Έγγραφο-φωτιά διπλωμάτη αποκαλύπτει πώς φτάσαμε στoν γκρεμό

Του Γιάννη Ντάσκα

Δεν είναι το μεγάλο ποσό στο οποίο αναφέρεται η συγκεκριμένη υπόθεση που μας ώθησε να την κάνουμε πρώτο θέμα. Είναι το κλίμα και ο εύστοχος τρόπος με τον οποίο περιγράφεται η νοοτροπία ορισμένων και η πρακτική τους.

Αυτή η νοοτροπία, που μας παρέδωσε βορά στα θηρία, τα οποία είναι έτοιμα να βρουν προσχήματα (και όχι ουσία) για να κατασπαράξουν την εξαιρετικής γεωστρατηγικής σημασίας Ελλάδα και να πάρουν υπό τον έλεγχό τους, αντί πινακίου φακής, αυτήν τη γωνιά της Γης.

Αυτονόητο είναι ότι δεν θεωρούμε υπεύθυνο για τη σπατάλη τον αναφερόμενο πρεσβευτή, αλλά την κρατική νοοτροπία, αφού αυτή η κατάσταση, όπως βλέπετε, προϋπήρχε και πριν από 11 χρόνια και υπάρχει και σε άλλες αντιπροσωπείες.

Σαν να μην πέρασε μια μέρα από την εποχή της ευμάρειας και της προετοιμασίας της Ολυμπιάδας με δανεικά μέχρι σήμερα, την εποχή αιματηρών περικοπών… Ο συγκεκριμένος πρεσβευτής χειρίζεται ό,τι παρέλαβε, όπως και ο σημερινός υπουργός. Αυτά πρέπει να αλλάξουν και να επιβραβεύσουν υπαλλήλους, όπως ο συγκεκριμένος που υπογράφει αυτό το εκπληκτικό και τόσο απαραίτητο σήμερα κείμενο.

Επί τη ευκαιρία, τι απέγιναν, αλήθεια, οι βαριές κατηγορίες κατά του προηγούμενου πρεσβευτή; Ασφαλώς αθωώθηκε; Επίσης, η σύζυγός του πού βρίσκεται;

Διαβάστε το εκπληκτικό κείμενο που συνέγραψε ο διπλωμάτης μας στη Μόνιμη Αντιπροσωπεία του Οργανισμού Οικονομικής Συνεργασίας και Ανάπτυξης. 

Είναι το πιο συγκινητικό κλάμα για το κατάντημα μιας χώρας που δεν είχε κανένα ουσιαστικό λόγο να βρεθεί σε «κατάντημα».

ΑΝΑΦΟΡΑ

Βιέννη, 22 Ιουνίου 2012

Του Δημητρίου Α. Ιωάννου
Συμβούλου Πρεσβείας Α΄
που υπηρετεί στη Μόνιμη Αντιπροσωπεία της Ελλάδας στον ΟΑΣΕ

προς τον Πληρεξούσιο Υπουργό Α΄ κ. Ευστάθιο Λώζο
Μόνιμο Αντιπρόσωπο της Ελλάδας στον ΟΑΣΕ
(τη ευγενή φροντίδι της ΣΤ1 Διευθύνσεως Προσωπικού)

Κοινοποίηση:
-Διπλωματικό Γραφείο κ. Υπουργού Εξωτερικών
-Γραφείο κ. Γενικού Γραμματέα Εξωτερικών
-ΣΤ Γενικό Διευθυντή Υπουργείου Εξωτερικών
-ΣΤ1 Διεύθυνση Προσωπικού Υπουργείου Εξωτερικών
-ΣΤ4 Διεύθυνση Οικονομικών Υπουργείου Εξωτερικών
-Γενική Επιθεώρηση Υπουργείο Εξωτερικών
-Ένωση Διπλωματικών Υπαλλήλων

ΘΕΜΑ: Υψηλότατη δαπάνη για ενοικίαση πρεσβευτικής κατοικίας Μονίμου Αντιπροσώπου της Ελλάδας στον ΟΑΣΕ – Αίτημα απαλλαγής μου από τα καθήκοντα «διαχειριστού» των οικονομικών της ΜΑ ΟΑΣΕ.

