Και εάν η αξιολόγηση φέρει… θανάτους;

Γράφει ο Παναγιωτίδης Μάρκος

Το ερώτημα που τίθεται είναι απολύτως σαφές και δυστυχώς εν πολλοίς ενέχει πάρα πολλές πιθανότητες πραγματοποίησης, από ανθρώπους που θα αξιολογηθούν ως μη έχοντες την κατάλληλη απόδοση στους χώρους εργασίας τους. Αφορά, βεβαίως, τους υπαλλήλους του δημοσίου και του ευρύτερου δημόσιου τομέα, των οποίων η… αξιολόγηση, παρά τις όποιες διαβεβαιώσεις της κυβέρνησης ότι δεν θα οδηγηθούν στην απόλυση, εμπεριέχει ένα πάρα πολύ υψηλό ρίσκο. Το ρίσκο της… εκδίκησης από εκείνους που πιθανά θα θεωρήσουν υπεύθυνους τους προϊσταμένους των υπηρεσιών για την απώλεια της εργασίας τους και την μετέπειτα οικονομική τους εξαθλίωση.

Το ερώτημα δεν είναι, λοιπόν, θεωρητικό. Γνωρίζουμε, μάλιστα πως έχει σταλεί ενυπογράφως στον κ. Κυριάκο Μητσοτάκη από συγκεκριμένο υπάλληλο συγκεκριμένου Δήμου της χώρας. Στην επιστολή του αυτή προς τον κ. υπουργό, ο προϊστάμενος της υπηρεσίας δεν ρωτούσε εάν θα απολυθούν ή όχι οι… βιαίως αρνητικά αξιολογούμενοι υπάλληλοι. Η ερώτηση προς τον υπουργό ήταν σαφέστατη και εμπεριείχε μάλιστα και ποινικές ευθύνες του ίδιου του υπουργού.

Ρώτησε, λοιπόν –και δικαίως- ο συγκεκριμένος προϊστάμενος τον κ. Μητσοτάκη, εάν αναλαμβάνει ο ίδιος την ποινική ευθύνη για οτιδήποτε άσχημο συμβεί στον προϊστάμενο, στην οικογένειά του ή και στην περιουσία του, από κάποιον υπάλληλο ο οποίος θα θελήσει να εκδικηθεί τον αξιολογητή του. Μάλιστα, στην επιστολή του αυτή ο δημόσιος υπάλληλος τόνιζε την σοβαρότατη πιθανότητα να κινδυνεύσει μέχρι και η ζωή του ιδίου αλλά και μελών της οικογένειάς του…

Απάντηση μέχρι στιγμής (έχουν παρέλθει αρκετοί μήνες) από τον κ. Μητσοτάκη δεν έχει υπάρξει και, με δεδομένη την ήδη υπάρχουσα ένταση, δεν αναμένεται να υπάρξει, αφού είναι βέβαιο πως ο κ. υπουργός δεν επιθυμεί να συνδέσει την υπογραφή του στην συγκεκριμένη απόφαση με οποιαδήποτε εγκληματική ενέργεια (ακόμη και αφαίρεσης ζωής) υπάρξει εξαιτίας της συγκεκριμένης απόφασης – εντολής του.

Όμως, πώς είναι δυνατόν ο οποιοσδήποτε αρμόδιος και θεσμικά υπεύθυνος υπουργός να υπογράφει νόμους και υπουργικές αποφάσεις χωρίς να φέρει καμία ευθύνη (νομική) για την υπογραφή του; Αν συμβαίνει κάτι τέτοιο, τότε όλοι οι υπουργοί είναι ανεύθυνοι απέναντι στο νόμο, εάν οι αποφάσεις τους προκαλέσουν εγκλήματα, ενώ οι ίδιοι είναι οι ηθικοί αυτουργοί των εγκλημάτων…! Δηλαδή, οι υπουργοί (κυβερνητικά στελέχη) έχουν ασυλία απέναντι στο νόμο, λειτουργούν πάνω από το νόμο και εξαιρούνται ποινικών ευθυνών τους εάν οι αποφάσεις τους διαταράξουν την κοινή ειρήνη, την ασφάλεια και την ακεραιότητα των πολιτών…

Σε μία χώρα, όπου η κυβέρνηση ισχυρίζεται πως λειτουργεί δημοκρατικά, μπορεί να συμβαίνει κάτι τέτοιο; Προφανώς όχι… αφού στις δημοκρατίες όλοι οι πολίτες είναι ίσοι απέναντι στο νόμο, ιδιαίτερα όταν με τις πράξεις ή τις παραλείψεις τους γίνονται αιτία για παραβατικά φαινόμενα. Δικαίως, λοιπόν, αναρωτιόμαστε για το εάν στην σημερινή Ελλάδα υπάρχει Δημοκρατία, ενώ δικαίως είναι πολλοί εκείνοι οι Έλληνες πολίτες που δηλώνουν χωρίς δεύτερη σκέψη πως η σημερινή Ελλάδα δεν έχει δημοκρατία, αλλά κυβερνάται από ένα καθεστώς το οποίο είναι σφιχτά αγκαλιασμένο με λειτουργίες και πρακτικές που χρησιμοποιούν οι δικτατορίες…

Το ερώτημα όμως του συγκεκριμένου προϊσταμένου, παραμένει και μας κρούει τον κώδωνα του κινδύνου για την επόμενη ημέρα εφαρμογής μίας κυβερνητικής απόφασης της οποίας –σύμφωνα με τα φαινόμενα- την ευθύνη δεν αναλαμβάνει κανείς… Ακόμη και εάν υπάρξουν νεκροί…
Αλήθεια, έχει σκεφτεί ο κάθε Μητσοτάκης, που μπορεί να οδηγηθεί ένας άνθρωπος που βυθίζεται στην απελπισία;

Πηγή Ας Μιλήσουμε Επιτέλους!

ΥΓ: Η κυβέρνηση, βέβαια, έχει φροντίσει εκ των προτέρων να λειτουργήσει τους μηχανισμούς δαιμονοποίησης μερίδας της στοχευμένης κοινωνικής ομάδας -πάγια τακτική- και διατου Κοινωνικού Αυτοματισμού που επιβάλλει μέσω των κυβερνητικά ελεγχόμενων ΜΜΕ, θα αποφύγει τις ποινικές της ευθύνες και θα προχωρήσει στην επόμενη στόχευσή της, στην επόμενη κοινωνική ομάδα - θύμα, προκειμένου να ικανοποιήσει τους δικούς της στόχους, που είναι η οικονομική εξαθλίωση του συνόλου των πολιτών... Το μακάβριο είναι πως τα παρελθόντα και μελλοντικά θύματα θα... χειροκροτούν την δολοφονική κυβερνητική επίθεση κατά των υπαρκτών προς άμεση εξόντωση θυμάτων... Αυτή είναι και η μεγαλύτερη επιτυχία του σημερινού καθεστώτος. Η διάλυση, δηλαδή των πολιτών, οι οποίοι διαιρεμένοι είναι ανίκανοι να αντιμετωπίσουν τους ολετήρες οι οποίοι παραβιάζοντας το Σύνταγμα, εκτελούν διαταγές ξένων κέντρων και παράγουν νόμους που διαλύουν την χώρα...

Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου

Νεότερη ανάρτηση Παλαιότερη Ανάρτηση