Αίγυπτος, η επόμενη ημέρα

Γράφει η Γιώτα Χουλιάρα

Εμφύλιος και στο βάθος ΔΝΤ;

"Κοιτάζοντας πίσω στην Αραβική Άνοιξη, προκαλεί εντύπωση το πόσο λίγες προσωπικότητες αντικαταστάθηκαν, πόσα λίγα καθεστώτα ανατράπηκαν και πόσο χάος προκλήθηκε από την επανάσταση" αναφέρει το Stratfor στην έκθεσή του με θέμα "Η επόμενη φάση της Αραβικής Άνοιξης".

Ήταν 25 Ιανουαρίου του 2011 όταν ξεκίνησε η Αιγυπτιακή επανάσταση. Οι διαδηλώσεις που έλαβαν χώρα σε πολλές πόλεις της Αιγύπτου είχαν ως στόχο της παραίτηση του προέδρου Χόσνι Μουμπάρακ.

Πηγή έμπνευσης για τους διαδηλωτές αποτέλεσαν τα γεγονότα στην Τυνησία [ Εξέγερση στη Τυνησία ] ένα περίπου μήνα νωρίτερα που είχαν ως αποτέλεσμα να παραιτηθεί ο πρόεδρος Ζινέ Ελ Αμπεντινέ Μπεν Άλι.

Στις 11 Φεβρουαρίου ο Μουμπάρακ παραιτήθηκε ενώ την εξουσία ανέλαβε το Ανώτατο Συμβούλιο των Ενόπλων Δυνάμεων. Η χώρα μπήκε σε μια μακρά προεκλογική περίοδο μέχρι τη στιγμή που εξελέγη στην εξουσία ο Μοχάμεντ Μόρσι της Μουσουλμανικής Αδελφότητας.

Ο Μόρσι θεωρήθηκε από πολλούς ως άνθρωπος των Αμερικάνων λόγω και των σπουδών του στο πανεπιστήμιο της Καλιφόρνιας.Στις πρώτες του δημόσιες δηλώσεις (29 Ιουνίου 2012), στην κεντρική πλατεία Ταχρίρ, υποσχέθηκε ότι θα προχωρούσε στην απελευθέρωση των διαδηλωτών που περίμεναν να δικαστούν σε στρατοδικεία αλλά και ότι θα προσπαθούσε να απελευθερώσει τον σεΐχη Ομάρ Αμπντέλ Ραχμάν, ο οποίος παρέμενε φυλακισμένος στις ΗΠΑ για τη συμμετοχή του στην βομβιστική επίθεση του Παγκόσμιου Κέντρου Εμπορίου το 1993. Επιπλέον, προσπάθησε να επηρεάσει τις συζητήσεις για το νέο σύνταγμα της χώρας. Προσπάθησε να ευνοήσει ένα σύστημα που θα περιείχε μέτρα που προστάτευαν τους πολίτες, αλλά ταυτόχρονα θα κατοχύρωνε το ισλαμικό δίκαιο. Το προσχέδιο του νέου Συντάγματος που υιοθετήθηκε τελικά όριζε το Ισλάμ ως θρησκεία του κράτους, έδινε κεντρικό ρόλο στη Σαρία ως βασική πηγή της νομοθεσίας.

Τον Νοέμβριο του 2012 η παρέμβασή του στην κρίση στη Μέση Ανατολή, μετά τις εχθροπραξίες μεταξύ Ισραήλ και Χαμάς στη Λωρίδα της Γάζας, υπήρξε κομβική και οδήγησε τις δύο αντιμαχόμενες πλευρές σε επίτευξη εκεχειρίας. Στο εξωτερικό, οι αναλυτές ανέδειξαν τη συμβολή του, ενίσχυσαν τη φήμη του και αναβάθμισαν τον ρόλο της Αιγύπτου για την ειρήνη στην περιοχή.

Η απόφασή του, όμως, τις επόμενες ημέρες, να προχωρήσει σε προεδρικό διάταγμα με το οποίο προστάτευε την συντακτική συνέλευση από την συμφωνημένη διάλυση της τον Δεκέμβριο για επιπλέον δύο μήνες ενώ ταυτόχρονα προστάτευε με τον ίδιο τρόπο την Άνω Βουλή, στην οποία κυριαρχούν οι ισλαμιστές, και αντικαθιστούσε τον γενικό εισαγγελέα, προκάλεσαν νέα ανάφλεξη στο εσωτερικό της χώρας.