Τη 18η Ιουνίου σας υπέβαλα αναφορά μέσω της ΣΤ1 Δ/νσεως Προσωπικού για το ανωτέρω θέμα. Όπως πληροφορήθηκα αρμοδίως, δεν προτίθεστε να μου απαντήσετε, θεωρείτε την αναφορά μου άκυρη και δώσατε εντολή να κληθώ σε απολογία με αφορμή τη διαδικασία μέσω της οποίας την προώθησα (εμπιστευτικά) προς εσάς. Υποθέτω ότι τα πράττετε αυτά κηδόμενος της υπηρεσιακής ευταξίας, με σκοπό να με τιμωρήσετε παραδειγματικά για το θράσος μου. Εκ των ανωτέρω πάντως δεν συνάγεται η εκ μέρους σας διάθεση θεραπείας των όσων σας παρέθεσα, ούτε δευτερευόντως. Συνεπώς, και προκειμένου να σας διευκολύνω για τη συγκράτηση της ουσίας και όχι του τύπου της όλης υποθέσεως, υποβάλλω εκ νέου –μέσω του πληρεξουσίου δικηγόρου μου– την παρούσα, νομοτυπικά άρτια πλέον, αναφορά για το ίδιο θέμα.

Όπως γνωρίζετε, στη Μόνιμη Αντιπροσωπεία της Ελλάδας στον ΟΑΣΕ όπου υπηρετώ υπό τη διεύθυνσή σας, εκτός των άλλων καθηκόντων, μου έχετε αναθέσει και τα καθήκοντα του «διαχειριστού» των οικονομικών υποθέσεων, τα οποία κυρίως συνίστανται στην υπογραφή των διαταγών πληρωμής της Αντιπροσωπείας μέσω των αυστριακών τραπεζών με τις οποίες συναλλάσσεται. Μεταξύ των πληρωμών αυτών συμπεριλαμβάνεται και η καταβολή του μηνιαίου μισθώματος της πρεσβευτικής κατοικίας, εμβαδού 600 τ.μ. στην περιοχή Belvedere της Βιέννης, καθώς και των άλλων συναφών εξόδων (θέρμανση, ύδρευση, καθαρισμός), τα οποία εν συνόλω συμποσούνται στις 13.000 περίπου ευρώ. Δαπάνη κραυγαλέα και ανορθολογικά υψηλή, η υπογραφή για την οποία μου προκαλούσε, πάντοτε, υψηλό αίσθημα δυσφορίας. Την παρελθούσα Παρασκευή και Δευτέρα συνέβησαν, σωρευτικά, τα εξής:

-Ο χειριστής των οικονομικών θεμάτων κ. Μουρούσιας με ενημέρωσε ότι οσονούπω θα πρέπει να υπογράψω την επιταγή –ύψους περίπου 11.000 ευρώ– για το ενοίκιο του Ιουλίου. Κατά τη συζήτηση μαζί του, όμως, με έκπληξή μου, πληροφορήθηκα ότι δεν ισχύει εκείνο που προφανώς παραπειστικά μου είχε ειπωθεί στο παρελθόν (όχι από τον ίδιο), δηλαδή ότι κατά την άφιξή σας επιλέξατε να διατηρήσετε την κατοικία, διότι «δεν είναι συμφέρον να καταγγελθεί το συμβόλαιο ενοικίασής της εφόσον, ούτως ή άλλως, θα έπρεπε να πληρωθούν όλα τα ενοίκια έως τη λήξη του συμβολαίου». Αντιθέτως, η αλήθεια είναι πως το συμβόλαιο μπορεί να καταγγελθεί και να διακοπεί ανά πάσα στιγμή, χωρίς την παραμικρή επιβάρυνση, με απλή ειδοποίηση τριών μηνών.

