Η φανερή κρατική τρομοκρατία της Αγκυρας

Γράφει ο Σάββας Καλεντερίδης

Στις 28 Δεκεμβρίου 2011 τουρκικά αεροσκάφη F-16 με αλλεπάλληλες βυθίσεις επιτέθηκαν και βομβάρδισαν καραβάνι Κούρδων λαθρεμπόρων στο χωριό Ρομπόσκι, κοντά στα σύνορα με το Νότιο Κουρδιστάν (Β. Ιράκ), σκοτώνοντας 34 νέους, η συντριπτική πλειονότητα των οποίων κάτω των 20 ετών, με τον μικρότερο 13.

Από την επίθεση γλίτωσε μόνο ένας νεαρός, ο Servet Encü, ο οποίος δήλωσε ότι πρώτα τους σταμάτησαν οι άνδρες του φυλακίου της στρατοχωροφυλακής, που γνώριζαν για τη μετάβαση του καραβανιού, και μετά ακολούθησε η επιδρομή των F-16, με τα δολοφονικά της αποτελέσματα. Από τις έρευνες που ακολούθησαν αποδείχτηκε επίσης ότι τουρκικά μη επανδρωμένα αεροσκάφη πετούσαν πάνω από την περιοχή όπου έγινε η δολοφονική επίθεση, ενώ δημοσιεύτηκε σε αμερικανικά και τουρκικά ΜΜΕ ότι πληροφορία για τη διέλευση του καραβανιού έδωσαν στις τουρκικές Αρχές υπηρεσίες των ΗΠΑ.

Πάντως, το σίγουρο είναι ότι, ενώ τα μη επανδρωμένα αεροσκάφη που τους εντόπισαν είχαν όλη την άνεση και τη δυνατότητα να αναγνωρίσουν ότι οι δολοφονηθέντες δεν ήταν αντάρτες και ήταν απολύτως άοπλοι, ενώ η τουρκική στρατιωτική ηγεσία είχε κάθε δυνατότητα να ειδοποιήσει τα παρακείμενα φυλάκια για να κάνουν επί τόπου έλεγχο και να διαπιστώσουν ότι τα 34 άτομα δεν είχαν καμία σχέση με τους αντάρτες, δόθηκε η εντολή στα πολεμικά αεροσκάφη να επέμβουν, τα οποία με αλλεπάλληλες βυθίσεις βομβάρδιζαν από τις 21.37 έως τις 22.24 ένα καραβάνι αόπλων, σκοτώνοντας 34 παιδιά.

Γιατί αναφερόμαστε στο συγκεκριμένο αποτροπιαστικό γεγονός;

Από την ημέρα της στυγερής δολοφονίας 34 παιδιών έως σήμερα, παρότι έχουν περάσει 11 μήνες και παρά τις αλλεπάλληλες εκκλήσεις των γονέων και των συγγενών των δολοφονηθέντων, του Κόμματος Ειρήνης και Δημοκρατίας (BDP) και των ανθρωπιστικών οργανώσεων, η κυβέρνηση του Ταγίπ Ερντογάν αρνείται πεισματικά να επιτρέψει τη διεξαγωγή ουσιαστικής έρευνας για τον εντοπισμό των υπευθύνων της μαζικής δολοφονίας 34 παιδιών.

Η Επιτροπή Διερεύνησης της Υπόθεσης, που λειτούργησε στο πλαίσιο της Επιτροπής Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων της τουρκικής Βουλής, στην ουσία λειτούργησε ως πλυντήριο των εγκληματικών ευθυνών των ενόχων αυτής της αποτρόπαιης και άνανδρης πράξης, με τις αρμόδιες κρατικές και δικαστικές Αρχές να λειτουργούν σαν μια συμμορία που είχε ως αποστολή να προστατέψει τους ενόχους, αντί να επιρρίψει τις ευθύνες στους δολοφόνους 34 παιδιών.

Με άλλα λόγια, όπως αποδεικνύεται από την υπόθεση της δολοφονίας των 34 παιδιών στο κουρδικό χωριό Ρομπόσκι από τα τουρκικά F-16, η κυβέρνηση, οι ένοπλες δυνάμεις, η δικαστική και η νομοθετική εξουσία λειτούργησαν και συνεχίζουν να λειτουργούν ως ένας καλοκουρδισμένος μηχανισμός που ασκεί κρατική τρομοκρατία εις βάρος του κουρδικού λαού, σκορπώντας, από τη μια πλευρά, τον θάνατο και, από την άλλη, συγκαλύπτοντας τους ενόχους.

Για να μπορεί δε να δρα ανενόχλητα αυτός ο μηχανισμός άσκησης κρατικής τρομοκρατίας, προσπαθεί να φιμώσει κάθε φωνή που αποκαλύπτει αυτήν την εγκληματική δράση.

Απόδειξη είναι η φυλάκιση περίπου 10.000 Κούρδων πολιτικών, που προσπαθούν να υπερασπιστούν τα δικαιώματα του λαού τους χωρίς να έχουν εμπλακεί σε ένοπλη δράση, αλλά και η φυλάκιση περισσότερων από 100 δημοσιογράφων, οι οποίοι τόλμησαν να αποκαλύψουν την άσκηση της κρατικής τρομοκρατίας από πλευράς του τουρκικού κράτους και της κυβέρνησης Ερντογάν.

Ολα αυτά αποτελούν μόνο μέρος των παραβιάσεων των ανθρωπίνων δικαιωμάτων που γίνονται από τους μηχανισμούς άσκησης κρατικής τρομοκρατίας στην Τουρκία και αποτελούν την καλύτερη απάντηση στις όποιες άθλιες αιτιάσεις της τουρκικής κυβέρνησης για υποστήριξη της «τρομοκρατικής» δράσης του αγωνιζόμενου κουρδικού λαού.

Αν συνυπολογίσουμε την ανοιχτή στήριξη που παρέχει η Τουρκία σε ισλαμιστές τρομοκράτες, μέλη της Αλ Κάιντα, που δρουν στη Συρία, τότε μπορούμε με ασφάλεια πούμε ότι τρομοκράτης υπάρχει στην περιοχή και είναι ένας, το ίδιο το τουρκικό κράτος και η κυβέρνησή του.

Αυτά να τα έχουν υπ’ όψιν τους κάποιοι στην Αθήνα, κυρίως εκείνοι που προφανώς δεν γνωρίζουν την έννοια της φινλανδοποίησης…

Νεότερη ανάρτηση Παλαιότερη Ανάρτηση