Από το 2004 το "θέατρο" ΠΑΣΟΚ - Νέας Δημοκρατίας για την άνοδο του ΓΑΠ στην εξουσία

Γράφει ο Νίκος Χειλαδάκης
Δημοσιογράφος - Συγγραφέας - Τουρκολόγος

Σίγουρα μια μακρά δημοσιογραφική πορεία στον ελληνικό τύπο κρύβει πολλές εκπλήξεις, αλλά έχει και το προνόμιο άμεσης επαφής με τους διάφορους πρωταγωνιστές της ελληνικής ενημέρωσης και με τον ρόλο τους στην ελληνική πολιτική ζωή. Θα αναφερθώ σε προσωπική εμπειρία που καταδεικνύει και το θέατρο της ελληνικής πολιτικής σε επώνυμα ΜΜΕ, που οδήγησε την Ελλάδα στην σημερινή μνημονιακή καταστροφή της. Ίσως βέβαια όλα αυτά να μην έπαιξαν κάποιο ρόλο, λέω ίσως, είναι όμως πολύτιμο δείγμα λειτουργίας του συστήματος της ελληνικής ενημέρωσης.

Παραμονές πολύ κρίσιμων εκλογών του 2004. Η Ελλάδα βάδιζε προς το μεγάλο σκάνδαλο της κατασπατάλησης των ολυμπιακών αγώνων, ενώ πριν από τρία χρόνια είχε φροντίσει ο γερμανόφρων κ. Σημίτης να αλυσοδέσει την ελληνική οικονομία με διάφορα κόλπα στο ευρώ. Η μιντιακή ναυαρχίδα τότε της νεοδημοκρατικής παράταξης ήταν η εφημερίδα Απογευματινή. Εγώ εργαζόμουν τότε στο ελεύθερο ρεπορτάζ κυρίως με θέματα που έχουν σχέση με την Τουρκία.

Παρακολουθώντας παράλληλα την ελληνική και τουρκική επικαιρότητα και ενώ στο ΠΑΣΟΚ τότε είχε επικρατήσει το νέο ανερχόμενο πολιτικό «αστέρι», ο κ. ΓΑΠ, που μετά από λίγα χρόνια θα έριχνε την χώρα στον γκρεμό, άξιος, διάδοχος του κ Σημίτη, θέλησα να κάνω μια ενημέρωση για αυτόν τον κύριο κινούμενος από τα στοιχεία που συγκέντρωνα από την άλλη πλευρά του Αιγαίου και τα οποία μαρτυρούσαν τις άγριες μειοδοτικές διαθέσεις του. Και τότε δοκίμασα μια οδυνηρή έκπληξη. Διαπίστωνα πως κάθε απόπειρα μου στην λεγόμενη τότε «ναυαρχίδα της δεξιάς» που κρατούσε τα σκήπτρα του προεκλογικού αγώνα κατά του ΠΑΣΟΚ, να θίξω τον κ. ΓΑΠ, λογοκρίνονταν αμέσως και τα κείμενα μου ρίχνονταν στον… κάλαθο των αχρήστων.

Τρία σημαντικά αποκαλυπτικά κείμενα μου με αποκλειστικές πληροφορίες σχετικά με την μειοδοτική δραστηριότητα του νέου τότε αρχηγού του ΠΑΣΟΚ, κύριου ΓΑΠ, κόβονταν αμέσως προκαλώντας μου στην αρχή έκπληξη και στη συνέχεια το γνωστό ρητό, «στερνή μου γνώση να σε είχα πρώτα».

