Ελεύθεροι σκλαβωμένοι

Επειδή εγώ έτσι διδάχτηκα την έννοια Έθνος και Πατρίδα...

Ας το πάρουμε χαμπάρι, Πατριώτη, επί τέλους: η Ελλάδα εάλω οριστικά και αμετάκλητα πια! Και δεν εάλω από κανένα άλλο, αλλά από τον πλέον αδυσώπητο και ακατανίκητο αυτόχθονα, δικό της εχθρό: τους πρόστυχους, ξεφτιλισμένους και ξετσίπωτους πολιτικούς.

Δεν ήτανε οι Τούρκοι, δεν ήταν οι Μπραήμηδες, μηδέ Τουρκαλβανοί αυτοί που μας κουρσέψανε τη χώρα στη νέα εποχή. Ήτανε Έλληνες, δοσίλογοι κοινοί. Ρουφιάνοι ξεκουκούλωτοι με κοστουμιές Αρμάνι, και πρόστυχες κυράτσες με φρου-φρού κι αρώματα από τα σκέλια έως το τσερβέλο. Βλαστάρια ανεπάγγελτα «Εφιαλτών», που βρήκαν έτοιμο για επάγγελμα την «πολιτική». 

Και η Ελλάδα από σύμβολο αυτοθυσίας για την ελευθερία και την αξιοπρέπεια, έγινε έννοια κενή περιεχομένου για μία κάστα επαγγελματιών της πολιτικής, που έχει ως μόνη έγνοια της τη διατήρηση της εξουσίας και μέσω αυτής την επαύξηση της ευημερίας της. Και είναι σε όλους φανερό ότι οι σημερινοί κοινοβουλευτικοί κοτζαμπάσηδες έλκουν την πολιτική τους καταγωγή και κουλτούρα από την πολιτική σαβούρα της Επανάστασης και όχι από τον Καποδίστρια ή τον «αγράμματο» (κατά Σκάϊ και Βερέμη) Κολοκοτρώνη.

Η «Ρωμιοσύνη» τους συγκινεί μόνο γιατί τους θυμίζει (ως μουσικό άκουσμα) τα νιάτα τους και το «Πολυτεχνειακό» τους παρελθόν, και όχι για το πολιτισμικό φορτίο που στους αιώνες κουβαλάει. Παίρνοντας την εξουσία στα χέρια τους, το τότε «ψωμί – παιδεία – ελευθερία», το έκαναν χαβιάρι (για πάρτη τους) – παραπαιδεία (για τα παιδιά μας) και υποτέλεια (για την πατρίδα μας)». 

Παγκοσμιοποιημένοι αμερικανοτραφείς τσογλανοκολεγιόπαιδες, Αλφαμήτες λεσχών και στοών κάθε είδους, βγάζουν σπυριά στο άκουσμα και μόνο της λέξης «πατρίδα», σε βαθμό που η αναφορά της και μόνο να θεωρείται ταυτόσημο του «εθνικισμού». Τα πάντα έχουν γίνει αντικείμενο «δούναι και λαβείν», κυρίως δε γι’ αυτούς λαβείν! Μέσα σε ένα τέτοιο κλίμα είναι αυτονόητο πως τα εθνικά σύμβολα, και οι εθνικές γιορτές όπως η σημερινή δεν έχουν θέση στη σημερινή Ελλάδα. Είχαν ήδη πάψει να μην έχουν προ πολλού, απλώς εμείς αεροβατούντες αργήσαμε να το ψυλλιαστούμε. 

Υ.Γ…Ακούω πως εν όψει της παρελάσεως της Εθνικής γιορτής κι εφέτος θα ληφθούν δρακόντεια μέτρα, για τον όχι αβάσιμο φόβο του γενικού… κραξίματος των εκπροσώπων της κυβέρνησης. Δεν ξέρω αν είναι αλήθεια αλλά η πρότασή μου, εάν είχα λόγο, θα ήταν: Ξεκινώντας τιμητικά από τον Πρόεδρο Δημοκρατίας, τον «πολιτειακό» και ακριβοπληρωμένο άρχοντα που υπογράφει ότι νομοθετικό «κολόχαρτο» του προσκομίσουν, θα πρότεινα να κάτσει στο μέγαρό του και να φάει το γιαουρτάκι του ήσυχος, χωρίς το φόβο να του έρθει ο «κεσές» κατάμουτρα. Για τους λοιπούς πολιτικούς, θα πρότεινα να στηθεί μια εξέδρα στην Ομόνοια όπου ο Ελληνικός λαός θα μπορούσε, μετά το πέρας των εκδηλώσεων της παρέλασης, να τους αποδώσει με άνεση το απαραίτητο τιμητικό φτύσιμο και γιαούρτωμα, ευγνωμονώντας τους για τα «όσα καλά στη χώρα προσέφεραν» Έτσι για να λάβουν οι ελεύθεροι σκλαβωμένοι και τα όνειρα εκδίκηση, που λέει και ο ποιητής. 

Μπούτιβας Κώστας - Καστρινός

Νεότερη ανάρτηση Παλαιότερη Ανάρτηση