Το πανηγύρι του απρόβλεπτου
Γράφει ο Γιάννης Τριάντης
Mακάρι
να ήταν πανηγύρι του απρόβλεπτου οι εκλογές. Να σε ξαφνιάζουν ευχάριστα
οι ηγέτες, με πικρές αλήθειες και χυμώδεις κουβέντες, να σε παρηγορεί η
σοφία των παλιών, να σε εγκαρδιώνει η φρεσκάδα των νέων στελεχών και να
λες ότι κάτι θα γίνει, ότι θα βγει κάποτε η χώρα από τον κύκλο της
φωτιάς.
Και το πανηγύρι να φτάνει στην κορύφωσή του όταν αυτά τα προεκλογικά απρόβλεπτα καταλήγουν το βράδυ των εκλογών σε προβλέψιμα αποτελέσματα. Που θα δείχνουν ότι ο κόσμος κατάλαβε, προβληματίστηκε, πείστηκε και επιβράβευσε. Τα στέρεα επιχειρήματα, τον ευφάνταστο ρεαλισμό, τη στιβαρή ανατροπή.
Και το πανηγύρι να φτάνει στην κορύφωσή του όταν αυτά τα προεκλογικά απρόβλεπτα καταλήγουν το βράδυ των εκλογών σε προβλέψιμα αποτελέσματα. Που θα δείχνουν ότι ο κόσμος κατάλαβε, προβληματίστηκε, πείστηκε και επιβράβευσε. Τα στέρεα επιχειρήματα, τον ευφάνταστο ρεαλισμό, τη στιβαρή ανατροπή.
Δυστυχώς συμβαίνει το αντίθετο. Ενας ασύστολος χορός κοινότοπης ευκολίας
μετατρέπει την προεκλογική περίοδο σε σήριαλ με προβλέψιμες συνέχειες.
Θανάσιμη παγίδα για όλους. Ακόμη και για εκείνους που μάχονται για την
ποθητή ευτοπία, όπως ο ΣΥΡΙΖΑ, ή τους άλλους που μένουν περίκλειστοι
στον μονήρη, ιδεολογικό κόσμο τους, όπως το ΚΚΕ, και θεωρούν ότι έτσι
αντιδιαστέλλονται από το σύνολο και ξεχωρίζουν. Τίποτε δεν φαίνεται να
δημιουργεί καθαρή δυναμική. Ούτε ο συσσωρευμένος θυμός, απότοκο της
καταστροφής, ούτε -πολλώ μάλλον- τα ρόδινα ψέματα των κυβερνώντων, που
πλασάρονται συσκευασμένα ως απτές αλήθειες, επικυρωμένες από εντολείς,
δανειστές και επικυρίαρχους.
Οι δημοσκοπήσεις δείχνουν μουδιασμένο κόσμο. Αλλά αυτό που δεν
αποκαλύπτουν, καθώς οι περισσότεροι αρνούνται να απαντήσουν, ίσως να
κρύβει ένα ηφαιστειώδες απρόβλεπτο, κρυμμένο στα μύχια της κοινωνίας.
Επειδή ουδείς μπορεί -ή νομιμοποιείται- να μιλάει για λογαριασμό της, οι
προβλέψεις δεν είναι εύκολες. Μια καθημαγμένη κοινωνία, κουρασμένη απ'
την ανέχεια και την καθημερινή ταπείνωση, συνιστά δυσεπίλυτο γρίφο. Το
σαράκι της απελπισίας τρώει αθόρυβα την οργή και συχνά μεταβάλλει την
οδύνη σε εξάρτηση ελεητικού τύπου. Ακόμη και ψιχία όπως το μέρισμα, μαζί
με έγχρωμες μακέτες ενός αισιόδοξου μέλλοντος, από αυτές που φιλοτεχνεί
η υπεραιμία της προπαγάνδας, μπορούν να επηρεάσουν καθοριστικά ένα
μέρος ψηφοφόρων.