-Άκουσα τον Α/ρχη Παναγιωτόπουλο να περιγράφει, σοβαρά συγχυσμένος, τις δηκτικές παρατηρήσεις του Δανού ομολόγου του σε ομήγυρη αξιωματικών, για το πώς όλες οι αποστολές της (ευημερούσας) Δανίας στη Βιέννη «στοιβάχθηκαν» σε ένα μικρό χώρο, προκειμένου να υπάρξουν κάποιες οικονομίες, σε αντίθεση με τη (χρεοκοπημένη) Ελλάδα που οι αντιπροσωπείες της είναι διεσπαρμένες σε διάφορα «παλατάκια», εννοώντας πρωτίστως την πρεσβευτική κατοικία.

-Είδα, με άφατη έκπληξη ομολογώ, τη σχεδόν εξωφρενική επιστολή του Ελβετού επιτετραμμένου με την οποία έθετε περίπου το ερώτημα πότε η Ελλάδα θα χρεοκοπήσει οριστικά ώστε να σπεύσει να καταλάβει η δική του Αντιπροσωπεία τους χώρους της, ενόψει της μελλοντικής προεδρίας της Ελβετίας στον ΟΑΣΕ.

-Έγινα εγώ ο ίδιος αποδέκτης διαδοχικών (και εκτιμώ προσυνεννοημένων) ερωτήσεων συναδέλφων από τέσσερις ευρωπαϊκές χώρες για το πώς είναι δυνατόν οι πρέσβεις μικρών ευρωπαϊκών χωρών που δανείζουν την Ελλάδα να διαμένουν σε κατοικίες που το ενοίκιό τους δεν μπορεί να ξεπερνάει τις 3.000 ευρώ τον μήνα και η –δανειζόμενη και διαβοούμενη– Ελλάδα να στεγάζει τον δικό της Μόνιμο Αντιπρόσωπο σε εμφανώς πολύ πιο ακριβή κατοικία. Αποτέλεσμα ήταν, για το καλό βεβαίως της πατρίδας, να αναγκασθώ και εγώ να ψευσθώ αναίσχυντα, εν πλήρη ειλικρινεία, λέγοντας τα γνωστά, ότι δηλαδή «είμαστε δεμένοι με συμβόλαιο και αν το καταγγείλουμε τώρα, θα πληρώσουμε όλα τα λεφτά χωρίς καν να έχουμε το σπίτι».

Επίσης, εισερχόμενος στο Hofburg προ ολίγων ημερών με τους κυρίους Λιόνη και Παναγιωτόπουλο συνάντησα τυχαία Ευρωπαίο συνάδελφο –συμπαθή, όχι εχθρικά διακείμενο και αφελώς αυθόρμητο– ο οποίος με εξέπληξε απεριόριστα λέγοντάς μου, αντί οτιδήποτε άλλου, ότι «αυτή η πρεσβευτική κατοικία σας στη Marokkanergasse θα πρέπει να έχει υπέροχη θέα στους κήπους του Belvedere»!

Με παρόμοιες παλαιότερες δικές μου, αλλά και συναδέλφων, εμπειρίες θα μπορούσα να συντάξω ένα τεράστιο ανθολόγιο. Το γεγονός μού προξενούσε αισθήματα κατάθλιψης, όχι μόνο για την παράλογη σπατάλη τόσο σημαντικού ποσού χρημάτων, αλλά και για την εικόνα αμεριμνησίας και ανευθυνότητας που εκπέμπαμε.

Παρ’ όλ’ αυτά, το αντιπαρερχόμουν διότι θεωρούσα ότι είναι και αυτό ένα κατάλοιπο του φαύλου παρελθόντος, ένα «επαχθές χρέος» που μας έχει επιβληθεί από τις διατυπώσεις ενός σατανικά συντεταγμένου συμβολαίου. Συνειδητοποιώ, όμως, τώρα ότι αυτή η μοιρολατρική αντίληψή μου ήταν λάθος. Ακόμη και αν το ψεύδος του «συμβολαίου που μας έχει δέσει χειροπόδαρα» ήταν αλήθεια και πάλι θα έπρεπε να είχαμε αντιδράσει προσβάλλοντάς το δικαστικά, διότι τόσο η χρηματική αιμορραγία όσο και η διαβρωτική επίδραση της εικόνας τριφηλής διαβίωσης εν μέσω χρεοκοπίας και καταστροφής, που εκπέμπουμε προς την εδώ κοινότητα, είναι απαράδεκτες.