Ταυτόχρονα, με το ίδιο διάταγμα αφαιρούσε από την δικαιοσύνη ή οποιαδήποτε άλλη αρχή την ικανότητα να προσβάλουν τις αποφάσεις του από την στιγμή της ορκωμοσίας του ως πρόεδρος μέχρι την έναρξη ισχύος του νέου Συντάγματος. Η αντιπολίτευση οργάνωσε διαμαρτυρίες στο Κάιρο, κατηγορώντας τον Μόρσι για δικτατορικές υπερεξουσίες. Αν και ο Μόρσι απέσυρε το διάταγμα τις επόμενες ημέρες η ένταση συνεχίστηκε με αφορμή το δημοψήφισμα για το νέο Σύνταγμα, με βίαιες συγκρούσεις μεταξύ οπαδών της Κυβέρνηση και της αντιπολίτευσης.

Τελικά ανετράπη από το στρατό στις 3 Ιουλίου, ένα χρόνο μετά την εκλογή του στην εξουσία. Σύμφωνα με το πρακτορείο Reuters κρατείται σε εγκαταστάσεις της υπηρεσίας κατασκοπείας του στρατού.

Την ίδια ώρα η Αίγυπτος βρίσκεται στο χείλος του εμφύλιου πολέμου. Οι διαδηλώσεις υποστηριχτών και αντιπάλων του Μόρσι συνεχίζονται ενώ ένα ιδιότυπο θρίλερ εξελίσσεται όσον αφορά την επιλογή του μεταβατικού προέδρου. Το όνομα του νομπελίστα Μοχάμεντ Ελ Μπαραντέι διχάζει τόσο τις πολιτικές ηγεσίες όσο και τους πολίτες καθώς φαίνεται ότι στο πρόσωπό του οι Αμερικάνοι βρήκαν το νέο εκλεκτό.

Αμερικάνοι οι οποίοι αντιμετώπισαν με ιδιαίτερο σκεπτικισμό τη πτώση του Μόρσι. Σύμφωνα με το πρακτορείο Reuters o πρόεδρος Ομπάμα συναντήθηκε με κορυφαίους συμβούλους στον Λευκό Οίκο, προκειμένου να συζητήσουν την κατάσταση που επικρατεί στην Αίγυπτο, μία μόλις ημέρα μετά την ταραχώδη ανατροπή του πρώτου δημοκρατικά εκλεγμένου προέδρου της χώρας από το στρατό, κάτι που οι ΗΠΑ απέφυγαν να χαρακτηρίσουν ως πραξικόπημα.

Παράλληλα, ο Ομπάμα άσκησε πιέσεις ώστε να υπάρξει μια διαφανής πολιτική διαδικασία, η οποία θα περιλαμβάνει όλες τις πλευρές, ευελπιστώντας ότι ο στρατός θα αποφύγει τις αυθαίρετες συλλήψεις του Μόρσι και των υποστηρικτών του, ενώ παράλληλα τονίζεται η ανάγκη να αποφευχθούν τα επεισόδια βίας.

Ανάλογο ήταν και το κλίμα στη τηλεφωνική επικοινωνία του αμερικανού υπουργού Άμυνας, Τσακ Χέιγκελ, με τον Αιγύπτιο ομόλογό του, Αμπντέλ Φατάχ αλ-Σίσι.

Ο Ελ Μπαραντέι φαίνεται πως ήταν η λύση που θα ηρεμήσουμε την κατάσταση. Διπλωμάτης, μια προσωπικότητα αποδεκτή από τις δυτικές κυβερνήσεις, με σπουδές στη Γενεύη και τη Ν.Υόρκη, υπήρξε Γενικός Διευθυντής της Διεθνούς Οργάνωσης Ατομικής Ενέργειας (IAEA), μιας διακρατικής οργάνωσης υπό την αιγίδα των Ηνωμένων Εθνών από τον Δεκέμβριο του 1997 μέχρι τον Νοέμβριο του 2009. Ο Ελ Μπαραντέι, μάλιστα, από κοινού με την IAEA βραβεύτηκαν με το Βραβείο Νόμπελ Ειρήνης το 2005.

Για την ιστορία να αναφέρουμε ότι ο Ελ Μπαραντέι πίεζε τη κυβέρνηση Μόρσι να υπογράψει μια συμφωνία δανεισμού από το ΔΝΤ ύψους 4,8 δις δολαρίων. Συμφωνία που η κυβέρνηση Μόρσι είχε διαπραγματευτεί αλλά ουδέποτε επικυρώσει.

Η Αραβική Άνοιξη φαίνεται να λαμβάνει νέα τροπή. Εμείς,ας έχουμε στο νου μας αυτό που γράφει ο Βrzezinsky στο βιβλίο του ''Η μεγάλη σκακιέρα'': "Το καθήκον της Αμερικής είναι να χειριστεί τις συγκρούσεις και τις σχέσεις στην Ευρώπη, την Ασία και τη Μέση Ανατολή έτσι ώστε να μην εμφανιστεί καμία αντίπαλη υπερδύναμη ικανή να απειλήσει τα συμφέροντα και την ευημερία των ΗΠΑ".

Πηγή Geopolitcs & Daily News

Νεότερη ανάρτηση Παλαιότερη Ανάρτηση