Πως αντιλαμβάνομαι τη Δημοκρατία

Μόνο έτσι θα αλλάξει ο φορέας άσκησης της εξουσίας και θα μπορέσουμε να βγούμε από την κρίση με τις λιγότερες απώλειες, οδηγώντας το Έθνος μας ελεύθερο στο πεπρωμένο του.

Στη δημοκρατία, οι άνθρωποι – πολίτες είναι ταυτόχρονα εξουσιαστές και εξουσιαζόμενοι. Αυτή είναι η διαφορά της τόσο από τη μοναρχία, όπου ο ένας είναι εξουσιαστής και οι υπόλοιποι εξουσιαζόμενοι, όσο και από την ολιγαρχία, όπου εξουσιαστές είναι ένας μικρός αριθμός προνομιούχων ανθρώπων, ενώ εξουσιαζόμενοι είναι όλοι οι υπόλοιποι.

Επειδή όμως δεν μπορούν όλοι μαζί ταυτόχρονα οι πολίτες με διαφορετικές βουλήσεις να είναι εξουσιαστές, αλλά απαιτείται μόνο συγκεκριμένη εξουσιαστική βούληση για κάποιο θέμα, σχηματίζεται μια συλλογική βούληση από τις βουλήσεις όλων, με βάση την αρχή της πλειοψηφίας και πάντα έπειτα από διαβούλευση όλων όσων αποφασίζουν.

Με τη δημιουργία όμως των σύγχρονων μεγάλων αστικών κρατών κατέστη αδύνατη η εφαρμογή της πιο πάνω λογικής και κυρίως της διαβούλευσης. Ο θεσμός που εισήχθη είναι το Κοινοβούλιο. Τι είναι το Κοινοβούλιο;

Επειδή δεν είναι δυνατόν να συγκεντρώνονται όλα τα εκατομμύρια των πολιτών ταυτόχρονα για να διαβουλευτούν και να αποφασίσουν, σκέφτηκαν να δημιουργήσουν μια μικρή Εκκλησία, ένα σώμα αντιπροσώπων των πολιτών που αυτοί πλέον θα αποτελούσαν τη μικρογραφία του λαού (κάτι σαν στατιστικό δείγμα με βάση την εκλογή).

Φυσικά, αρχικά η σκέψη των πρώτων πλουσίων αστών ήταν να υπάρχει ένα δικό τους εξουσιαστικό σώμα προυχόντων, ενάντια στην παλιά μοναρχία. Στη συνέχεια και με λαϊκούς αγώνες, αυτό το σώμα (Κοινοβούλιο) πήρε τη σημερινή του μορφή. Επεκτάθηκε το εκλογικό δικαίωμα σε όλους τους ενήλικες πολίτες (αρχικά ψήφιζαν μόνο οι προνομιούχοι) και μπορούσαν πλέον να εκλέγονται ως αντιπρόσωποι και άλλοι πολίτες και όχι μόνο οι πλούσιοι αστοί.

Επομένως, υποτίθεται πως αυτή τη στιγμή η ελληνική Βουλή, για παράδειγμα, εκπροσωπεί επακριβώς τη βούληση των εντολέων Ελλήνων πολιτών και είναι μια πιστή μικρογραφία του ελληνικού λαού. Ως θεωρούμενος ακριβής αντιπρόσωπος του λαού η Βουλή, φτιάχνει λοιπόν το Σύνταγμα (Συντακτική Βουλή), τους νόμους του κράτους και στην ουσία επιλέγει τα εκτελεστικά όργανα (κυβέρνηση) που θα εκτελέσουν τις εντολές της, αντί να τα επιλέγει απ' ευθείας ο ίδιος ο λαός.

Τι βλέπουμε όμως να γίνεται στην πράξη; Αντί το αντιπροσωπευτικό σώμα του λαού (Βουλή) να είναι ο πραγματικός εξουσιαστής, η πραγματική βούληση του λαού, να είναι ανεξάρτητη και να δίνει δεσμευτικές εντολές στα εκτελεστικά όργανα ώστε αυτά να εκτελούν τη βούλησή της, αντιθέτως τα εκτελεστικά όργανα, με πρωτεργάτη τον αρχηγό τους (πρωθυπουργό), έχουν καταστήσει συνταγματικά υποχείρια την αντιπροσωπεία του λαού, η οποία και υπογράφει σαν απλός συμβολαιογράφος ό,τι της παρουσιάζουν τα εκτελεστικά όργανα, χωρίς μέχρι σήμερα στην Ελλάδα να έχει ψηφίσει (η ελληνική Βουλή) έστω και έναν δικό της νόμο.

Είναι δηλαδή σαν να δίνει εντολές ο πρωθυπουργός απευθείας στο λαό και ο τελευταίος να τις εκτελεί αδιαμαρτύρητα, αντί να συμβαίνει το αντίθετο. Αυτό όμως μοιάζει περισσότερο με μοναρχία, όπως είδαμε στην αρχή, παρά με δημοκρατία.

Αυτή η μικρή ομάδα πολιτικών αντιπροσώπων, διαπίστωσε με το χρόνο ότι θα μπορούσε να φτιάξει θεσμούς τέτοιους που αφενός θα τους καθιστούσαν αυτόνομους από τη βούληση των πολιτών, αφετέρου θα τους εξασφάλιζαν την ατιμωρησία τους και την κληρονομική διαιώνιση της παραμονής τους στην εξουσία.

Αυτά εμείς οι πολίτες πρέπει να τα σπάσουμε.

Α) Πλήρης διάκριση μεταξύ Βουλής και Κυβέρνησης ώστε η Λαϊκή Αντιπροσωπεία να μην εξαρτάται πλέον από την Κυβέρνηση,

Β) Αυτό επιτυγχάνεται (στα περισσότερα κράτη στον κόσμο) με απ' απευθείας εκλογή της Κυβέρνησης και της Βουλής (με απλή αναλογική) από το λαό και ανεξάρτητα μεταξύ τους,

Γ) Περιορισμός των θητειών όλων των αιρετών αξιωμάτων, ώστε να σπάσει η κληρονομική διαπλεκόμενη παραμονή στην εξουσία κάθε είδους,

Δ) Δυνατότητα στον ίδιο το λαό να επεμβαίνει κάθε στιγμή. π.χ. δημοψηφίσματα με λαϊκή πρωτοβουλία, προτάσεις νόμων κ.λ.π.

Αυτές και πολλές άλλες δυνατότητες, είναι ένα μικρό μόνο δείγμα από το τι πρέπει να αλλάξει.

Μόνο έτσι θα αλλάξει ο φορέας άσκησης της εξουσίας και θα μπορέσουμε να βγούμε από την κρίση, με τις λιγότερες απώλειες (χωρίς εκμετάλλευση του λαού από τα κάθε είδους συμφέροντα που ελέγχουν το παρόν πολιτικό σύστημα), οδηγώντας το Έθνος μας ελεύθερο στο πεπρωμένο του.

Πέτρος Χασάπης

Νεότερη ανάρτηση Παλαιότερη Ανάρτηση