώσεις Αλβανών αξιωματούχων και δη του Υπουργού Εξωτερικών Μπουσάτι.

Από αυτές συνάγεται το συμπέρασμα ότι «οι προσδιορισμοί κανόνων για τα χερσαία σύνορα», είναι ένα από τα ζητήματα που θα συζητήσει την άλλη εβδομάδα στην Κορυτσά με τον Έλληνα ομόλογό του Ν. Κοτζιά, που με τις ανιστόρητες δηλώσεις του περί άρσης του εμπολέμου, άνοιξε τον «ασκό του Αιόλου», όχι μόνο για το λεγόμενο «τσάμικο», αλλά και για άλλες διεκδικήσεις των Αλβανών.

Οι εντός Ελλάδος αντιδράσεις

Εμπόδια στις έρευνες για υδρογονάνθρακες, όπως προαναφέραμε, επιχειρούν να βάλουν και μικρές μειοψηφίες, αριστερής επί το πλείστον απόχρωσης, οι οποίες επιδιώκουν να μεταφέρουν και στην Ήπειρο το «κλίμα» της Χαλκιδικής και των μεταλλείων στις Σκουριές, που είναι ωστόσο εντελώς διαφορετικές περιπτώσεις.

Εκείνο που προκαλεί πάντως μεγαλύτερη εντύπωση, είναι η κινητικότητα που επιδεικνύουν αλλά και οι πόροι που έχουν στη διάθεσή τους, για δημιουργία και ανάρτηση πανό σε κεντρικά σημεία της Ηπείρου, η αφισοκόλληση, η διοργάνωση ημερίδων κλπ.

Θετικοί οι 5 στους 7 Δήμους

Παρά ταύτα μέχρι και σήμερα η συντριπτική πλειοψηφία των πολιτών τους έχει γυρίσει την πλάτη, απορρίπτοντας την κινδυνολογία που αναπτύσσεται. Μέχρι σήμερα θετική απόφαση για τη διενέργεια ερευνών έχουν λάβει πέντε από τους επτά εμπλεκόμενους Δήμους, ήτοι Πωγωνίου, Δωδώνης, Ζίτσας, Φιλιατών, Ηγουμενίτσας.

Θετικός ήταν αρχικά και ο Δήμος Ζαγορίου, ο μόνος που κάτω από την πίεση που ασκήθηκε από «ανησυχούντες» δημότες, «πάγωσε» τη διαδικασία μέχρι τα τέλη Ιανουαρίου, ώστε να προηγηθεί η ενημερωτική ημερίδα, ενώ ο μόνος εμπλεκόμενος Δήμος που δεν τοποθετήθηκε ακόμη είναι ο Δήμος Σουλίου, ο οποίος σύμφωνα με πληροφορίες μας περιμένει ορισμένες ακόμη μελέτες.

Στον Δήμο Πωγωνίου

Στο Δήμο Πωγωνίου, το θέμα της έκδοσης άδειας για έρευνες συζητήθηκε για δεύτερη φορά στο προχθεσινό έκτακτο δημοτικό συμβούλιο, που συγκλήθηκε μετά από αίτημα της παράταξης της Μείζονος Αντιπολίτευσης.

«Το θέμα των ερευνών έχει ανοίξει το 2014 και καταλήξαμε το Σεπτέμβριο σε μία απόφαση που αφορά το 5% της έκτασης των ερευνών της εταιρείας. Διότι αυτό είναι το ποσοστό των δημοτικών δασικών εκτάσεων, καθώς το μεγαλύτερο μέρος αφορά ιδιωτικές και δημόσιες εκτάσεις, στις οποίες η Τοπική Αυτοδιοίκηση δεν έχει λόγο.

Υπάρχει εθνικός σχεδιασμός για τις έρευνες σε πολλές περιοχές της χώρας, για τον οποίο έχουν αποφανθεί υπουργεία, πανεπιστήμια και επιστήμονες», τόνισε ο Δήμαρχος Κώστας Καψάλης. Συνεχίζοντας πρόσθεσε ότι «ως Δημοτική Αρχή έχουμε χρέος να εκμεταλλευτούμε κάθε δυνατότητα ανάπτυξης της περιοχής όταν συνοδεύεται από σεβασμό προς τους δημότες και το περιβάλλον».

Ο Δήμαρχος άφησε ανοικτό το θέμα να επανεξεταστεί, εφόσον υπάρξει τεκμηριωμένη άποψη ότι οι έρευνες θα είναι καταστροφικές για το περιβάλλον και την περιοχή, για να καταλήξει λέγοντας πώς: «Αγαπάμε αυτό τον τόπο, ζούμε εδώ, δραστηριοποιούμαστε, μεγαλώνουμε τα παιδιά μας εδώ. Δεν θα ακολουθήσουμε όμως τακτική μηδενισμού, απαξιώνοντας κάθε δυνατότητα εξέλιξης, εφόσον υπάρχουν τα απαραίτητα εχέγγυα για την προστασία του».

Πρωινός Λόγος


Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου

Νεότερη ανάρτηση Παλαιότερη Ανάρτηση