«Πεθαίνετε, διότι σκοτώσατε το Πνεύμα»
- Περικλής Γιαννόπουλος (1870-1910)
Η φράση «για το κοινό καλό» ήταν έννοια άγνωστη μέχρι χθές (και λέω μέχρι χθες διότι ελπίζω με τις σημερινές συνθήκες να μην ισχύει πια ο τόσος φιλοτομαρισμός των ρουσφετιών των τελευταίων 40 ετών). Πέρασε στις συνειδήσεις ότι πολιτισμός είναι η υπερσύγχρονη τεχνολογία. Η λέξη φιλοπατρία δεν ακούγετε πια. Η λέξη «έθνος» αποφεύγεται γιατί είναι λέξη …ακραία. Και όποιος αγαπά το έθνος του και αγωνίζεται για αυτό χαρακτηρίζεται επίσης ακραίος. Αλλά τότε, το ίδιο ακραίος είναι και αυτός που αγαπά πονάει και πασχίζει για την οικογένεια του, αφού τα στοιχεία που χαρακτηρίζουν ένα έθνος είναι τα ίδια που χαρακτηρίζουν και την οικογένεια. (Όμαιμο, ομότροπο, ομόγλωσσο, ομόθρησκο).
Ο Θουκυδίδης αναφέρει σχετικά με την τότε προπαγάνδα:
«Ακόμη και την καθιερωμένη σημασία των λέξεων άλλαξαν για να δικαιολογούν τις πράξεις των».
Πόσο διαχρονικοί είναι οι σοφοί πρόγονοι μας… Το ίδιο συμβαίνει και σήμερα.
Όποιος αγαπά το έθνος του χαρακτηρίζεται φασίστας. Αυτός που φέρει το φως της αυγής ονομάστηκε σατανάς. Τα ήθη, τα έθιμα, οι αξίες και τα ιδανικά της φυλής περνούν σε δεύτερη μοίρα και αυτό λέγεται «προοδευτισμός» και «εκσυγχρονισμός». Η αγωνία για την επαναφορά και τήρηση της ασφάλειας που χάθηκε ονομάστηκε «ρατσισμός».
Πολλές λέξεις και όροι «φυτεύτηκαν» στο ελληνικό λεξιλόγιο και αντιπροσωπεύουν έννοιες που δεν υπάρχουν στον ελληνικό τρόπο ζωής.
Και οι άνθρωποι προσέχουν τι θα πουν, μήπως και χαρακτηριστούν μαύρα πρόβατα. Ξεχνώντας όμως ότι τα πρόβατα είτε άσπρα είναι είτε μαύρα, παραμένουν πρόβατα. Και να που φτάσαμε…
Πολλοί επιπλέουν στα πελάγη της αγνοίας, της αλαζονείας, της ημιμάθειας. Βυθίζονται στην άβυσσο της ύλης και στον νόμο της αδράνειας. Εγκλωβισμένοι σε κατασκευασμένες ανάγκες που μόνοι τους δημιούργησαν.
Καθένας κρίνεται από τις πράξεις του και είναι άξιος της μοίρας του. Μια μοίρα που είναι προδιαγεγραμμένη εξ αιτίας των ιδίων των πράξεων [Μέχρι και περιουσίες πουλήθηκαν για να παιχτούν τα χρήματα στο χρηματιστήριο]. Και αυτό δεν ισχύει μόνο για τα άτομα, αλλά και για τα έθνη.
Την ευθύνη όμως φέρουν και πάλι τα άτομα. Όλοι μαζί και ο καθένας χωριστά.
