Επιτέλους, να αναλάβουν όλοι τις ευθύνες τους!
Το κλίμα είχε επιδεινωθεί τις τελευταίες μέρες στο εσωτερικό μας μέτωπο.
Στη ΝΔ δεν είναι λίγοι εκείνοι οι οποίοι διαφωνούν ανοιχτά με τα
μέτρα και ακόμα περισσότεροι εκείνοι που το ψιθυρίζουν στα κρυφά.
Στο ΠΑΣΟΚ ο κ. Βενιζέλος αμφισβητείται όχι μόνο από τους κορυφαίους, αλλά ακόμα και από μικρομεσαία στελέχη.
Στη ΔΗΜΑΡ ο κ. Κουβέλης έχει εγκλωβιστεί σε μια τακτική από την
οποία η διέξοδος μπορεί και να αποδειχτεί είτε μια καταστροφή ή μια
«Πύρρειος νίκη», στην καλύτερη για αυτόν περίπτωση.
Κάποια άλλα μικρότερα κόμματα απεργάζονται ακραίες λύσεις με παραιτήσεις βουλευτών.
Και το κόμμα της αξιωματικής αντιπολίτευσης επιμένει να λέει «όχι» σε όλα.
Κάθε μέρα όλο και κάποιος βουλευτής δηλώνει ότι δεν ψηφίζει τα μέτρα.
Την ίδια ώρα μια ήδη ταλαιπωρημένη και απογοητευμένη κοινωνία παρακολουθεί ζαλισμένη.
Οι όποιες αχτίδες αισιοδοξίας, εξανεμίστηκαν….
Όμως, και στο εξωτερικό άρχισαν πάλι τα γνωστά σενάρια για περιορισμό
της εθνικής κυριαρχίας, για δεσμευμένους λογαριασμούς και τα άλλα τα
γνωστά και χιλιοειπωμένα…
Αυτή η αβεβαιότητα δεν μπορεί να συνεχιστεί επ’ άπειρον.
Οδηγεί στη φθορά και στην απαξίωση.
Οι διαπραγματεύσεις για τη περίφημη μεγάλη δόση μπαίνουν ήδη στον 6ο μήνα!
Πρέπει να τελειώνουμε για να πάρουμε αποφάσεις.
Άρα, ορθώς, κατά τη γνώμη μου ο Πρωθυπουργός δήλωσε χθες ότι αυτό είναι το πακέτο.
Δεν έχει σημασία αν κάποιος συμφωνεί ή διαφωνεί (και εγώ διαφωνώ στα
περισσότερα), αλλά δεν μπορούμε να συζητάμε αενάως για μέτρα γιατί η
οικονομία και η κοινωνία διαλύονται.
Έφτασε, λοιπόν, η ώρα της ευθύνης για όλους.
Αυτά κατάφερε η Κυβέρνηση. Ελάχιστα, λίγα, αρκετά ή πολλά. Αυτά είναι.
Εναπόκειται στην κρίση του κοινοβουλίου (άρα όλων των βουλευτών) να αποφασίσει.
Η μια λύση είναι να ψηφιστεί το πακέτο και να συνεχιστεί ο δύσκολος δρόμος της δημοσιονομικής προσαρμογής.
Η άλλη λύση είναι να καταψηφιστούν τα μέτρα και να καταρρεύσει η κυβέρνηση.
Το τι θα κάνουμε στη δεύτερη περίπτωση το ορίζει το Σύνταγμα, παρέλκει να το εξηγήσουμε.
Επιπροσθέτως, καιρός να μετρήσουμε και τις αντιδράσεις των εταίρων….
Γιατί καλά τα …καλά λόγια, αλλά με τα λόγια δε χορταίνει κανένας…
Αναρτήσεις
Δεν έχει σημασία αν κάποιος συμφωνεί ή διαφωνεί (και εγώ διαφωνώ στα περισσότερα), αλλά δεν μπορούμε να συζητάμε αενάως για μέτρα γιατί η οικονομία και η κοινωνία διαλύονται.
ΑπάντησηΔιαγραφήKX
Ειλικρινά δεν καταλαβαίνω, δεν καταλαβαίνω τίποτα. Δηλαδή, αν παρθούν τα μέτρα, επειδή δεν μπορούμε να συζητάμε αενάως, η κοινωνία και η οικονομία δεν θα διαλυθούν; Μήπως, επειδή θα παραταθεί για λίγο ακόμη το "μαρτύριο της σταγόνας" έως ότου φθάσουμε στο επιθυμητό - της εγχώριας και της ξένης τρόικας - επίπεδο : ετήσιο εισόδημα 5.000 ευρώ, θα σημαίνει αυτό ότι η οικονομία και η κοινωνία δεν θα διαλυθούν; Όταν η ανεργία θα έχει φθάσει το 35 με 40% τότε θα ανακάμψουμε; Και με τί; Με μηδενική παραγωγή, ή με μισθούς Κίνας;
Μα την αλήθεια δεν καταλαβαίνω. Τι προτείνω; Αν μου ζητηθεί θα το γράψω.