Χωρίς να το θέλω, κατόπιν όλων αυτών, τριγυρνά στο μυαλό μου συνεχώς μία εμπειρία από την παραμονή μου στην Τύνιδα: πρόκειται για τον οίκτο και τη θλίψη που προκαλούσε σε εμάς, τους Δυτικούς διπλωμάτες, για τους λαούς των δύο αυτών χωρών, η εικόνα των πρέσβεων του Σουδάν και της Λαϊκής Δημοκρατίας του Κογκό, που τον καιρό εκείνον πλήττονταν από σιτοδεία και λιμό το ένα, και από έναν καταστρεπτικό εμφύλιο πόλεμο το άλλο. Εντούτοις, και οι δύο πρέσβεις κυκλοφορούσαν στους δρόμους της Τύνιδας με απαστράπτουσες Mercedes 500. Δεν θα μπορούσα τότε να φανταστώ ότι κάποια στιγμή θα βρισκόμουν κι εγώ, έστω και παρά τη θέλησή μου, σε μία ανάλογη θέση με τη δική τους. Ούτε ότι η υπηρεσία στην οποία υπηρετώ θα διασυρόταν με παρόμοιο τρόπο έμπροσθεν της διπλωματικής κοινότητας της Βιέννης.

Την υποβολή της πρώτης μου αναφοράς, την 18η Ιουνίου, την ακολούθησε ένας εκ μέρους σας ορυμαγδός απειλών μέσω τρίτων και εις επήκοον του μισού τουλάχιστον Υπουργείου για χιονοστιβάδα κλήσεων σε απολογία και εξοντωτικές ποινές. Εάν πιστεύετε ότι κινούμαι από ταπεινά ελατήρια και ευτελή κίνητρα, μπορείτε να με αποστομώσετε τάχιστα με τον πλέον ασφαλή τρόπο, απλά διακόπτοντας, άμεσα, το συμβόλαιο της υπερ-δαπανηρής κατοικίας σας.

Εσείς όμως αρνείστε πεισμόνως να το πράξετε και αναλώνεστε στο να προετοιμάζετε κλήσεις σε απολογία. Απαντώ: διακόψτε το συμβόλαιο. Δεν ζούμε στο 2009 και η Ελλάδα δεν έχει πλέον την προεδρία του ΟΑΣΕ. Ζούμε στο 2012 και η Ελλάδα βρίσκεται στο επίκεντρο του διεθνούς ενδιαφέροντος για τελείως διαφορετικούς λόγους. Διακόψτε το συμβόλαιο της πρεσβευτικής κατοικίας.

Τα 400 και πλέον ευρώ την ημέρα που επιβαρύνεται ο Έλληνας πολίτης για την ενοικίαση της κατοικίας θα μπορούσαν να χρησιμοποιηθούν σε πολύ αποτελεσματικότερες χρήσεις. Για την αγορά φαρμάκων καρκινοπαθών Ελλήνων.

Για την αγορά συσσιτίων για τα παιδιά που λιποθυμούν στα σχολεία από την ασιτία. Για την ενίσχυση των λειτουργικών δαπανών Αρχών εξωτερικού του Υπουργείου μας, όπως εκείνη που υπηρετούσα προηγουμένως, όπου ένα μέρος των απαραιτήτων για τη λειτουργία της αναλωσίμων αγοράζονταν με συνεισφορά των ίδιων των εργαζομένων. Ή για την ενίσχυση του επιδόματος αλλοδαπής συναδέλφων που υπηρετούν σε άσχημα αμειβόμενες Αρχές του εξωτερικού, έχουν παιδιά σε σχολεία, και διαβιούν ως νεόπτωχοι. Αντί όλων αυτών όμως χρησιμοποιούνται –εννοώ τα 400+ ευρώ ημερησίως– για τον χειρότερο δυνατό σκοπό: για να προσφέρουμε δωρεάν διασκέδαση στους εχθρούς μας και επιχειρήματα σε όσους αντιμετωπίζουν την Ελλάδα με κακοπιστία.