Το αντίθετο είναι πιο πιθανό, αλλά όχι δεδομένο. Έστω χωρίς το πάθος της
προηγούμενης μετακίνησης προς τον ΣΥΡΙΖΑ, ο κόσμος δείχνει
-αποτυπώνεται στην πρωτιά της αξιωματικής αντιπολίτευσης, σχεδόν σε όλες
τις έρευνες- ότι επενδύει στην προοπτική της ανατροπής. Αν αυτό
επιβεβαιωθεί στις ευρωκάλπες, η αντίστροφη μέτρηση για το κυβερνητικό
δίδυμο θα αρχίσει το βράδυ της 25ης Μαΐου. Ομως τα πράγματα είναι
δύσκολα. Και καλύτερα απ' όλους το ξέρει ο ίδιος ο Τσίπρας. Οι δανειστές
έχουν την Ελλάδα δεμένη χειροπόδαρα. Και θα ακούσουν βερεσέ τις
προτάσεις για την επαναδιαπραγμάτευση και τη μη βιώσιμη προοπτική να
αποπληρωθεί το χρέος. Οπότε;
Είναι ικανή η ελληνική δάδα -ανάδειξη του ΣΥΡΙΖΑ στην εξουσία- να βάλει
φωτιά στα τόπια της Ευρώπης, όπως ελπίζει ο Τσίπρας, και να δημιουργήσει
συνθήκες εκρηκτικής αναδιάταξης του σκηνικού; Δύσκολο. Οπότε; Θα
εξελιχθεί ο Τσίπρας σε νέο Σαμαρά, θα αρχίσει τα πάρε δώσε με την Ενωση
και θα εμπλακεί στη μοίρα της σοσιαλδημοκρατίας; Το ξέρει καλά ότι έτσι ο
ΣΥΡΙΖΑ θα εξαερωθεί σε χρόνο dt. Ή θα γυρίσει στην Αθήνα αποφασισμένος
να καταγγείλει τη Μέρκελ και τους εταίρους, να πει καθαρά πώς
διαγράφεται η προοπτική και να ζητήσει με δημοψήφισμα τη στήριξη των
επιλογών του από την κοινωνία; Ο λόγος, για επιλογή ρήξης με τους
δανειστές και την Ενωση. Ρήξη που ενδέχεται να οδηγήσει τη χώρα εκτός
Ευρωζώνης, με ό,τι αυτό -αρνητικό ή θετικό- συνεπάγεται. Και προπάντων
με τίμημα.
Οι ασκήσεις επί χάρτου είναι εύκολη δουλειά. Αλλά κάποια στιγμή πρέπει
να μαθαίνει και το στράτευμα ποιος είναι ο στόχος, ποιες οι δυνατότητες
κατίσχυσης και ποιες οι πιθανές απώλειες. Οσο κι αν κινδυνολογεί η
προπαγάνδα, δεν είναι βέβαιο ότι ο κόσμος θα φοβηθεί και θα ενδώσει στις
παραστάσεις τρόμου. Ποιες απώλειες να σκεφτεί ο κατεστραμμένος που
βλέπει ότι θα συνεχίσει να ψωμοζεί -αυτός και τα παιδιά του- στην
απόλυτη έρημο του μέλλοντος;
Αυτά δεν αφορούν τις ευρωεκλογές. Αλλά το αποτέλεσμά τους -ένα
ηφαιστειώδες απρόβλεπτο που θα αναδείξει κραταιό τον ΣΥΡΙΖΑ- θα βάλει
μπροστά τον μύλο. Και σύντομα θα φανεί αν θα έχουμε αλεύρι ή πίτουρα από
τα σιτηρά του ΣΥΡΙΖΑ.
Πηγή enet
Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου
Γράψτε τα δικά σας σχόλια
Δεν υπάρχουν σχόλια :
Θα σας παρακαλούσα να είστε κόσμιοι στους χαρακτηρισμούς σας, επειδή είναι δυνατόν επισκέπτες του ιστολογίου να είναι και ανήλικοι.
Τα σχόλια στα blogs υπάρχουν για να συνεισφέρουν οι αναγνώστες στο διάλογο. Η ευθύνη των σχολίων (αστική και ποινική) βαρύνει τους σχολιαστές.
Τα σχόλια θα εγκρίνονται μόνο όταν είναι σχετικά με το θέμα, δεν αναφέρουν προσωπικούς, προσβλητικούς χαρακτηρισμούς, καθώς επίσης και τα σχόλια που δεν περιέχουν συνδέσμους.
Επίσης, όταν μας αποστέλλονται κείμενα (μέσω σχολίων ή ηλεκτρονικού ταχυδρομείου), παρακαλείσθε να αναγράφετε τυχούσα πηγή τους σε περίπτωση που δεν είναι δικά σας. Ευχαριστούμε για την κατανόησή σας...