Επιχειρείται διαστρέβλωση της Ιστορίας μας;

Είναι γνωστό και έχει απασχολήσει πολύ έντονα τα τελευταία χρόνια, το φαινόμενο της παραγραφής και διαστρέβλωσης της Ελληνικής ιστορίας, είτε από περιφερόμενους και άριστα σιτιζόμενους από ευρωπαϊκά προγράμματα «ακαδημαϊκούς», είτε και από το ίδιο το υπουργείο Παιδείας, του οποίου οι υπεύθυνοι είτε εκτελούν πλημμελώς τα καθήκοντά τους είτε ενεργούν υπό την επήρεια προσωπικών ιδεοληπτικών τους πεποιθήσεων, είτε απεργάζονται συντονισμένα την αλλοίωση της διδασκόμενης ελληνικής ιστορίας στα ελληνικά σχολεία, προκειμένου να διαβάλουν την αλήθεια και να δημιουργήσουν μελλοντικές βάσεις και συνθήκες αλυτρωτισμού εις βάρος της Ελλάδας.

Οι βουλευτές Γιάννης Δημαράς και Γαβριήλ Αβραμίδης, με ερώτησή τους προς τον υπουργό Παιδείας και Θρησκευμάτων κ. Αρβανιτόπουλο, διερωτώνται «επιχειρείται διαστρέβλωση της ιστορίας μας;» και ζητούν την απάντηση – τοποθέτησή του σε ένα θέμα που δεν θα έπρεπε καν να υφίσταται στην σκληρά δοκιμαζόμενη σημερινή Ελλάδα.

Η ερώτηση των βουλευτών

Κύριε Υπουργέ,
Προβληματικά χαρακτηρίζονται τα βιβλία ιστορίας της ΣΤ΄ Δημοτικού και της Γ΄ Λυκείου αφού προσπαθούν να μετατρέψουν τους μαθητές σε ανιστόρητους πολίτες χωρίς εθνική συνείδηση. Δεν θα αναφερθούμε στις ασάφειες, στις αλλοιώσεις και παραποιήσεις των γεγονότων αλλά στο πνεύμα που διέπει την συγγραφή τους. 

Η ιστορία που διδάσκονται πια τα Ελληνόπουλα, έχει μετεξελιχθεί σε άλλο μάθημα, το οποίο προσπαθεί να φρονηματίσει τους μαθητές κατασκευάζοντας μια νέα ιστορική πραγματικότητα μέσω της διαπολιτισμικής συλλογικότητας. 

Τα ιστορικά γεγονότα μπαίνουν στη διαδικασία του εκμοντερνισμού και μιας προσπάθειας να παρουσιαστούν με τρόπο που υποθάλπει τακτικισμό ενώ η ιστορική διαδρομή ενός Έθνους περνά μέσα από σκοπιμότητες. Χαρακτηριστικό παράδειγμα η υποβάθμιση ή εξαφάνιση του ρόλου της εκκλησίας και του Χριστιανισμού. Γεγονότα και καταστάσεις τα οποία βολεύουν την προώθηση μιας ιδεολογικής τοποθέτησης και προέλευσης να αναφέρονται, ενώ σε άλλες περιπτώσεις να λείπουν.

Αν η Ιστορία που διδάσκεται στα φυτώρια του Έθνους εναρμονίζει τις εθνικές αντιθέσεις τότε διδάσκει ψευδή ιστορία. Άλλο είναι η αλήθεια την οποία πρέπει οπωσδήποτε να απεικονίζει η Ιστορία και άλλο η ανάγκη μιας παράλληλης και ταυτόχρονα ηθικής διδασκαλίας για το πώς θα πρέπει να είναι τα πρέποντα για την ανθρώπινη συμπεριφορά. 
Εάν κρύψουμε από την Ιστορία, τις σφαγές, τις λεηλασίες, το ολοκαύτωμα, τα εγκλήματα της Ιεράς Εξέτασης, τη γενοκτονία, όλα όσα είναι δύσοσμα τότε πολύ φοβούμαστε ότι θα τα βρούμε και στο μέλλον. 

Η κριτική σκέψη που κατ' αποκλειστικότητα προωθείται, επιδίδεται στην αποδόμηση της γεγονοτολογικής ιστορίας της γενεαλογίας του έθνους, των προσωπικοτήτων και των ηρώων που έδωσαν τη ζωή τους για τη σωτηρία του έθνους.

Όσο αφορά το λόγο της αφήγησης της Ιστορίας, είναι ξύλινος, αποστασιοποιημένος δίνει την εντύπωση της ουδετερότητας πουθενά δεν αναδύεται ένα «εμείς» αλλά κάποιοι «Έλληνες» έκαναν ετούτο ή εκείνο, αλλά ποιοι ακριβώς ήταν αυτοί και τι σχέση έχουν με μένα που είμαι ένας παγκοσμιοποιημένος πολίτης σήμερα δεν διαφαίνεται.

Ερωτάσθε:

1. Έχει παρατηρηθεί ότι η πλειοψηφία των παιδιών μας δεν γνωρίζει την Ιστορία μας και τα τρανά κατορθώματα των ηρώων μας, θεωρείτε ότι είναι τυχαίο ή μήπως αυτό συμβαίνει εξ’ αιτίας των συγγραμμάτων που διδάσκονται στα ελληνικά σχολεία; Μήπως με αυτόν τον τρόπο, προετοιμάζετε τους μαθητές ώστε να μπορούν να απαρνηθούν με ευκολία το συλλογικό τους παρελθόν, δηλώνοντας αρνησιπατρία, και με άνεση να επιδοθούν στην κατασκευή μιας καθαρά παροντικής ταυτότητας από υλικά του πολυπολιτισμικού φολκλόρ με το οποίο συμβιώνουν στο σχολείο;

2. Μπορεί η Ιστορία να επιλέγει, να αποκρύπτει ή να αποσιωπά γεγονότα ανάλογα με την εκάστοτε σκοπιμότητα την οποία είναι άγνωστο ποιοι και με ποια εξουσία καθορίζουν; Μήπως είναι επιβεβλημένο να ξεκαθαριστεί το θέμα της συγγραφής των εγχειριδίων της Ιστορίας, το ποια ιστορία υπερασπιζόμαστε και ποιες αξίες θέλουμε να καλλιεργήσουμε μέσα από τη γνώση του παρελθόντος αλλά και με ποιο τρόπο θα επιτευχθεί ο συγκεκριμένος σκοπός;

Αθήνα, 11 – 12 – 2013
Αρ. πρωτ. 4782

Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου

Νεότερη ανάρτηση Παλαιότερη Ανάρτηση