Τα λάθη των πρόχειρων συμβιβασμών
Του Παναγιώτη Θεοδωρακίδη Με δεδομένη την αύξηση, κατά 5000%, εντός του 2015, της ώθησης ροής αμάχων από τα τουρκικά παράλια και απροετοίμαστη την Ελλάδα, παρά τις ενδείξεις, να το αντιμετωπίσει, η χώρα έχασε τον στρατηγικό ρόλο της να γίνει ανάχωμα και κατέστησε την Τουρκία ρυθμιστικό παράγοντα και συνομιλητή της Ευρώπης. Έτσι, της επεβλήθησαν η συμφωνία στην οποία εσύρθη από τη Γερμανία, η απώλεια δυνατότητας ελέγχου της γεωγραφικής της επικράτειας, μεταβιβάζοντας την ευθύνη της στο ΝΑΤΟ και τη συνδρομή του.
Εν αντιθέσει, η Τουρκία, με το πρόσχημα του «κινδύνου επιβίωσης του κράτους», όπως αναφέρει σε διαταγές των Τουρκικών Ενόπλων Δυνάμεων (ΤΕΔ) δημιουργεί ζώνες ασφαλείς εκτός των συνόρων της, εντός του Ιρακινού και συριακού κράτους, και προωθεί τις πάγιες διεκδικήσεις της στο Αιγαίο.
Με μία σχοινοβατούσα φοβική πολιτική, η χώρα μας συνεχίζει να μην εκμεταλλεύεται διεθνώς αυτές τις κινήσεις επεκτατισμού της Τουρκίας, αλλά και δεν δημιουργεί κανένα αντιστάθμισμα ή ετοιμότητα αντιμετώπισης της ό,ποιας εμπρηστικής πολιτικής της απέναντι στην Ελλάδα και την Κύπρο.
Οι υπεύθυνοι άσκησης της ελληνικής Εξωτερικής Πολιτικής και Άμυνας δεν βρέθηκαν μόνο απροετοίμαστοι αλλά και υποχωρητικοί, εφαρμόζοντας μία προσφιλή τακτική των πρόχειρων συμβιβασμών, προσπαθώντας να εξυπηρετήσουν πολλαπλές συμμαχικές σκοπιμότητες. Άλλωστε, στη συνέχεια ενός σχεδιασμού από το 2003, με τις διερευνητικές επαφές, επί κυβερνήσεως Κ. Σημίτη, ισχύει η δέσμευση για επιλεκτική διευθέτηση θεμάτων.
Είναι γνωστό ότι, όταν το ΝΑΤΟ ενεργεί επιχειρησιακά, δεν αναγνωρίζει σύνορα μεταξύ των μελών του, αλλά αντιμετωπίζει τον χώρο επιχειρήσεων ως ενιαίο, οπότε με εκκρεμούσα αμφισβήτηση –με αιτία πολέμου (casus belli)- από πλευράς Τουρκίας της δυνατότητας επέκτασης έως 12 ν.μ. των ελληνικών χωρικών υδάτων, η πιθανότητα να υπάρξει η ό,ποια επιχειρησιακή αμφισβήτηση από τα ΝΑΤΟϊκά επιτελεία και να δοθεί εντολή επιχείρησης έρευνας και διάσωσης (SAR) σε τουρκικό λιμενικό κέντρο πρέπει να θεωρείται δεδομένη.
Μετά την εξευτελιστική συνεννόηση της Γερμανίας με την Τουρκία και της Αυστρίας με τις χώρες του Βίζεγκραντ για τα ελληνικά σύνορα, απουσία της Ελλάδας, κι επειδή τα ΝΑΤΟϊκά επιτελεία αντιλαμβάνονται ως ενιαίο τον επιχειρησιακό χώρο, ελπίζω ότι ο σχεδιασμός που υπάρχει και είχε ελεγχθεί στη ΝΑΤΟϊκή άσκηση «Adventure Exchange 2000» στον χώρο της Δυτικής Μακεδονίας με αντικείμενο τις ανθρωπιστικές επιχειρήσεις και τη διευθέτηση των προσφυγικών ροών δεν θα εφαρμοστεί και στα χερσαία σύνορα.
Μελλοντική επιδίωξη της Ελλάδας θα πρέπει να είναι όχι μόνο όσα παράλληλα απεδέχθη και ψήφισε για ενισχυμένο ΝΑΤΟ στο Αιγαίο και αποστολή αεροσκαφών AWACS στη Συρία, σε αντιστάθμισμα του ρωσικού παράγοντα, αλλά και η επιχειρησιακή διεύρυνση της εμπλοκής της Συμμαχίας και με χερσαίες δυνάμεις, σε περιπολίες ξηράς στις τουρκικές ακτές, για να αντιμετωπισθούν οι λαθροδιακινητές προς όφελος της Ευρώπης.
Ο Παναγιώτης Θεοδωρακίδης είναι αμυντικός αναλυτής – αν. αξιωματικός Στρατού Ξηράς – πρώην στρατ. εκπρ. Τύπου του ΝΑΤΟ
Πηγή εφημ. «Ανεξαρτησία»
Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου
Αναρτήσεις
Γράψτε τα δικά σας σχόλια
Δεν υπάρχουν σχόλια :
Θα σας παρακαλούσα να είστε κόσμιοι στους χαρακτηρισμούς σας, επειδή είναι δυνατόν επισκέπτες του ιστολογίου να είναι και ανήλικοι.
Τα σχόλια στα blogs υπάρχουν για να συνεισφέρουν οι αναγνώστες στο διάλογο. Η ευθύνη των σχολίων (αστική και ποινική) βαρύνει τους σχολιαστές.
Τα σχόλια θα εγκρίνονται μόνο όταν είναι σχετικά με το θέμα, δεν αναφέρουν προσωπικούς, προσβλητικούς χαρακτηρισμούς, καθώς επίσης και τα σχόλια που δεν περιέχουν συνδέσμους.
Επίσης, όταν μας αποστέλλονται κείμενα (μέσω σχολίων ή ηλεκτρονικού ταχυδρομείου), παρακαλείσθε να αναγράφετε τυχούσα πηγή τους σε περίπτωση που δεν είναι δικά σας. Ευχαριστούμε για την κατανόησή σας...