Η Ελλάς, αν θέλουμε να επιβιώσει, πρέπει να επιστρέψουμε στις ρίζες μας. Να μελετήσουμε και να διδαχθούμε από την ιστορία μας, να υπερασπιστούμε την γλώσσα μας, τον πολιτισμό μας, τα γράμματα και τις τέχνες και επιτέλους να εφαρμόσουμε στην πράξη τα προστάγματα των δικών μας πατέρων οι οποίοι δίνουν λύσεις και απαντήσεις στα προβλήματα μας και όχι μόνο να καυχιόμαστε για αυτούς χωρίς να έχουμε ανοίξει ούτε ένα τους βιβλίο με αποτέλεσμα να μπερδεύουν κάποιοι τον Σωκράτη με τον Ισοκράτη.
Τα στοιχεία εκείνα, που ανέδειξαν την πατρίδα μας, ως την ηγέτιδα δύναμη του Αρχαίου κόσμου και την κατέστησαν παγκοσμίως γνωστή με τους νόμους της, τους ηρωισμούς της, τους αγώνες της για την Ελευθερία, είναι η κληρονομιά μας. Αυτή για την οποία εδώ και 1700 χρόνια αδιαφορούμε…
Σήμερα έχουμε να επιδείξουμε σήψη και διαφθορά, υποβάθμιση των αξιών, πνευματικό μαρασμό, αμάθεια και… ημιμάθεια, άγνοια και κάποιες φορές υβριστική αλαζονεία καφενείου.
Έτσι, όμως, δεν μπορεί να προχωρήσει η Ελλάδα.
Χρειάζεται μια ειρηνική επανάσταση, που θα συνθλίψει το κακό και θα αναδείξει το καλό για το οποίο αγωνίστηκαν οι αρχαίοι πρόγονοί μας.
Σε αντίθετη περίπτωση, είμαστε καταδικασμένοι να ζούμε υπό την σκιά αυτών που παραχαράσσουν ακόμη και τα λόγια των αρχαίων σοφών, που αλλάζουν ακόμη και τις έννοιες των λέξεων για να δικαιολογήσουν τις πράξεις τους, που μας παρουσιάζουν τις αλήθειες για ψέματα και τα ψέματα για αλήθειες, υπό την σκιά των βαρβάρων και αυτών που παραχαράσσουν την Ιστορία μας, η οποία αν αδιαφορήσουμε και χαθεί… χαθήκαμε.
Πηγή: Εννέα Έτη Φωτός
Αναρτήσεις
Πρέπει να αναδειχθή και με άλλον τρόπο η συγγένεια μας με το παρελθόν αυτού του τόπου.
ΑπάντησηΔιαγραφήΔεν είναι μόνο θέμα αποκλειστικής σχέσης κατιόντων με ανιόντες, που ανάγονται με χρονικές αλυσίδες στο παρελθόν και χάνονται επομένως αναγκαστικά και πέραν των γνωστών οικογενειακών δένδρων στους παλαιότατους κατοίκους αυτής της χώρας, όχι, αυτό είναι το λιγώτερο.
Το σημαντικό είναι η επιλογή της ακολουθίας των αξιών που διαμορφώθηκαν σε αυτόν τον τόπο επί χιλιάδες χρόνια και τύχη αγαθή υιοθετήθηκαν από τους διαχρονικούς κατοίκους, αφού αυτοί βρέθηκαν και στο περιβάλλον που διαμορφώνει τέτοιες αξίες... αλλά επι πλέον όπου βρεθούν και σταθούν "σκοντάφτουν" αναγκαστικά πάνω στα πνευματικά και εικαστικά δημιουργήματα που πανάξιες μορφές διετύπωσαν και λάξευσαν σε αυτήν την περιοχή του κόσμου.
Πὠς να "προσπεράσεις" τέτοιες δημιουργίες και περιβάλλοντα χωρίς να επηρεασθής και καθοδηγηθής από τον διαλεκτικό λόγο, το μέτρο και την λογική;
Αλλά και η στερεωτική των προσώπων ηθική, που εκπήγασε όταν η αρχαία περιπέτεια της ευρηματικής σκέψης προσέκρουσε στις υλιστικές καταπτώσεις και στα εκφυλιστικά αδιέξοδα των αυτοκρατοριών, πάλι σε αυτούς τους γόνιμους τόπους ρίζωσε και από αυτούς απλώθηκε μέσω του τέλειου οργάνου της απαράμιλλης ποιητικής γλώσσας που διαφεντεύει 3000χρόνια αυτά τα χώματα...