Κατόπιν όλων αυτών ,είμαι υποχρεωμένος για λόγους συνειδήσεως, και όχι μόνο, επικαλούμενος των Κώδικα Δημοσίων Υπαλλήλων, Ν. 3528/2007-Μέρος Β΄, Κεφάλαιο Α΄, «Υποχρεώσεις των υπαλλήλων», Άρθρο 25, να σας γνωστοποιήσω τα εξής:

-η καταβολή περαιτέρω μισθωμάτων για τη συνέχιση της ενοικίασης της παρούσας πρεσβευτικής κατοικίας της ΜΑ ΟΑΣΕ, στη Βιέννη, στην οποία καλούμαι να συνεργήσω υπογράφοντας τις σχετικές επιταγές πληρωμής, συνιστά κατασπατάληση του δημοσίου χρήματος και αντιβαίνει στην έννοια της χρηστής διοικήσεως, ιδιαίτερα στις τραγικές συνθήκες εν μέσω των οποίων βρίσκεται σήμερα η χώρα,

-σας καλώ να με απαλλάξετε αμέσως από τα καθήκοντα του «διαχειριστού» της ΜΑ ΟΑΣΕ γιατί για λόγους συνειδήσεως, και όχι μόνο, δεν επιθυμώ να συνεργώ σε παρόμοιες και πιθανόν άλλες άστοχες χρήσεις του δημοσίου χρήματος.

 Αυτό παρακαλώ να γίνει στον εύλογο χρόνο και πριν από την ανάγκη υπογραφής άλλης επιταγής για πληρωμή του ενοικίου, -όχι τόσο πολύ ως δημόσιος υπάλληλος όσο ως Έλληνας πολίτης σας καλώ να διακόψετε αμέσως το συμβόλαιο ενοικίασης της πρεσβευτικής κατοικίας, αναζητώντας μιαν άλλη που θα αντιστοιχεί στις τρέχουσες δυνατότητες και ανάγκες της χώρας.

Εάν κάποιος θέλει να απολαμβάνει την πολυτέλεια μίας κατοικίας 600 τ.μ., με απαιτούμενη δαπάνη 13.000 μηνιαίως, θα πρέπει να επιβαρύνεται ο ίδιος και όχι να επιβαρύνει τον δυσπραγούντα και πενόμενο ελληνικό λαό. Εάν, πάντως, εσείς δεν θέλετε να διακόψετε το εν λόγω συμβόλαιο ΕΛΠΙΖΩ ΟΤΙ ΘΑ ΒΡΕΘΕΙ ΜΙΑ ΠΡΟΪΣΤΑΜΕΝΗ ΑΡΧΗ ΝΑ ΣΑΣ ΤΟ ΕΠΙΒΑΛΕΙ. Για τον λόγο αυτό και κοινοποιώ την παρούσα αναφορά μου καταλλήλως.

Με τον επιβαλλόμενο σεβασμό

Δημήτριος Α. Ιωάννου
Σύμβουλος Πρεσβείας Α’
στη ΜΑ ΟΑΣΕ

Με τον προηγούμενο στη θέση αυτή διπλωμάτη μας είχαμε ασχοληθεί εκτενώς για κακοδιαχείριση κ.λπ. Ασχολήθηκε στη συνέχεια η Δικαιοσύνη και πήγαν και τον υπερασπίστηκαν ΠΟΛΙΤΙΚΟΙ για να αθωωθεί…

Η συνέχεια που μόλις διαβάσατε μη σας εκπλήσσει. Αν βρείτε κοντά βρεγμένη σανίδα, αρπάξτε την… Θα χρειαστεί και σε άλλες πολύ πιο σοβαρές οικονομικά υποθέσεις, όπως για παράδειγμα Siemens κ.λπ.

Πηγή: Παρασκήνιο

Νεότερη ανάρτηση Παλαιότερη Ανάρτηση