Συγκεκριμένα στις 13 Ιανουαρίου του 2004 έστειλα ένα κείμενο με τον τίτλο: ΑΠΟ ΤΙΣ 2 ΟΚΤΩΒΡΙΟΥ Η ΤΟΥΡΚΙΚΗ ΣΑΜΠΑΧ «ΠΡΟΦΗΤΕΥΕ» ΟΤΙ Ο ΓΙΩΡΓΑΚΗΣ ΘΑ ΕΙΝΑΙ Ο ΑΝΤΙΠΑΛΟΣ ΤΟΥ ΚΑΡΑΜΑΝΛΗ. Ο κ. ΓΑΠ, όπως ισχυρίζονταν η τουρκική εφημερίδα, έχει την συμπαράσταση για την κατάληψη της θέσης αυτής και από άλλες χώρες όπως η Γαλλία, Αγγλία και Ιταλία. Εκτός των άλλων σύμφωνα με την Σαμπάχ, ο κ ΓΑΠ είχε κριθεί (από τους Τούρκους) σαν ο πιο κατάλληλος για να προωθήσει την επίλυση των σημαντικών ελληνοτουρκικών προβλημάτων, όπως το Αιγαίο και το Κυπριακό, τα οποία άλλωστε όπως επεσήμανε και ο τότε ακόμα πρωθυπουργός της Ελλάδας, κ. Σημίτης, θα κυριαρχήσουν στην πολιτική σκηνή το 2004.
Το εντυπωσιακό ήταν ότι όλα αυτά είχαν γραφτεί από την τουρκική εφημερίδα σε μια περίοδο που ο κ. Σημίτης ακόμα επέμενε πως αυτός θα οδηγήσει στην χώρα σε εκλογές που θα γίνονταν στις 7 Μαρτίου. Εύλογα γεννιόνταν το ερώτημα: από ποιες πηγές η Σαμπαχ είχε αποκτήσει τον ρόλο του «προφήτη» των ελληνικών πολιτικών εξελίξέων;.

Στις 19 Ιανουαρίου είχα γράψει ένα άλλο θέμα πάλι σχετικό με τον κ ΓΑΠ, με τον τίτλο: Ο ΠΑΠΑΝΔΡΕΟΥ ΟΜΟΛΟΓΗΣΕ… ΠΟΓΚΡΟΜ ΣΕ ΒΑΡΟΣ ΤΗΣ «ΤΟΥΡΚΙΚΗΣ» ΜΕΙΟΝΟΤΗΤΑΣ. Στο άρθρο αυτό ανέφερα τους πανηγυρισμούς των Τούρκων από την ομολογία του κ. ΓΑΠ σε προεκλογική του περιοδεία στην Δ. Θράκη, ότι η «τουρκική» μειονότητα υφίσταται… πογκρόμ από την ελληνική πολιτεία. Χαρακτηριστικοί ήταν οι τίτλοι των περισσοτέρων τουρκικών εφημερίδων που σκιαγραφούσαν και το πλαίσιο της «καταδικαστικής», κατά τους Τούρκους, ελληνικής ομολογίας, για την χρόνια πολιτική άγριας «καταπίεσης» κατά των «Τούρκων» της Δυτικής Θράκης. Έτσι η Μιλιέτ έγραψε, «Ομολογία Παπανδρέου», η Σαμπάχ, «Κάναμε πολλά λάθη στους Τούρκους» (από τον ΓΑΠ) και πρόσθεσε ενδεικτικά «Η Δυτική Θράκη δεν μπορεί να γίνει Κύπρος»!!! Η Σταρ, «Πέρασαν πολλά στο παρελθόν οι Δυτικοθρακιώτες». Η Ακσάμ «Η τουρκική μειονότητα πέρασε πολλά στο παρελθόν». Η Τούρκιγιε «Κάναμε πολλά… βασανιστήρια στους Τούρκους». Η Γιενή Σαφάκ, « Η ομολογία Παπανδρέου: Οι δυτικοθρακιωτες πέρασαν πολλές άσχημες στιγμές». Η Τερτζουμάν, «Πέρασε πολλά κακά η τουρκική μειονότητα» και τέλος η Ζαμάν, «Ο Παπανδρέου ομολόγησε. Η Δυτική Θράκη πέρασε πολλά στο παρελθόν». Η μειοδοσία στο πολύ ευαίσθητο αυτό θέμα στο μεγαλείο της από ένα υποψήφιο τότε πρωθυπουργό της Ελλάδας.

