Δια χειρός Τσίπρα απελάσεις τούρκων φυγάδων στην "αγκαλιά του Ερντογάν"

Γράφει ο Γεωργίου Μιχαήλ 

Η συγκεκριμένη ιστορία ξεκίνησε πριν από μερικούς μήνες και συγκεκριμένα τον Μάρτιο του 2017, όταν διαπιστώθηκε πως ολόκληρες οικογένειες τούρκων πολιτών εισέρχονταν στην Ελλάδα (είτε νόμιμα είτε παράνομα) από τον βόρειο Έβρο και στη συνέχεια ζητούσαν πολιτικό άσυλο.
Η υπόθεση είχε απασχολήσει τότε σημαντική μερίδα υπαλλήλων της ΕΥΠ και παραδόξως, σε αντίθεση με την περίπτωση των τούρκων στρατιωτικών και (πολύ σωστά) είχε κρατηθεί μακριά από την δημοσιότητα. Μέχρις ότου οι τουρκικές αρχές προχώρησαν σε μια παράξενη σύλληψη ενός τούρκου ακαδημαϊκού - πανεπιστημιακού που δεν πρόλαβε να περάσει στην Ελλάδα, αφήνοντας "ίχνη" παράδοσής του από την Ελλάδα στην Τουρκία. Η συνέχεια όμως έμελλε να αποδειχθεί πολύ περισσότερο από αποκαλυπτική, αφού σύμφωνα με δημοσίευμα της "Εφημερίδας των Συντακτών" και με συνοδεία οπτικού υλικού, οι ελληνικές αρχές φέρονται να επιστρέφουν - παραδίδουν με κουκουλοφόρους αστυνομικούς (μετέφεραν τρομοκράτες;) τούρκους πολίτες στην Τουρκία του Ερντογάν, όπου τους περιμένει μια ζωντανή κόλαση.

Το "επίσημο" αιτιολογικό αναφέρεται σε επιστροφές των συγκεκριμένων λόγω άρνησης απόδοσης ασύλου από τις ελληνικές αρχές.Και, φυσικά, δεν πρόκειται να ασχοληθούμε με μια απόφαση της Δικαιοσύνης και των αρμοδίων αρχών... Οι ψίθυροι που κυκλοφορούν, όμως, αναφέρονται σε συμφωνία του Αλέξη Τσίπρα με την τουρκική πλευρά. Συμφωνία που επήλθε μέσω συγκεκριμένου (γνωστού τουρκόφρονα) βουλευτή του ΣΥΡΙΖΑ, ο οποίος μέσω του τουρκικού προξενείου της Κομοτηνής μπόρεσε να δημιουργήσει έναν "δίαυλο επικοινωνίας" προκειμένου να σχεδιαστεί και να υλοποιηθεί η επιστροφή των τούρκων πολιτών "στην αγκαλιά του σουλτάνου". Οι φήμες επιμένουν στο "αφήγημα" αυτής της "επιστροφής" μέσα στα πλαίσια ενός "μέσου όρου" ή και μιας συντονισμένης επιχείρησης επιστροφής ακόμη και οκτώ (8) των τούρκων στρατιωτικών που διέφυγαν από την Τουρκία την επόμενη ημέρα του τουρκικού πραξικοπήματος.

Εάν οι "ψιθυριστές" έχουν δίκαιο, τότε πρόκειται για μια συντεταγμένη "στροφή" της ελληνικής κυβέρνησης, η οποία ακολουθώντας αδιαφανείς διαδικασίες, υπό την πίεση των τουρκικών προκλήσεων στο Αιγαίο (και όχι μόνο), αλλά κυρίως υπό τον φόβο των αντιδράσεων του Ταγίπ Ερντογάν, αποφάσισε να παραδώσει (προς σφαγή) μαζικά τους διαφυγόντες από την "δημοκρατία του σουλτάνου". Μια ενέργεια που δημιουργεί αρνητικό προηγούμενο για την κυβέρνηση των Αθηνών αλλά και για εκείνες τις ευρωπαϊκές χώρες που έχουν δεχθεί αιτήσεις ασύλου από τούρκους στρατιωτικούς αλλά και πολίτες.

Μετά από αυτήν την εξέλιξη, την έντονη ανησυχία του για τις «ομαδικές απελάσεις» Τούρκων αιτούντων άσυλο στην Ελλάδα, εξέφρασε ο επίτροπος Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων του Συμβουλίου της Ευρώπης Nils Muiznieks, μετά τις σχετικές σοβαρές καταγγελίες από την Ελληνική Ένωση για τα Δικαιώματα του Ανθρώπου (ΕλΕΔΑ).

Ειδικότερα, ο κ. Muiznieks καλεί τις ελληνικές αρχές «να σταματήσουν αμέσως τις επιχειρήσεις επαναπροώθησης» και να τηρήσουν «τις υποχρεώσεις τους για τα ανθρώπινα δικαιώματα», όπως αυτές ορίζονται τόσο από την Ευρωπαϊκή Σύμβαση Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων (ΕΣΔΑ), όσο και από τη Σύμβαση του ΟΗΕ για τους Πρόσφυγες (της Γενεύης).

Ο ίδιος αναγνωρίζει ότι η χώρα υπόκειται τεράστιες πιέσεις από το προσφυγικό-μετανεστευτικό, ωστόσο τονίζει ότι αυτό δεν δικαιολογεί πρακτικές που παραβιάζουν τις εν λόγω συμβάσεις.

