Σαν να μην πέρασε μια μέρα...

Το μεταπολεμικό «όραμα» για κοινό ευρωπαϊκό νόμισμα υλοποιήθηκε το 1999 και το ευρώ μπήκε στη ζωή των Ευρωπαίων με το καλημέρα του 21ου αιώνα. Όμως, το «όραμα» αυτό δεν ήταν ακριβώς... μεταπολεμικό. Σε όσους μελετούν την Ιστορία είναι γνωστό πως το Τρίτο Ράιχ είχε ως στρατηγική επιδίωξη την οικονομική ενοποίηση της Ευρώπης υπό τη Γερμανία, με το μάρκο ως ενιαίο ευρωνόμισμα.

Σε πολλούς ακούγεται απίστευτο, όμως ήδη οι οικονομολόγοι του Χίτλερ μιλούσαν για «κοινή ευρωπαϊκή νομισματική πολιτική», για την «ήδη σκιαγραφούμενη Ευρωπαϊκή Οικονομική Κοινότητα» και για το μάρκο ως «κύριο νόμισμα της Ευρώπης»!

Το άρθρο που θα διαβάσετε στο τέλος, δημοσιεύθηκε στο «Ελεύθερον Βήμα» (τον... πρόγονο του σημερινού «Βήματος», που λειτουργούσε υπό καθεστώς λογοκρισίας επί Κατοχής) πριν από 70 ολόκληρα χρόνια, Πέμπτη 29 Ιουλίου 1943, γραμμένο από τον Γερμανό οικονομικό αρθρογράφο Έγκον Μπάντμαν, και είναι αποκαλυπτικό για τις βλέψεις του Χίτλερ στη διάρκεια του Β’ Παγκοσμίου Πολέμου.

Οι όροι που χρησιμοποιούνται στο άρθρο - ντοκουμέντο, όπως μπορείτε κι εσείς να διαβάσετε, προκαλούν ένα ακόμη... σοκ, ενώ και οι «προβληματισμοί» του διαβάζονται σήμερα σαν να μην πέρασε μια μέρα – πόσο μάλλον 70 ολόκληρα χρόνια.

Βλέπουμε, για παράδειγμα, να γίνεται λόγος για «σκιαγραφούμενη Ευρωπαϊκή Οικονομική Κοινότητα», όταν η ΕΟΚ, της οποίας τα αρχικά σημαίνουν ακριβώς αυτό, ιδρύθηκε τον Μάρτιο του 1957, με την υπογραφή της συνθήκης της Ρώμης, και τέθηκε επίσημα σε ισχύ από την 1η Ιανουαρίου 1958.

Ακόμη στο κείμενο περιγράφεται λεπτομερώς ο ανταγωνισμός του μάρκου με το δολάριο, ενώ υπάρχει σαφής νύξη για τα πλεονεκτήματα αυτής της νομισματικής πολιτικής στις γερμανικές εξαγωγές, αλλά και τα ενδεχόμενα προβλήματα, τις ανησυχίες αλλά και την προσπάθεια να κλείσει «η διαφορά μεταξύ της ονομαστικής και της πραγματικής αξίας του μάρκου στις χώρες της Νοτιοανατολικής Ευρώπης».

Τα σημαντικότερα σημεία του συγκλονιστικού δημοσιεύματος είναι τα εξής:

«Κατά ταύτα, εννοούμεν ότι το Ράιχσμαρκ καθίσταται καθημερινώς περισσότερον το νόμισμα συμψηφισμού της ήδη σκιαγραφούμενης ευρωπαϊκής οικονομικής κοινότητος».
«Η τελειοποιηθείσα τεχνική αύτη διαχείρισις του μάρκου, τόσον εις το εσωτερικόν όσο και εις το εξωτερικόν, κατέστησε δυνατόν, όπως διά της εξελίξεως του ηπειρωτικού εξωτερικού εμπορίου επιτευχθούν τα ανάλογα νομισματικοπολιτικά πλεονεκτήματα».
«Η εκ μέρους της Γερμανίας ζήτησις μορφωμένων ειδικών εργατών εγγυάται την πλήρη εξασφάλισιν εργασίας εις την Ευρώπην».
«Το Βερολίνον καθίσταται η εστία της ενδοευρωπαϊκής κινήσεως πληρωμών, το δε μάρκον γίνεται αντιστοίχως το κύριον νόμισμα της Ευρώπης».
«Η τελειοτέρα εκδήλωσις της εξελίξεως ταύτης είνε η βαθμιαία εξαφάνισις της προηγουμένως υφισταμένης διαφοράς μεταξύ της ονομαστικής και της πραγματικής αξίας του μάρκου εις τας χώρας της Νοτιοανατολικής Ευρώπης».
«Η Γερμανία, συναισθανόμενη την έναντι της Ευρώπης ευθύνην της, θέλει να υποστηρίξη τα ασθενέστερα μέλη της ευρωπαϊκής οικονομικής κοινότητος, εντός της σφαίρας της εσωτερικής των οικονομίας».