Γιά κάποιους κατοίκους αυτά είναι άνευ σημασίας και αξίας και μάλιστα όταν δεν καλλιεργούνται, αλλά αντιθέτως πλήττονται και αποσυντίθενται, δημιουργείται "ρεύμα" ανατροπών και μηδενιστικών αναθεωρήσεων που σαρώνει ότι αγαθό μπορεί να επέζησε έως τώρα.
Θλιβερό συμπέρασμα είναι πως, εάν αφεθούν ως έχουν τα πράγματα, μαζί με τα ξερά θα καούν και τα χλωρά... όσα απέμειναν.
Μη φθάσουμε όμως όπως πάμε να ποθούμε σωτήρια νησίδα του ανθρώπινου πολιτισμού ως "διατηρητέου", όπως οι τράπεζες διατήρησης φυσικών ειδών και σπόρων... εάν αυτό είναι ζητούμενο για τις ατελέστερες μορφές ζωής τότε για τις εντελέστερες τι θα κάνουμε, θα τις στείλουμε στον Άρη;
το «λακωνίζειν εστί φιλοσοφείν»
ΔιαγραφήΜακάρι να υπήρχαν περιθώρια για φιλοσοφίες, τώρα προέχουν "μαθήματα" που δεν έγιναν εκεί που έπρεπε και όταν έπρεπε. Όσοι τα γνωρίζουν μπορούν να συνενοούνται και με συνθήματα-παρασυνθήματα.
ΑπάντησηΔιαγραφήΌταν οι ανώνυμοι πλατειάζουν αυτό σημαίνει δύο πράγματα... είτε πως οι επώνυμοι είναι ανεπαρκείς, είτε πως οι ίδιοι (για τους λόγους τους) κρύπτονται.
ΔιαγραφήΤο αποτέλεσμα είναι πάντως το ίδιο, δηλ πως οι ανώνυμοι, που ποτέ δεν θα γίνουν γνωστοί, χάνουν την ησυχία τους λόγω πολλαπλών περιβαλλοντικών "ελλείψεων".
Σχόλια με θολοκουλτουριάρικες αναλύσεις, με περιττές επιδείξεις γνώσεως, φλυαρία έπαρση και αλαζονεία, και το θέμα της ανάρτησης η ουσία, πάει περίπατο. Καταπιείτε τον εγωισμό. Δεν παχαίνει.
ΑπάντησηΔιαγραφή"Κεραμεύς κεραμεί κοτέει, και τέκτονι τέκτων και πτωχός πτωχόν και αοιδός αοιδώ"... εμφανέστατον.
ΑπάντησηΔιαγραφήΑυτό το σχόλιο αφαιρέθηκε από τον συντάκτη.
ΑπάντησηΔιαγραφήΠαρακολουθώ συχνά αντιπαραθέσεις σχολιαστών χωρίς νόημα και εκτός θέματος.
ΑπάντησηΔιαγραφήΈτσι νομίζω ότι χάνεται ο σκοπός της ανάρτησης.
Οι αντιπαραθέσεις αυτές είναι ένας φαύλος κύκλος, ανώφελος.
Με προσωπική επιδίωξη, ποιος θα πει την πιο καλή ατάκα και ποιος θα έχει τον τελευταίο λόγο.
Έτσι όμως μόνο προβλήματα δεν λύνονται…
Καλό είναι να επικεντρωθούμε στην ουσία του άρθρου.
Οι προσωπικές αντιπαραθέσεις ποτέ δεν έλυσαν προβλήματα που αφορούν το σύνολο.
Ας αλλάξουμε τρόπο σκέψης και τρόπο συμπεριφοράς μεταξύ μας.