Ερωτώμενος σχετικά κατά τη σημερινή ενημέρωση των πολιτικών συντακτών, ο κυβερνητικός εκπρόσωπος Δημήτρης Τζανακόπουλος, περιορίστηκε να πει ότι "η Ελλάδα δεν κάνει επαναπροωθήσεις".

Αναλυτικά η τοποθέτηση του Nils Muiznieks:

«Ανησυχώ ιδαίτερα για τις ομαδικές απελάσεις Τούρκων που ζητούν άσυλο από την Ελλάδα, όπως έχει αναφερθεί. Σύμφωνα με τους ισχυρισμούς, οι ελληνικές δυνάμεις ασφαλείας τις τελευταίες ημέρες επέστρεψαν ομαδικά στην Τουρκία αρκετούς ανθρώπους, συμπεριλαμβανομένου ενός δημοσιογράφου, εμποδίζοντας έτσι την προσπάθειά τους να αναζητήσουν και να λάβουν ασύλου.
Προτρέπω τις ελληνικές αρχές να σταματήσουν αμέσως τις επιχειρήσεις επαναπροώθησης και να τηρήσουν τις υποχρεώσεις τους για τα ανθρώπινα δικαιώματα, ώστε να εξασφαλίσουν ότι όλοι οι άνθρωποι που φθάνουν στην Ελλάδα θα μπορούν να αναζητήσουν και να απολαύσουν αποτελεσματικά το άσυλο.
Δεν υπάρχει αμφιβολία ότι η Ελλάδα έχει υποστεί τεράστια μεταναστευτική πίεση τα τελευταία χρόνια και η βοήθεια που έλαβε από άλλα κράτη μέλη της ΕΕ απέχει πολύ από την αποτελεσματική αντιμετώπιση τόσο των πιέσεων αυτών όσο και των δεινών που υποφέρουν οι πρόσφυγες στη χώρα. Ωστόσο, ακόμη και σε ιδιαίτερα δύσκολες καταστάσεις, τα κράτη δεν μπορούν να καταφεύγουν σε πρακτικές - όπως οι ομαδικές απελάσεις - οι οποίες δεν συμμορφώνονται με την Ευρωπαϊκή Σύμβαση Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων και την αρχή της μη επαναπροώθησης που κατοχυρώνεται στη Σύμβαση των Ηνωμένων Εθνών για τους Πρόσφυγες».

Το ερώτημα που προκύπτει, όμως, είναι: Γιατί δόθηκε στη δημοσιότητα -και μάλιστα με συνοδεία φωτογραφικού υλικού- η επιστροφή των αιτούντων ασύλου; Που αποσκοπεί η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑΝΕΛ μέσω της συγκεκριμένης εξέλιξης (και τακτικής); Πρόκειται για μια στυγνή - κυνική ομολογία αδυναμίας υποστήριξης των ανθρωπίνων και πολιτικών δικαιωμάτων των αιτούντων ασύλου ή μήπως είμαστε αντιμέτωποι με ένα ακόμη επικοινωνιακό παιχνίδι της κυβέρνησης, που αναλαμβάνει να "διαχειριστεί" το βάρος των μαζικών απελάσεων και να οφεληθεί από τον επικοινωνιακό αποπροσανατολισμό επιδιώκοντας το κέντρο βάρους της ειδησεογραφίας αλλά και των συζητήσεων να μεταφερθεί από τις οικτρές αποτυχίες της "διαπραγμάστευσης και το επικείμενο Εurogroup (ή και τις υπερωρίες του Καρανίκα) σε θέματα "εθνικού ενδιαφέροντος";

Σε κάθε περίπτωση, το "παρελθόν" αυτής της κυβέρνησης συνάδει με την εκμετάλλευση των γεγονότων προς όφελος της ίδιας της κυβέρνησης, η οποία με κάθε τρόπο και μέσο προσπαθεί να παρατείνει την παραμονή της στην εξουσία παίζοντας αισχρά και επικίνδυνα παιχνίδια εις βάρος των ελλήνων πολιτών και της χώρας, καταπαντώντας συστηματικά το Σύνταγμα και κάθε έννοια ανθρωπίνων και πολιτικών δικαιωμάτων, ποιός είναι αυτός που θα μπορέσει να πιστέψει στις "καλές της προθέσεις"; Και ποιές μπορεί να είναι οι "καλές προθέσεις" όταν παραδίδονται στην Τουρκία του Ερντογάν φυγάδες (μαζί με τις οικογένειές τους) για να αντιμετωπίσουν -στην καλύτερη περίπτωση- την "χαρά της φυλακής", ζώντας ένα φρικτό "εξπρές του μεσονυκτίου"; Και, τέλος, ποιά υπόσταση μπορεί να έχει εκείνος που παραδίδει έναν φυγά στα χέρια του δημίου του; Μήπως εκείνη που έχει όποιος υπογράφει την κατοχή της χώρας του από ξένες δυνάμεις ή εκείνη που προσδίδεται σε τυχοδιώκτες που μετρούν τα πάντα σύμφωνα με το προσωπικό τους όφελος;



Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου

Νεότερη ανάρτηση Παλαιότερη Ανάρτηση