Τέλος στις 1 Φεβρουαρίου επανήρθα στον κ. ΓΑΠ και έγραψα ένα άρθρο με τον τίτλο: Η ΕΛΛΗΝΟΤΟΥΡΚΙΚΗ «ΠΡΟΣΕΓΓΙΣΗ» ΤΟΥ ΓΙΩΡΓΟΥ ΠΑΠΑΝΔΡΕΟΥ ΑΓΝΩΣΤΑ ΚΑΙ «ΣΚΟΤΕΙΝΑ» ΣΗΜΕΙΑ. Στο άρθρο αυτό αποκάλυπτα με στοιχεία από την τουρκική πλευρά την καθαρά μειοδότικη πολιτική του κ. ΓΑΠ σχετικά με τα ελληνοτουρκικά προβλήματα, ενώ παρουσίαζα και το σκάνδαλο της περίπτωσης του πρέσβη, κ. Κοραντή. Ο εν λόγω τότε πρέσβης της Ελλάδας στην Άγκυρα παρά τις επίσημες θέσεις του κ. Παπανδρέου ότι όλα βαίνουν καλώς με την Τουρκία, είχε τολμήσει να περιγράψει με σαφήνεια και ειλικρίνεια την πραγματικότητα στις ελληνοτουρκικές σχέσεις και την τουρκική απειλή. Μάλιστα είχε τολμήσει να αναφέρει τις παραβιάσεις που γίνονταν στην θαλάσσια περιοχή των Ιμίων από τουρκικά πολεμικά, ενώ (!!!), ισχυρίστηκε ότι η Τουρκία συνεχίζει την επεκτατική της πολιτική κατά της Ελλάδας και ότι σκοπεύει στην συνεκμετάλλευση του Αιγαίου καθώς και στην συνδιοίκηση στην Δυτική Θράκη. Μόλις ο κ ΓΑΠ έμαθε για την έκθεση αυτή έγινε… Τούρκος και ξέσπασε η οργή του κατά του πρώην πια στενού του συνεργάτη. Έτσι ο κ Κοραντής αποπέμφθηκε κακήν κακώς από την Άγκυρα, ενώ οι Τούρκοι ωρύονταν γι αυτή την έκθεση. Χαρακτηριστικά η Μιλιέτ είχε επικρίνει έντονα την έκθεση της ελληνικής πρεσβείας, ενώ είχε αναφέρει χαρακτηριστικά ότι οι συντάκτες αυτής της έκθεσης είναι… «μπερδεμένα κεφάλια».

Και τα τρία αυτά κείμενα που αποκάλυπταν τον μειοδοτικό ρόλο του κ. ΓΑΠ και έθιγαν πολύ ευαίσθητα εθνικά θέματα, κόπηκαν άμεσα από την «ναυαρχίδα της Δεξιάς», προς μεγάλη μου απογοήτευση, καθώς είχα την ψευδαίσθηση ότι η προεκλογική μάχη γίνονταν με καθαρά πολιτικούς όρους.
Φαίνεται πως από τότε είχε σχηματιστεί μια άτυπη συμμαχία προώθησης του μεγαλυτέρου καταστροφέα πολιτικού της Ελλάδας, που μετά από λίγα χρόνια και μετά από την «παρένθεση» του κ. Καραμανλή με τα γνωστά γεγονότα της υπονόμευσής του από «συμμαχικές» πηγές, μας έφτασε στην αποφράδα μέρα της 23ης Απριλίου του 2010.
Το πολιτικό θέατρο στο διαχρονικό μεγαλείο του.

Πηγή NikosXeiladakis


Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου

 

Νεότερη ανάρτηση Παλαιότερη Ανάρτηση